Thursday 9 August 2012

ΝΑΖΙΜ ΧΙΚΜΕΤ: Νανούρισμα στο γιο μου

ΝΑΖΙΜ ΧΙΚΜΕΤ
Νανούρισμα στο γιο μου
         O πατέρας-ποιητής παραστέκεται στο άρρωστο παιδί του και υπαγορεύει στη μητέρα το παρακάτω ασυνήθιστο νανούρισμα.
         Ο γιος μου κρυολόγησε. Καίει στον πυρετό, ύπνος δεν τον παίρνει. Τα μάτια του βγάζουνε φωτιές. Κι η μάνα του: «Να νανουρίσω το μωρό μου», λέει. «Τι να του τραγουδήσω; "Νάνι νάνι το παιδί μου" ή το "Ας κοιμηθεί να μεγαλώσει κι ύστερα πασάς να γένει";» Μα ούτε το ένα ούτε το άλλο.
         Η μάνα του γιου μου έτσι θα 'θελα να τον νανουρίσει: 

Κοιμήσου, σπλάχνο μου, κοιμήσου• νάνι...
Στον ύπνο σου έρχεται μια θάλασσα απέραντη. Βουνά
τα κύματά της, φουσκώνουν αφρισμένα, λυσσομανάνε...
Κοιμήσου, σπλάχνο μου, κοιμήσου• νάνι...
Στον ύπνο σου έρχεται ένα καράβι, κι εσύ στη γέφυρα
του καπετάνιου. Στα δεξιά σου, το κύμα που χτυπιέται,
και στα ζερβά σου... Για δες το που σε πολεμάει...
Μα μη σε νοιάζει, γιε μου, μη φοβάσαι! Οι μηχανές δουλεύουνε
σαν την καρδιά σου. Το σκαρί γερό και το τιμόνι στα χέρια σου...
Κοιμήσου, σπλάχνο μου, κοιμήσου• νάνι...
Πελώρια αέρινη γέφυρα δένει τα περιγιάλια.
Στ' αστραφτερό δοκάρι της εσύ αγναντεύεις.
Κοίτα κάτω, μη ζαλιστείς. Κοίτα πάνω,
το κεφάλι σου λες κι ακουμπάει στον ουρανό...
Κοιμήσου, σπλάχνο μου, κοιμήσου• νάνι...
Τι πολλά βιβλία είν' αυτά; Όλα τα έχεις διαβάσει;
Ρυτίδες στο μέτωπό σου, τα μαλλιά σου κατάλευκα.
Τα μάτια σου είναι τα μόνα στη γη που έχουν καταλάβει.
Το πρόσωπό σου όμορφο σαν την αιωνιότητα.
Μην αμφιβάλλεις, μη φοβάσαι μη και δεν βρήκες ό,τι έψαχνες.
Διάβαζε πολεμώντας, διάβαζε αυτό που διαβάζεις
χωρίς να το ξεχωρίζεις από τη μάχη...
Κοιμήσου, σπλάχνο μου, κοιμήσουνάνι...
Άκου• φωνές ακούς. Κοίτα τι όμορφα χρώματα που βλέπεις...
Τα χέρια σου χαϊδεύουν το μάρμαρο, και να, του δίνουν το πιο σταθερό,
το πιο ζωντανό σχήμα...
Κοιμήσου, σπλάχνο μου, κοιμήσου• νάνι...
Άφοβος σαν θαλασσινός, μάστορας δημιουργός,
φιλόσοφος γνώστης και καλλιτέχνης τολμηρός• έτσι να γίνεις...
Κοιμήσου, σπλάχνο μου, κοιμήσου• νάνι...
Ν. Χικμέτ, Το ερωτευμένο σύννεφο,
μτφρ. Έρα Σαββαΐδου, Ύψιλον

Φωτιά: μην περιμένεις ούτε στιγμή!

 
Από τη στιγμή που θα ξεκινήσει η φωτιά πόσο χρόνο νομίζεις ότι έχεις;
Σε περίπτωση πυρκαγιάς μην περιμένεις ούτε στιγμή!
Κάλεσε αμέσως την Πυροσβεστική: τηλεφώνησε στο 199!

Σποτ του Πυροσβεστικού Σώματος Ελλάδας (http://www.fireservice.gr)

-
-
Δημοσιεύτηκαν  από τον

«Παιδοκτόνοι»

Σύμφωνα με στοιχεία της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, που δόθηκαν στη δημοσιότητα από την αρμόδια Επίτροπο για θέματα Εκπαίδευσης, το 13,1% των μαθητών στην Ελλάδα εγκαταλείπει το σχολείο πριν ολοκληρώσει τις σπουδές του.

Να, λοιπόν, ένα ακόμα «επίτευγμα» της Ελλάδας του «ευρώ», της Ελλάδας του «ευρωπαϊκού προσανατολισμού», της πάλαι ποτέ «ισχυρής Ελλάδας» που (κατά τους θιασώτες της γνωστής θεωρίας «πρέπει πάση θυσία να») ανήκει στον «σκληρό πυρήνα» της Ευρωζώνης:

Τα 13 στα 100 παιδιά «πετιούνται» από τα σχολεία, δεν μπορούν...να ολοκληρώσουν ούτε καν τη στοιχειώδη εκπαίδευση.
Μήπως πρόκειται για εξέλιξη άσχετη με τη φτώχεια που βιώνει ο τόπος;
Είναι ένα φαινόμενο άσχετο, τάχα, με το γεγονός ότι χιλιάδες παιδιά κάθε χρόνο αναγκάζονται να ψάξουν για το μεροκάματο - και μάλιστα σε μια χώρα που το 50% των νέων είναι άνεργοι - ώστε να καλύψουν την «τρύπα του οικογενειακού προϋπολογισμού» (για να μιλήσουμε και με όρους μνημονίου) που άφησε πίσω η μείωση των μισθών, η μείωση των συντάξεων, η απόλυση των γονιών τους;
*
Σε πρόσφατη έκθεση της «UNICEF» με τίτλο «Η κατάσταση των παιδιών στην Ελλάδα - 2012» διαβάζουμε:
«Παραμερίζοντας τα καθαρά εκπαιδευτικά μειονεκτήματα της μαθητικής διαρροής, πρέπει να τονιστεί η σημαντική συσχέτιση που αυτή εμφανίζει με φαινόμενα όπως η παιδική παραβατικότητα και η παιδική εργασία».
Στην ίδια έκθεση σημειώνεται:
«Σύμφωνα με στοιχεία του Υπουργείου Εργασίας, στα οποία αναφέρεται ο Συνήγορος του Παιδιού, κάθε χρόνο εκδίδονται 1.500 βιβλιάρια εργασίας ανηλίκων περίπου, η ΕΛ.ΣΤΑΤ. υπολογίζει τον αριθμό των εργαζομένων ηλικίας 15 ως 18 χρόνων σε 8.886 (2011). Λαμβάνοντας όμως υπόψη τον αριθμό της σχολικής διαρροής σε συνάρτηση με τις εκτιμήσεις του Παιδαγωγικού Ινστιτούτου, ότι 70% των μαθητών που διακόπτουν το σχολείο εισέρχονται στην αγορά εργασίας, ο Συνήγορος του Παιδιού υπολογίζει ότι στην πραγματικότητα οι ανήλικοι εργαζόμενοι στην Ελλάδα ξεπερνούν τις 100.000»!
*
Στα παραπάνω - αποκαλυπτικά για την καπιταλιστική «Δημοκρατία» - στοιχεία, η έκθεση προσθέτει ότι:
«Το ποσοστό της παιδικής φτώχειας στην Ελλάδα είναι 23% ενώ αντίστοιχα για το σύνολο της Ευρώπης είναι 20,5%. Οι ανήλικοι κάτω από το όριο της φτώχειας στην Ελλάδα υπολογίζονται σε 439.000 (Eurostat, 2010)».
*
Σημείωση:
Τα προηγούμενα αφορούν σε στοιχεία του 2010.
Δηλαδή, η Ελλάδα της παιδικής φτώχειας και της εξ' απαλών ονύχων διάψευσης των ονείρων για μια καλύτερη ζωή, η Ελλάδα των ανήλικων «σκλάβων» που από μαθητές μετατρέπονται σε φτηνά ανταλλακτικά για τις κρεατομηχανές του κεφαλαίου, είναι μια Ελλάδα που υπάρχει πολύ πριν από την καταιγίδα των μνημονίων. Πριν ακόμα μάθουμε να ζούμε με τα συσσίτια. Πριν ακόμα αρχίσουν τα παιδιά να λιποθυμούν στα σχολεία λόγω υποσιτισμού.
Που σημαίνει ότι τα μνημόνιά τους δεν ήταν η αρχή του εγκλήματος. Ηταν και είναι η συνέχιση του εγκλήματος. Με εκείνον τον μεθοδευμένο, οργανωμένο και αδίστακτο τρόπο κατά τον οποίο κάθε κοινωνικό έγκλημα της - καπιταλιστικής - «Δημοκρατίας» τους μετατρέπεται σε ταξική «γενοκτονία».

Όταν τα αδέρφια μαλώνουν

Συχνό φαινόμενο αδελφάκια του αντίθετου φύλου ή του ίδιου αλλά με διαφορά ηλικίας να μην έχουν (ή να μην θέλουν) κοινές δραστηριότητες και παιχνίδια. Μάλιστα εκτός ότι τα παιδιά δεν έρχονται πιο κοντά το ένα με το άλλο, συχνά εμπλέκονται σε καβγάδες που γίνονται μπελάς για εσάς και δεν ξέρετε πώς να το αντιμετωπίσετε.

Συνήθως τα παιδιά που ανήκουν στο ίδιο φύλο και έχουν μικρή διαφορά ηλικίας έχουν και κοινά ενδιαφέροντα και τους αρέσει να παίζουν με τα ίδια παιχνίδια. Τι γίνεται όμως στην αντίθετη περίπτωση.
Εάν λοιπόν τα παιδιά σας έχουν κάποια χρόνια διαφορά πιθανότατα θα τα έχετε δει να μαλώνουν. Το μικρό παιδί είναι αυτό που στις περισσότερες περιπτώσεις προκαλεί το μεγάλο, που δεν του δίνει ιδιαίτερη σημασία, πειράζοντας τα παιχνίδια του. Και ο καβγάς δεν αργεί να ξεκινήσει…
Τώρα τι κάνουμε;
Όταν ένα από τα δύο παιδιά πειράζει το άλλο ή όταν μαλώνουν μεταξύ τους καλύτερα να μην ανακατευτείτε, εκτός και αν τα πράγματα έχουν αγριέψει και αρχίσουν να δέρνονται.

Προσπαθήστε να τα ηρεμήσετε και έπειτα να τους εξηγήσετε πως αυτό που κάνουν δεν είναι σωστό.
Πώς να τα κάνετε να παίζουν από κοινού;
Παρατηρήστε ποια παιχνίδια αρέσουν και στα δύο. Έαν για παράδειγμα τους αρέσουν οι πλαστελίνες, τα παιχνίδια ρόλων, η ζωγραφική ή οι κατασκευές, φροντίστε να προμηθευτείτε τέτοια παιχνίδια και τα απαραίτητα υλικά και δώστε τα στα παιδιά. Προκειμένου να τα κάνετε να παίξουν μαζί μια καλή πρακτική είναι να καθίσετε στην αρχή μαζί τους και να αποχωρήσετε διακριτικά όταν δείτε ότι έχουν αρχίσει και συνεργάζονται. Καλύτερα να αποφύγετε τις εντολές τύπου «Παίξτε μαζί» ή να βγάζετε λόγους για να τα πείσετε. Προτιμότερο να τα προτρέψετε με έμμεσο τρόπο.


Εάν έχουν διαφορετικά ενδιαφέροντα…
Για να αποφύγετε, όσο το δυνατόν, τους καβγάδες, φροντίστε να παίζουν τουλάχιστον στον ίδιο χώρο, ώστε να μην νιώθουν μοναξιά. Φυλάξτε τα παιχνίδια τους σε χωριστά ράφια αλλά σε σημεία που να είναι εύκολα προσβάσιμα για το κάθε παιδί. Επίσης φροντίστε να έχουν περίπου την ίδια ποσότητα παιχνιδιών αν θέλετε να αποφύγετε τις γκρίνιες.
Εάν π.χ το μεγάλο παιδί είναι αγόρι και παίζει με στρατιωτάκια και το μικρό παιδί κορίτσι, τότε προτρέψτε το κορίτσι να παίξει π.χ με τις κούκλες. Σε περίπτωση που δείτε το μικρό να βαριέται ζητήστε του να σας βοηθήσει σε κάτι ή προτρέψτε το να παρακολουθεί το αδελφάκι του να παίζει, λέγοντάς του ότι έτσι θα μάθει σιγά-σιγά και όταν μεγαλώσει μπορεί να παίξει μαζί του.

Πηγή: www.infokids.gr

Συμβουλές για διακοπές με παιδιά

για τα μικρά παιδιά πρέπει να υπάρχει πάντα σωστή επίβλεψη. 
Είναι αποδεδειγμένο ότι τα περισσότερα παιδικά ατυχήματα συμβαίνουν το καλοκαίρι. Την εποχή αυτή κλείνουν τα σχολεία και αυτό σημαίνει περισσότερος ελεύθερος χρόνος για τα παιδιά, συχνά χωρίς επιτήρηση. Είναι επίσης εποχή διακοπών στο βουνό ή στη θάλασσα.


Για το λόγο αυτό, πρέπει να μάθουμε στα παιδιά μας, όσο το δυνατόν νωρίτερα, να αναγνωρίζουν τους κινδύνους και να προφυλάσσονται από αυτούς. Ασφάλεια όμως, δε σημαίνει υπερπροστασία. Η υπερπροστασία συχνά προκαλεί το αντίθετο αποτέλεσμα.
Ασχέτως προορισμού, οι διακοπές προϋποθέτουν συχνές μετακινήσεις. Τα παιδιά πρέπει πάντα, να κάθονται στο πίσω κάθισμα σωστά δεμένα. Οι αντιπροσωπείες αυτοκινήτων και τα μαγαζιά με αξεσουάρ αυτοκινήτων, μπορούν να ενημερώσουν για το κάθισμα ή τη ζώνη ασφαλείας που χρειάζεται ένα παιδί, ανάλογα με το ύψος και το βάρος του, για να ταξιδεύει με ασφάλεια.

ΔΙΑΚΟΠΕΣ ΣΤΗΝ ΘΑΛΑΣΣΑ

• Το κολύμπι σώζει ζωές. Ας μάθουμε στα παιδιά μας να κολυμπούν σωστά από την πιο μικρή ηλικία.
• Ποτέ να μην αφήνουμε τα παιδιά μας κοντά στο νερό χωρίς επίβλεψη, ακόμα και αν ξέρουν να κολυμπούν.
• Να μην βασιζόμαστε σε φουσκωτά αντικείμενα, π.χ. μπρατσάκια, κουλούρες κλπ. για την ασφάλεια των παιδιών μας.
• Ποτέ να μην κολυμπάνε τα παιδιά μας με γεμάτο στομάχι.
• Είναι επικίνδυνο το κολύμπι σε πολύ ταραγμένη θάλασσα...

Παιδί και μουσική

Δώστε στο παιδί σας την ευκαιρία να γνωρίσει τον υπέροχο κόσμο της μουσικής. Έχει πολλά να κερδίσει, ακόμα και αν δε γράψει το πρώτο του κομμάτι στα 8 σαν τον Μότσαρτ! Αλλά κι εσείς δεν χρειάζεται να είστε... βιρτουόζοι. Αρκεί να δημιουργήστε ένα περιβάλλον πλούσιο σε μουσικά ερεθίσματα ώστε να «ενορχηστρώσετε» την αρχή ενός υπέροχου έρωτα που θα κρατήσει μια ζωή.

Λίγα πράγματα αρέσουν στα παιδιά περισσότερο από το τραγούδι και το χορό ή, έστω, από το να ακούνε απλά μουσική. Χορεύουν στο σαλόνι ή σιγοτραγουδάνε το τραγούδι που ακούνε στο ράδιο και η μουσική μπαίνει για τα καλά στη ζωή τους. Και υπάρχουν πολλοί λόγοι για να ενθαρρύνετε αυτόν τον ενθουσιασμό τους (έστω και μόνο βάζοντας ένα κασετόφωνο στο δωμάτιό τους ή ένα μουσικό ξυπνητήρι). Σύμφωνα με μελέτες, τα παιδιά που ασχολούνται με τη μουσική έχουν καλύτερες επιδόσεις στο διάβασμα και μεγαλύτερη συγκέντρωση σε αυτό που κάνουν. Ερευνητές υποστηρίζουν ότι όσα παιδιά ασχολήθηκαν από μικρά με τη μουσική είχαν υψηλότερους βαθμούς στα τεστ των μαθηματικών και έλυναν τα προβλήματα πιο γρήγορα από τα υπόλοιπα. Επιστήμονες μάλιστα από το Χόνγκ Κόνγκ πιστεύουν ότι τα παιδιά που στα 12 χρόνια τους είχαν ήδη 6 χρόνια μουσικής εμπειρίας γνώριζαν πολύ περισσότερες λέξεις από τα άλλα δισθέτοντας ιδιαίτερα πλούσιο λεξιλόγιο.  
Κάντε λοιπόν τη μουσική ένα σημαντικό κομμάτι στη ζωή του παιδιού σας, χωρίς όμως να έχετε ως «ειδική αποστολή» να μεγαλώσετε μια μουσική ιδιοφυΐα, αλλά απλώς και μόνο για να γνωρίσει και να αγαπήσει τον υπέροχο κόσμο της.

8 λόγοι για να ασχοληθεί με τη μουσική

Η επίδραση της μελωδίας στο συναισθηματικό μας κόσμο είναι άμεση, ενώ επηρεάζει με πιο εμφανή σημάδια την εύπλαστη ακόμα προσωπικότητα του μικρού σας.
Η μουσική...

© Το χαμομηλάκι | To hamomilaki