Friday 4 January 2013

Μεγαλώνοντας με μουσική

Δώστε στο παιδί σας την ευκαιρία να γνωρίσει τον υπέροχο κόσμο της μουσικής. Έχει πολλά να κερδίσει, ακόμα και αν δε γράψει το πρώτο του κομμάτι στα 8 σαν τον Μότσαρτ! Αλλά κι εσείς δεν χρειάζεται να είστε... βιρτουόζοι. Αρκεί να δημιουργήστε ένα περιβάλλον πλούσιο σε μουσικά ερεθίσματα ώστε να «ενορχηστρώσετε» την αρχή ενός υπέροχου έρωτα που θα κρατήσει μια ζωή.


Κάντε τη μουσική ένα σημαντικό κομμάτι
στη ζωή του παιδιού σας

ΤΗΣ ΕΛΕΝΑΣ ΓΕΜΕΛΙΑΡΗ
Με τη συνεργασία του καθηγητή μουσικής Χρήστου Κατούνα.

Λίγα πράγματα αρέσουν στα παιδιά περισσότερο από το τραγούδι και το χορό ή, έστω, από το να ακούνε απλά μουσική. 
Χορεύουν στο σαλόνι ή σιγοτραγουδάνε το τραγούδι που ακούνε στο ράδιο και η μουσική μπαίνει για τα καλά στη ζωή τους. 
Και υπάρχουν πολλοί λόγοι για να ενθαρρύνετε αυτόν τον ενθουσιασμό τους (έστω και μόνο βάζοντας ένα κασετόφωνο στο δωμάτιό τους ή ένα μουσικό ξυπνητήρι). 
Σύμφωνα με μελέτες, τα παιδιά που ασχολούνται με τη μουσική έχουν καλύτερες επιδόσεις στο διάβασμα και μεγαλύτερη συγκέντρωση σε αυτό που κάνουν. Ερευνητές υποστηρίζουν ότι όσα παιδιά ασχολήθηκαν από μικρά με τη μουσική είχαν υψηλότερους βαθμούς στα τεστ των μαθηματικών και έλυναν τα προβλήματα πιο γρήγορα από τα υπόλοιπα. Επιστήμονες μάλιστα από το Χόνγκ Κόνγκ πιστεύουν ότι τα παιδιά που στα 12 χρόνια τους είχαν ήδη 6 χρόνια μουσικής εμπειρίας γνώριζαν πολύ περισσότερες λέξεις από τα άλλα δισθέτοντας ιδιαίτερα πλούσιο λεξιλόγιο.  
Κάντε λοιπόν τη μουσική ένα σημαντικό κομμάτι στη ζωή του παιδιού σας, χωρίς όμως να έχετε ως «ειδική αποστολή» να μεγαλώσετε μια μουσική ιδιοφυΐα, αλλά απλώς και μόνο για να γνωρίσει και να αγαπήσει τον υπέροχο κόσμο της.

8 λόγοι για να ασχοληθεί με τη μουσική
Η επίδραση της μελωδίας στο συναισθηματικό μας κόσμο είναι άμεση, ενώ επηρεάζει με πιο εμφανή σημάδια την εύπλαστη ακόμα προσωπικότητα του μικρού σας. Η μουσική...
  • Καλλιεργεί τη φαντασία και αναπτύσσει τη δημιουργικότητα του παιδιού.
  • Το βοηθά να συγκεντρώνεται και να οργανώνει τη σκέψη του.
  • Ασκεί το παιδί στην αυτοπειθαρχία και στο συντονισμό των κινήσεων. Τα παιχνίδια με μουσική, ο χορός και φυσικά κάθε μουσικό όργανο είναι... 

Η παιδική αθωότητα μέσα από την αγάπη!

Δίδαγμα: Η παιδική αθωότητα μέσα από την αγάπη!

Μαμά, μπαμπά φέτος θα πάω να πω τα κάλαντα...
—Τι είναι αυτά που λες; Δεν έχεις ανάγκη να πας για τα κάλαντα...
Με μιας τα ματάκια του μικρού βούρκωσαν...

Έσκυψε το κεφαλάκι του καταστεναχωρημένος...
Πήγε στο δωμάτιο του να μην βλέπουν την στενοχώρια του...
Οι γονείς κοιταχτήκαν αμήχανα μεταξύ τους...

Η μαμά με μιας έφυγε και πήγε κοντά στον μικρό..
Τον πήρε στην αγκαλιά της και τον ρώτησε τρυφερά:
—Πες μου γιατί στεναχωρήθηκες τόσο πολύ? Τι σου λείπει?

—Μαμά το ξέρω πως εγώ δεν έχω ανάγκη να πω τα κάλαντα..
—Κάποια άλλα παιδάκια όμως έχουν ΜΕΓΑΛΗ ανάγκη αυτές τις μέρες. .
—Ήθελα να μαζέψω όσα χρήματα μπορώ & να πάω κρυφά να τ’ αφήσω στην πόρτα του σπιτιού τους, χωρίς να με δουν και ντραπούν...

—Nα δουν πως δεν τα ξέχασε ο Αη Βασίλης και να χαμογελάσουν...
—Αυτό μόνο ήθελα μάνουλα....!

Υ.Γ
...Ας κοιτάξουμε όλοι γύρω μας αυτές τις μέρες...
...Μια χειρονομία, ένα χαμόγελο, μια αγκαλιά...
...ΕΙΝΑΙ ΤΑ ΠΙΟ ΑΚΡΙΒΑ ΔΩΡΑ ΠΟΥ ΜΠΟΡΟΥΜΕ ΝΑ ΔΩΣΟΥΜΕ...

Όχι, ευχαριστώ…. Δεν θα πάρω!

Κάποιες φορές, μια άρνηση μπορεί να έχει τις πιο θετικές επιπτώσεις στη ζωή των μικρών μας. Γι αυτό ακριβώς το λόγο το "όχι" είναι μια από τις πρώτες λεξούλες που θα πρέπει να τους διδάξουμε!

Της Μάρθας Αγγελοπούλου, με τη συνεργασία της ψυχολόγου Ειρήνης Μπίρμπου, (eirini_mpirmpou@yahoo.gr).

Όχι! Πώς γίνεται μια τόσο δα λεξούλα να βγαίνει τόσο δύσκολα από τα χείλη μας και να ηχεί τόσο δυνατά στα αφτιά μας; Γίνεται… Ειδικά όταν λέγεται κι ακούγεται σε στιγμές που δεν πρέπει. Υπάρχουν όμως και κάποιες άλλες στιγμές που το "όχι" μοιάζει (και πρέπει) να είναι η μόνη απάντηση. Μια απάντηση η οποία θα πρέπει να δίνεται συνειδητά, αποφασιστικά, αλλά -προπάντων- ευγενικά τόσο από τους μεγάλους, όσο κι από τα παιδιά!

Πώς μαθαίνουμε, λοιπόν, στα παιδιά να λένε "όχι";

Τους δίνουμε εναλλακτικές…
…τις οποίες προσπαθούμε να σεβόμαστε! Όταν το μικρό μας πει "όχι" στο κόκκινο μπλουζάκι και επιλέξει να φορέσει το μπλε, δεχόμαστε την επιλογή του και δεν προσπαθούμε να του αλλάξουμε γνώμη.

Δίνουμε το καλό παράδειγμα…
…προσπαθώντας να μην κάνουμε πράξη τα "όχι" που δεν θα θέλαμε να ακούσουμε. Π.χ. αν το δωμάτιό μας είναι άνω κάτω, δεν μπορούμε να ζητάμε από το μικρό μας να συγυρίσει το δικό του δίχως δεύτερη σκέψη. Επίσης, αν τη μια μέρα του επιτρέπουμε να κοιμηθεί στις δέκα, την άλλη στις έντεκα και την τρίτη στις δώδεκα, τότε, όταν θα του ζητήσουμε να πάει στο κρεβατάκι του από τις εννιά, μάλλον θα αντιδράσει. Πρέπει, λοιπόν, να είμαστε πιστοί στις απόψεις μας και να του το δείχνουμε.

Παίζουμε το παιχνίδι του "όχι"…
…μοιράζοντας ρόλους κι αναπτύσσοντας διάφορα σενάρια. Π.χ. παίρνουμε το ρόλο του ξένου, του άτακτου φίλου, κ.λπ. και παροτρύνουμε μέσα από έξυπνους διαλόγους το μικρό μας να απαντήσει "όχι" εκεί που χρειάζεται

Συζητάμε…
…για την ηθική, την ευγένεια, τις αξίες της ζωής. Πώς αλλιώς θα μάθει το μικρό μας τι είναι καλό και τι κακό; Ποιο είναι το σωστό και ποιο το λάθος;

Λέμε "όχι" στα παιδιά μας…
…αν δεν ακούν ποτέ το "όχι", πώς περιμένουμε να το πουν; Αν δεν υπάρχουν όρια, πώς θα μπορέσουν να τα τηρήσουν και να τα βάλουν; Παρ όλα αυτά, όμως, δεν ξεχνάμε ότι η βάση για να δεχθεί και να υιοθετήσει ένα παιδί το "όχι" (και να αποδεχθεί το όριο που του βάζουμε) είναι αρχικά το "ναι". Όσο κακό είναι λοιπόν το να λέμε πάντα "ναι" στα παιδιά μας, άλλο τόσο κακό είναι και το να λέμε πάντα "όχι".

Στηρίζουμε στις αποφάσεις τους…
…απομακρύνοντας τις τύψεις ή τους φόβους τους κάθε φορά που καλούνται να αρνηθούν κάτι σε κάποιον.

Δεν τα καλομαθαίνουμε…
...σπεύδοντας να τα βγάλουμε από τη δύσκολη θέση και να πούμε εμείς το "όχι" αντί για εκείνα. Π.χ. αν η μικρή μας δεν θέλει την τάδε κούκλα, αλλά μια άλλη, την ενθαρρύνουμε να μιλήσει στη φίλη της και να τα βρουν μεταξύ τους. Σε καμία περίπτωση δεν αναλαμβάνουμε να της προσφέρουμε την κούκλα "στο πιάτο", βγάζοντάς τη από τη δύσκολη θέση.

paidimag

ΗΠΑ: Εξαρθρώθηκε πολυδαίδαλο κύκλωμα παιδικής πορνογραφίας

Διεσώθησαν 123 παιδιά, δύο έως δώδεκα ετών, που είχαν πέσει θύματα των παιδόφιλων

Παιδιά ηλικίας μόλις δύο ετών συμπεριλαμβάνονται στα 123 θύματα διαφορετικών κυκλωμάτων παιδικής πορνογραφίας που εξάρθρωσαν οι αμερικανικές αρχές.

Η επιχείρηση κράτησε πέντε εβδομάδες και οδήγησε στον εντοπισμό και τη διάσωση δεκάδων παιδιών από τα χέρια των παιδόφιλων.

Οι αρχές συνέλαβαν 245 υπόπτους, κυρίως στις ΗΠΑ αλλά και σε ακόμη έξι χώρες, κατά τη λεγόμενη «Επιχείρηση Ηλιοτρόπιο», όπως ανακοινώθηκε.

Σε ορισμένες περιπτώσεις επρόκειτο ακόμη και για απευθείας μετάδοση παιδικής κακοποίησης στο Διαδίκτυο.
Τα περισσότερα από τα 123 παιδιά που έπεσαν θύματα εκμετάλλευσης ήταν από τις ΗΠΑ, ενώ περίπου δώδεκα βρίσκονταν στο εξωτερικό. Ο διευθυντής της υπηρεσίας που επέβλεπε την επιχείρηση, της ICE, δεν ανέφερε για ποιες χώρες πρόκειται αν και παραδέχτηκε ότι ορισμένες από τις συλλήψεις έγιναν στο Μεξικό.

Τα παιδιά που εντοπίστηκαν ήταν ηλικίας από δύο έως δώδεκα ετών – πρόκειται για 70 κορίτσια και 53 αγόρια. Όσον αφορά τη διάσωσή τους μάλιστα, 44 από τα παιδιά ζούσαν με τους κατηγορούμενους για εκμετάλλευσή τους.
από
tovima

Διδάσκοντας το παιδί την πραγματική αξία των χρημάτων

Γράφει η σύμβουλος Ψυχικής Υγείας Νάνσυ Ψημενάτου

«Τα χρήματα δεν φυτρώνουν πάνω σε δέντρα»! Μια φράση που ίσως πολλοί από εμάς έχουμε ακούσει στην παιδική μας η ηλικία. Τι άλλο διδαχθήκαμε όμως;


Ποια είναι η προσωπική μας στάση απέναντι στα χρήματα, την αποταμίευση, τις πιστωτικές κάρτες και τα δάνεια; Μέσο ή αυτοσκοπός; Αυτές είναι οι πρώτες ερωτήσεις που χρειάζεται να απαντήσει ο κάθε γονιός πριν αρχίσει την εκπαίδευση του παιδιού για το χρήμα, ώστε να είναι αρκετά ξεκάθαρος στο μήνυμα που θα μεταφέρει.

Η οικονομική υπευθυνότητα είναι ένα θέμα για το οποίο δεν συζητάμε πολύ συχνά. Όπως κάθε είδους υπευθυνότητα, διδάσκεται και ίσως η οικονομική κρίση να είναι μία ευκαιρία να επανεξετάσουμε τη προσωπική μας στάση και τα μηνύματα που περνάμε στα παιδιά μας.

Ξεκινάμε από τα βασικά. Μάθετε του τα χρήματα. Σιγουρευτείτε ότι αναγνωρίζει τα νομίσματα και τα χαρτονομίσματα. Μάθετε το να παίρνει τα σωστά ρέστα. Παίξτε μαζί του ή όταν ψωνίζετε αφήστε το να πάρει τα ρέστα εκείνο και να τα μετρήσει. Μιλήστε για τη διαφορά των μετρητών, των δανείων, των πιστωτικών καρτών.

Η σωστή διαχείριση των χρημάτων ξεκινά νωρίς.

Η προσέγγιση σε ένα 4άχρονο παιδί θα διαφέρει από αυτή ενός εφήβου αλλά είναι χρήσιμο να θυμόμαστε ότι όσο πιο νωρίς ξεκινήσουμε την εκπαίδευση στα οικονομικά ζητήματα τόσο πιο πολύ θα αποδώσει.

Να εννοείτε αυτά που λέτε.

Ο γονιός είναι ένα πρότυπο ακόμα και για τις οικονομικές συναλλαγές αλλά και για τον τρόπο με τον οποίο το παιδί θα συσχετιστεί με το χρήμα. Προσπαθήστε να μην δίνετε μπερδεμένα μηνύματα. Αν για παράδειγμα λέτε: «Το χρήμα δεν φέρνει την ευτυχία» αλλά στο τηλέφωνο λέτε στον/στη σύζυγό σας: «Αν δεν αγοράσω και φέτος αυτές τις μπότες… θα σκάσω», τότε δίνετε ένα διπλό μήνυμα που μπερδεύει το παιδί. Αν μιλάτε για την αξία του «απλώνω το χέρι μου μέχρι εκεί που φτάνω» αλλά έχετε τρεις πιστωτικές κάρτες φορτωμένες πάλι δίνετε ένα ισχυρό διπλό μήνυμα στο παιδί. Να θυμάστε ότι ο μόνος σταθερός τρόπος για να μεταβιβάσετε τις αξίες σας σχετικά με το χρήμα είναι να τις ανακαλύψετε και να ζήσετε σύμφωνα με αυτές.

Μην ενθαρρύνετε την υπερκατανάλωση. Αν μιλάτε για συνετή χρήση των χρημάτων και αγοράζετε πολλά παιχνίδια στα παιδιά, σύντομα θα βρεθείτε μπροστά σε ένα απαιτητικό παιδί το οποίο θα δείχνει να μην νοιάζεται για το αν φυτρώνουν ή όχι τα χρήματα!

Μην σπεύδετε να αντικαταστήσετε τυχόν απώλειες ή να καλύψετε τη λανθασμένη διαχείριση των χρημάτων του παιδιού.

Είναι φυσικό το παιδί να κάνει λάθη στις πρώτες του επαφές με τα χρήματα. Μην του δώσετε παραπάνω χρήματα αν ξόδεψε το χαρτζιλίκι του μονομιάς. Αυτό δεν είναι τιμωρία. Είναι κάτι που γίνεται προς όφελος του παιδιού και με αυτό το σκοπό πρέπει να του μιλήσετε. Για παράδειγμα πείτε: « Λυπάμαι που δεν έχω άλλα χρήματα να σου δώσω για αυτή την εβδομάδα. Παρατήρησα όμως, ότι ξόδεψες όλα τα χρήματα που πήρες την Κυριακή μέσα σε δύο μέρες. Αναρωτιέμαι μήπως είναι μια καλή ιδέα να σκέφτεσαι πιο προσεκτικά τι θα ήθελες να αγοράσεις και μετά να αποφασίζεις».

Αποταμίευση. Διδάξτε στο παιδί μέσα από τον τρόπο που εσείς διαχειρίζεστε τα χρήματα σας την αποταμίευση. Δείξτε του για παράδειγμα το πώς πληρώνετε πρώτα τους λογαριασμούς του σπιτιού, πως κάνετε τα ψώνια, και πως βάζετε στην άκρη ένα ποσό για οποιαδήποτε σκοπό. Αγοράστε του έναν κουμπαρά και πείτε του ότι μπορεί να βάζει μέρος από το χαρτζιλίκι του σε αυτόν ώστε να μαζέψει χρήματα για κάτι που θέλει να αγοράσει. Όσο πιο μικρό είναι το παιδί, τόσο πιο κοντινός χρειάζεται να είναι ο στόχος.

Δωρεές. Ένας ακόμη σκοπός για τον οποίο μπορείτε να διαθέσετε χρήματα και να διδάξετε στα παιδιά την αξία του χρήματος είναι οι δωρεές. Να θυμάστε ότι το ποσό δεν έχει καμία σημασία. Όσο μικρό και αν είναι το ποσό που διαθέτετε, ουσιαστικά μαθαίνετε στο παιδί σας , ότι ανήκει σε μια κοινωνία ανθρώπων. Σε αυτή την κοινωνία υπάρχουν πολλά και διαφορετικά προβλήματα, στα οποία μπορούμε να γίνουμε μέρος της λύσης προσφέροντας όσα χρήματα μπορούμε να διαθέσουμε.

Αντί χρημάτων
Οι χρηματικές δωρεές, μπορούν να αντικατασταθούν με το να παρέχουμε λίγο από τον ελεύθερο μας χρόνο σε κάποια εθελοντική οργάνωση, κατά προτίμηση κάποια που να ενδιαφέρει το παιδί. Βιβλία και παιχνίδια που πια δεν χρησιμοποιεί μπορεί επίσης να τα πάει σε κάποια οργάνωση και να δει από κοντά το έργο της.

Δώρα φτιαγμένα από το χέρι του.

Ενθαρρύνετε το παιδί να φτιάχνει μικρές κατασκευές και να της δωρίζει.

Οργανώστε βραδιές διασκέδασης στο σπίτι, μαγειρεύοντας αντί παραγγέλνοντας απ’έξω. Διασκεδάστε μαγειρεύοντας όλοι μαζί. Τρώγοντας όλοι μαζί . Καθαρίζοντας όλοι μαζί.

Τέλος, βρείτε έναν ισορροπημένο τρόπο να παρουσιάζετε τα οικονομικά του σπιτιού σας ώστε το παιδί ναι να γνωρίζει το τι συμβαίνει. Πείτε τα βασικά και όχι λεπτομέρειες.

Πείτε για παράδειγμα: «Έχουμε έσοδα από το μισθό του μπαμπά και το δικό μου. Ταυτόχρονα έχουμε και έξοδα κάθε μήνα , όπως ενοίκιο , σούπερ μάρκετ κτλ.». Μην αγχώνετε το παιδί με σκοπό να το κάνετε πιο υπεύθυνο. Δεν θα γίνει πιο υπεύθυνο, θα γίνει πιο αγχωμένο! Πείτε για παράδειγμα: «Αυτό το μήνα δεν μπορούμε να σου αγοράσουμε το ποδήλατο γιατί έχουμε άλλες προτεραιότητες. Θα κοιτάξουμε τον επόμενο μήνα τι μπορεί να γίνει».

Βοηθήστε τα παιδιά να καταλάβουν τη διαφορά μεταξύ ανάγκης, επιθυμίας, και ευχής. Αυτό θα τα προετοιμάσει, υπεύθυνα, για τις επιλογές που θα κάνουν στο μέλλον.

inital
(πηγή: paidevo.gr, understanding-self.gr)

© Το χαμομηλάκι | To hamomilaki