Thursday 27 September 2012

Ποια είναι η αιτία ύπαρξης των μαθησιακών δυσκολιών;

Παρατηρούνται σε παιδιά με κανονική ή και ανώτερη νοημοσύνη 
που φοιτούν σε κανονικά σχολεία.

Γράφει η Ιωάννα Τσούκα,  Ειδική Παιδαγωγός, Πτυχιούχος του Παιδαγωγικού Τμήματος Ειδικής Αγωγής Πανεπιστημίου Θεσσαλίας, Τακτικό Μέλος της Πανελλήνιας Ένωσης Ειδικών Παιδαγωγών.

Diagnosing Learning Disabilities

Είναι γενικά διαπιστωμένο μέσα από πλήθος ερευνών, τόσο στη χώρα μας όσο και στο εξωτερικό, πως οι Μαθησιακές Δυσκολίες οφείλονται σε νευρολογική διαταραχή που επηρεάζει θεμελιακές λειτουργίες της μάθησης.
Παρατηρούνται σε παιδιά με κανονική ή και ανώτερη νοημοσύνη που φοιτούν σε κανονικά σχολεία.

Τα είδη των Μαθησιακών Δυσκολιών είναι δύο:
Α. Οι Γενικές (συνήθως δευτερογενείς – εξωγενείς, περιβαλλοντικής αιτιολογίας) στις οποίες το παιδί υστερεί σε όλα τα είδη μαθημάτων και σε όλες τις συνθήκες, (π.χ. στη γλώσσα και στα μαθηματικά, στα γραπτά και στα προφορικά).
Β. Οι Ειδικές (πρωτογενείς, βιολογικής αιτιολογίας), στις οποίες το παιδί υστερεί μόνο σε ορισμένα είδη μαθημάτων (π.χ. στα γλωσσικά μαθήματα), ενώ σε άλλα μπορεί να έχει ικανοποιητικές έως και εξαιρετικές επιδόσεις και να υστερεί μόνο σε ορισμένες μόνον συνθήκες (π.χ. μόνο στα γραπτά).
Ωστόσο, υπάρχουν και παιδιά με ίδιες ή παρόμοιες μαθησιακές δυσκολίες, οι οποίες οφείλονται σε διάφορα βιολογικά και εκπαιδευτικά αίτια όπως:
1. σε χαμηλή νοημοσύνη
2. σε σοβαρές αισθησιακές διαταραχές κυρίως της όρασης, της ακοής και της κινητικότητας
3. σε δυσμενές οικογενειακό και κοινωνικό περιβάλλον που εμποδίζει την απόκτηση νέων γνώσεων από το παιδί
4. σε ανεπαρκή σχολική εκπαίδευση π.χ. συχνές απουσίες πάνω από 10% διδακτικές ημέρες του σχολικού έτους ή συχνές αλλαγές σχολείου πάνω από 2 φορές το χρόνο
5. σε διαταραχές του προφορικού λόγου (κατά κανόνα, τα παιδιά που έχουν προβλήματα στον προφορικό τους λόγο, τα μεταφέρουν και στο γραπτό )
iator

Τι να κάνετε όταν το παιδί παραπονιέται
πως δεν βλέπει καλά

Απολύτως αναγκαίος είναι ο προληπτικός οφθαλμολογικός έλεγχος 
σε παιδιά προσχολικής και σχολικής ηλικίας.

ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ
Του Αναστάσιου Ιωάννη Κανελλόπουλου 
καθηγητή Οφθαλμολογίας στο Πανεπιστήμιο της Νέας Υόρκης

Children's Vision Problems Q&A

Απολύτως αναγκαίος είναι ο προληπτικός οφθαλμολογικός έλεγχος σε παιδιά προσχολικής και σχολικής ηλικίας. Το πιο σημαντικό πρόβλημα που μπορεί να παρουσιάσουν παιδιά της προσχολικής και αρχικής σχολικής ηλικίας είναι η αμβλυωπία ή το κοινώς λεγόμενο «τεμπέλικο μάτι», σημειώνει ο καθηγητής Οφθαλμολογίας στο Πανεπιστήμιο της Νέας Υόρκης, Αναστάσιος Ιωάννης Κανελλόπουλος.
Αμβλυωπία είναι η μειωμένη οξύτητα στο ένα μάτι. Οι λόγοι που την προκαλούν είναι πολλοί: Οποιοσδήποτε μηχανισμός αναγκάζει ένα παιδί να μη βλέπει καλά από το ένα μάτι, όσο βλέπει από το άλλο, επιδεινώνουν την όραση.
Η αμβλυωπία που δεν έχει αντιμετωπιστεί μέχρι την ηλικία 6 έως 9 ετών μένει σαν μόνιμη «αναπηρία» στο παιδί.  
Μελέτες που έχουν γίνει σε άλλες χώρες, έχουν δείξει ότι το 8% του γενικού πληθυσμού έχει κάποιου βαθμού αμβλυωπία. Με αυτά τα δεδομένα -τονίζει ο καθηγητής- η προληπτική εξέταση είναι αναγκαία. Πρόκειται για μια ανώδυνη διαδικασία, η οποία πρέπει να γίνεται κάθε ένα έως δύο χρόνια σε παιδιά ηλικίας 2 έως 5 ετών. Η δεύτερη σημαντική ενότητα προληπτικών ελέγχων σε παιδιά σχολικής και προσχολικής ηλικίας είναι ο στραβισμός και η τρίτη αφορά τη στερεοσκοπική όραση του παιδιού. 

Σύμφωνα με τον κ. Κανελλόπουλο, οι πιο συχνές ερωτήσεις που απευθύνουν οι γονείς στον οφθαλμίατρο είναι οι εξής:
Ο πατέρας ή η μητέρα του παιδιού έχει πολύ υψηλή μυωπία. Μπορεί να την αποφύγει το παιδί;
Η μυωπία δεν είναι απόλυτα κληρονομήσιμη. Σε οικογένειες με ιστορικό μυωπίας είναι μεγαλύτερη η πιθανότητα να υπάρχουν παιδιά με μυωπία, αλλά αυτό δεν είναι απόλυτο. Απ΄ όσα γνωρίζουμε, δεν υπάρχει τρόπος σε νεανική ηλικία να αποφύγει κάποιος τη μυωπία ή την υπερμετρωπία. Είναι κάτι που γενετικά καθορίζεται στο νεογνό από τον χρόνο της εγκυμοσύνης και μάλιστα με διάφορες μεθόδους διάγνωσης. Ο οφθαλμίατρος μπορεί να ξέρει περίπου πόσο... 

Βοηθήστε το παιδί σας να ξεπεράσει τους φόβους του

Οι παιδικοί φόβοι που πιθανά να εμφανίσει το παιδί, ξεκινούν από την βρεφική ηλικία και συνεχίζονται και στις μεγαλύτερες ηλικίες, απλώς διαφοροποιούνται.

Help Your Child Overcome Fear!

Ο Στερόπης, ο Βρόντης και ο Άργης:
Ένα παραμύθι για να μη φοβούνται τα παιδάκια
τα αστραπόβροντα
Οι πιο συνηθισμένοι φόβοι που μπορεί να εκφράσει το παιδί είναι ο φόβος για το σκοτάδι, τον γιατρό, τον αστυνομικό, τα τέρατα, τους κλόουν και πολύ δυνατούς θορύβους, όπως αστραπές και βροντές. 
Πολλές φορές άθελά μας ενισχύουμε τους φόβους αυτούς στο παιδί, αντί να προσπαθούμε να το βοηθήσουμε να απαλλαγεί οριστικά. Χωρίς να το καλοσκεφτούμε, το φοβίζουμε ότι θα έρθει ο αστυνομικός να το πάρει αν δεν φάει το φαγητό του, ότι αν δεν πλύνει τα δόντια του θα υποφέρει στην καρέκλα του «κακού» οδοντίατρου και ότι ο μπαμπούλας παίρνει τα άτακτα παιδιά.
Αν και εκείνη την στιγμή που χρησιμοποιούμε την τακτική αυτή μπορεί να κερδίσουμε αυτό που θέλουμε, μακροπρόθεσμα όμως, χάνουμε πολύ περισσότερα, καθώς μεγαλώνουμε ένα φοβισμένο και ανασφαλές παιδί.
Τι μπορούμε λοιπόν να κάνουμε για να βοηθήσουμε το παιδί να αντιμετωπίσει τους φόβους του, αφού βέβαια πρώτα ξεχάσουμε οριστικά την παραπάνω λανθασμένη συμπεριφορά:
  • Μπορούμε να συζητήσουμε με το παιδί και να το βοηθήσουμε να καταλάβει ποιοι φόβοι είναι όντως υπαρκτοί και ποιοι όχι.
  • Βρίσκουμε με το παιδί κάποιες τεχνικές που θα το βοηθήσουν να αντιμετωπίσει τους φόβους αυτούς. Για παράδειγμα, αν φοβάται τις βροντές, μπορεί να αγκαλιάζει την αγαπημένη του κουβερτούλα ή κούκλα για να παίρνει θάρρος. Αν φοβάται ότι ένα τέρας θα ξεπροβάλλει ξαφνικά απ’ την ντουλάπα, μπορούμε να το βοηθήσουμε να ελέγξει μέσα στην ντουλάπα ή κάτω απ’ το κρεβάτι για να βεβαιωθεί ότι κανένα τέρας δεν υπάρχει εκεί στην πραγματικότητα.
  • Ένας καλός τρόπος αντιμετώπισης των φόβων που δεν ισχύει μόνο για τα παιδιά αλλά και για τους ενήλικες, είναι να ερχόμαστε σε επαφή με το αντικείμενο του φόβου μας. Έτσι λοιπόν, μπορούμε να φέρουμε το παιδί σε επαφή με κάποιον απ’ τους φόβους του μέσα σε ένα ασφαλές περιβάλλον, για να καταλάβει σταδιακά ότι δεν κινδυνεύει από τίποτα στην πραγματικότητα.
  • Προσπαθούμε να μην μεταφέρουμε στο παιδί τις δικές μας φοβίες.
  • Μπορούμε να συνδέσουμε το αντικείμενο του φόβου με κάτι ευχάριστο. Ας πούμε, μετά το ραντεβού με το γιατρό μπορούμε να πάμε για παγωτό ή να συναντηθούμε με φίλους στην παιδική χαρά.
  • Τέλος, το να ενθαρρύνουμε το παιδί να είναι ανεξάρτητο και αυτόνομο, όπως και σε πολλούς άλλους τομείς της ζωής του, παίζει και εδώ πολύ σημαντικό ρόλο για να μπορέσει να αντιμετωπίσει τις φοβίες του.
infochildren

Διέφυγε παιδί… απ΄ το νηπιαγωγείο!

 Συνελήφθησαν δύο νηπιαγωγοί!
Απίστευτο περιστατικό με ένα 4χρονο που, κάτω από τη μύτη των νηπιαγωγών, έφυγε από το σχολείο και για ώρες… αγνοούνταν!

Μέσα από τα μάτια των νηπιαγωγών το έσκασε ένα 4χρονο αγοράκι από το σχολείο του! Το απίστευτο περιστατικό συνέβη στο 2ο διθέσιο Ολοήμερο Νηπιαγωγείο του Δήμου Χερσονήσου, την περασμένη Τρίτη, όπου υπηρετούν μία μόνιμη και μια αναπληρώτρια νηπιαγωγοί.
Τη μέρα εκείνη, στο νηπιαγωγείο επικράτησε αναστάτωση, όταν ένα από τα παιδάκια έπεσε και χτύπησε στη μύτη. Έως ότου του παρασχεθούν οι πρώτες βοήθειες, ένα 4χρονο παιδί από τη Σερβία βρήκε ευκαιρία και, κυριολεκτικά, κάτω από τη μύτη των νηπιαγωγών, πήρε την τσάντα του, πήδηξε από τα κάγκελα και το’σκασε!
Στο σχολείο επικράτησε πανικός, μόλις έγινε αντιληπτή η απουσία του μικρού, το οποίο αναζητούσαν … οι πάντες για ώρα! Αμέσως ενημερώθηκαν η σχολική σύμβουλος, η προϊσταμένη της α’ βάθμιας εκπαίδευσης Ηρακλείου, ακόμη και ο περιφερειακός διευθυντής εκπαίδευσης Κρήτης και φυσικά ο πατέρας του παιδιού, ο οποίος κατέφθασε αναστατωμένος.
Το παιδί αρκετή ώρα μετά βρέθηκε σε ένα δρόμο λίγο πιο μακριά από το σχολείο, ενώ ο πατέρας έξαλλος, πήγε στο Α.Τ. Χερσονήσου και υπέβαλε μήνυση για παραμέληση ανηλίκου. 
Οι δύο νηπιαγωγοί συνελήφθησαν στο πλαίσιο του αυτοφώρου και ο Εισαγγελέας όρισε τακτική δικάσιμο για την υπόθεση.

© Το χαμομηλάκι | To hamomilaki