Thursday 18 October 2012

Παιδική χαρά: Όταν το παιδί απορρίπτεται ...

Η παιδική χαρά αποτελεί έναν επιπλέον χώρο κοινωνικοποίησης του παιδιού ιδιαίτερα κατά τη νηπιακή ηλικία. Το παιδί  έχει την ευκαιρία να συναναστραφεί αυθόρμητα με άλλα παιδιά και γιατί όχι να αποκτήσει και έναν καινούριο φίλο.
 Ο χαρακτήρας και οι ηλικίες των παιδιών που συναντάμε
στην παιδική χαρά σαφώς και ποικίλλουν
Τι γίνεται όμως στη περίπτωση που ενώ το δικό μας παιδί επιθυμεί να παίξει με τ' άλλα παιδιά, εκείνα δε το αποδέχονται;
Ο χαρακτήρας και οι ηλικίες των παιδιών που συναντάμε στην παιδική χαρά σαφώς και ποικίλλουν. Ωστόσο δεν είναι  βέβαιο πως το κάθε παιδί που βρίσκεται εκεί είναι και κατάλληλο να συντροφεύσει το δικό μας παιδί στο παιχνίδι του.

Το γεγονός αυτό εξαρτάται από:
  • την ηλικία: Μέχρι και τα 2 χρόνια το παιδί προτιμά να παίζει μόνο του.
    Από τα 3 και μετά ξεκινά το ομαδικό-συντροφικό παιχνίδι.
    Επομένως λαμβάνοντας υπόψη μας την ηλικία του παιδιού μας αρχικά, αναζητούμε και τη πιθανή του παρέα.
  • το χαρακτήρα: Στο χώρο της παιδικής χαράς βλέπουμε κάποια παιδιά να παρουσιάζουν έναν σχετικά ήπιο χαρακτήρα και κάποια άλλα λίγο πιο έντονο. Έχουμε τη δυνατότητα να προσελκύσουμε και τους δύο τύπους παιδιών αλλά η προσέγγισή τους σίγουρα δε θα μας φανεί εύκολη υπόθεση. Ένα παιδί με έντονο χαρακτήρα, προφανώς να είναι ικανό να δεχτεί εύκολα τη πρότασή μας να γίνει ο αρχηγός στο ομαδικό μας παιχνίδι. Αντίθετα ένα συνεσταλμένο παιδί έχει ανάγκη την ενθάρρυνσή μας ώστε να καταφέρει να συνεργαστεί.
  • το φύλο: Από 3 - 5 χρόνων τα παιδιά συνηθίζουν να παίζουν σε μεικτές ομάδες (αγόρια-κορίτσια).
    Από τα 5 και πάνω αναζητούν παρέες του ίδιου φύλου.
Με ποιους τρόπους όμως είναι δυνατόν να γίνει το παιδί μας αποδεκτό από τη μικρή κοινωνία της παιδικής χαράς;
Αυτό σίγουρα εξαρτάται από τη δημιουργικότητα και τη φαντασία του κάθε γονιού.
Πριν φύγουμε απ' το σπίτι θα ήταν καλό να σκεφτούμε μαζί με το παιδί μας τρόπους για να προκαλέσουμε κάποιο παιδί απ΄την παιδική χαρά να παίξει μαζί του.
Δεν είναι λίγες οι φορές άλλωστε που ένα παιδικό μυαλό μας εκπλήσσει με τις ιδέες του!
  • Μπορούμε να έχουμε μαζί μας μία μπάλα ώστε να προκαλέσουμε το ενδιαφέρον άλλων παιδιών και να προτείνουμε ένα συγκεκριμένο παιχνίδι (ποδόσφαιρο, ποιος θα κλωτσήσει πιο μακριά τη μπάλα κ.λ.π).
  • Εναλλακτικά να παίξουμε κυνηγητό (πιάσε με αν μπορείς),
  • ή και κρυφτό αν πρώτα κρίνουμε το χώρο κατάλληλο ώστε οι πιθανές κρυψώνες να επιτρέπουν την επίβλεψη του παιδιού, αποφεύγοντας πιθανή ανησυχία μας για το πού μπορεί να έχει κρυφτεί!
  • Επισημαίνουμε πόσο πιο όμορφα περνάμε όταν παίζουμε με παρέα.
  • Κάποιες φορές μπορούμε να πάμε στη παιδική χαρά μαζί με παιδιά φίλων ή συγγενών μας διευκολύνοντας τη κατάσταση.
Είναι σημαντικό τέλος, να εξηγήσουμε στο παιδί μας πως δε χρειάζεται να κερδίζει τη συμπάθεια και την αποδοχή όλων των άλλων παιδιών αφού δεν είναι δυνατόν να ταιριάζει με όλους το ίδιο.

Έγραψε: Δέσποινα Τραπεζανλίδου (Ειδικός Προσχολικής Αγωγής)
babytips.gr

«Η ζωή είναι ωραία,
στο λέω εγώ που πάσχω από θανατηφόρα νόσο»

«Η ζωή είναι ωραία, στο λέω εγώ που πάσχω 
από θανατηφόρα νόσο»

«Δεν μπορώ να προσθέσω μέρες στη ζωή μου αλλά μπορώ να προσθέσω ζωή στις μέρες μου», είπε κάποια στιγμή, αρχές Σεπτεμβρίου, ο 30χρονος Δημήτρης Κοντοπίδης στον Σταύρο Θεοδωράκη κι έτσι γεννήθηκε η ιδέα για την πρώτη εκπομπή των «Πρωταγωνιστών».

Ο Δημήτρης πάσχει από την πιο θανατηφόρα κληρονομική νόσο της λευκής φυλής, την κυστική ίνωση, το προσδόκιμο ζωής στην Ελλάδα είναι 25 χρόνια – το έχει δηλαδή ήδη ξεπεράσει - παρόλα αυτά συνεχίζει να είναι ένας δραστήριος δημιουργικός άνθρωπος. Αφού τελείωσε την γραφιστική και ενώ η αρρώστια «κάλπαζε» μπήκε στην Αρχιτεκτονική και τώρα επιβλέπει οικοδομές. Παράλληλα είναι πρωτεργάτης ενός δυναμικού συλλόγου που προασπίζει τα δικαιώματα των παιδιών με κυστική ίνωση. Για μια περίοδο της ζωής του δούλεψε μπάρμαν στις Κυκλάδες - μπορεί το πρωί να ήταν στο οξυγόνο, το βράδυ όμως κερνούσε ποτά και χόρευε με τους φίλους του.
«Δεν θέλω να έχω απωθημένα, θέλω να τα κάνω όλα στη ζωή μου χωρίς να σκέφτομαι τον χρόνο που τελειώνει», είναι μια από τις φράσεις του Δημήτρη. Με κεντρικό πρόσωπο λοιπόν τον Δημήτρη οι «Πρωταγωνιστές» έστησαν μια αισιόδοξη τελικά εκπομπή για τους ανθρώπους που δεν παραιτούνται όσα προβλήματα κι αν συναντούν.
Στους «Πρωταγωνιστές» μίλησαν επίσης κι άλλοι ασθενείς με κυστική ίνωση, γιατροί και συγγενείς ασθενών που περιγράφουν εκτός των άλλων τον γολγοθά τους να αναζητούν φάρμακα και αξιοπρεπή θεραπεία σε μια εποχή κρίσης.

Δείτε το βίντεο εδω. Αξίζει!


Συνελήφθη διευθυντής δημοτικού για παιδική πορνογραφία

Δίδασκε... παιδική πορνογραφία

Διευθυντής δημοτικού σχολείου στο Κιλκίς και ο γιος του, καθώς και άλλα άτομα «υπεράνω υποψίας» συνελήφθησαν από αστυνομικούς της Δίωξης Ηλεκτρονικού Εγκλήματος για κατοχή και διακίνηση ιδαίτερα σκληρού υλικού παιδικής πορνογραφίας.
.
Οι συλλήψεις έγιναν έπειτα από ευρεία αστυνομική επιχείρηση, με την κωδική ονομασία «Cyber-Touch», που πραγματοποιήθηκε σε διάφορες περιοχές της Ελλάδας, στο πλαίσιο της καταπολέμησης του φαινομένου της κατοχής και διακίνησης υλικού παιδικής πορνογραφίας, μέσω του διαδικτύου και ύστερα από έρευνες που διήρκεσαν 15 μέρες.
Από τους αστυνομικούς συνελήφθησαν με την αυτόφωρη διαδικασία συνολικά οκτώ άτομα ηλικίας από 25 έως 53 ετών για πορνογραφία ανηλίκων μέσω διαδικτύου, από τα οποία τέσσερα στην Αττική, δύο στο Κιλκίς και από ένα στη Θεσσαλονίκη και τη Λήμνο.

Επιπλέον, για άλλους δύο στην Κατερίνη και την Κω σχηματίσθηκαν ανεξάρτητες δικογραφίες με αντίστοιχες κατηγορίες.
Εκτός από τον πατέρα και γιο στο Κιλκίς, κατηγορούμενοι για την υπόθεση είναι στρατιωτικός που υπηρετεί στη Λήμνο, ένας γιατρός ορθοπεδικός και ο γιος ανώτατου δικαστικού στην Αττική, δύο επιχειρηματίες και δύο δημόσιοι υπάλληλοι.


περισσότερα εδώ: E-Radio.gr Blog

«Λόγου Παίγνιον»:
Εκπαιδευτικά Προγράμματα στους χώρους του σχολείου

Το Λόγου Παίγνιον αποτελείται από μια ομάδα παιδαγωγών, ηθοποιών, μουσικών και εμψυχωτών με σκοπό τη πραγματοποίηση εκπαιδευτικών προγραμμάτων στους χώρους του σχολείου.
πραγματοποίηση εκπαιδευτικών προγραμμάτων
στους χώρους του σχολείου
Τα εκπαιδευτικά προγράμματα είναι σχεδιασμένα από τον συγγραφέα και μουσικοπαιδαγωγό Παναγιώτη Τσιρίδη και έχουν ως κεντρικό άξονα το παιχνίδι με τις τέχνες και κοινό τους χαρακτηριστικό την ενεργητική συμμετοχή των μαθητών, οι οποίοι οργανώνονται σε ομάδες. 
Οι ομάδες αυτές καλούνται να συναγωνιστούν η μία την άλλη σε ένα πλαίσιο παιχνιδιού και συνεργασίας, με στόχο την ανάπτυξη μιας ηθικής όπου η προσωπική έκφραση, η δημιουργία και η αποδοχή των άλλων έχουν το σημαντικότερο ρόλο.

Εκπαιδευτικά Προγράμματα

  • Αχ και να ‘μουνα μαέστρος
    Για παιδιά Νηπιαγωγείου και Α΄ Δημοτικού

  • Ο Πέτρος και ο Λύκος σε παγίδα για πιάνο
    Για παιδιά Νηπιαγωγείου και Α΄ , Β΄ και Γ΄ τάξης Δημοτικού Σχολείου

  • Τα παραμύθια της φωτιάς
    Για παιδιά Β΄, Γ΄ και Δ΄ Δημοτικού

  • Ο λογοτεχνικός και εικαστικός κόσμος του Οδυσσέα Ελύτη
    Για μαθητές Ε΄ και ΣΤ΄ Δημοτικού, Α΄ και Β΄ Γυμνασίου

  • Πρόσωπα και στοχασμοί στο έργο του Νίκου Καζαντζάκη
    Για μαθητές Α΄, Β΄ και Γ΄ Γυμνασίου

  • Οι καλικάντζαροι και ο Άγιος Βασίλης
    Χριστουγεννιάτικο εκπαιδευτικό πρόγραμμα για παιδιά Α΄, Β΄, Γ΄ και Δ΄ Δημοτικού

Χανιά: Παιδικό δημιουργικό εργαστήρι
για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα

Στην παιδική - εφηβική βιβλιοθήκη του Δήμου Χανίων,
-στον Δημοτικό Κήπο-, το Σάββατο 20 Οκτωβρίου 2012 και ώρα 11.00, τα παιδιά μαθαίνουν για τα δικαιώματά τους στα πλαίσια της Ευρωπαϊκής Εβδομάδας Τοπικής Δημοκρατία. 
Μέσα από απλές και ενδιαφέρουσες ιστορίες, τα παιδιά γνωρίζουν και κατανοούν το βαθύτερο νόημα των Αρχών της Διακήρυξης των Δικαιωμάτων του Παιδιού.

Η πρωτοβουλία αυτή έχει ως στόχο να προβάλει και να προωθήσει τα δικαιώματα των παιδιών μέσα από δημιουργικές δραστηριότητες.

Για πληροφορίες: Παιδική-Εφηβική Βιβλιοθήκη Χανίων (Δημοτικός Κήπος) 
τηλ: 2821 3 41774

flashnews.gr

Ιωάννης Βαρβάκης — Τα εγκυκλοπαιδικά

O Εθνικός Ευεργέτης

Αλήθεια πόσοι από εμάς γνωρίζαμε ότι το Ιωάννης Βαρβάκης, δεν ήταν το πραγματικό του όνομα (Γιάννης Λεοντής); Πόσοι από εμάς ξέραμε ότι η συμμετοχή του Ιωάννη Βαρβάκη στην καταστροφή του Οθωμανικού Στόλου στη Ναυμαχία του Τσεσμέ (1770) σε πολύ νεαρή ηλικία ήταν καθοριστική με αποτέλεσμα οι Ρώσοι να του βγάλουν το καπέλο; Πόσοι είχαμε υπόψη μας, ότι μετά από εκείνη την καταστροφή ο Βαρβάκης κυνηγήθηκε και κατέληξε στη Ρωσία όπου μεγαλούργησε; 

Ποιοι από εμάς γνωρίζαμε ότι ήταν ο άνθρωπος που «ανακάλυψε» το χαβιάρι στο Αστραχάν με αποτέλεσμα τη ραγδαία επιχειρηματική και οικονομική άνοδό του; Πόσοι αναγνωρίσαμε τη μεγάλη κοινωνική του δραστηριότητα και τη μεγάλη προσφορά του στην Παιδεία του Έθνους, για την οποία ο Αδαμάντιος Κοραής εκφράστηκε με τα κολακευτικότερα λόγια; Μέσα στον περιορισμένο χώρο μιας μικρής αναφοράς, δεν είναι δυνατόν να παρατεθεί η μεγάλη διαδρομή του Ιωάννη Βαρβάκη

Ο Ιωάννης Βαρβάκης γεννήθηκε στα Ψαρρά στις 24 Ιουνίου 1745 ή 1750. Υιός του Ανδρέα και της Μαρίας Λεοντή. Ο πατέρα του ήταν σπουδαίος καραβοκύρης. Ο μικρός Γιάννης ήταν γύρο στα οκτώ όταν ο πατέρας του άρχισε να του μαθαίνει τα της ναυτιλίας και στα δέκα του ήξερε κιόλας να πυροβολεί με πιστόλι τουφέκι και να χρησιμοποιεί το κανόνι του καραβιού. Στα 15 τον έβαλε ο πατέρας του παρτσινέβελο δηλαδή μεριδιούχο στο πλοίο του και στα 18 του ναυπήγησε την πρώτη γαλιότα. Και στα 25 πήρε μέρος στην ναυμαχία του Τσεσμέ όπου συνετέλεσε καθοριστικά με αποτέλεσμα οι Ρώσοι να του βγάλουν το καπέλο.

Πως όμως ο Λεοντής έγινε Βαρβάκης; 

Στα Ψαρρά υπήρχαν και υπάρχουν πολλά πουλιά τα οποία έχουν μεγάλα και αυστηρά μάτια και ανήκουν σε είδος γερακιού «Ιέραξ ο οξύπτερος». Τα πουλιά αυτά οι Ψαριανοί τα ονόμαζαν και τα ονομάζουν «Βαρβάκια». Οι συνομήλικη του , βλέποντας τα μεγάλα και πολύ αυστηρά του μάτια, καθώς και την ορμητικότητα που τον χαρακτήριζε τον φώναζαν «Βαρβάκι». Φαίνεται ότι η προσωνυμία του άρεσε και την διατήρησε ως επώνυμο. Έτσι πέρασε στην ιστορία με το όνομα Βαρβάκης και το επώνυμο του έγινε τίτλος ευγενείας την τσαρική Ρωσία.

Ο Ιωάννης Βαρβάκης, το 1770, ήταν ένας από τους Έλληνες ορθοδόξους που συντάχθηκε με τα στρατεύματα της Αικατερίνης Β' ενάντια στην Οθωμανική Αυτοκρατορία. Ο Ψαριανός πλοιοκτήτης εκποίησε ολόκληρη την περιουσία του για να εξοπλίσει με κανόνια και να επανδρώσει με στρατιώτες ένα από τα πλοία του, που θα έπεφτε στη μάχη ενάντια στους Τούρκους. Εκείνος θα ήταν ο καπετάνιος. Όμως ο σουλτάνος υπέγραψε ειρήνη, παραχωρώντας στη Ρωσία τις βόρειες ακτές της Μαύρης Θάλασσας. Ο Βαρβάκης, όπως και οι περισσότεροι Έλληνες που πολέμησαν στο πλευρό των Ρώσων στο Αιγαίο, από το 1770 έως το 1774, έτσι κι αυτός... ξέμεινε, αναγκασμένος να τα βγάλει πέρα μόνος του με τους Οθωμανούς.

Μετά την υπογραφή της ειρήνης ο Βαρβάκης δεν επέστρεψε στα Ψαρά, παρά έβαλε πλώρη για την Κωνσταντινούπολη, χωρίς να υπολογίζει το πόσο εχθρικό ήταν το περιβάλλον εκεί για τους Έλληνες. Το πλοίο του κατασχέθηκε, ο ίδιος βρέθηκε μπλεγμένος με τις αρχές και εκδιώχθηκε. Χωρίς δραχμή στην τσέπη, αποφάσισε να ζητήσει ακρόαση από την Αικατερίνη - κάτω από δυσμενείς συνθήκες, αφού αυτό σήμαινε να περπατήσει απόσταση 5.000 χιλιόμετρων μέχρι την Αγία Πετρούπολη. Εκεί συνάντησε τον Γρηγόριο Ποτέμκιν, εραστή της Αικατερίνης, ο οποίος μεσολάβησε ώστε η Τσαρίνα να τον δεχθεί. Η Αικατερίνη αποδείχθηκε ιδιαίτερα γενναιόδωρη δίνοντάς του ένα πουγκί με 10.000 χρυσά ρούβλια και μια άδεια απεριόριστης και αφορολόγητης αλιείας στην Κασπία.

Από την Αγία Πετρούπολη κίνησε για το Αστραχάν, χωρίς την παραμικρή ιδέα για το πώς θα μπορούσε να αξιοποιήσει την άδεια αλιείας. Κι αντί να ασχοληθεί με το ψάρεμα αγόρασε ένα αποστακτήριο, με στόχο να φτιάχνει κρασί από τα γλυκά σταφύλια της στέπας. Τότε ήταν που γνωρίστηκε με έναν έμπορο από το Αστραχάν, τον Πιοτόρ Σεμιόνοβιτς Σαπόζνικοφ, ο οποίος τον προέτρεψε να ασχοληθεί με την αλιεία. Ικανός να κτίζει μεγάλα, αξιόπλοα και προηγμένα καράβια και να ξανοίγεται στη θάλασσα, ο Βαρβάκης ήταν εκτός συναγωνισμού απέναντι στους μικρομεσαίους παράκτιους Ρώσους ψαράδες. Στη βόρεια Κασπία η «επιχείρηση αλιεία» απέδωσε καρπούς. Τα πλοία του Βαρβάκη φορτώνονταν οξύρρυγχους, λευκούς σολομούς, μεγάλους λούτσους κι άλλα πολύτιμα ψάρια.

Σε ένα από τα ταξίδια του δοκίμασε χαβιάρι που τον φίλεψαν Ρώσοι χωρικοί. Έχοντας στο μυαλό του το πάθος των Ελλήνων για το αυγοτάραχο, κατάλαβε αμέσως με ποιον τρόπο θα μπορούσε να βγάλει πολλά χρήματα από την άδεια της Αικατερίνης - εξάγοντας χαβιάρι. Όμως αντιμετώπιζε κι εκείνος το ίδιο πρόβλημα που φρέναρε τους Ιταλούς εμπόρους αρκετούς αιώνες νωρίτερα: αυτό το τόσο ευαίσθητο έδεσμα ήταν αδύνατον να ταξιδέψει για καιρό μέσα στα ξύλινα κασόνια της εποχής - όσο καλά παστωμένο κι αν ήταν.

Η λύση βρέθηκε. Ήταν κιβώτια από ξύλα φλαμουριάς τα οποία δεν προκαλούσαν αλλοιώσεις στα πολύτιμα αυγά, ήταν απόλυτα στεγανά κι έτσι διατηρούσαν σε πολύ καλή κατάσταση το φορτίο που πάνω σε καμήλες ή φορτωμένο σε ιστιοφόρα ταξίδευε τον Βόλγα για να φτάσει από το Αστραχάν στην Ελλάδα. Μέχρι το 1788 η επιχείρηση του Βαρβάκη έκανε χρυσές δουλειές και απασχολούσε περισσότερους από 3.000 εργάτες για την επεξεργασία και το πακετάρισμα των αυγών του οξύρρυγχου Από το 1815 εγκαταστάθηκε με την οικογένειά του στο Ταϊγάνι, όπου μετέφερε όλη σχεδόν την κινητή περιουσία του. Είχε δώσει εν τω μεταξύ μέρος από την τεράστια περιουσία του για κοινωφελή έργα στη Ρωσία (νοσοκομεία, γέφυρες, διώρυγες) επίσης χρηματοδότησε την ανέγερση διδακτηρίου στη Σινασό, την παλιά Ναζιανζό, πατρίδα του Αγίου Γρηγορίου του Θεολόγου και γι' αυτό παρασημοφορήθηκε από τον Τσάρο και του δόθηκε και τίτλος ευγένειας με το επίθετο Κομνηνός Βαρβάκης. Από την τσαρική κυβέρνηση μαζί με το παράσημο είχε ανακηρυχτεί αρχηγός των ευγενών του Αστραχάν. Αυτός ο τίτλος, εκτός από την περιουσία του, συντέλεσε, ώστε να έχει μεγάλη επιρροή στους κύκλους των Ρώσων ευγενών. Ο Βαρβάκης με έξοδα δικά του εξόπλισε τους ομογενείς που πολεμούσαν με τον Αλέξανδρου Υψηλάντη. Επίσης μέσω του Πατριαρχείου κατάφερε να εξαγοράσει πάρα πολλούς Έλληνες αιχμαλώτους. Ο Βαρβάκης πάνω απ' όλα βοήθησε τον αγώνα των Ψαριανών, των συμπατριωτών του. Έστειλε τρόφιμα και διάφορα άλλα εφόδια. Μετά την καταστροφή των Ψαρών, το 1824, ήρθε στην Ελλάδα εκατομμυριούχος, για να βοηθήσει με κάθε μέσο τους πρόσφυγες.

Ήδη από το 1824 προέβλεπε την ανάγκη δημιουργίας σχολής στην πρωτεύουσα του νεοσύστατου τότε ελληνικού κράτους. Ο Βαρβάκης πέθανε το 1825 στη Ζάκυνθο. Στη διαθήκη του άφησε 1.000.000 ρούβλια κληροδότημα για την ίδρυση του Βαρβακείου Λυκείου, και το μεγαλύτερο μέρος της περιουσίας του στο ελληνικό Δημόσιο για κοινωφελείς σκοπούς. Για την πράξη του αυτή ανακηρύχτηκε Μέγας Ευεργέτης. Το 1857 άρχισε η ανέγερση του κτιρίου της Βαρβακείου Σχολής, με σχέδια και επίβλεψη του Παναγιώτη Κάλκου για να ολοκληρωθεί το 1859. Το Βαρβάκειο Λύκειο κτίστηκε κοντά στη σημερινή οδό Αθηνάς και το παλιό κτίριο καταστράφηκε το Δεκέμβρη του 1944. Σήμερα λειτουργεί γυμνάσιο και λύκειο με το όνομα «Βαρβάκειος Πρότυπη Σχολή». Με δική του δωρεά κατασκευάστηκε η κλειστή αγορά της Αθήνας (Βαρβάκειος Αγορά).

ΑΝΔΡΕΑΣ Μ. ΚΑΡΑΓΙΩΡΓΗΣ

© Το χαμομηλάκι | To hamomilaki