Sunday 4 December 2011

Η σημασία του να μάθετε τα παιδιά σας να είναι αισιόδοξα!

Η αισιοδοξία είναι μια στάση ζωής που όχι μόνο προκαλεί θετικά συναισθήματα αλλά έχει και άμεση συσχέτιση με την καλή υγεία.
Πολλές έρευνες υποστηρίζουν τα θετικά
αποτελέσματα της αισιοδοξίας
στην ανθρώπινη ζωή.

Έρευνα που είχε διεξαχθεί στο Πανεπιστήμιο του Κεντάκι το 2001, υπέδειξε ότι η θετική στάση ζωής κατά τη νεαρή ηλικία, προάγει τη μακροζωία. Επιπλέον, το πρακτορείο Reuters μας ενημερώνει ότι οι έφηβοι που ακoλουθούν μια πιο αισιόδοξη στάση ζωής όσων αφορά τον εαυτό τους και τον κόσμο, έχουν σημαντικά λιγότερες πιθανότητες να παρουσιάσουν συμπτώματα κατάθλιψης.
Μια ακόμα έρευνα στο Πανεπιστήμιο του Κορνέλ, μας ενημερώνει ότι η θετική στάση ζωής και η αισιοδοξία αποτελούν ισχυρό αντίδοτο για το στρες, τον πόνο και την ασθένεια καθ' όλη τη διάρκεια της ζωής.
Η εξάλειψη του στρες είναι πολύ σημαντική, καθώς το στρες έχει συνδεθεί με την ανάπτυξη επικίνδυνων συμπεριφορών στην εφηβεία όπως υπερβολική κατανάλωση αλκοόλ και αντικοινωνική συμπεριφορά.
Τι είναι όμως αυτό που βοηθάει τα παιδιά να υιοθετήσουν μια πιο αισιόδοξη στάση ζωής;
Όπως μας ενημερώνουν οι επιστήμονες, ο πιο σημαντικός παράγοντας είναι οι γονείς και η δική τους προδιάθεση. Η αισιοδοξία είναι μια ικανότητα που πλάθετε κατά την παιδική ηλικία, και καθώς τα παιδιά είναι μικρά σφουγγαράκια που απορροφούν ότι βλέπουν από το περιβάλλον τους. Η αισιόδοξη στάση των γονέων προς τη ζωή και τα γεγονότα είναι κάτι που τα παιδιά αντιγράφουν.
Μικρές συμβουλές για να μάθουμε τα παιδιά μας να είναι αισιόδοξα

5 Steps to Raising Optimistic Children

 Ακούστε τα παιδιά σας: Να ακούτε τα παιδιά σας όχι μόνο με τα αυτιά αλλά και με το μυαλό σας. Να θυμάστε ότι τα μικρά παιδιά δεν έχουν αναπτύξει ακόμα πλήρως το λεξιλόγιο τους και την έκφραση τους.Όταν, λοιπόν, το παιδί σας, σας λέει "μισώ τα μαθηματικά" στην πραγματικότητα πιθανότατα να σας λέει "Δε τα καταλαβαίνω, πως μπορώ να τα μάθω καλύτερα;". Είναι ευθύνη του γονέα να καταλάβει τι θέλει να πει το παιδί και να το μάθει να εκφράζεται και να καταλαβαίνει ότι για κάθε πρόβλημα υπάρχει μια θετική λύση.
Μη βάζετε ταμπέλες
Τα παιδιά τείνουν να ικανοποιούν ή να μην ικανοποιούν τις προσδοκίες των γονέων τους. Είναι θεμιτό να το σκεφτείτε καλά πριν πείτε "η Μαρία μας είναι πολύ ντροπαλή", καθώς αυτή η φράση θα αποτελέσει σημαντικό παράγοντα για τη διαμόρφωση της ταυτότητας της. Οι αρνητικές ταμπέλες που...

Αυτός είναι ο 47χρονος εκπαιδευτικός - παιδεραστής

Στη δημοσιότητα δόθηκαν τα στοιχεία ταυτότητας καθώς και φωτογραφίες του 47χρονου που κατηγορείται για ασέλγεια σε ανήλικους στο Ρέθυμνο.

Στη δημοσιότητα δόθηκαν τα στοιχεία ταυτότητας καθώς και φωτογραφίες του 47χρονου που κατηγορείται για ασέλγεια σε ανήλικους στο Ρέθυμνο.
Παιδεραστής:  ΣΕΙΡΑΓΑΚΗΣ Νικόλαος
του Ματθαίου, και της Κλεάνθης,
γεννηθείς στις 29/07/1964 στο Ρέθυμνο,
κάτοικος Ρεθύμνου οδός Καποδιστρίου 37,
εκπαιδευτικός πρωτοβάθμιας εκπαίδευσης.
Τα παραπάνω προσωπικά στοιχεία δίνονται στη δημοσιότητα, ύστερα από εισαγγελική διάταξη, για λόγους προστασίας των ανηλίκων και του εν γένει κοινωνικού συνόλου και την πραγμάτωση της αξίας της Πολιτείας για τον κολασμό των παραπάνω αδικημάτων.
Ο 47χρονος εκπαιδευτικός οδηγήθηκε στον Εισαγγελέα, του ασκήθηκε ποινική δίωξη για κατάχρηση ανηλίκων σε ασέλγεια κατ’ εξακολούθηση και παραπέμφθηκε σε τακτικό Ανακριτή.

Πηγή: flashnews

..........Ο μικρός Νικόλαος..........

Η αλήθεια μου... 

Έχω ένα παιδί διαφορετικό και ας μη το ζήτησα. Έχω ένα παιδί που μου μαθαίνει να εκτιμώ και τα πιο μικρά πράγματα και ίσως αυτό να είναι το μάθημα που πρέπει να πάρω σε αυτή τη ζωή που μου δόθηκε!

Όταν κράτησα για πρώτη φορά ένα θετικό τεστ εγκυμοσύνης ειλικρινά δεν ήξερα τι να νιώσω... Ένιωθα χαρά που ξεκινούσε ένα μαγικό ταξίδι στο κόσμο της μητρότητας ή άγχος για την ευθύνη μου απέναντι στο πλάσμα που σχηματιζόταν μέσα μου. Το πρώτο πράγμα που έκανα εκείνο το πρωινό ήταν να στείλω μήνυμα στο άνδρα μου και να του επιβεβαιώσω τις υποψίες μας.. 4 βδομάδων έγκυος και τα μεγάλα νέα ξεκίνησαν να λέγονται στις οικογένειες μας... Το πρώτο παιδί μας είναι γεγονός... Μικρός και άγνωστος για μας, περιμέναμε τη πρώτη στιγμή που θα μπορέσουμε να τον κρατήσουμε, να τον γνωρίσουμε.. Τα όνειρα και οι προσδοκίες πολλά.. Τα σχέδια για το μέλλον πήραν αέρα σαν τα πανιά πλοίου και ξεκίνησαν πορεία στα πελάγη ευτυχίας μας.. Ο καιρός περνούσε γρήγορα, οι βδομάδες και οι μήνες έφευγαν και χωρίς να αντιμετωπίζω κανένα πρόβλημα στην εγκυμοσύνη κοιτούσαμε τους υπέρηχους και σχολιάζαμε άλλες φορές τη μύτη του μικρού και άλλες φορές τις γκριμάτσες του..
Και ήρθε κοντά μας ένα ξημέρωμα Σαββάτου και δε προλάβαμε ούτε αγκαλιά να τον πάρουμε, ούτε να του μιλήσουμε.. Άδεια η αγκαλιά και κάθε βράδυ κοιτούσα μια άδεια κούνια και δεν ήξερα τι θα ξημέρωνε... Υπομονή...υπομονή... μόνο αυτό μπορούσαμε να κάνουμε.. Υπομονή και όλα θα περάσουν...   Αυτό λέγαμε και προσπαθούσαμε να γεμίσουμε τα βράδια μας λέγοντας αστεία... Τη πρώτη φορά που τον ακούμπησα νόμιζα ότι θα σπάσω... Τη πρώτη φορά που με κοίταξαν αυτά τα μάτια ήθελα να του πω τόσα πολλά αλλά δεν έβγαινε λέξη από το στόμα μου μόνο χαμογέλασα... Τη πρώτη φορά που έκλαψε, κόντεψα να κάνω πάρτι μέσα στο νοσοκομείο και όλοι μας κοιτούσαν περίεργα ... Όλες οι πρώτες φορές που έζησα αλλά και οι επόμενες θα μείνουν χαραγμένες πάντα μέσα μου κρατημένες ως το πιο πολύτιμο θησαυρό ...


Η αλήθεια όμως που έζησα προηγούμενο Σάββατο με μάτωσε για πρώτη φορά τόσο βαθιά..
Ο μικρός μου είναι 9 μηνών πλέον και εγώ ποτέ δεν έφερα τον εαυτό αντιμέτωπο με ένα φυσιολογικό παιδί κοντά στην ηλικία του.. Πάντα έβρισκα τρόπους και δικαιολογίες να αποφεύγω συναντήσεις και συζητήσεις με φίλες και γνωστές.. Έκλεινα τα στόρια της ψυχής μου σε όλους.. Η δική μου πραγματικότητα ήταν ο Νικόλας, δεν ήθελα να έχω μέτρο σύγκρισης πέρα από τις καμπύλες ανάπτυξης του βιβλιαρίου υγείας.
Μπορείτε να με χαρακτηρίσετε όπως θέλετε αλλά αυτή είμαι.. Εθελοτυφλώ προσπαθώντας να αποφύγω τα σημάδια της ψυχής μου που βαθαίνουν μέρα με τη μέρα...
Το Σάββατο γνώρισα το κοριτσάκι ενός φιλικού ζευγαριού, ένα μήνα μικρότερο από το Νικόλα που βαφτίστηκε πρόσφατα.. Οι μαχαιριές που ένιωσα εκείνη τη μέρα αμέτρητες... Μαχαιριές που δε θα σβήσουν εύκολα... Έπεσα στη παγίδα που προσπαθούσα να αποφύγω τόσους μήνες... Αναρωτιόμουν κάποιες μαύρες μου μέρες πώς θα ήταν η ζωή μας αν όλα στη γέννα πήγαιναν φυσιολογικά.. Το Σάββατο πήρα μια γεύση και ειλικρινά δεν περίμενα μια μικρή πανέμορφη στιγμή της ζωής του ζευγαριού θα είχε τόσο πικρή γεύση στο δικό μου στομάχι.. Η μικρή μια γλύκα που με κέρδισε με το πρώτο της χαμόγελο και παραδέχομαι ότι είναι το πρώτο κορίτσι που με συμπάθησε χωρίς να το προσπαθήσω...
Το να απαριθμήσω τα κατορθώματα της είναι ανώφελο ... Ναι είναι αλήθεια ότι προσπαθώ να μη συγκρίνω το Νικόλα με άλλα παιδιά αλλά η αλήθεια με πονάει.. 
Πώς μπορούν μερικά δευτερόλεπτα να καταστρέψουν τόσα πολλά ή να δημιουργήσουν άλλα τόσα πολλά?!?!
Η αλήθεια μου όσο και αν πονάει είναι ότι μετάνιωσα για το τσίμπημα της ζήλιας που ένοιωσα, για τις φορές που μαύρισα τις μέρες μου προσπαθώντας να αποφύγω τη πραγματικότητα αλλά όσο και να κλείνω τα μάτια μου οι πληγές μου δεν κλείνουν. 
Έχω ένα παιδί διαφορετικό και ας μη το ζήτησα. 
Έχω ένα παιδί που μου μαθαίνει να εκτιμώ και τα πιο μικρά πράγματα και ίσως αυτό να είναι το μάθημα που πρέπει να πάρω σε αυτή τη ζωή που μου δόθηκε!

Δευτέρα, 16 Μαΐου 2011

Κλείνει το Ινστιτούτο Υγείας Του Παιδιού;
Η Υγεία δεν μπαίνει σε Εφεδρεία...

Το Ινστιτούτο Υγείας του Παιδιού ιδρύθηκε το 1965 από τον αείμνηστο Σπύρο Δοξιάδη, στεγάζεται στο Νοσοκομείο Παίδων 'Αγία Σοφία' και είναι ΝΠΙΔ που εποπτεύεται και χρηματοδοτείται από το Υπουργείο Υγείας. Υπήρξε πάντα πρωτοπόρο στην Ελλάδα σε όλο το φάσμα της σωματικής και ψυχικής υγείας και κοινωνικής προστασίας του παιδιού. 

Η Πολιτεία οφείλει να προστατεύει την υγεία
των παιδιών που γεννιούνται και ζουν στη χώρα.
Από το 1973 το Ινστιτούτο Υγείας του Παιδιού εφαρμόζει το Προληπτικό Ανιχνευτικό Πρόγραμμα Νεογνών το οποίο προσφέρει δωρεάν σε κάθε παιδί που γεννιέται στη χώρα, στο πλαίσιο της προαγωγής της Δημόσιας Υγείας προλαμβάνοντας έτσι την εμφάνιση σοβαρών νοητικών και σωματικών βλαβών στα νεογνά με αποτέλεσμα ένα τεράστιο κοινωνικό και οικονομικό όφελος για τη χώρα. 
Από τότε μέχρι σήμερα έχουν ελεγχθεί πάνω από 2.500.000 παιδιά. Εξαιρετικά σημαντικές δραστηριότητες επίσης αποτελούν η διερεύνηση, κλινική αντιμετώπιση και γενετική συμβουλευτική σε πλήθος σπάνιων παθήσεων, γενετικών και κληρονομικών μεταβολικών νοσημάτων, αναπτυξιακών διαταραχών (αυτισμός- κώφωση), διαταραχών του μεταβολισμού των οστών και ενδοκρινικών νοσημάτων, οι περισσότερες από τις οποίες είναι μοναδικές στη χώρα μας (μοναδικό κέντρο διάγνωσης και αντιμετώπισης της φαινυλκετονουρίας, συγγενούς υποθυρεοειδισμού, κέντρο διάγνωσης για τις νόσους Gaucher, Fabry, Pompe κα).
To Υπουργείο Οικονομικών αποφάσισε : 
1. Να διακόψει την ήδη εγκεκριμένη χρηματοδότηση για το 2011, 
2. Να μειώσει τον προυπολογισμό του 2012 κατά περίπου 55%, που πρακτικά σημαίνει ότι τέλος Νοεμβρίου παύει να λειτουργεί,
ενώ συγχρόνως το Υπουργείο δεν προωθεί τις απαραίτητες αλλαγές στο νομικό καθεστώς του Ινστιτούτου ώστε να το Ινστιτούτο να γίνει περισσότερο οικονομικά ανεξάρτητο και να επιβαρύνει λιγότερο τον κρατικό προυπολογισμό. Τα παραπάνω έγιναν χωρίς καμία διαπραγμάτευση με τη Διοίκηση με του Ινστιτούτου Υγείας του Παιδιού.
Οι συνέπειες της παύσης λειτουργίας του Ινστιτούτου είναι: 
1. Κίνδυνος διακοπής των εργαστηριακών εξετάσεων που είναι μοναδικές για τη χώρα, όπως το Εθνικό Ανιχνευτικό Πρόγραμμα Νεογνών. 
2. Κίνδυνος διακοπής της εργαστηριακής και κλινικής παρακολούθησης των ασθενών, δεδομένου ότι το Ινστιτούτο Υγείας του Παιδιού αποτελεί το μοναδικό κέντρο διάγνωσης και αντιμετώπισης της φαινυλκετονουρίας, γαλακτοζαιμάις και του συγγενούς υποθυρεοειδισμού ενώ μόνον αυτό παρέχει ολοκληρωμένες υπηρεσίες στη διερεύνηση, κλινική αντιμετώπιση και γενετική συμβουλευτική για πλήθος σπάνιων παθήσεων, γενετικών και κληρονομικών μεταβολικών νοσημάτων, αναπτυξιακών διαταραχών, κα. 
3. Συρρίκνωση ενός ιστορικού φορέα της δημόσιας υγείας που παρέχει από την αρχή της ιδρύσεώς του ένα γιγαντιαίο σε διαστάσεις και ωφελιμότητα έργο στη χώρα. 
Την τελευταία φορά που έκλεισε το Ινστιτούτο Υγείας του Παιδιού ήταν επί Χούντας. Η κυβέρνηση δεν έχει καν το θάρρος να αποφασίσει να το κλείσει επισήμως και το κάνει εμμέσως.

Οι εργαζόμενοι του Ινστιτούτου εξέδωσαν την παρακάτω ανακοίνωση:
Η ΥΓΕΙΑ ΔΕΝ ΜΠΑΙΝΕΙ ΣΕ ΕΦΕΔΡΕΙΑ ……
Οι Εργαζόμενοι στο Ινστιτούτο Υγείας του Παιδιού (Ι.Υ.Π.) ζητούμε την εξαίρεση του φορέα μας,  από το καθεστώς της εργασιακής εφεδρείας και τη διασφάλιση της απρόσκοπτης συνέχισης του έργου του δεδομένου ότι:
•             Το Ι.Υ.Π. δεν είναι ελλειμματικός φορέας. Ο ετήσιος προϋπολογισμός του είναι απολύτως ισοσκελισμένος.
•             Η επιχορήγηση του Ι.Υ.Π. από το Υπουργείο Υγείας για το 2011 μειώθηκε κατά 20% σε σχέση με το 2010.
•             Οι μισθοί των εργαζομένων, συμπεριλαμβανομένων και των διευθυντών, κυμαίνονται σε χαμηλά επίπεδα (για παράδειγμα, μισθός επιστημονικού διευθυντή με μεταπτυχιακούς τίτλους και 20ετή προϋπηρεσία, 1.400 ευρώ.)
•             Τον τελευταίο χρόνο το συνολικό προσωπικό έχει μειωθεί κατά 16% λόγω συνταξιοδότησης και προβλέπεται περαιτέρω μείωση κατά 30% τα τρία επόμενα χρόνια για τον ίδιο λόγο. Άρα, προσλήψεις χρειάζονται και όχι απολύσεις!
•             Ερευνητικά προγράμματα εξωτερικής χρηματοδότησης (π.χ. Ε.Ε.) κινδυνεύουν να σταματήσουν αν μειωθεί το προσωπικό.
•             Από το 1973, το Ι.Υ.Π. εφαρμόζει αποκλειστικά το Προληπτικό Ανιχνευτικό Πρόγραμμα Νεογνών (screening) στα πλαίσια της προαγωγής της δημόσιας υγείας σε εθνική κλίμακα.
Η ανάθεση του προγράμματος αυτού έγινε από το Υπουργείο Υγείας στο Ι.Υ.Π. προκειμένου να ελέγχονται δωρεάν όλα τα νεογέννητα της χώρας.
•             Οι υπηρεσίες πρόληψης που προσφέρονται από το Ι.Υ.Π. προλαμβάνουν την αναγκαιότητα ίδρυσης ενός ιδρύματος για παιδιά με ειδικές ανάγκες κάθε χρόνο.
•             Το Ι.Υ.Π. αποτελείται από 9 Διευθύνσεις με ξεχωριστό και μοναδικό έργο η καθεμιά, οι οποίες στελεχώνονται μόνο από 56 εργαζόμενους, στην πλειοψηφία τους υψηλής εξειδίκευσης.
Η συρρίκνωση ή η κατάργηση του έργου του Ινστιτούτου Υγείας του Παιδιού θα έχει ανυπολόγιστες κοινωνικές και οικονομικές συνέπειες για την Ελλάδα.
Η Πολιτεία οφείλει να προστατεύει την υγεία των παιδιών που γεννιούνται και ζουν στη χώρα.

Οι Εργαζόμενοι στο Ινστιτούτο Υγείας του Παιδιού

Λουλουδένια στεφάνια από αλμυρό ζυμάρι: Φτιάξτε μαζί με τα χαμομηλάκια σας !!

Θα χρειαστείτε:
  • μια λεκάνη,
  • ένα κιλό αλεύρι για όλες τις χρήσεις
  • μισό κιλό αλάτι ψιλό
  • λίγο νερό και λίγο λάδι
Αν αναρωτιέστε γιατί χρειάζεται τόσο αλάτι, σας θυμίζω ότι το χρειαζόμαστε για να μην φουσκώσει το μείγμα και να διατηρηθεί για αρκετό καιρό είτε ψημένο, είτε άψητο στο ψυγείο, σε περίπτωση που περισσέψει και θέλουμε να το χρησιμοποιήσουμε αργότερα.

Θα χρειαστείτε επίσης ένα ταψάκι, μια λαδόκολλα, ένα μαχαιράκι και μια οδοντογλυφίδα για να χαράξετε τα σχέδια.
Αν στο τέλος θέλετε να χρωματίσετε το στεφάνι σας μπορείτε να χρησιμοποιήσετε τέμπερες νερού, ή αν προτιμάτε τα φυσικά χρώματα όπως εγώ, μπορείτε να αλείψετε το τελικό σχέδιο με ένα πινέλο το οποίο θα βουτήξετε σε αυγό χτυπημένο.

stefania-zymari3
Τα ανθάκια τα πιέζουμε ελαφρά πάνω στο
κυκλικό στεφάνι σε μικρά μπουκετάκια.

Διαδικασία
Αφού ρίξουμε το αλεύρι και το αλάτι στη λεκάνη, θα ρίξουμε όσο νερό πάρει για να γίνει η ζύμη σφιχτή, να πλάθεται. 
Για να ξεκολλήσει από τα χέρια μας ρίχνουμε λίγες σταγόνες λάδι.
Ετοιμάζουμε το ταψάκι με την λαδόκολλα μέσα στο οποίο θα τοποθετήσουμε εξαρχής την δημιουργία μας.
Αφού ετοιμαστεί η ζύμη μας δημιουργούμε το στεφάνι, είτε από ένα χοντρό κορδόνι ζύμης, είτε από 3 λεπτά ζυμαρένια κορδόνια τα οποία θα πλέξουμε σε κοτσίδα σε κυκλικό σχήμα όπως τα τσουρέκια.
Στη μια άκρη του στεφανιού μας θα ανοίξουμε με μια οδοντογλυφίδα μια τρύπα για να μπορέσουμε να το κρεμάσουμε ή θα φτιάξουμε με ένα κομμάτι ζυμάρι ένα λεπτό κορδόνι.

Στη συνέχεια, με μικρά κομμάτια ζυμαριού τα οποία πλάθουμε με τα δάχτυλά μας, δημιουργούμε λουλουδάκια όπως δείχνουν οι φωτογραφίες.

Τα μεταξύ τους κενά τα γεμίζουμε με φυλλαράκια και με την βοήθεια της οδοντογλυφίδας ή ενός μαχαιριού χαράζουμε τα σχέδια και τα βάζουμε πάνω στο στεφάνι.
Στα μικρά στρογγυλά μπουμπούκια μπορούμε να καρφώσουμε καρφάκια γαρίφαλου.
Αφού ολοκληρώσουμε το στόλισμα, τοποθετούμε το ταψάκι μας στον φούρνο και το αλείφουμε αν θέλουμε με αυγό. Θα το ψήσουμε στους 200 βαθμούς για μισή ώρα περίπου.

stefania-zymari6
Η κατασκευή μας δε θα φουσκώσει, απλά θα πάρει
ένα πολύ όμορφο ελαφρό ρόδινο χρώμα.
Αφού το αφήσουμε να κρυώσει είναι έτοιμο να στολίσει το χώρο μας.

Καλή διασκέδαση!

Δάσκαλοι Φύλακες - Άγγελοι, βοηθούν μαθητές
που δεν έχουν να φάνε!!

Είναι οι δάσκαλοι που έκαναν την αλληλεγγύη μάθημα στα σχολεία του Κερατσινίου και του Περάματος. Για αυτούς η αγάπη για τον πλησίον δεν είναι απλώς μία θεωρητική έννοια, αλλά αυτό που τους ενώνει.
«Είναι μεγάλη επιτυχία που σπάσαμε το ταμπού της ελεημοσύνης.
Δίνουμε στα παιδιά μαθήματα αλληλεγγύης, σήμερα στηρίζουμε τον έναν,
αύριο τον διπλανό του, έτσι μόνο μπορούμε να επιβιώσουμε»
Είναι το «όπλο» τους για να νικήσουν την πείνα και τα όσα άσχημα φέρνει. Μια επιτροπή από εκπαιδευτικούς έγινε γροθιά για να παλέψει τη δυστυχία. Βρίσκει πού και ποιοι έχουν ανάγκη και τείνει χέρι βοηθείας. Συγκεντρώνει ό,τι είναι απαραίτητο για να στηρίξει τις ζωές των μικρών μαθητών που πολλές φορές πηγαίνουν χωρίς κολατσιό και παραμένουν νηστικοί όλη την ημέρα. Οι εκπαιδευτικοί αυτοί μαθαίνουν στα παιδιά να ζουν το ένα για το άλλο.
«Η φτώχεια έχει προχωρήσει πάρα πολύ στην περιοχή μας. Η κατάσταση πλέον είναι πάρα πολύ δύσκολη. Υπάρχει θέμα φαγητού για τα παιδιά και κάθε ημέρα αυτή η κατάσταση χειροτερεύει. Τα παιδιά δεν έχουν πλέον μια τακτική καθημερινή σίτιση. Έχουν έρθει μαθητές με επιστολή γονέα προς τον δάσκαλο ή τον καθηγητή τους, που μας ζητεί εμπιστευτικά να δώσουμε στο παιδί τους δέκα ευρώ ή να του προσφέρουμε μεσημεριανό, με την υπόσχεση να τα επιστρέψουν μόλις πάρουν το επίδομα της πρόνοιας» λέει ο κ. Σταύρος Καλλώνης, δάσκαλος του 8ου Δημοτικού Σχολείου Περάματος και πρόεδρος του Συλλόγου Εκπαιδευτικών Κερατσινίου-Περάματος «Νίκος Πλουμίδης».
Στο Πέραμα και το Κερατσίνι η ανεργία έχει χτυπήσει κόκκινο. «Ξεπερνάει το 30%» μας λέει ο κ. Καλλώνης. «Σήμερα είναι πολλοί αυτοί που διατρέφονται καθημερινά από συσσίτια εκκλησιών και δήμων» προσθέτει.
Οι περιπτώσεις ανέργων... 

© Το χαμομηλάκι | To hamomilaki