Thursday 20 September 2012

Σεφέρης: Κύριε, όχι μ' αυτούς...

Υστερόγραφο

Αλλά έχουν μάτια κάτασπρα χωρίς ματόκλαδα
και τα χέρια τους είναι λιγνά σαν τα καλάμια.

Κύριε, όχι μ' αυτούς. Γνώρισα
τη φωνή των παιδιών την αυγή
πάνω σε πράσινες πλαγιές ροβολώντας
χαρούμενα σα μέλισσες και σαν
τις πεταλούδες με τόσα χρώματα.
Κύριε όχι μ' αυτούς, η φωνή τους
δε βγαίνει καν από το στόμα τους.
Στέκεται κει κολλημένα σε κίτρινα δόντια.

Δική σου η θάλασσα κι ο αγέρας
μ' ένα άστρο κρεμασμένο στο στερέωμα,
Κύριε, δε ξέρουνε πως είμαστε
ό,τι μπορούμε να είμαστε
γιατρεύοντας τις πληγές μας με τα βότανα
που βρίσκουμε πάνω σε πράσινες πλαγιές
όχι άλλες, τούτες τις πλαγιές κοντά μας,
πως ανασαίνουμε όπως μπορούμε ν' ανασαίνουμε
με μια μικρούλα δέηση κάθε πρωί
που βρίσκει τ' ακρογιάλι ταξιδεύοντας
στα χάσματα της μνήμης.

Κύριε, όχι μ' αυτούς.
Ας γίνει αλλιώς το θέλημά Σου.
Κύριε, όχι μ' αυτούς.
Ας γίνει αλλιώς το θέλημά Σου.
Στις 20 Σεπτεμβρίου 1971 έφυγε από τη ζωή
ο νομπελίστας ποιητής Γιώργος Σεφέρης

Σεφέρης Γιώργος: Μνημούριο...

                Βιογραφικό            

Ο Γιώργος Σεφέρης (φιλολογικό ψευδώνυμο του Γεωργίου Σεφεριάδη) γεννήθηκε στη Σμύρνη της Μ. Ασίας, το 1900. Η οικογένεια του μετοίκησε στην Αθήνα το 1914. Εκεί τελείωσε το γυμνάσιο και συνέχισε τις σπουδές του στη Νομική Σχολή. Σύντομα όμως αναχώρησε για το Παρίσι όπου ολοκλήρωσε τον κύκλο των σπουδών στη Νομική Επιστήμη (1918-1924). Εκεί συναναστρέφεται επιφανείς προσωπικότητες από τον κόσμο των γραμμάτων και της πολιτικής με αποτέλεσμα να δεχθεί βαθύτατες επιρροές και προσανατολισμούς προς τα νεωτεριστικά ρεύματα που άλλαξαν ριζικά την υφή της λογοτεχνίας, κατά τη περίοδο μετά τον A' Παγκόσμιο Πόλεμο.
     Την ίδια εποχή ξεσπά η κρίση στα Μικρασιατικά Παράλια μ' αναπάντεχη συνέπεια καταστροφή κι αφανισμό του εναπομείναντος ελληνικού πολιτισμού -η Σμύρνη, η γενέθλια πόλη του, παραδίδεται στις φλόγες κι ερημώνεται. Όλες αυτές οι εξελίξεις στον ελλαδικό κι ευρύτερο ευρωπαϊκό χώρο, τονε πλημμυρίζουν μ' έντονα  συναισθήματα, που του δημιουργούνε τις πρώτες ανάγκες για έκφραση μέσα από τη ποίηση. Στην επαγγελματική του καριέρα ακολουθεί τον διπλωματικό κλάδο κι εργάζεται ως Ακόλουθος της Ελληνικής Κυβέρνησης κι αργότερα ως Πρόξενος, Πρέσβης, Σύμβουλος Πρεσβειών και Διευθυντής Τύπου σε διάφορες πόλεις του εξωτερικού.
     Κατά τη λογοτεχνική του καριέρα ασχολήθηκε με τη ποίηση, το δοκίμιο και τη μετάφραση. Η πρώτη του λογοτεχνική έκφραση ήταν το έργο «Στροφή» που δημοσιεύθηκε το 1931. Μέσα από τα έργα του κατόρθωσε να εισαγάγει καινοτόμες παρεμβάσεις στον πολιτισμικό χώρο της Ελλάδας, με λόγο που ουσιαστικά ανέτρεπε το κατεστημένο. Ήταν ο πρώτος Έλληνας που εισήγαγε το πνεύμα του σουρεαλισμού στη ποίηση. Είχε δεχθεί βαθύτατους επηρεασμούς από τη Γαλλική ποίηση και κατά τη διάρκεια της καριέρας του ασχολήθηκε με τη μετάφραση αρκετών ξένων ποιητών. Παράλληλα, καταπιάστηκε με τη συγγραφή μυθιστορημάτων όπως το «Έξι Νύχτες Στην Ακρόπολη», αλλά και δοκιμίων όπως το «Ερωτόκριτος».
     Το 1963 του απονέμεται το Νόμπελ Λογοτεχνίας κι ανακηρύσσεται επίτιμος διδάκτωρ σε διάφορα πανεπιστήμια του εξωτερικού, όπως το Cambridge. Νωρίτερα έχει τιμηθεί με το έπαθλο Κωστής Παλαμάς και με το βρετανικό βραβείο ποίησης Φόυλ. Αργότερα, και πιο συγκεκριμένα το 1969, συντάσσει κι εκδίδει σ' Ελλάδα κι εξωτερικό τη "Διακήρυξη Ενάντια Στη Δικτατορία".
     Έζησε όπως έγραφε. Η ποίησή του σαφώς δε μπορεί να χαρακτηριστεί χαρούμενη, ωστόσο είναι στοχαστική κι αρκετά σύνθετη, όχι όμως και σκοτεινή. Χρησιμοποιεί γλώσσα απερίφραστη που αφήνει καθαρά νοήματα προς τον αναγνώστη κι οι στίχοι του έχουνε τη μελαγχολία και την απαισιοδοξία του ανθρώπου που βίωσε τις εθνικές περιπέτειες. Για κείνον, «...από την άλλη πλευρά του σκοταδιού υπάρχει το φως, το μαύρο κι αγγελικό...», καθώς πίσω από την άρνηση, δε μπορεί, παρά να υπάρχει πάντα μια πίστη που προφυλάσσει από τη διάλυση και το μηδενισμό. Με αληθινή αγάπη για την Ελλάδα και τον άνθρωπο, εξέφρασε όσο κανένας άλλος την πορεία του ελληνισμού ή όπως καλύτερα ο ίδιος έλεγε "τη ρωμιοσύνη".
 «...για να πεις αυτό που θέλεις να πεις, πρέπει να φτιάξεις μιαν άλλη γλώσσα και να τη θρέψεις για χρόνια και χρόνια μ' ό,τι αγάπησες, μ' ό,τι έχασες, μ' ό,τι δε θα ξαναβρείς ποτέ...»
     Πέθανε τον Σεπτέμβρη του 1971. Το έτος 2000 ανακηρύχθηκε Έτος Γεωργίου Σεφέρη, με την ευκαιρία των 100 χρόνων απ' τη γέννησή του. Από τότε και με την ευκαιρία αυτή, διοργανώνονται μια σειρά από εκθέσεις κι άλλες λογοτεχνικές εκδηλώσεις στη μνήμη του, όχι μόνο στην Ελλάδα, αλλά και στο εξωτερικό. Τον Οκτώβρη του 2001, κατά τη διάρκεια της Διεθνούς Έκθεσης Βιβλίου της Φραγκφούρτης, η Ελλάδα τιμήθηκε για την ανεκτίμητη προσφορά της στον παγκόσμιο πολιτισμό, που μερίδιό της ανήκει στον Σεφέρη, μια από τις σημαντικότερες προσωπικότητες της σύγχρονης εποχής.

peri grafis

Μπισκοτάκια-κουκουβάγιες!! Μμμμ... η μανούλα έφτιαξε

Αρχίζει η σχολική χρονιά και θέλεις βέβαια να συνδεθεί στο μυαλό των παιδιών με ευχάριστες αναμνήσεις.
Πέρυσι πέτυχα μια καταπληκτική συνταγή, για μπισκότα κουκουβάγια. 
Αφού η κουκουβάγια είναι σύμβολο της σοφίας, των μαθητών και των σχολικών βιβλίων, τι πιο τέλειο από μια τέτοια λιχουδιά για να ξεκινήσει καλά η χρονιά;
Το αποτέλεσμα ήταν αυτό
Τα φτιάξαμε και πέρυσι και είχαν φοβερή επιτυχία. Ακολούθησα τη συνταγή κατά γράμμα, μόνο που αντί για κάσιους (που δεν είχα) έβαλα κουκουνάρι που τα παιδιά το λατρεύουν.
Και φέτος πάλι τα ίδια. Τα παιδιά μπήκαν φυσικά στην κουζίνα και η κουζίνα έγινε σαν βομβαρδισμένη αλλά το ευχαριστηθήκαμε με την ψυχή μας. Στο τέλος γλείψαμε τα «χτυπητήρια» του μίξερ και το μπολ και κλέψαμε μερικά περισσεύματα ζύμης που δεν έγιναν κουκουβάγιες.
Τα παιδιά μπήκαν φυσικά στην κουζίνα
Για να κάνουμε τα πράγματα πιο ενδιαφέροντα, αντί για σοκολατένια ματάκια βάλαμε χρωματιστά κουφέτα - τρελλή επιτυχία σας λέω και οι μικροί διαλέγουν τις κουκουβάγιες ανάλογα με το αγαπημένο τους χρώμα.
αντί για σοκολατένια ματάκια βάλαμε
χρωματιστά κουφέτα...
Αν θελήσετε να τα φτιάξετε κι εσείς και να καθιερώσετε ένα νέο οικογενειακό έθιμο, θα βρείτε τη συνταγή παρακάτω (είπαμε, από εδώ). Κι επειδή μου είναι αδύνατο ν' αφήσω μια συνταγή στην ησυχία της, θα βρείτε και τις δικές μου παρεμβάσεις με πλάγια γράμματα.

Υλικά (30 μπισκότα)
  • 3/4 της κούπας βούτυρο σε θερμοκρασία δωματίου
  • 1 κούπα καστανή ζάχαρη (εγώ έβαλα 3/4 άσπρη κι έγιναν μια χαρά)
  • Λίγο ξύσμα πορτοκάλι (1/2 κουταλάκι του γλυκού)
  • 1 αβγό
  • 1 κουταλάκι εκχύλισμα βανίλιας
  • 2 1/2 κούπες αλεύρι για όλες τις χρήσεις
  • 1/2 κουταλάκι μαγειρική σόδα
  • 1/2 κουταλάκι αλάτι
  • 50 γρ δάκρυα σοκολάτας ή κουβερτούρα σε κομμάτια (εγώ έβαλα ένα κουταλάκι κακάο κι άλλο ένα βούτυρο για να μη βγει στεγνό το μείγμα. Γλιτώνεις το μπελά του μπεν μαρί και το αποτέλεσμα είναι εξίσου γευστικό/εμφανίσιμο.)
  • 40 κομματάκια σοκολάτας (chocolate chips) (ή χρωματιστά κουφετάκια)
  • 20 Κάσιους ψημένα (ή κουκουνάρια, ή αμύγδαλα)
Διαδικασία
Χτυπάμε σε μπολ με ηλεκτρικό μίξερ σε χαμηλή ταχύτητα το μαλακό βούτυρο με την ζάχαρη μέχρι να αφρατέψουν. Προσθέτουμε το ξύσμα, την βανίλια, το αβγό και χτυπάμε λίγο ακόμη να αναμιχθούν καλά τα υλικά.
Εν τω μεταξύ λιώνουμε σε μπεν μαρί την σοκολάτα σε πολύ χαμηλή φωτιά (το νερό του μπεν μαρί πρέπει να είναι πολύ λίγο γιατι δεν πρέπει να ακουμπάει το σκέυος της σοκολάτας). Αφήνουμε λίγο στην άκρη να πέσει η θερμοκρασία της.
Σε ένα άλλο μπολ κοσκινίζουμε το αλεύρι και ανακατεύουμε μαζί την σόδα και το αλάτι.
Προσθέτουμε σιγά σιγά το αλεύρι στο μείγμα με το βούτυρο και χτυπάμε με το μίξερ σε χαμηλή ταχύτητα. Αφού προσθέσουμε όλο το αλεύρι η ζύμη θα είναι σαν τριμμένα ψίχουλα.

η ζύμη θα είναι σαν τριμμένα ψίχουλα
Την πατάμε με τα χέρια να σχηματιστεί μια μπάλα και κρατάμε στην άκρη το 1/3 της ζύμης.
Ανακατεύουμε το 1/3 της ζύμης που κρατήσαμε με την λιωμένη σοκολάτα και διπλώνουμε συνεχώς την ζύμη να ενσωματωθεί η σοκολάτα και η ζύμη να γίνει σκούρα καφέ.
η ζύμη να γίνει σκούρα καφέ
Τυλίγουμε τις 2 ζύμες (λευκή και σοκολατένια) με αντικολλητικό χαρτί και αφήνουμε στο ψυγείο για 2 ώρες.
Αφού περάσει ο χρόνος κόβουμε στα τέσσερα κάθε ζύμη
κόβουμε στα τέσσερα κάθε ζύμη
και ξεκινάμε ρολάροντας με τα χέρια τα σοκολατένια κομμάτια της ζύμης ώστε να τα κάνουμε κορδόνια. Δεν πειράζει αν κόβονται, απλά τα ενώνουμε. Τα κάνουμε λοιπόν κορδόνια και τα αφήνουμε στην άκρη.
Στην συνέχεια παίρνουμε κομμάτι από την λευκή ζύμη, την πλάθουμε μακρόστενη και με πλάστη την ανοίγουμε σε αλευρωμένη επιφάνεια πρώτα κατά μήκος,
την ανοίγουμε  πρώτα κατά μήκος
και στην συνέχεια κατά πλάτος
Τοποθετούμε το σοκολατένιο κορδόνι πάνω στην λευκή ζύμη λωρίδα (όπως κάνουμε στα ροξάκια)  και κόβουμε το περισσευμα της λευκής ζύμης δεξιά και αριστερά απο το σοκολατένιο κορδόνι.
το σοκολατένιο κορδόνι πάνω στην λευκή ζύμη
Τυλίγουμε την λευκή ζύμη γύρω από την σοκολατένια
Τέλος τυλίγουμε το κάθε γεμιστό κομμάτι με μεμβράνη και αφήνουμε στο ψυγείο για άλλη μία ώρα. (εγώ τα σκέπασα όλα μαζί με μία μεμβράνη - τσιγκουνιές, αλλά ούτε κόλλησαν, ούτε στέγνωσαν).
τυλίγουμε το κάθε γεμιστό κομμάτι με μεμβράνη
Αφού περάσει η ώρα και σφίξει η ζύμη, βγάζουμε ένα ένα τα κομμάτια για να φτιάξουμε τις κουκουβάγιες. 
Στρώνουμε στην επιφάνεια που θα δουλέψουμε αντικολλητικό χαρτί και κόβουμε ανά δυο, φετάκια-φετάκια από το ρολό μας,  Τα ενώνουμε πατώντας ελαφρά στην ένωσή τους, και τσιμπάμε στις πάνω γωνίες την ζύμη με τα χέρια μας ώστε να φτιάξουμε τα «αυτάκια» της κουκουβάγιας.
τα "αυτάκια" της κουκουβάγιας
Βάζουμε το κάσιους για μύτη και τα κομματάκια σοκολάτας για μάτια.
το κάσιους για μύτη
Προθερμαίνουμε τον φούρνο μας στους 180 βαθμούς αντιστάσεις πάνω κάτω και στρώνουμε σε ταψάκι αντικολλητικό χαρτί. Τοποθετούμε τα μπισκοτάκια μας και ψήνουμε για 12 λεπτά.
Τα αφήνουμε στην αρχή μέσα στο ταψί να κρυώσουν ελαφρώς γιατί θα είναι μαλακά και εύθραυστα, και στην συνέχεια τα μεταφέρουμε να κρυώσουν σε σχάρα. 
(το δικό μας πρόβλημα ήταν ότι δεν κρύωναν αρκετά γρήγορα για να τα φάμε!)
Καλή Επιτυχία!!!

 

Η κυρία Σταυρούλα της Χαλκίδας

Χαλκίδα: Χαίρεται όταν βλέπει μανάδες
να βρίσκουν ρούχα στα παιδιά τους
Βλέποντας μία γυναίκα να βρίσκει ρούχα για τα παιδιά της προκειμένου να τα πάει στο σχολείο, η κυρία Σταυρούλα ένιωσε μία ικανοποίηση

Κάθε Σάββατο είναι στο ίδιο σημείο με πολλά ρούχα που δεν τα πουλά αλλά τα χαρίζει! Η κυρία Σταυρούλα μαζί με αρκετούς συμπολίτες της, πριν μήνες είχε την ιδέα να μαζεύουν ρούχα και κάθε Σάββατο να τα δίνουν δωρεάν σε συνανθρώπους τους που το έχουν ανάγκη.

«Αυτό που θέλουμε από τον κόσμο είναι να μας δώσει ρούχα που δεν τα φορούν πια προκειμένου να τα δώσουμε σε ανθρώπους που το έχουν ανάγκη.» Στο χαριστικό παζάρι της κυρίας Σταυρούλας μπορείς να βρεις από κάλτσες μέχρι και μπουφάν.
Η ανταπόκριση του κόσμου κάθε Σάββατο 
είναι μεγάλη στην περιοχή της Αγίας Μαρίνας
«Αντί να φυλάμε σε ντουλάπες και αποθήκες, πράγματα που δεν χρησιμοποιούμε πια, μπορούμε να τα ανταλλάξουμε με κάτι άλλο ή να τα χαρίσουμε σε κάποιον που τα έχει ανάγκη.
Αντί να τα φάει ο σκόρος στον πάτο μιας ντουλάπας, να τα κάνουμε να διανύσουν ένα δεύτερο κύκλο ζωής.»

© Το χαμομηλάκι | To hamomilaki