Friday 18 May 2012

19 Μαΐου: Ο ξεριζωμός και η γενοκτονία των Ποντίων

Η γενοκτονία των Ποντίων (1916–1923) με 353.000 νεκρούς αποτελεί μια από τις μεγαλύτερες γενοκτονίες του 20ου αιώνα.
Τον Φεβρουάριο του 1994 η Βουλή των Ελλήνων ψήφισε ομόφωνα την ανακήρυξη της 19ης Μαΐου, ημέρα που ο Μουσταφά Κεμάλ αποβιβάστηκε στη Σαμψούντα, ως Ημέρας Μνήμης για τη Γενοκτονία των Ελλήνων στο μικρασιατικό Πόντο την περίοδο 1916-1923.
Η αναγνώριση αυτή, παρόλη την εβδομηκονταετή καθυστέρηση, δικαίωσε ηθικά τον ποντιακό ελληνισμό και συνέδεσε το σύγχρονο ελληνισμό με την ιστορική του μνήμη. 
Γιατί η ήττα του 1922, η «νέα τάξη πραγμάτων» που επικράτησε τότε, με την απόλυτη συνενοχή ολόκληρου του ελλαδικού πολιτικού κατεστημένου, περιόρισαν ουσιαστικά όχι μόνο τα γεωγραφικά όρια του ελληνισμού αλλά και τα διανοητικά. 
Ο περιορισμός των πνευματικών νεοελληνικών οριζόντων είχε άμεση αντανάκλαση στη ελλειμματική ιστορική μνήμη των σύγχρονων Ελλήνων.
 
Διαβάστε περισσότερα:  pare-dose

Το αλφαβητάρι των αξιών

για να γίνουμε Άνθρωποι με Α κεφαλαίο.
Μεγαλώνετε. Σιγά σιγά κάνετε όνειρα, θέτετε στόχους και προσπαθείτε να τους πραγματοποιήσετε. Οι γνώσεις όμως δεν είναι ποτέ αρκετές, αν δε στηρίζονται σε στέρεες βάσεις, σε αξίες.
Το παρακάτω μικρό αλφαβητάρι αναφέρεται στα θεμέλια που μπορούμε να βασιστούμε για να γίνουμε Άνθρωποι με Α κεφαλαίο. Ας το δούμε...

     Ακρόαση
● Ακούω τους άλλους, προσεχτικά. Δεν τους διακόπτω ούτε σκέφτομαι τι θα πω μετά. Ενδιαφέρομαι ειλικρινά να μάθω την πραγματικότητά τους.
● Δε χρειάζεται να λέω πολλά, αλλά αυτά που λέω να έχουν ουσία.
● Εκτιμώ την αξία της σιωπής και της ακρόασης...
● Ακούω και τα μηνύματα του εαυτού μου, τα συναισθήματά μου, το σώμα μου.
     Αποδοχή
● Αποδέχομαι τους άλλους. Δεν τους κατακρίνω, γιατί ποτέ δεν έχω όλα τα δεδομένα.
● Επιλέγω να βλέπω σε αυτούς το καλό. Δεν υιοθετώ κατακρίσεις ή κουτσομπολιά για κάποιο πρόσωπο· περιμένω να το γνωρίσω ο ίδιος.
● Όταν υπάρχει κάτι αρνητικό, δεν κριτικάρω το άτομο αλλά την πράξη του. Θυμάμαι πάντοτε ότι οι άνθρωποι αλλάζουν.
● Μια αρνητική πράξη στο παρελθόν δε χαρακτηρίζει κάποιον ούτε στο σύνολό του ούτε για πάντα.
● Προσέχω τις λέξεις που χρησιμοποιώ. Αν δεν έχω να πω κάτι καλό για κάποιον, καλύτερα να μην πω τίποτα!
● Προσπαθώ να βλέπω τα κοινά με τους άλλους, παρά τις διαφορές μας.
● Δεν κρίνω, για να μην κριθώ...

      Αυτοεκτίμηση
● Επαινώ τον εαυτό μου. Εκτιμώ καθημερινά αυτά που κάνω και αυτό που είμαι. Αναγνωρίζω όλα τα καλά σημεία του χαρακτήρα μου, όλα τα ταλέντα μου και όλες τις δυνάμεις μου.
● Αποδέχομαι τις αδυναμίες μου, χωρίς να συγκρίνω τον εαυτό μου με τους άλλους. Ο καθένας άλλωστε είναι μοναδικός. Επαινώ τον εαυτό μου σε κάθε μου προσπάθεια να γίνω καλύτερος, να εκπληρώσω το δυναμικό μου, που είναι απεριόριστο.
● Θυμάμαι ποιος είμαι και τι αξίζω (βλ. εδώ). Αρνούμαι τις αρνητικές σκέψεις που με κρίνουν αρνητικά (π.χ. «είμαι κουτός») και τις αντικαθιστώ με θετικές σκέψεις αποδοχής («είμαι έξυπνος, μπορώ να τα καταφέρω»).
● Όταν πιστεύω στον εαυτό μου, ανοίγω το δρόμο για να προχωρήσω μπροστά!
 
     Γενναιοδωρία
● Ο πλούτος δεν είναι συγκέντρωση αγαθών αλλά στάση ζωής. Δεν προσφέρω στους άλλους μόνο υλικά αγαθά αλλά και το χρόνο μου, τη διάθεσή μου, τον καλό μου λόγο, το χαμόγελο και τη βοήθειά μου.
● Σκέφτομαι τους άλλους σε κάθε ευκαιρία. Όσο περισσότερα δίνω τόσο πλουσιότερος νιώθω, τόσο περισσότερα μου φέρνει η ζωή!
 
     Διαίσθηση
● Πιστεύω στη διαίσθηση και στην προσωπική μου αλήθεια. Δεν παρασύρομαι από τις γνώμες των άλλων ούτε τους αφήνω να με κάνουν ό,τι θέλουν.
● Ακούω τη γνώμη των ατόμων που εμπιστεύομαι, ωστόσο δε θεωρώ τους άλλους πιο ικανούς ή πιο έξυπνους από εμένα. Κανείς δεν κατέχει το αλάνθαστο και κανείς δεν μπορεί να καθορίσει το μέλλον μου.
● Πιστεύω στην προσωπική μου αλήθεια, ακούω τη διαίσθησή μου και αναλαμβάνω την ευθύνη για τη ζωή μου...
     Ειλικρίνεια
● Είμαι ειλικρινής με τον εαυτό μου. Παραδέχομαι τις αληθινές
μου σκέψεις, τα πραγματικά μου συναισθήματα. Μόνο μέσα από την ειλικρινή παραδοχή μπορώ να αλλάξω κάτι άσχημο πάνω μου.
● Όταν είμαι ειλικρινής, οι άλλοι με εμπιστεύονται κι εγώ εμπιστεύομαι τον εαυτό μου.
● Δε φοβάμαι να παραδεχτώ τα λάθη μου. Τα λάθη δε σημαίνουν ότι δεν έχω αξία! Θυμάμαι ότι αυτός που δεν κάνει λάθη είναι αυτός που δεν κάνει τίποτα!
● Όταν νιώθω ασφαλής με τον εαυτό μου, δε φοβάμαι να πω την αλήθεια και στους άλλους.

     Επιμονή
● Επιμένω σε ένα στόχο που αξίζει. Δεσμεύομαι σε ανθρώπους
που αξίζουν. Έχω στο μυαλό μου ότι για να αποδώσει μια προσπάθεια καρπούς χρειάζεται χρόνο, αφοσίωση και επιμονή.
● Όταν αναλαμβάνω μια ευθύνη, δεσμεύομαι να την ολοκληρώσω. Δεν αφήνω τις περιστασιακές απογοητεύσεις να με καταβάλλουν!
● Επιμένω να κάνω το καλύτερο που μπορώ κι έχω πίστη ότι κάτι καλό θα προκύψει στο τέλος!
     Ευγένεια
● Οι κανόνες της ευγένειας είναι σημαντικοί για τη ζωή μου, την κάνουν αξιοπρεπή και πολιτισμένη. Εκφράσεις όπως «καλημέρα», «με συγχωρείτε», «ευχαριστώ», «παρακαλώ» δεν είναι παλιομοδίτικες αλλά απαραίτητες για την ποιότητα της καθημερινότητάς μου.
● Δε χρειάζεται να περιμένω να είναι ο άλλος ευγενικός. Δίνω πρώτος το παράδειγμα ενός πολιτισμένου ανθρώπου που σέβεται τον εαυτό του!
● Όταν διαμαρτύρομαι, το κάνω με ευγένεια και χρησιμοποιώ τον πληθυντικό –είναι και πιο αποτελεσματικό!
 
     Ευγνωμοσύνη
● Μαθαίνω να εκτιμώ τα καλά που έχω τώρα και δεν γκρινιάζω για κάποιο άπιαστο μελλοντικό όνειρο!
● Αρνούμαι την γκρίνια. Τα καλά που έχω στη ζωή μου δεν είναι δεδομένα και είμαι καθημερινά ευγνώμων γι’ αυτά: είμαι υγιής και αρτιμελής, η χώρα μου δε βρίσκεται σε πόλεμο, έχω να φάω, υπάρχει η όμορφη φύση γύρω μου, υπάρχουν άνθρωποι που με αγαπούν,
μπορώ να βελτιωθώ, έχω τη δυνατότητα να μάθω, μπορώ να επικοινωνήσω και να μιλήσω ελεύθερα.
● Όσα καλά δεν εκτιμώ, ελαττώνονται. Όσα εκτιμώ, αυξάνονται. Εκτιμώ ακόμη και τις δυσκολίες, γιατί φέρνουν οφέλη που δε φαίνονται αμέσως (π.χ. δύναμη και υπομονή).
     Σεβασμός
● Χρησιμοποιώ λέξεις που δείχνουν σεβασμό προς τους άλλους. Δεν κάνω ό,τι μου έρθει αλλά σκέφτομαι τις συνέπειες στους άλλους.
● Σέβομαι τα συναισθήματα των γύρω μου. Δεν ενοχλώ με θόρυβο. Μαζεύω τα πράγματά μου από τη διπλανή θέση του λεωφορείου πριν μου το ζητήσουν. Σέβομαι τα δημόσια αγαθά.
● Δεν κάνω αυτό που δε θα ήθελα να μου κάνουν.
 
     Συγχώρεση
● Γνωρίζω πότε μου έχουν φερθεί άδικα, αλλά αυτό έχει να κάνει με εκείνους. Λέω αυτό που με πείραξε όταν είμαι ψύχραιμος, όμως δεν έχω ανάγκη για εκδίκηση.
● Μιλώ σε άτομο της εμπιστοσύνης μου για ό,τι με πλήγωσε και προχωρώ τη ζωή μου. Δεν αναλώνομαι να σκέφτομαι ξανά και ξανά κάποιο λυπηρό γεγονός, ούτε φτιάχνω σενάρια του τύπου «αν δεν είχε γίνει αυτό...»
 
  ● Εμπιστεύομαι τον εαυτό μου, θρηνώ για τις απώλειες, μαθαίνω ό,τι μπορώ από την εμπειρία και προχωρώ μπροστά! 
     Συμπόνια
● Τα πιο προσωπικά συναισθήματα είναι και τα πιο κοινά. Όλοι μας έχουμε κοινή ανάγκη να αποφεύγουμε τον πόνο και να επιδιώκουμε την ευτυχία.
● Προσπαθώ να μπω στη θέση των άλλων και να αντιληφθώ πώς μπορεί να νιώθουν.
● Η συμπόνια που νιώθω για όλα τα ζωντανά πλάσματα έχει πίστη και αισιοδοξία, όχι οίκτο.
● Προτιμώ τη συμπόνια στην πράξη μέσα από την εθελοντική προσφορά!

     Συνεργασία
● Μαθαίνω να μοιράζομαι, να διεκδικώ και να υποχωρώ, όπου χρειάζεται.
● Η αξία της ομαδικής εργασίας είναι μεγαλύτερη από την αξία της πρωτιάς! Αντί να είμαι πρώτος και καλύτερος προτιμώ να είμαι μαζί με τους άλλους.

     Υπομονή
● Κάνω υπομονή στις δυσκολίες της ζωής. Δε χρειάζεται να έχω πάντα την «αμοιβή» τώρα. Η ζωή δεν είναι fast food!
● Έχω υπομονή στις ουρές, στην κίνηση κτλ. Ποτέ δεν ξεσπώ τον εκνευρισμό μου στους άλλους. Έχω υπομονή, όταν οι άλλοι ανταποκρίνονται πιο αργά από όσο θα ήθελα.
● Η προσπάθεια έχει τη δική της αξία, ακόμη κι αν δεν έρθει το αποτέλεσμα που επιθυμώ. Μαθαίνω μέσα από τις εμπειρίες μου.
● Ζω το τώρα, όχι την προσδοκία!


ΚΕΙΜΕΝΟ: Βικτωρία Πρεκατέ 

Η κακοποίηση των παιδιών είναι υπόθεση όλων μας
Child Abuse is Everyone’s Problem!

Η Κακοποίηση των Παιδιών είναι Υπόθεση Όλων μας
.
Child Abuse is Everyone’s Problem!
What happens to you when you read stories everyday about child abuse? 

.

A day does not go by without story after horrible story of child abuse in the news. We don’t know how you feel about it, but it seems to us it’s getting worse. As Child Safety Experts and Cofounders of KidSafe Foundation our mission is to Educate Adults and Children to Prevent Child Abuse.
 However, after teaching over 30,000 children and providing our seminars, workshops and training’s to thousands of adults – we are not even making a dent, it’s not enough and it’s so frustrating.

Σοκ με ξυλοδαρμό 7χρονου αγοριού
από τους πρωτοδίκες γονείς του

Αίσθηση προκαλεί η υπόθεση ξυλοδαρμού 7χρονου παιδιού από τους γονείς του που είναι δικαστές στο Πρωτοδικείο. 

Οι δύο «γονείς» συνελήφθησαν
και θα οδηγηθούν ενώπιον της δικαιοσύνης.
Η υπόθεση αποκαλύφθηκε όταν οι γονείς ειδοποίησαν την αστυνομία αναφέροντας ότι εξαφανίστηκε ο γιος τους, τον οποίο οι αστυνομικοί εντόπισαν σε λίγη ώρα.
Οι αστυνομικοί ρώτησαν το παιδί όταν το βρήκαν, από που απέκτησε τους μώλωπες, που ήταν εμφανείς στο σώμα του, με τον 7χρονο να απαντά ότι τον χτύπησαν οι γονείς του και στη συνέχεια τον έδιωξαν από το σπίτι. 
Οι δύο γονείς συνελήφθησαν και θα οδηγηθούν ενώπιον της δικαιοσύνης.

Η Δυσλεξία δεν είναι εμπόδιο στις ξένες γλώσσες

Τα πράγματα έχουν πλέον εξελιχθεί σε τέτοιο βαθμό που τα προβλήματα στη μάθηση τόσο στην ελληνική όσο και στην ξένη γλώσσα μπορούν να εξαλειφθούν.


Τα παιδιά που αντιμετωπίζουν προβλήματα δυσλεξίας είναι ικανά να μάθουν μία και δύο ξένες γλώσσες. Αρκεί να μην υπάρχει βιασύνη και πίεση. Αρκεί γονείς και δάσκαλοι να γνωρίζουν τις ιδιαιτερότητες και τα ειδικά προγράμματα εκμάθησης ξένων γλωσσών σε παιδιά με προβλήματα δυσλεξίας.

Τα παιδιά που αντιμετωπίζουν προβλήματα δυσλεξίας
είναι ικανά να μάθουν μία και δύο ξένες γλώσσες.
Στην Ελλάδα δεν έχουν ακόμα αναπτυχθεί ειδικά προγράμματα για την εκμάθηση δεύτερης γλώσσας σε δυσλεκτικά παιδιά. Αυτό αποτελεί μια αναγκαιότητα αφού η δεύτερη γλώσσα είναι ένα από τα βασικά μαθήματα του σχολικού προγράμματος.
Γενικά η εκμάθηση της δεύτερης γλώσσας σε δυσλεκτικά παιδιά είναι κάτι καινούριο και ακόμα όχι ιδιαίτερα εφικτό για τα ελληνικά δεδομένα. Δεν υπάρχει η επαρκής ενημέρωση σε γονείς και δασκάλους ξένων γλωσσών. Γι’αυτό πολλές φορές οι γονείς διστάζουν να στείλουν το παιδί τους να μάθει μια ξένη γλώσσα και οι περισσότεροι δάσκαλοι αρνούνται να αναλάβουν μια τέτοια ευθύνη. Δεν πρέπει όμως.
Τα παιδιά που αντιμετωπίζουν προβλήματα δυσλεξίας είναι ικανά να μάθουν μία και δύο ξένες γλώσσες. Αρκεί να μην υπάρχει βιασύνη και πίεση. 
Οι γονείς που επιθυμούν τα παιδιά τους να μάθουν μια ξένη γλώσσα και οι καθηγητές που θα αναλάβουν την εκπαίδευσή τους οφείλουν να προσέξουν ορισμένες ιδιαιτερότητες:
-Την ηλικία που θα ξεκινήσουν τη δεύτερη γλώσσα (γύρω στα 9 με 10 χρονών, όταν θα έχουν ήδη προχωρήσει αρκετά στην ελληνική γλώσσα).
-Το επίπεδο που βρίσκεται το παιδί στην ανάγνωση και στη γραφή στην ελληνική γλώσσα.
-Τις μεθόδους που θα χρησιμοποιήσουν οι καθηγητές ξένων γλωσσών, ώστε να κάνουν πιο κατανοητή τη μάθηση.
Όπως στην ελληνική έτσι και στην ξένη γλώσσα είναι σημαντικό οι γονείς και οι δάσκαλοί να δίνουν έμφαση στην προφορά των γραμμάτων, στη φωνολογική ενημερότητα των λέξεων καθώς και στην ορθογραφία βασικών λέξεων.
 Όλα αυτά μπορούν να διδαχθούν με απλές τεχνικές όπως:
-Παιχνίδια όπου χρησιμοποιούνται όλες οι αισθήσεις των παιδιών (μιμητικά παιχνίδια, κασέτες με απλούς ήχους, κάρτες με εικόνες των γραμμάτων, πλαστελίνη για την αφή των γραμμάτων).
-Φωνολογικά παιχνίδια με συλλαβές και λέξεις.
-Παιχνίδια μνήμης.
-Παιχνίδια ομοιοκαταληξίας.

Όλα τα παιδιά έχουν δικαίωμα στην πρόοδο και στην εξέλιξη. Οι όποιες μαθησιακές δυσκολίες δεν πρέπει να σταθούν εμπόδιο στη ζωή των παιδιών ούτε να πανικοβάλουν τους γονείς. 
Τα πράγματα έχουν πλέον εξελιχθεί σε τέτοιο βαθμό που τα προβλήματα στη μάθηση τόσο στην ελληνική όσο και στην ξένη γλώσσα μπορούν να εξαλειφθούν. Το μόνο που χρειάζεται είναι να διαγνωστούν έγκαιρα τα προβλήματα και να αντιμετωπιστούν σωστά. Και τα δυσλεκτικά παιδιά είναι εδώ για να μας υπενθυμίσουν τη σημασία της προόδου τόσο στα σχολικά όσο και στα κοινωνικά δεδομένα.
 
ΠΗΓΗ της πηγής: www.photodentro.gr, της Ιωάννας Δημητριάδου

© Το χαμομηλάκι | To hamomilaki