Wednesday 30 November 2011

«Πες του Χριστούλη να με δεχθεί» - Και ξεψύχησε.

Μια συγκλονιστική πραγματική ιστορία
Σύριγγα θανάτου – μετάνοια ζωῆς

.        Στὸ Εὐαγγέλιο διαβάζουμε ὅτι στὸν Γολγοθὰ τὴν ὥρα τῆς σταυρώσεως τοῦ Χριστοῦ ἕνας ἐκ τῶν ληστῶν, ποὺ σταυρώθηκε μαζί του, εἶπε στὸν Χριστό: «Μνήσθητί μου, Κύριε, ὅταν ἔλθῃς ἐν τῇ βασιλείᾳ σου» (Λουκ. κγ´ 42). Καὶ ὁ Χριστὸς τὸν διαβεβαίωσε ὅτι ἐκείνη τὴν ἡμέρα θὰ εἰσερχόταν στὴν Βασιλεία Του.
.        Οἱ Πατέρες τῆς Ἐκκλησίας ἑρμηνεύοντας αὐτὸ τὸ γεγονὸς ἀποκαλοῦν τὸν ληστὴ θεολόγο, ποὺ θεολόγησε ἀπὸ τὸν σταυρό, ἀναγνωρίζοντας ὅτι ὁ Χριστός, ποὺ καταδικάστηκε νὰ πεθάνη διὰ τοῦ Σταυροῦ εἶναι Θεός. Ὁ ἅγιος Ἰωάννης ὁ Χρυσόστομος ἔχει μιὰ τέτοια ὁμιλία.
.        Τὸ γεγονὸς αὐτὸ ἐπαναλαμβάνεται ποικιλοτρόπως σὲ κάθε ἐποχή. Πόσοι ἄνθρωποι δὲν ὁμολογοῦν τὴν θεότητα τοῦ Χριστοῦ καὶ δὲν προσεύχονται σὲ Αὐτόν, ἀκόμη καὶ τὴν ὥρα ποὺ πεθαίνουν! Πόσοι δὲν τελειώνουν τὴν ζωή τους μὲ μετάνοια καὶ συντριβή!
       Διάβασα σὲ περιοδικὸ ὅτι ὁ μακαριστὸς Ἐπίσκοπος Πατάρων Εἰρηναῖος, ποὺ ἀνήκει στὸ Οἰκουμενικὸ Πατριαρχεῖο, καὶ ὑπηρετοῦσε στὴν Ἱερὰ Ἀρχιεπισκοπὴ Θυατείρων καὶ Μεγάλης Βρετανίας, στὸν Πρόλογο τοῦ βιβλίου του μὲ τίτλο «Λουλούδια ἀπὸ τοὺς κήπους τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας μας» ἀναγράφει ἕνα συγκλονιστικὸ περιστατικό:
.        «Προχθές, γυρίζοντας ἀπὸ ἕναν Ἑσπερινὸ πέρασα ἀπὸ τὴν Ὁμόνοια. Πλῆθος νέων ἦταν μαζεμένοι γύρω ἀπὸ ἕνα παιδί. Στὸ χέρι του κρατοῦσε τὴν τελευταία σύριγγα τοῦ θανάτου. Τὸν πλησίασα καὶ μὲ δακρυσμένα μάτια φώναξε: “ Βοήθεια, πεθαίνω…”. Ἔτρεξα κοντά του τὸν ἀγκάλιασα. Μὲ σπασμένη φωνὴ μοῦ εἶπε: “ Παππούλη, πεθαίνω διάβασέ μου μιὰ εὐχή“ . Γονάτισα, τοῦ διάβασα μία εὐχή. Ψέλλισε δύο λέξεις: “ πὲς τοῦ Χριστούλη νὰ μὲ δεχτεῖ” καὶ ξεψύχησε μέσα στὴν ἀγκάλη μου, ἄγνωστος μεταξὺ ἀγνώστων. Φεύγοντας, ψιθύριζα μία προσευχή. ”Χριστέ μου, μία λέξη εἶπε ὁ ληστὴς καὶ τὸν δέχτηκες στὴν βασιλεία Σου, δέξου καὶ τὴν ψυχὴ αὐτοῦ τοῦ παιδιοῦ σου”» (Περιοδικό «Ἐρῶ», Ἀπρίλιος-Ἰούνιος 2011).
.         Τὸ περιστατικὸ αὐτὸ εἶναι πολὺ χαρακτηριστικό. Τὸ παιδὶ αὐτό, ποὺ ἦταν πληγωμένο ἀπὸ τὴν σύγχρονη μάστιγα τῶν ναρκωτικῶν πέθανε στὸν δρόμο, ζητώντας προσευχὴ καὶ ἐπιθυμώντας νὰ τὸν δεχθῆ ὁ Χριστὸς στὴν βασιλεία Του. Ποιός ξέρει πόσα βάσανα πέρασε στὴν ζωή του, γιὰ νὰ καταλήξη στὰ ναρκωτικὰ καὶ ποιός ξέρει πόσες πληγὲς δέχθηκε ἀπὸ τὸ στενὸ καὶ εὐρύτερο κοινωνικὸ περιβάλλον καὶ ἀπὸ τοὺς ἐμπόρους τῶν ναρκωτικῶν, τοὺς ἐμπόρους τοῦ θανάτου! Καὶ ὅμως πέθανε μὲ τὸ ὄνομα τοῦ Χριστοῦ καὶ τὴν αἴτηση γιὰ τὴν Βασιλεία Του.
.        Ἀλλὰ καὶ ἡ προσφορὰ τῶν Κληρικῶν εἶναι μεγάλη, ὅταν ἀνοίγουν τὴν ἀγκαλιά τους σὲ τέτοιες πληγωμένες ὑπάρξεις, ὅταν δέχωνται τὸν πόνο τῶν ἀνθρώπων, ὅταν χύνουν κάποια δάκρυα γιὰ τοὺς νέους ποὺ βασανίζονται σκληρά.
.        Συγκινήθηκα διαβάζοντας αὐτὸ τὸ περιστατικό, γιατί θυμήθηκα μία παρόμοια σκηνή. Κοντὰ στὴν Ὁμόνοια τῆς Ἀθήνας κάποια κοπέλα 25-30 ἐτῶν, ποὺ ἔμοιαζε μὲ 60 ἐτῶν, σκελετωμένη ἀπὸ τὰ ναρκωτικά, πονεμένη στὸ πρόσωπο, ποὺ ἦταν σκαμμένο ἀπὸ τὸν πόνο καὶ τὰ βάσανα, μὲ ἐκλιπαροῦσε: «Παππούλη, κάνε μιὰ προσευχὴ γιὰ μένα, γιὰ νὰ σωθῶ» καὶ μοῦ εἶπε τὸ ὄνομά της. Ἀκόμη καὶ τώρα, ὕστερα ἀπὸ χρόνια, ἔχω μέσα μου ἔντονα τὴν ἐνθύμηση τοῦ προσώπου της. Εἶναι παιδιὰ τοῦ Θεοῦ ποὺ ἀναζητοῦν τὸν Πατέρα τους, ποὺ μὲ τὸν τρόπο τους ζητοῦν ἀγάπη καὶ στοργή, τὴν ὁποία τοὺς τὴν στέρησε ἡ «ἀκοινώνητη κοινωνία».
.        Ἡ ἱστορία τοῦ Γολγοθᾶ ἐπαναλαμβάνεται καὶ ὁ Χριστὸς ἐξακολουθεῖ νὰἔχη φίλους ἀπὸ τὸ πιὸ πληγωμένο μέρος τῆς κοινωνίας, ἀπὸ τοὺς «ἀνασφάλιστους»!
Ν.Ι.
ΠΗΓΗ: parembasis.gr
(περιοδ. «ΕΚΚΛΗΣΙΑΣΤΙΚΗ ΠΑΡΕΜΒΑΣΙΣ», Ἱ. Μητρ. Ναυπάκτου, τ. Αὐγούστου 2011)

Και άλλος μαθητής λιποθύμησε από την πείνα

Τα μεγαλόπνοα σχέδια για το Νέο Λύκειο μας μάραναν!!
Φαγητό στα παιδιά «κύριοι» υπεύθυνοι,
χτες, όχι σήμερα ούτε αύριο!!
 ------------------------------------- 
Είχε να φάει δύο μέρες! 
Σοκ έχει προκαλέσει στην τοπική κοινωνία του Ηρακλείου η είδηση για έναν μαθητή του Γυμνασίου, ο οποίος λιποθύμησε εντός της σχολικής αίθουσας από την πείνα.
Πρόκειται για ένα ακόμη περιστατικό λιποθυμίας σε σχολείο, το οποίο συγκλονίζει, ενώ ακόμα πιο συγκλονιστική είναι η αποκάλυψη από την ίδια τη μητέρα ότι όλη η οικογένεια δεν είχε φάει εδώ και δύο ολόκληρες ημέρες.
Οι εκπαιδευτικοί εκδηλώνουν την έντονη ανησυχία τους για το περιστατικό καθώς δεν είναι μεμονωμένο.
Όπως αποκαλύπτουν, οι γονείς συχνά αδυνατούν να ικανοποιήσουν τις βασικές ανάγκες των παιδιών τους, πολλά από τα οποία υποσιτίζονται.
Σε πολλές περιπτώσεις δάσκαλοι, καθηγητές και σύλλογοι γονέων και κηδεμόνων συνδράμουν οικονομικά όσα παιδιά δεν έχουν μαζί τους χαρτζιλίκι για κολατσιό κάνοντας συμφωνίες με τους ιδιοκτήτες των κυλικείων.
inews
Με πληροφορίες από το «Νέα Κρήτη»

Πειραιάς: Πείνα και ανέχεια στην Πλατεία Κοραή

«Δυστυχώς η φτώχεια και η ανέχεια έφτασε στην πλατεία Κοραή, στην καρδιά του Πειραιά»....

Πρόχειρο δωμάτιο, κρεβάτι - σπίτι, αποτελούν
τα χαρτόκουτα και τα τελάρα που χρησιμοποιούν
άστεγοι στη στοά κάτω από τον Πύργο του Πειραιά.
Αυτά σκεφτόμαστε όταν αντικρίζουμε από τις εσοχές των εισόδων των ξενοίκιαστων καταστημάτων του γιαπιού της Ραλλείου στη Δραγάτση, να βγαίνουν πεινασμένοι άστεγοι, που τις χρησιμοποιούν σαν καταλύματα.
Αυτά δεν τα βλέπουν οι αρμόδιοι όταν περνάνε να πάνε να πάρουν τα αυτοκίνητά τους από το πάρκινγκ του γιαπιού, λίγα μέτρα πιο κάτω ή όταν καταθέτουν στεφάνι στο μνημείο του Θόδωρου Κολοκοτρώνη, ακριβώς απέξω από τα υπαίθρια, αυτοσχέδια ξενοδοχεία;
Είναι τουλάχιστον απαράδεκτο μέσα στο γιαπί να παρκάρουν αυτοκίνητα επωνύμων και απέξω να λιμοκτονούν οι λοιποί Πειραιώτες.
Το κακό έχει πάρει τραγικές διαστάσεις, αλλά ταυτόχρονα έχει κάνει πολλούς να δείχνουν σκληρότητα και να μην ενδιαφέρονται για την τύχη του διπλανού τους. 
Απλά σκέφτονται πως θα καταφέρουν αυτοί να μην βρεθούν στην ίδια μοίρα.
Όμως χωρίς αλληλεγγύη μεταξύ μας είναι δύσκολο να προδιαγράψουμε το μέλλον καθενός μας, σε ένα κράτος που διαλύεται, αδυνατώντας πλέον να στήσει ένα υποτυπώδες πλέγμα κοινωνικής προστασίας των πολιτών του.

Το αίμα τους στα... κινητά μας
Blood in the Mobile

μεταλλεύματα για  φορητούς υπολογιστές,
κινητά τηλέφωνα και παιχνιδομηχανές.
Τα ανθρώπινα δικαιώματα χιλιάδων ανθρώπων καταπατούνται καθημερινά στα ορυχεία στα ανατολικά της χώρας

Κινητά στη Δύση, φτώχεια στο Κονγκό
Μικρά παιδιά παίζουν σε μια αυλή, που πιθανώς
στο υπέδαφός της να κρύβονται πολύτιμα μέταλλα




Πολλές διεθνείς ΜΚΟ υπεράσπισης των ανθρωπίνων δικαιωμάτων διαμαρτύρονται πως χιλιάδες άνθρωποι, κυρίως παιδιά, από τη Λαϊκή Δημοκρατία του Κονγκό πέφτουν ετησίως θύματα στα ορυχεία στα ανατολικά της χώρας. Είναι οι πηγές που παράγονται χρυσός, κασσίτερος, βολφράμιο και ταντάλιο που χρησιμοποιούνται στα σύγχρονα ηλεκτρονικά προϊόντα, όπως κινητά τηλέφωνα, υπολογιστές και ψηφιακές φωτογραφικές μηχανές.

Δημοσιεύματα και ρεπορτάζ από γαλλικές και βρετανικές εφημερίδες επισημαίνουν ότι παραστρατιωτικές οργανώσεις στην περιοχή ελέγχουν πολλά από τα ορυχεία με την σιωπηλή ανοχή (ή και υποστήριξη) από μεγάλες εταιρείες ηλεκτρονικών ειδών που υποθάλπουν τον πόλεμο. Οι ίδιες αυτές οργανώσεις βοηθούν στη συνέχεια να μεταφερθούν αυτά τα μεταλλεύματα έξω από τη χώρα, για να καταλήξουν τελικά σε φορητούς υπολογιστές, κινητά τηλέφωνα και παιχνιδομηχανές.

Πριν λίγο καιρό, η βρετανική εφημερίδα «Times» ήλθε σε επαφή με μεγάλες εταιρείες ηλεκτρονικών, όπως Sony, Νokia, Αpple, Ιntel, Νintendo, ΗΡ, Dell, Μicrosoft και Ρanasonic, και ζήτησαν να μάθουν αν χρησιμοποιούν αυτά τα μεταλλεύματα. Οι εταιρείες παραδέχθηκαν ότι τα προϊόντα τους ενδέχεται να περιέχουν τέτοια μεταλλεύματα, ωστόσο δήλωσαν άγνοια για οτιδήποτε άλλο, καθώς, όπως τόνισαν, το κύκλωμα μεταφοράς των μεταλλευμάτων είναι τόσο πολύπλοκο που είναι αδύνατο να εντοπιστεί η αφετηρία τους.

Αυτό είναι και το θέμα του ντοκιμαντέρ «Blood in the Mobile» («Αίμα Στο Κινητό») που σκηνοθέτησε ο Φρανκ Πούλσεν, με τη συμμετοχή της γνωστής αμερικανίδας ηθοποιού κι ακτιβίστριας Ρόμπιν Ράιτ. Ο σκηνοθέτης ταξίδεψε στο Κονγκό όπου είδε με τα μάτια του τις παράνομες εργασίες εξόρυξης. Επίσης εξασφάλισε την πρόσβαση στο μεγαλύτερο ορυχείο κασσίτερου του Κονγκό, που ελέγχεται από διάφορες ένοπλες ομάδες, όπου είδε μικρά παιδιά να δουλεύουν μέρες ολόκληρες σε στενά τούνελ για να εξορύξουν τα ορυκτά που θα καταλήξουν στα κινητά τηλέφωνα. Μετά την επίσκεψή του στο ορυχείο, ο σκηνοθέτης προσπάθησε να επικοινωνήσει με τη Nokia, τη μεγαλύτερη εταιρεία κατασκευής τηλεφώνων στον κόσμο, ζητώντας της να του εγγυηθεί ότι δεν αγοράζει ορυκτά που είναι προϊόν των συγκρούσεων στο Κονγκό, κάτι που η εταιρεία δεν ήταν σε θέση να του δώσει.

Κι όλα αυτά συμβαίνουν σε μια χώρα που, οκτώ χρόνια μετά τη λήξη του εμφυλίου πολέμου, στον οποίο πέθαναν πάνω από 5 εκατομμύρια άνθρωποι, η εθνοτική βία συνεχίζεται με αιματηρές επιθέσεις από οργανώσεις ανταρτών.

Εντωμεταξύ, τουλάχιστον τέσσερα άτομα σκοτώθηκαν χτες σε επεισόδια που έγιναν κατά τη διάρκεια των εκλογών στη χώρα, των δεύτερων που πραγματοποιήθηκαν έπειτα από τον τερματισμό του εμφυλίου κι αφορούν στην ανάδειξη προέδρου και των 500 αντιπροσώπων της Βουλής. Έντεκα πολιτικοί διεκδικούν την προεδρία, επικρατέστεροι των οποίων θεωρούνται ο απερχόμενος Ζοζέφ Καμπιλά -γιος του δολοφονηθέντος Λοράν- και ο Ετιέν Τσισεκεντί. Η καταμέτρηση έχει ήδη ξεκινήσει, με τα επίσημα αποτελέσματα να αναμένονται γύρω στις 6 Δεκεμβρίου.

© Το χαμομηλάκι | To hamomilaki