Wednesday 22 September 2010

Πώς θα ντύσετε τα βιβλία σας

 Ακολούθησε τα παρακάτω βήματα και σίγουρα θα έχεις τα πιο «καλοντυμένα» βιβλία στην τάξη!

1. Άπλωσε πάνω στο γραφείο σου ή σε ένα μεγάλο τραπέζι το ρόλο με το διάφανο αυτοκόλλητο κάλυμμα. Πάνω στο πλαστικό άνοιξε το βιβλίο και τοποθέτησέ το έτσι, ώστε το αυτοκόλλητο να περισσεύει περίπου τρία με τέσσερα εκατοστά από κάθε πλευρά. Κόψε προσεκτικά το κομμάτι του αυτοκόλλητου που θα χρειαστείς και άφησε στο πλάι το υπόλοιπο ρολό.

2. Αφαίρεσε το μισό προστατευτικό χαρτί από το αυτοκόλλητο και κόλλησε προσεκτικά τη μία πλευρά του βιβλίου σου. Για να μη δημιουργηθούν φουσκάλες με αέρα ακούμπησε το βιβλίο σιγά σιγά και τμηματικά. Πίεσε με το χέρι σου το αυτοκόλλητο για να κολλήσει καλά.

3. Αφαίρεσε εντελώς το προστατευτικό χαρτί και με τον ίδιο τρόπο κολλησε τη ράχη και το οπισθόφυλλο του βιβλίου στο αυτοκόλλητο. Σε αυτό το σημείο πρέπει να είσαι πολύ προσεκτικός για να μην κολλήσουν μεταξύ τους τα κομμάτια του αυτοκόλλητου που περισσεύουν από κάθε πλευρά.

4. Άνοιξε το βιβλίο σου στην πρώτη σελίδα και κόψε ένα τρίγωνο από τις γωνίες του αυτοκόλλητου όπως φαίνεται στην εικόνα.
5. Γύρισε τα κομμάτια του αυτοκόλλητου που έχουν περισσέψει προς τη μέσα πλευρά του βιβλίου και κόλλησέ τα. Κάνε το ίδιο και για το αυτοκόλλητο του οπισθόφυλλου.

6. Κόψε προσεκτικά τα κομμάτια του πλαστικού που περισσεύουν στην πάνω και την κάτω πλευρά της ράχης του βιβλίου. Είσαι έτοιμος!


Πηγή: RamKid (Σεπτέμβριος 2010)

Η Εξέλιξη του ΛΟΓΟΥ και της ΟΜΙΛΙΑΣ του ΠΑΙΔΙΟΥ σας!

ΚΑΙ ΜΗΝ ΞΕΧΝΑΤΕ …
  • Να μιλάτε φυσιολογικά στο παιδί σας.
  • Να το ακούτε και να του μιλάτε υπομονετικά και προσεκτικά από τη στιγμή που θα γεννηθεί.
  • Να μην το πιέζετε να μιλήσει.
  • Να του μιλάτε.
  • Να δεχόσαστε τα λάθη της ομιλίας του.
  • Να εξετάζετε την ακοή του παιδιού σας, ιδιαίτερα όταν επαναλαμβάνετε συχνά αυτό που του λέτε ή χρειάζεται να μιλάτε πιο δυνατά για να σας προσέξει.
  • Ζητήστε βοήθεια από τους ειδικούς εάν δεν είστε σίγουροι για κάτι.  ΠΟΤΕ μην περιμένετε να ζητήσετε βοήθεια για το παιδί σας όταν ανησυχείτε ότι κάτι δεν πάει καλά.
ΟΔΗΓΙΕΣ:  Διαβάστε προσεκτικά τις ερωτήσεις που αντιστοιχούν στην ηλικία του παιδιού σας και σημειώστε  ΝΑΙ  ή  ΌΧΙ  στην κάθε ερώτηση.  Προσθέστε τα  ΝΑΙ  και τα  ΟΧΙ  και θα βρείτε τη βαθμολογία του.
ΟΛΑ ΝΑΙ( ):  ΜΠΡΑΒΟ! Ο λόγος & η ομιλία του παιδιού σας εξελίσσονται φυσιολογικά.
1-3 ΟΧΙ( ):  ΠΡΟΣΟΧΗ! ΊΣΩΣ το παιδί σας ακολουθεί αργότερο βαθμό ανάπτυξης από τα άλλα παιδιά.  Ακολουθείστε τις οδηγίες που σας δίνουμε και σε λίγο καιρό θα πρέπει να υπάρχει βελτίωση!
ΠΑΝΩ ΑΠΟ 3 ΟΧΙ( ):  Απευθυνθείτε στον παιδίατρό σας ή στους ειδικούς. (βλ. «Που να ζητήσετε βοήθεια»).
ΚΑΤΑΝΟΗΣΗ ΤΟΥ ΛΟΓΟΥ
ΗΛΙΚΙΑ
ΟΜΙΛΙΑ
  • Ακούει και κατανοεί τις καθημερινές συζητήσεις που κάνετε στο σπίτι;
  • Ακούει και σας απαντά αμέσως μόλις του φωνάζετε;
  • Σας ακούει όταν του μιλάτε ψιθυριστά;
  • Όλοι στην οικογένεια (παππούς, γιαγιά, νταντά) πιστεύουν ότι ακούει καλά;
4 – 5 χρονών
  • Προφέρει όλα τα σύμφωνα και τα συμπλέγματα συμφώνων καθαρά (ξ, ψ, στ, τς, κ.λ.π.);
  • Μιλάει με ευχέρεια &ευκρίνεια;
  • Είναι η απήχηση της φωνής του καθαρή όπως των άλλων παιδιών;
  • Κατανοεί εύκολα κάποια συνομιλία;
  • Αναγνωρίζει 3-4 χρώματα;
  • Σας ακούει όταν το φωνάζετε από το διπλανό δωμάτιο;
  • Παρακολουθεί την τηλεόραση ή το ραδιόφωνο στην ίδια ένταση με τα άλλα άτομα της οικογένειας;
__________________________
  • Κατανοεί τη διαφορετική έννοια απλών ρημάτων και προτάσεων όπως: «το παιδί κυνηγά το σκύλο-ο σκύλος κυνηγά το παιδί»;
  • Σας δείχνει σωστά τις εικόνες σε ένα βιβλίο όταν τις ονομάσετε;
  • Ξεχωρίζει σωστά ήχους που προέρχονται από διαφορετικά ζώα ή αντικείμενα, π.χ. γαύγισμα σκύλου, κουδούνι τηλεφώνου, πόρτας, κ.λ.π.;
2 ½ - 4 χρονών
  • Μετράει μέχρι το 10;
  • Προφέρει σωστά σχεδόν όλα τα σύμφωνα εκτός από το «ρ, σ, λ»;
  • Μιλάει χωρίς σοβαρά γραμματικά ή συντακτικά λάθη;
__________________________
  • Λέει το όνομά του, το φύλο & την ηλικία του;
  • Χρησιμοποιεί προθέσεις;
  • Χρησιμοποιεί 200-300 λέξεις;
  • Σχηματίζει προτάσεις 2-3 λέξεων;
  • Λέει λέξεις στον πληθυντικό;
  • Κάνει ερωτήσεις χρησιμοποιώντας τις λέξεις «γιατί» και «τι»;
  • Σταμάτησε να επαναλαμβάνει τις λέξεις που ακούει;
  • Του αρέσει να λέει αντικείμενα με το όνομά τους;
  • Υπακούει σε πιο σύνθετες εντολές όπως: «πάρε τη μπάλα και βάλε τη στο τραπέζι»
1 ½ - 2 χρονών
  • Λέει με νόημα τουλάχιστον 15 λέξεις στην ηλικία των 2 χρονών (όχι υποχρεωτικά καθαρά);
  • Επαναλαμβάνει καμμιά φορά απλές εντολές;
  • Αρχίζει να ρωτάει χρησιμοποιώντας 1-2 λέξεις π.χ. «που μαμά;», «που του-του;»
  • Ενώνει δυο λέξεις για να σχηματίσει μικρές προτάσεις όπως «μαμά-ατα», «μπαμπά-νάνι», «του-του-πάει»;
  • Αρχίζει να κατανοεί απλές εντολές όπως: «έλα εδώ», «θέλεις κι άλλο»;
_________________________
  • Σηκώνει το κεφάλι του για να εντοπίσει ήχους που προέρχονται από ψηλά:
  • Σας προσέχει, όταν κουβεντιάζετε με άλλους;
  • Σταματά το παιχνίδι του όταν δίπλα του ακούσει άλλους να συζητούν;
9 – 12 μηνών
  • Λέει 2-3 λέξεις (όχι υποχρεωτικά καθαρά);
_________________________
  • Του αρέσει να μιμείται τους ήχους που ακούει;
  • Οι ήχοι που προφέρει μοιάζουν περισσότερο με ομιλία;
  • Χρησιμοποιεί ήχους για να τραβήξει την προσοχή σας;
  • Καταλαβαίνει το «ναι» και το «όχι»;
  • Ψάχνει να βρει από πού προέρχονται νέοι θόρυβοι;
  • Γυρίζει το κεφάλι του για να εντοπίσει από πού προέρχονται γνωστοί καθημερινοί θόρυβοι του σπιτιού π.χ. θόρυβος πλυντηρίου, μίξερ κ.λ.π.
6 μηνών
  • Παράγει ήχους με μουσική απήχηση που μοιάζουν με λέξεις, χωρίς βέβαια να είναι λέξεις;
  • Προσπαθεί να πει διαφορετικούς ήχους;
  • Προσπαθεί να γυρίζει το κεφάλι του προς το μέρος σας όταν του μιλάτε;
  • Χαμογελάει όταν του μιλάτε;
  • Σταματά το παιχνίδι του όταν ακούει κάποια συζήτηση;
  • Αναγνωρίζει τη φωνή της μητέρας του;
3 μηνών
  • Διαφέρει το κλάμα του ανάλογα με τις ανάγκες του π.χ. όταν πεινάει, είναι κουρασμένο ή θέλει αγκαλιά;
  • Επαναλαμβάνει συλλαβές (μα-μα-μα, μπα-μπα-μπα, «μπαμπαλίζει»);
  • Αρχίζει να επαναλαμβάνει ήχους που ακούει;
  • Σας παρακολουθεί όταν του μιλάτε;
  • Ξαφνιάζεται, τρομάζει με δυνατό θόρυβο;
  • Ξυπνάει με τους δυνατούς θορύβους;
ΓΕΝΝΗΣΗ
  • Κάνει «α-α-α», «γ-γ-γ» ή και «γκου»;
ΠΟΥ ΝΑ ΖΗΤΗΣΕΤΕ  ΒΟΗΘΕΙΑ …
Εάν νομίζετε ότι η ΚΑΤΑΝΟΗΣΗ-ΟΜΙΛΙΑ ΚΑΙ ΑΚΟΗ του παιδιού σας έχει κάποιο πρόβλημα απευθυνθείτε το συντομότερο:
  • Στον Παιδίατρό σας, σε Παθολόγο Λόγου και Ομιλίας
  • «λέγειν» - Πρότυπο Κέντρο Παθολογίας Λόγου, Φωνής Ομιλίας.
ΟΙ ΓΟΝΕΙΣ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΓΝΩΡΙΖΟΥΝ…
  • Οι γονείς πρέπει να παρακολουθούν από κοντά την εξέλιξη του παιδιού και να ενημερώνονται στο τέλος κάθε συνεδρίας.
  • Να υπάρχει πάντα επιπλέον εργασία-εξάσκηση στο σπίτι.
  • Να γνωρίζουμε εάν η αμοιβή του ειδικού καλύπτεται από ασφαλιστικό φορέα.
  • Ο ειδικός (όταν πρόκειται για μαθησιακές δυσκολίες-δυσλεξία) δεν πρέπει να ασχολείται με  τα μαθήματα του σχολείου.
  • Οι γονείς πρέπει να ενημερώνονται για το πόσο χρονικό διάστημα θα χρειασθεί η συγκεκριμένη παρέμβαση.
  • Όταν κρίνεται αναγκαίο ο ειδικός πρέπει να συνεργάζεται με άλλες ειδικότητες.
  • Όταν κρίνεται σκόπιμο, σε συνεργασία με τους γονείς, πρέπει να ενημερώνονται οι εκπαιδευτικοί.
Οι γονείς πρέπει να γνωρίζουν τις σπουδές και την πείρα του ειδικού και εάν η συγκεκριμένη ειδικότητα μπορεί να βοηθήσει το παιδί

Σύνδρομο Tourette - What Is Tourette Syndrome?

What Is Tourette Syndrome?
Tι είναι το Σύνδρομο Τourette;

Το Σύνδρομο Tourette (Τουρέτ) ή αλλιώς Σύνδρομο Gilles de la Tourette είναι μια νευροαναπτυξιακή διαταραχή που χαρακτηρίζεται από την παρουσία πολλαπλών κινητικών και φωνητικών τικ.
Τα τικ είναι ξαφνικές, ταχείες, επαναλαμβανόμενες, άσκοπες, άρρυθμες, στερεοτυπικές συσπάσεις κινητικών ή φωνητικών μυών. Υπάρχουν δυο είδη τικ: Κινητικά και φωνητικά. Τα τικ επίσης μπορεί να είναι απλά ή πολύπλοκα.


Παραδείγματα των διαφόρων τύπων τικ:
Απλά κινητικά: Ανοιγοκλείσιμο ματιών, τίναγμα κεφαλιού, ανασήκωμα του ώμου,
μορφασμοί προσώπου
Απλά φωνητικά:  Καθάρισμα του λαιμού, ρούφηγμα της μύτης, κραυγές, πλατάγισμα της γλώσσας
Πολύπλοκα κινητικά: Πηδήματα, άγγιγμα άλλων προσώπων ή πραγμάτων, στριφογύρισμα γύρω από τον εαυτό και μερικές φορές αυτοτραυματικές πράξεις όπως κτύπημα ή δάγκωμα των χεριών.
Πολύπλοκα φωνητικά: Άσχετες λέξεις ή φράσεις, κοπρολαλία (κοινωνικά απαράδεκτες λέξεις), ηχολαλία (επανάληψη ενός ήχου, μιας λέξης ή μιας φράσης που μόλις έχει ακουστεί) και παλιλαλία (επανάληψη της τελευταίας λέξης που το ίδιο το παιδί έχει πει).

Πόσο συχνό είναι το Σύνδρομο Tourette;

Αν και κάποτε θεωρούνταν σπάνιο, σύμφωνα με πρόσφατες μελέτες το ΣΤ εμφανίζεται σε 4 - 6 παιδιά στα χίλια. Παραμένει υπο-διαγνωσμένο, αφού οι γονείς τείνουν να απευθύνονται στους ειδικούς για βοήθεια μόνον όταν συνυπάρχουν και άλλα προβλήματα. Είναι 3 - 4 φορές πιο συχνό στα αγόρια από τα κορίτσια.

Τι προκαλεί το Σύνδρομο Tourette;

Η ακριβής αιτία του ΣΤ παραμένει άγνωστη. Από τις μελέτες που έχουν γίνει μέχρι σήμερα δεν αποδεικνύεται πως υπάρχει συγκεκριμένη εγκεφαλική βλάβη. 
Τα περισσότερα παιδιά με ΣΤ έχουν φυσιολογική νοημοσύνη και φυσιολογική ανατομία εγκεφάλου. Πιθανόν το πρόβλημα να οφείλεται σε δυσλειτουργία κάποιων νευροδιαβιβαστών (πχ ντοπαμίνη, σεροτονίνη) ιδιαίτερα στην περιοχή των βασικών γαγγλίων. Για το λόγο αυτό οι ανταγωνιστές της ντοπαμίνης έχουν χρησιμοποιηθεί με επιτυχία στη θεραπεία.
Γενετικές μελέτες έχουν δείξει ότι η προδιάθεση προς το ΣΤ οφείλεται σε σημαντικό βαθμό σε γενετικούς παράγοντες. Σήμερα πιστεύεται ότι το ΣΤ αποτελεί τη σοβαρότερη εκδήλωση ενός φάσματος συμπτωμάτων, στο οποίο συμπεριλαμβάνονται τα παροδικά ή χρόνια τικ και η Ιδεοψυχαναγκαστική Διαταραχή. Έτσι όταν ένα μέλος της οικογένειας εμφανίζει ΣΤ, είναι πιθανόν να βρούμε συγγενείς α΄ ή β΄ βαθμού με τικ ή ιδεοψυχαναγκαστικά συμπτώματα.

Ποια είναι τα κλινικά χαρακτηριστικά του Συνδρόμου Tourette;

Για να τεθεί η διάγνωση του Συνδρόμου Tourette, πρέπει να υπάρχουν διάφορα κινητικά και τουλάχιστον ένα φωνητικό τικ στην πορεία της νόσου. Τα τικ πρέπει να συμβαίνουν πολλές φορές την ημέρα, σχεδόν κάθε μέρα, για περισσότερο από ένα χρόνο. 
Η μέση ηλικία έναρξης είναι τα 7 έτη αλλά μπορεί να εμφανισθούν τικ πολύ νωρίτερα ή αργότερα, οπωσδήποτε όμως πριν τα 18.  
Τα πρώτα συμπτώματα του ΣΤ αφορούν συνηθέστερα τικ των ματιών και κυρίως το ανοιγοκλείσιμο των ματιών. Άλλα συνήθη συμπτώματα είναι τα τικ της κεφαλής και του προσώπου. 
Τα φωνητικά τικ εμφανίζονται μετά από κάποιο χρονικό διάστημα. Η κοπρολαλία (ακατάλληλες ή αισχρολογικού περιεχομένου λέξεις ή εκφράσεις)  έχει αναφερθεί στο 10% περίπου των περιπτώσεων ενώ η κοπροπραξία (ακούσιες, ακατάλληλες χειρονομίες ή πράξεις) έχει παρατηρηθεί σε μικρότερο ποσοστό. 
Η ηχολαλία συμβαίνει περίπου στο 30% των περιπτώσεων, ενώ η ηχοπραξία (μίμηση των πράξεων των άλλων) περίπου στο 20% και η παλιλαλία στο 10% περίπου των ασθενών με ΣΤ. 

Πρόσφατα έχει περιγραφεί ένα φαινόμενο γνωστό ως χωρίς κοπρολαλία ή κοπροπραξία ακατάλληλη κοινωνικά συμπεριφορά με λέξεις-φράσεις ή πράξεις. Πχ. προσβλητικά σχόλια όπως «χοντρή», «φαλακρός» ή άγγιγμα αντικειμένων που δεν επιτρέπεται. 
Στην πορεία της διαταραχής εμφανίζονται διαρκώς καινούργια τικ και εξαφανίζονται τα παλιότερα. 
Τα κινητικά και φωνητικά τικ κατά κανόνα επιδεινώνονται από το άγχος, το στρες, την ανία, την κούραση και την έξαψη ενώ ο ύπνος, ο πυρετός, η χαλάρωση ή η συγκέντρωση σε μια ευχάριστη εργασία συνήθως οδηγούν σε παροδική εξαφάνιση των συμπτωμάτων.
Παρόλο που τα τικ είναι στην ουσία «ακούσια», ορισμένοι ασθενείς φαίνεται πως μπορούν να τα καταστείλουν για άλλοτε άλλο χρονικό διάστημα, πχ μέσα στην τάξη, στο ιατρείο ή στο παιχνίδι.                      

Τι άλλο μπορεί να παρουσιάσει ένα παιδί η έφηβος με Σύνδρομο Tourette;

Μόνο ένα ποσοστό περίπου 12% των παιδιών με ΣΤ που παρακολουθούνται από ειδικούς εμφανίζουν μόνο τικ. 
Τα περισσότερα παιδιά και έφηβοι με ΣΤ είναι πιθανόν να εμφανίσουν επιπλέον:
- Ιδεοψυχαναγκαστική διαταραχή, κατά την οποία το παιδί εμφανίζει ιδεοληψίες (έμμονες ιδέες) και αισθάνεται την ανάγκη να κάνει κάτι επαναλαμβανόμενα (καταναγκασμούς), όπως να πλύνει πολλές φορές τα χέρια του ή να ελέγξει πολλές φορές αν η πόρτα είναι κλειδωμένη.
- Διαταραχή Ελλειμματικής Προσοχής - Υπερκινητικότητας, στην οποία παρατηρείται δυσκολία συγκέντρωσης, αυξημένη κινητικότητα και παρορμητικότητα.
- Μαθησιακές Διαταραχές, όπως Δυσλεξία, Δυσγραφία ή Δυσαριθμησία.
- Δυσκολία στον Έλεγχο των Παρορμήσεων, με τη μορφή επιθετικής συμπεριφοράς ή αντικοινωνικών πράξεων.
- Διαταραχές Ύπνου, όπως καθυστέρηση στην επέλευση του ύπνου, διακεκομμένος ύπνος, υπνοβασία και εφιάλτες.
- Αυτοκαταστροφική Συμπεριφορά, η οποία παρατηρείται σε ένα μικρό μόνο ποσοστό νεαρών ατόμων με ΣΤ. Περιλαμβάνει μεταξύ άλλων χτύπημα ή χαστούκισμα του εαυτού, ξύσιμο πληγών και δάγκωμα των χειλιών.

Ποια είναι η κατάλληλη θεραπεία;

Για πολλούς ασθενείς με Σύνδρομο Tourette δεν απαιτείται ειδική φαρμακευτική θεραπεία, καθώς τα συμπτώματα δεν προκαλούν σοβαρή δυσλειτουργία και δεν επηρεάζουν την ομαλή ανάπτυξη των νεαρών ατόμων.
Η φαρμακευτική αγωγή είναι απαραίτητη σε παιδιά και εφήβους που επηρεάζονται σοβαρά από τα συμπτώματα και αντιμετωπίζουν δυσκολίες στις κοινωνικές τους επαφές, στις σχολικές και εξωσχολικές τους δραστηριότητες. Το είδος του φαρμάκου που θα επιλεγεί και η δοσολογία εξατομικεύονται για το κάθε παιδί ή έφηβο ώστε να αντιμετωπίζονται τα συμπτώματα και συγχρόνως να αποφεύγονται οι ανεπιθύμητες ενέργειες.
Είναι σημαντική η ενημέρωση των παιδιών και των οικογενειών τους ώστε να κατανοήσουν τη φύση του συνδρόμου. Ιδιαίτερα σημαντική είναι και η ενημέρωση και εκπαίδευση του σχολικού περιβάλλοντος.
Τα παιδιά και οι έφηβοι με ΣΤ πρέπει να παραπέμπονται σε ειδικούς γιατρούς (παιδοψυχιάτρους ή παιδονευρολόγους) που είναι εξειδικευμένοι σ’ αυτό το σύνδρομο.

Ποια είναι η πρόγνωση;

Τα άτομα με ΣΤ ζουν μια φυσιολογική ζωή. Υπάρχει μια περίοδος κορύφωσης των συμπτωμάτων γύρω στα 10-15 έτη. Περίπου στο ένα τρίτο των περιπτώσεων τα τικ υποχωρούν πλήρως μέχρι την ενηλικίωση αν και μερικές φορές επανέρχονται αργότερα. Επίσης σε ένα τρίτο των περιπτώσεων τα συμπτώματα μειώνονται, και στις υπόλοιπες περιπτώσεις παραμένουν τα τικ για όλη τη ζωή. Τις περισσότερες φορές το σύνδρομο εξελίσσεται με υφέσεις και εξάρσεις. 
Πρόσφατη μελέτη έδειξε ότι εντονότερα τικ παρατηρούνται στα 10 έτη και στις μισές από αυτές τις περιπτώσεις τα τικ υποχωρούν πλήρως στην εφηβεία.

Τέσσερις παράγοντες είναι σημαντικοί για την πρόγνωση: 1) η βαρύτητα των συμπτωμάτων, 2) η λειτουργικότητα του ασθενή πριν την έναρξη των συμπτωμάτων, 3) η σχέση του ασθενή με την οικογένεια του και 4) η θεραπεία που χρησιμοποιήθηκε, πόσο άμεσα ξεκίνησε μετά την έναρξη της συμπτωματολογίας και η ανταπόκριση του ασθενή σε αυτή.

Ο ασθενής και το περιβάλλον του:

Οι ασθενείς με ΣΤ δεν διαφέρουν σε τίποτε άλλο από τους υπόλοιπους ανθρώπους παρά μόνο στο ότι τα συμπτώματα τους είναι εκτός του ελέγχου τους. Είναι πιθανό οι συνομήλικοι να μην πλησιάζουν τον ασθενή επειδή νιώθουν άβολα. Έτσι εξηγείται γιατί πολλοί ασθενείς εμφανίζουν τάσεις απομόνωσης. Οι ασθενείς αυτοί χρειάζονται υποστήριξη και ενθάρρυνση, ιδιαίτερα από την οικογένεια και το σχολείο τους.
Οι γονείς δεν θα πρέπει να τιμωρούν το παιδί για τα συμπτώματά του ούτε να το απειλούν σε μια προσπάθεια να σταματήσει τα φωνητικά ή τα κινητικά τικ.
Η άθληση μπορεί να είναι ιδιαίτερα ωφέλιμη και θα πρέπει να ενθαρρύνεται.

Σχολείο και εκπαιδευτικοί:

Ανάλογα με την βαρύτητα των τικ και την παρουσία ή όχι μαθησιακών διαταραχών, ο ασθενής με σύνδρομο Tourette ενδέχεται να αντιμετωπίσει σοβαρά προβλήματα στο σχολείο και να επηρεαστεί η σχολική του επίδοση.
Οι συμμαθητές του ασθενή μπορεί να τον κοροϊδεύουν με αποτέλεσμα να απομονώνεται ή να γίνεται επιθετικός. Είναι βοηθητικό να γνωρίζει ο εκπαιδευτικός το σύνδρομο και να ενθαρρύνει τον ασθενή σε σχέση με τα μαθήματα και να τον προστατεύει από τα πειράγματα των συμμαθητών του.

Απαιτείται ειδική εκπαίδευση στα παιδιά με Σύνδρομο Tourette;

Συνήθως τα παιδιά αυτά έχουν φυσιολογική νοημοσύνη και είναι σε θέση να παρακολουθήσουν κανονικό σχολείο. Αν συνυπάρχουν και μαθησιακές δυσκολίες ή/και Διαταραχή Ελλειμματικής Προσοχής - Υπερκινητικότητας, τότε είναι απαραίτητοι ειδικοί χειρισμοί από τον δάσκαλο, μεγαλύτερη ανοχή και υπομονή, επιείκεια στην αξιολόγηση του μαθητή, συνεργασία με τους γονείς και τον παιδοψυχίατρο κ.α.

Γιατί η διάγνωση πρέπει να τίθεται έγκαιρα;

Ορισμένες φορές, όταν τα συμπτώματα είναι έντονα, τα νεαρά άτομα με ΣΤ φαίνονται παράξενα στους άλλους που δεν μπορούν να εξηγήσουν την «περίεργη συμπεριφορά τους». Επίσης συχνά συνειδητοποιούν τις δυσκολίες τους στις κοινωνικές συναλλαγές, αισθάνονται μειονεκτικά, απογοητεύονται, αποσύρονται,  περιορίζουν τις δραστηριότητές τους, αποφεύγουν τις κοινωνικές επαφές ή αντίθετα εκφράζουν επιθετικότητα επειδή δεν έχουν την αποδοχή που θα ήθελαν. Ακόμα και οι γονείς δυσκολεύονται να χειριστούν αυτή την κατάσταση ώστε να κινδυνεύει η ηρεμία και η συνοχή της οικογένειας. Η έγκαιρη διάγνωση βοηθά στην κατανόηση του προβλήματος από το οικογενειακό, κοινωνικό και σχολικό περιβάλλον. Στις σοβαρότερες περιπτώσεις η φαρμακοθεραπεία επιφέρει μεγάλη βελτίωση και ανακούφιση του ασθενή από τα συμπτώματα. 

Πού μπορούν να απευθύνονται οι γονείς των παιδιών και εφήβων με Σύνδρομο Tourette:

Το Τμήμα Ψυχιατρικής Παιδιών και Εφήβων του Σισμανογλείου ΓΝΑ έχει αναπτύξει Ειδικό Ιατρείο για Νευροαναπτυξιακές Διαταραχές. Η διεπιστημονική ομάδα που έχει εξειδικευτεί στη διάγνωση και αντιμετώπιση των παιδιών και εφήβων με ΣΤ αποτελείται από τους:
Αναστασία Κουμούλα, Ψυχίατρο Παιδιών και Εφήβων, Διευθύντρια
Βάια Τσιρώνη, Ψυχίατρο Παιδιών και Εφήβων, Επιμελήτρια Α΄
Χρήστο Ανδρούτσο, Ψυχίατρο Παιδιών και Εφήβων, 
Επιμελητή Β΄
Σωτηρία Λιώνη, Ψυχολόγο

Τηλέφωνα επικοινωνίας: 210 8039298
                                           210 8039277

Η προσαρμογή στον παιδικό σταθμό

Εκτός από τον πρώτο αποχωρισμό βρέφους - μητέρας, 
που συντελείται τη στιγμή της γέννησης, 
ένας επόμενος λαμβάνει χώρα 
κατά την προσαρμογή του παιδιού στον παιδικό σταθμό.
Το παιδί χτίζει νέους δεσμούς,
εντάσσεται σε ομάδες,
προσαρμόζεται σε κανόνες,
ανοίγει για πρώτη φορά τα μάτια του στον αληθινό κόσμο.
Ο αποχωρισμός σημαίνει απώλεια. Tο παιδί χάνει τη θαλπωρή, τη μητρική παρουσία, τη δεδομένη ασφάλεια που μέχρι τώρα το προστάτευε.  

Καλείται πλέον να αφομοιώσει την ασφάλεια της μητρικής και της πατρικής αγάπης και ως πυξίδα να τη «χρησιμοποιήσει» προκειμένου να πορευτεί στη νέα του ζωή στον παιδικό σταθμό.

Εδώ, τα έως σήμερα βιώματα του παιδιού, τα χαρακτηριστικά της προσωπικότητάς του και η σχέση του με τη μητέρα και η ασφάλεια που εκείνη σημαίνει, θα καθορίσουν τον βαθμό στον οποίο θα είναι ή όχι για το ίδιο μια ομαλή προσαρμογή.

Το παιδί χτίζει νέους δεσμούς, εντάσσεται σε ομάδες, προσαρμόζεται σε κανόνες, ανοίγει για πρώτη φορά τα μάτια του στον αληθινό κόσμο. Σπάζοντας τον κλοιό από τη σταθερή και προβλέψιμη καθημερινότητά του, «στοιχηματίζει» στο πόσο αποτελεσματικά θα διαχειριστεί την αυτονομία που δικαιούται και θα ενδυναμώσει την αυτοεκτίμησή του.
Ως γονείς θεωρήστε το απόλυτα φυσιολογικό αν το παιδί αρχικά εκδηλώσει:
  • Συναισθήματα φόβου και ανασφάλειας
  • Έντονο κλάμα
  • Υπερδιέγερση
  • Προσκόλληση στον γονιό για διαβεβαίωση
  • Άρνηση να μπει στο σχολείο
  • Διαταραχές στον ύπνο (π.χ. εφιάλτες, περιοδικές νυχτερινές αφυπνίσεις) και στο φαγητό (π.χ. ανορεξία).
Βέβαια, οι αντιδράσεις του παιδιού σας αντανακλούν και τα δικά σας συναισθήματα. 
Αντέχετε τους αποχωρισμούς στη ζωή σας ή τους βιώνετε ως «ανεπιστρεπτί απώλειες»; 
Μήπως ταυτίζετε την ύπαρξή σας με το παιδί και έχετε σχέση εξάρτησης μαζί του;
Ή ως γονείς έχετε χτίσει υγιή όρια ανάμεσά σας και έχετε την απαραίτητη εμπιστοσύνη στη δυνατότητά του αυτονομηθεί, δίχως αυτό να σας απειλεί;
Αν σέβεστε ουσιαστικά την προσωπικότητα του παιδιού σας, δίχως να το θεωρείτε κτήμα σας, θα λειτουργήσετε ενισχυτικά στην προσαρμογή αυτή. 


Προσπαθήστε επίσης να ενισχύσετε τη σημαντική αυτή προσπάθεια του παιδιού, με το να:
  • Το εκθέτετε σε μικρής διάρκειας αποχωρισμούς κατά τη διάρκεια της ημέρας προκειμένου το παιδί να νιώσει την ασφάλεια ότι εσείς πάντα επιστρέφετε (π.χ. πηγαίνετε στον φούρνο για 15 λεπτά και επιστρέφετε).
  • Μην προβάλλετε στο παιδί τους δικούς του ανεπεξέργαστους φόβους απέναντι στο βίωμα του αποχωρισμού.
  • Χτίστε σταδιακά μια οριοθετημένη αυτονομία πλαισιωμένη ωστόσο από τη θαλπωρή της οικογενειακής αγκαλιάς.
  • Ενισχύστε θετικά την αυτοπεποίθηση και την περιέργεια του παιδιού, που θα αποτελέσουν σημαντικές βάσεις για την ομαλή προσαρμογή του.
Ψυχολόγος-Ψυχοθεραπεύτρια (Ρh.D)

© Το χαμομηλάκι | To hamomilaki