Monday 23 April 2012

Τα Εγκυκλο-παιδικά: Τα φαγητά των Αρχαίων Ελλήνων

Πόσο έχουν αλλάξει οι διατροφικές συνήθειες των νεοελλήνων σε σχέση με την αρχαιότητα; Υπάρχουν σήμερα κοινά φαγητά με τους αρχαίους Αθηναίους; Τα παραδοσιακά ελληνικά ποτά και τρόφιμα που είναι γνωστά σε κάθε γωνιά της γης, ήταν εντελώς άγνωστα στην αρχαιότητα.

The Cuisine of Ancient GREECE

Οι Αθηναίοι είχαν μεγάλη αδυναμία
στα θαλασσινά
 
Το ούζο που είναι διάσημο ελληνικό brand name οι αρχαίοι το αγνοούσαν, επειδή δεν γνώριζαν τον τρόπο της απόσταξης. Προϊόντα όπως η ζάχαρη, ο καφές, το ρύζι, οι ντομάτες, οι πιπεριές, οι πατάτες δεν υπήρχαν στο καθημερινό τους τραπέζι.
«Οι τροφές των αρχαίων», γράφει ο Σαρλ Πικάρ στο βιβλίο του με θέμα τη ζωή στην κλασική Ελλάδα, «σκοπό είχαν να ερεθίσουν και όχι να βαρύνουν το στομάχι, γι’ αυτό άλλωστε ήταν πλούσιες σε καρυκεύματα και αρωματικά βότανα». Για τους αρχαίους το καλό φαγητό ήταν ιεροτελεστία και εκείνοι το τιμούσαν δεόντως. Στα συμπόσια τους τα τραπέζια ήταν γεμάτα πολλά φαγητά και το κρασί έρρεε άφθονο, νερωμένο με γλυκό ή θαλασσινό νερό και αρωματισμένο με δενδρολίβανο ή μέλι.

Στην εποχή του Περικλή (5ος αιώνας π.Χ.), τα φαγητά που έτρωγαν οι καλεσμένοι σε ένα σημαντικό δείπνο ήταν λαγός μαγειρεμένος με μέντα και θυμάρι, ψητές τσίχλες ή σπίνους διατηρημένους σε ευωδιαστό λάδι, αρνάκι ή γουρουνόπουλο σούβλας ποτισμένο με «θυλήματα», δηλαδή  χοντροαλεσμένο αλεύρι ραντισμένο με κρασί και λάδι, με το οποίο έσβηναν το κρέας καθώς ψηνόταν, γλυκίσματα από ψιλοκοσκινισμένο αλεύρι πασπαλισμένα με μελωμένο κρασί και σουσάμι, αλμυρά τσουρέκια, ψητά ορτύκια, τυρί της Αχαΐας, σύκα και μέλι της Αττικής, κρασί από τη Χίο και τη Λέσβο, σταφύλια από τη Μένδη της Παλλήνης, χέλια και ψάρια από τη λίμνη Κωπαΐδα, θαλασσινά από την Εύβοια, κριθαρένιο ψωμί από την Πύλο, βραστούς βολβούς, που ευνοούν τη σεξουαλική διάθεση, ραπανάκια για να περνά η μέθη και, βέβαια, τις πίτες της Αθήνας, καύχημα της πόλης, παραγεμισμένες με τυρί, μέλι και διάφορα καρυκεύματα. Αν και ενίοτε καλοφαγάδες, κατά κανόνα ήταν, όμως, λιτοδίαιτοι. Οι αρχαίοι ήταν «μικροτράπεζοι» και «φυλλοτρώγες», γι’ αυτό και υπήρχε η έκφραση «Αττικηρώς ζην».
Η διατροφική ημέρα του αρχαίου Αθηναίου
Το πρωινό του αρχαίου Αθηναίου ήταν λιτό και έτρωγε με το πρώτο φως του ήλιου, το «ακράτισμα» που ήταν λίγο κριθαρένιο ψωμί βουτηγμένο... 

«Πού είναι;»: Μια θεατρική παράσταση
για βρέφη και προνήπια

 «Κάποιος με ρώτησε πώς είναι δυνατόν να είναι τέχνη το θέατρο για βρέφη. Και εγώ απαντώ πως, αν το κάνεις όπως πρέπει, δεν είναι μόνο τέχνη αλλά και παιχνίδι»
Παιχνίδια με μαξιλάρια και μαμάδες


Η Αννα Μάσχα... και τα μαξιλάρια της στις πρόβες του έργου
της Ξένιας Καλογεροπούλου για βρέφη «Πού είναι;»

Συγκλονιστική εξομολόγηση της Ξένιας Καλογεροπούλου: 
«Έχασα τέσσερα παιδιά»

Η Ξένια Καλογεροπούλου μιλάει για το νέο έργο που ανεβάζει, το οποίο απευθύνεται αποκλειστικά σε μωρά και προνήπια 
................
Αν το παιδικό κοινό είναι δύσκολο, αφού δεν μπορεί να διαχειριστεί την πιθανή πλήξη του, εκείνο των βρεφών και προνηπίων τι είναι; 
 «Είναι ένα κοινό όπου συμβαίνουν μαγικά πράγματα» απαντά η Ξένια Καλογεροπούλου, η οποία εφέτος, μετά την επιτυχία του περυσινού «Έλα, έλα» στο Φεστιβάλ Αθηνών, ανεβάζει στη Μικρή Πόρτα, από τις 21 Απριλίου ως τις 3 Ιουνίου, την παράσταση «Πού είναι;» η οποία απευθύνεται στη βρεφική ηλικία. 
«Το πιο μαγικό απ' όλα είναι η σιωπή του βρέφους. Στο "Ελα, έλα" υπήρχαν οι υπέροχες στιγμές που τα παιδιά σε ξεκούφαιναν, αλλά υπήρχαν και πολλές στιγμές σιωπής. Ελπίζω και τώρα να είναι έτσι».
Το «Πού είναι», όπως και το «Ελα, έλα», δεν βασίζεται στον λόγο. Πρωταγωνιστεί μία ηθοποιός, η Αννα Μάσχα, και πολλά... μαξιλάρια. 
Εφέτος η Ξένια Καλογεροπούλου, που επινόησε και σκηνοθέτησε το έργο μαζί με τη Μάρθα Κλουκίνα, δεν ανεβαίνει η ίδια στη σκηνή, όπως έκανε πέρυσι. «Δεν σκέφτηκα να παίξω εγώ. Η Αννα είναι καλύτερη ηθοποιός από μένα» λέει.
Το έργο διαρκεί μισή ώρα και είναι αφιερωμένο στις μαμάδες όλου του κόσμου. 
Μισή ώρα που λείπει η μαμά. Μισή ώρα κατά τη διάρκεια της οποίας ένα παιδί που θέλει τη μαμά του και που στο μεταξύ παίζει μόνο του φαντάζεται πράγματα και επινοεί τρελά παιχνίδια. Και τα μαξιλάρια γύρω του γίνονται κρυψώνες, βουνά, νησάκια, μουσικά όργανα, ακόμη και... μαμά.
«Κάποιος με ρώτησε πώς είναι δυνατόν να είναι τέχνη το θέατρο για βρέφη. Και εγώ απαντώ πως, αν το κάνεις όπως πρέπει, δεν είναι μόνο τέχνη αλλά και παιχνίδι» εξηγεί η ηθοποιός, σκηνοθέτις και συγγραφέας. «Νομίζω ότι τα μωρά και τα προνήπια που θα το δουν θα γυρίσουν σπίτι τους και θα παίζουν με μαξιλάρια για πολύ καιρό». Οι πρόβες ολοκληρώθηκαν με δύο διανομές. Στη δεύτερη παίζει η Ελίνα Ρίζου (την είδαμε και στον «Οδυσσεβάχ»), καθώς τον χειμώνα το έργο θα ανεβεί και στη Θεσσαλονίκη. Θα υπάρχει επίσης η δυνατότητα να παρουσιαστεί σε παιδικούς σταθμούς.
«Έχω λάβει τα μέτρα μου για το μέλλον»
Η Ξένια Καλογεροπούλου έχει γράψει ακόμη ένα έργο με στόχο να παρουσιαστεί σε σχολεία. Ο τίτλος του είναι «Μίλτος» και αφορά ένα αγόρι που έχει χάσει τον σκύλο του. Ο ηθοποιός Σωκράτης Πατσίκας (έπαιξε εφέτος στον «Οδυσσεβάχ») θα μπαίνει αιφνιδίως σε τάξεις,... 

Άγιος Γεώργιος ο Τροπαιοφόρος: Ένας οικουμενικός Άγιος

Ανατολή, Δύση αλλά και ο Μουσουλμανικός κόσμος, 
τιμούν τον Άγιο Γεώργιο!!

Χρόνια Πολλά στα χαμομηλάκια (μικρά και μεγάλα)
που γιορτάζουν σήμερα :)
Χρόνια Πολλά Γιωργάκη
Χρόνια Πολλά Γιωργίτσα

Βίος Αγίου

Άγιος Γεώργιος ο Μεγαλομάρτυρας
και Τροπαιοφόρος

Πατριαρχικὸς Ναὸς Ἅγίου Γεωργίου στὸ Φανάρι.

Saint George

Ο Άγιος Γεώργιος (γνωστός στην Ορθόδοξη Εκκλησία ως Τροπαιοφόρος) είναι από τους πιο γνωστούς Αγίους της σε ολόκληρο τον Χριστιανικό (και μη) κόσμο. 

© Το χαμομηλάκι | To hamomilaki