Saturday 30 April 2011

Η 32 μηνών Βούλα θέλει τη βοήθεια μας για να δει το φως

Η 32 μηνών Βούλα Θεοδώρου δεν έχει καταφέρει να δει τα πρόσωπα της οικογένειας της.
Γεννήθηκε με μια πάθηση και στα δυο της ματάκια...
Ενώ έχει το πρόβλημα εκ γενετής, τον πρώτο καιρό μετά την γέννηση της δεν είχε αντιληφθεί κανείς κάτι. Με τον καιρό οι γονείς του συνειδητοποίησαν ότι κάτι δεν πήγαινε καλά. Πήγαν στο Νοσοκομείο Παίδων την 2α Ιουλίου 2008 και από τότε ξεκίνησε ο Γολγοθάς τους: το αγγελούδι τους διαγνώστηκε πως πάσχει από "καταρράκτη άμφω και πιθανή αποκόλληση αμφιβληστροειδούς άμφω". Η πρώτη προσπάθεια για να δει η μικρή Βούλα έγινε τον Οκτώβριο του 2008 στο Γενικό Κρατικό Νοσοκομείο. Το αποτέλεσμα δεν ήταν το αναμενόμενο και οι γονείς επισκέφτηκαν και το Αττικό Νοσοκομείο αλλά και η νέα εγχείρηση είχε απογοητευτικά αποτελέσματα. Ο γιατρός τους ενημέρωσε πως λύση στο θέμα μπορεί να δώσει μονάχα ο εξειδικευμένος γιατρός Τόμας Λι στο Νοσοκομείο
παίδων του Λος Άντζελες και δυστυχώς, πλέον, για να σωθεί μόνο το ένα μάτι της μικρής...
Η Κοινωνική Πρόνοια χορήγησε το ποσό των 17.500 ευρώ αλλά ήταν απλά ανεπαρκές.. Παρ' όλα αυτά οι γονείς του μετά από Γολγοθά κατάφεραν και συγκέντρωσαν πάνω από το 80% του ποσού και το Αμερικανικό Νοσοκομείο τους έκανε δεκτούς αφήνοντας το υπόλοιπο ως οφειλή για μετά την εγχείρηση. Η εγχείρηση έγινε στις 12 Μαΐου 2009. Η εγχείρηση πέτυχε μεν και το 18μηνο αγγελούδι απέκτησε μικρή ορατότητα από το ένα μάτι αλλά λόγω κάποιων επιπλοκών η όραση σιγά σιγά χάθηκε. Δυστυχώς δεν είναι αυτό το μόνο πρόβλημα της μικρής. Πάσχει από μια πάθηση οστεοπόρωσης και σπάνε τα οστά της. Αυτή τη στιγμή μένει πάντοτε καθιστή χωρίς να μπορεί να δει και να περπατήσει. Όπως μας ενημέρωσε ο θεράπων ιατρός στο νοσοκομείο Αττικόν όπου και παρακολουθούν την μικρούλα η κατάσταση με τα ματάκια της είναι πολύ δύσκολο να αντιμετωπισθεί. Όμως η οστεοπόρωση είναι αντιμετωπίσιμη. Πρέπει να κάνει μια εξέταση η οποία γίνεται σε κλινική της Αμερικής και στοιχίζει περίπου 2500 ευρώ, εξέταση οπού δεν καλύπτει κανένα ασφαλιστικό ταμείο και είναι καθοριστική και σωτήρια για την μικρή μας. Αυτά είναι πληροφορίες που πήραμε από τους γιατρούς που παρακολουθούν την μικρή Βούλα στο νοσοκομείο Αττικόν και εύκολα μπορείτε να επιβεβαιώσετε και μόνοι σας. Η μητέρα της διαγνώστηκε προ καιρού με καρκίνο παχέος εντέρου, χειρουργήθηκε και τώρα κάνει θεραπείες. Μαμά και κόρη νοσηλεύονται στο Αττικό νοσοκομείο όπου εκεί γίνονται οι θεραπείες τους. Ο πατέρας και σύζυγος κ. Θεοδώρου Αποστόλης δεν εγκατέλειψε τίποτα περισσότερο από την πόλη του την Λάρισα. Μετακόμισε στην Αθήνα παίρνοντας μαζί και τα άλλα δυο παιδάκια τους, το 11χρονο γιο τους και την 7χρονη κόρη τους καθώς και η γιαγιά που δεν λείπει λεπτό από το πλάι τους. Είναι οδηγός φορτηγού και τελευταία που έχασε την δουλειά του ψάχνει για νέα δουλειά. Η ανάγκη που έχει δεν είναι βιοποριστική αλλά προσπαθεί να συγκεντρώσει τα χρήματα να πάει στην Αμερική η μικρή Βούλα.

Μπορούμε να βοηθήσουμε στις τράπεζες
ΤΡΑΠΕΖΑ ΠΕΙΡΑΙΩΣ 5027-040379-367 IBAN GR10 0172 0270 0050 2704 0379 367 Απόστολος Θεοδώρου
ALPHA BANK 133-002101-280728 IBAN GR13 0140 1330 1330 0210 1280 728 Απόστολος Θεοδώρου

Η μικρη Βούλα εχει κάθε δικαίωμα να δει, να τρέξει, να παιξει...Ο πατερας της πολύ επιφυλακτικός δεν με πίστεψε ότι μπορούμε να βοηθήσουμε. Ας προσπαθήσουμε να αποδείξουμε ότι έχουμε ανθρωπιά μέσα μας και ας δώσουμε χαμογελο σε αυτη την οικογένεια βοηθώντας τους.


Angie Rapti Lazarova 22 Απρίλιος στις 11:47 μ.μ.


Σήμερα λοιπόν γνώρισα από κοντά την μικρή Βούλα,το μπαμπά της και την αδελφούλα της την Παναγιώτα.
Καταρχήν να πω ότι η μικρή μας έχει 2 ονόματα.Παρασκευούλα-Ευφραιμούλα μιας και είναι ταμένη η γλυκιά μου στον άγιο Εφραίμ.


Τα νεότερα έχουν ως εξής: η μαμά όπως ξέρετε χειρουργήθηκε προχθές. ήταν βέβαια μια απλή σχετικά εγχείρηση και της είχαν πει ότι θα έκανε Πάσχα στο σπίτι της. χθες ομως παρουσιασε μια επιπλοκη λογω εντερου η οποια δυστηχως θα την κρατησει μεσα και θα ειναι μακρυα απο τα παιδακια της τις μερες αυτες.το θεμα με τον ογκο της παει καλα απο οτι λενε οι γιατροι.εχει καθαρισει αρκετα ομως ακομα συνεχιζει χημειοθεραπειες και ελπιζουμε να πανε ολα κατ'ευχην και να ειναι κοντα στα παιδακια της τουλαχιστον.


η μικρη βουλα τωρα.ο μπαμπας της μου ειπε παρα πολλες λεπτομερομεριες απο ολα οσα εχουν περασει αυτα τα χρονια τα οποια περιεχουν πολυ πονο παιδια.γιατροι να ζηταν φακελακια ωστε να δωσουν την απαραιτητη σημασια καθως ομως και να κανουν τεραστια λαθη εις βαρος του παιδιου.αυτη τη στιγμη η βουλα δεν μπορει να περπατησει αλλα ουτε καν να σταθει στα ποδαρακια της μιας και το ενα ειναι πιο κοντο απο το άλλο από λάθος γιατρών... στο ενα ποδαρακι της το κοκκαλο στο μπουτακι της ειναι τελειως σε αλλη θεση και πεταγεται εξω με αποτελεσμα να υπαρχει ανισοτητα μεγαλη.ειναι καθηλωμενη σχεδον στο κρεββατι η στην αγκαλια των δικών της. στην λαρισα εχουν βρει καποιον γιατρο ο οποιος θα αναλαβει την βουλα ομως ειπαν οτι πρεπει να παει τουλαχιστον 4 χρονων ωστε να μην ταλαιπωρηθει τωρα που ειναι μικρουλα με χειρουργια παλι.ευελπιστουν να περπατησει καποια στιγμη ομως αυτο θα αργησει.κανει θεραπειες για την οστεοπορωση και περιμενουν ενα ειδικο φαρμακο το οποιο θα ερθει απο το εξωτερικο γιατι δεν υπαρχει εδω.το θεμα με τα ματακια της δυστηχως ειναι στασιμο.θα πρεπει να παει ξανα στο εξωτερικο καποια στιγμη για να δοκιμασουν μια νεα μεθοδο με μικροκαμερα και αυτο εαν πετυχει.τους ειπαν οτι υπαρχει μια αμυδρη ελπιδα να φτιαξει απο μονο του καποιο νευρο στο ματακι(απλα μια μικρη βελτιωση δηλαδη)αλλα ετσι ελπιζουμε σε θαύμα. μέχρι να γινουν ολα αυτα ο αποστολης και ολη η οικογενεια παλευουν με την καθημερινοτητα.εχουν παρα πολλες αναγκες ακομα και για τα βασικα πραγματα..το σπιτι που ζουν εδω ειναι σχεδον αδειο..δεν εχουν ουτε πλυντηριο ρουχων και η γιαγια αναγκαζεται να πλενει στο χερι. ποσο να αντεξει αραγε? τα παιδακια όπως καταλαβαίνετε έχουν ανάγκες πολλές. ρουχα, παιχνιδάκια. τα πάντα. η μικρη βουλα ασχολειται με οτιδηποτε παιζει μουσικη.οπως καταλαβαινεται οι ανθρωποι ειναι σε τραγικη κατασταση γιαυτο οποιος μπορει και θελει να βοηθησει θα το δεχτουν με πολυ αγαπη και ευγνομωσυνη οτι και να ειναι αυτο.εαν εχετε κατι που δεν χρειαζεστε η δεν χρησιμοποιειτε και θα τους κανει την καθημερινοτητα τους(ειδικα στην μικρη βουλα)ποιο ευκολη παρακαλω να το προσφερεται.ειμαστε ολοι ανθρωποι και καποιος συνανθρωπος μας


εχει την αναγκη μας οποια και αν ειναι αυτη.ας τους απλωσουμε το χερι.οι καιροι ειναι δυσκολοι για ολους.ας κανουμε οτι μπορουμε για αυτο το παιδακι που απο την γεννηση του εχει δει μονο το σκληρο προσωπο της ζωης και τιποτε αλλο.ΘΑ ΜΠΟΡΟΥΣΕ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΔΙΚΟ ΜΑΣ ΠΑΙΔΙ.
οποιοσδήποτε θέλει μπορεί να επικοινωνήσει με τον Αποστόλη καθώς και να τους επισκεφθεί
επειδή είπαμε διάφορα εαν καποιος θελει να ρωτησει κατι θα του απαντησω η εγω η οι αλλες κοπελες σε οποιαδηποτε απορια του.

No comments:

Post a Comment

© Το χαμομηλάκι | To hamomilaki