Thursday 10 May 2012

Ελληνική Μυθολογία: Δαίδαλος και Ίκαρος

Οι καυτές αχτίδες του Ήλιου μαλάκωσαν το κερί
και έλιωσαν τα δεσίματα των φτερών
ΔΑΙΔΑΛΟΣ Ο Δαίδαλος αποτελεί την προσωποποίηση της εξέλιξης της τέχνης στα αρχαιότατα χρόνια. Πρώτος αρχιτέκτονας, γλύπτης, άριστος τεχνίτης και εφευρέτης, επινόησε πολλά γνωστά εργαλεία, όπως το πριόνι, το τσεκούρι, το νήμα της στάθμης, το τρυπάνι, τον κεραμικό τροχό, αλλά και τους ιστούς και τις κεραίες των πλοίων. Κατά το μύθο, ο Δαίδαλος ήταν γιος του Ευπάλαμου ή Παλαμάονα (που δείχνει τον άνθρωπο που έχει επιτήδεια παλάμη, το δεξιοτέχνη) και της Αλκίππης ή Φρασιμήδης, που ανήκε στο γένος των Ερεχθειδών. Ήταν ξακουστός στην εποχή του για τα θαυμαστά έργα του, απαράμιλλης αρχιτεκτονικής τέχνης, και τα περίφημα γλυπτά του, που προκαλούσαν το θαυμασμό για τη μοναδική ομορφιά τους. 

THE MYTH OF DAEDALUS & ICARUS

Οι αρχαίοι Έλληνες πίστευαν ότι πολλά απ' αυτά έμοιαζαν με ζωντανά και διηγούνταν μάλιστα ότι κάποια νύχτα ο ημίθεος Ηρακλής στην Κόρινθο, αποκεφάλισε ένα από τα αγάλματα του Δαίδαλου, νομίζοντας ότι έχει να κάνει με πραγματικό εχθρό. Στο εργαστήρι του Δαίδαλου μαθήτεψαν πολλοί γνωστοί καλλιτέχνες, γλύπτες, ζωγράφοι και τεχνίτες. Μεταξύ άλλων και ο νεαρός Τάλως, γιος της αδερφής του Δαίδαλου Πέρδικας. Ο νεαρός εξελισσόταν σε εξαιρετικό τεχνίτη και γλύπτη, ενώ είχε ήδη εφεύρει τον τόρνο και το διαβήτη. Κατ' άλλους μάλιστα, και το πριόνι ήταν δική του εφεύρεση και όχι του Δαίδαλου. Ο δάσκαλος φοβήθηκε ότι ο μαθητής του θα τον ξεπερνούσε σε φήμη και δόξα.

Η ΕΞΟΡΙΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΘΗΝΑ
Λέγεται, λοιπόν, ότι κάποτε ο Δαίδαλος, θέλοντας να ξεφορτωθεί τον επικίνδυνο αντίπαλο, γκρέμισε το δύστυχο νέο από τα βράχια της Ακρόπολης. Η τραγική μητέρα του Τάλου, όταν πληροφορήθηκε το χαμό του γιου της, κρεμάστηκε. Οι Αθηναίοι δεν άφησαν ατιμώρητο το έγκλημα. Το Ανώτατο Δικαστήριο των Αθηνών, ο Άρειος Πάγος, καταδίκασε τον Δαίδαλο σε εξορία. Ο Δαίδαλος εγκατέλειψε την Αθήνα και κατέφυγε στην Κρήτη. Ο βασιλιάς της, ο
Μίνωας, γιος του Δία και της Ευρώπης, δέχτηκε με μεγάλες τιμές τον ξακουστό καλλιτέχνη, του ανέθεσε, μάλιστα, να κατασκευάσει τα ανάκτορά του στην Κνωσό.
Ο ΛΑΒΥΡΙΝΘΟΣ
Έτσι χτίστηκε ο περίφημος
Λαβύρινθος, ένα μνημειώδες έργο, μεγάλης αρχιτεκτονικής αξίας, που είδε το φως μετά τις ανασκαφές του Έβανς στην Κνωσό. Πρόκειται για ένα τεράστιο κτίριο με 1300 αίθουσες, αυλές και αποθήκες, διακοσμημένο με θαυμάσιες τοιχογραφίες, μερικές από τις οποίες σώζονται μέχρι σήμερα. Στον Δαίδαλο, επίσης, αποδίδονταν... 

Η γέννηση - Η πρώτη μέρα - Το θαύμα!

Η γέννηση του παιδιού και κυρίως του πρώτου παιδιού της οικογένειας αποτελεί για τους περισσότερους γονείς ένα θαύμα. Κυριαρχεί ο ενθουσιασμός και η συγκίνηση. Όλοι προσπαθούν να γνωρίσουν αυτό το νεογέννητο πλάσμα που ο ερχομός του έφερε μια ευχάριστη αλλαγή στην οικογένεια.
Από τις πρώτες μέρες που ακόμα παιδί και μητέρα βρίσκονται στο μαιευτήριο η μητέρα αρχίζει πρώτα απ’ όλα να εξοικειώνεται με το μωρό της και με τη βοήθεια της μαίας και του παιδιάτρου απαντά στα ερωτηματικά που γεννιούνται για αυτή την νέα ζωή. Η μητέρα μαθαίνει για το θηλασμό διατηρώντας έτσι μια όμοια συναισθηματική σύνδεση που είχε με το  μωρό της κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης της. Διδάσκεται επίσης διάφορες τεχνικές για τη φροντίδα του νεογέννητου  και προσπαθεί να προσφέρει ό,τι καλύτερο σ’ αυτό. Σε αυτή την πρώτη φροντίδα είναι βεβαίως απαραίτητη και η συμμετοχή του πατέρα.

Η «άφιξη» στο σπίτι.
Τελικά όλα εξελίχθηκαν ομαλά, το μωρό μπαίνει στο καλάθι του και πάει στο σπίτι του. Εκεί οι γονείς έχουν ήδη οργανώσει το καινούριο του περιβάλλον στο οποίο φυσικά για να προσαρμοστεί το μωρό χρειάζεται κάποιος χρόνος. Το ίδιο ισχύει και για τους γονείς που επίσης χρειάζονται κάποιο διάστημα προσαρμογής.
Είναι αναμενόμενο το άγχος και η ανασφάλεια των γονιών μέχρι την προσαρμογή. Οι γονείς αγωνιούν μήπως δεν κάνουν κάτι σωστά, μήπως δεν καταλαβαίνουν τις ανάγκες του μωρού. Δεν πρέπει όμως να φτάνουν στην υπερβολή. Αυτό που χρειάζεται είναι απόλυτη ψυχραιμία και υπομονή. 
Δεν πρέπει να υπάρχει οποιοσδήποτε δισταγμός από μέρους των γονιών να ρωτήσουν τον παιδίατρο για ακόμα και για την πιο μικρή λεπτομέρεια. Χρήσιμη  μπορεί να αποδειχτεί και η συζήτηση με άλλες μητέρες ή πρόσωπα του στενού συγγενικού περιβάλλοντος με κάποια εμπειρία στα νεογέννητα. Προσοχή όμως γιατί αυτό δεν σημαίνει ότι όλα τα μωρά είναι τα ίδια. Ότι  ισχύει για ένα μωρό δεν ισχύει απαραίτητα και για το άλλο. Προσοχή επίσης χρειάζεται έτσι ώστε να αποφεύγονται εσφαλμένες απόψεις για τη φροντίδα του παιδιού.
Ο καταλληλότερος λοιπόν για να λύσει οποιαδήποτε απορία είναι ο παιδίατρος.
Το μεγάλωμα ενός παιδιού απαιτεί υπευθυνότητα, φροντίδα, αγάπη και θυσίες. Γονιός δεν γεννιέσαι αλλά γίνεσαι. Κάθε προσπάθεια αξίζει για να καταφέρει κάποιος να γίνει γονιός.
Ακολούθως αναφέρονται μερικά πράγματα που ίσως βοηθήσουν στο ξεκίνημα της νέας ζωής.

Τα εξωτερικά του χαρακτηριστικά
Το χρώμα του: Το φυσιολογικό μωρό έχει ροδαλό χρώμα. Όταν κλαίει μπορεί να μελανιάζει γύρω από το στόμα χωρίς αυτό να σημαίνει ότι έχει κάτι παθολογικό. Μπορεί οι παλάμες και τα πέλματα να είναι μελανιασμένα (κυανωτικά) και πιο κρύα από το υπόλοιπο σώμα. Αυτό οφείλεται στο γεγονός ότι τα αιμοφόρα αγγεία στις περιοχές αυτές είναι πιο ευαίσθητα στις αλλαγές της θερμοκρασίας, συσπώνται περισσότερο με το κρύο, με αποτέλεσμα τα σημεία αυτά να αιματώνονται λιγότερο. Αν κουνήσει τα άκρα του αυτά παίρνουν το κανονικό τους χρώμα. Μερικά βρέφη τις πρώτες μέρες της ζωής παρουσιάζουν κίτρινο χρώμα το οποίο οφείλεται΄... 

© Το χαμομηλάκι | To hamomilaki