Tuesday 19 February 2013

Τα λάθη βελτιώνουν την ικανότητα μάθησης των παιδιών

Το άγχος αυξάνεται όταν τα παιδιά συνεχώς 
επαινούνται για την ευφυΐα τους. 
.
Όλοι κάνουν λάθη και τα παιδιά δεν είναι η εξαίρεση. Το σημαντικό είναι να μαθαίνουν από αυτά.
Σήμερα τα παιδιά μεγαλώνουν σε μια κοινωνία που τα πιέζει να είναι τέλεια, πανέξυπνα, να παίρνουν τους μεγαλύτερους βαθμούς στο σχολείο, βραβεία, υποτροφίες και σίγουρα να περάσουν σε μια καλή σχολή.  

Mistakes Improve Children's Learning

Οι γονείς ενισχύουν αυτήν την πίεση στο σπίτι όταν καλύπτουν τα λάθη των παιδιών τους ή όταν διορθώνουν τις εργασίες τους για να πετύχουν καλύτερες βαθμολογίες. Το άγχος αυξάνεται όταν τα παιδιά συνεχώς επαινούνται για την ευφυία τους. 

Στο παρελθόν παιδαγωγοί δημιούργησαν συνθήκες μάθησης που αποθάρρυναν την ύπαρξη λαθών. Και οι γονείς ακολούθησαν το παράδειγμά τους.
Υπάρχει η πεποίθηση ότι επαναλαμβάνοντας και  εξασκώντας συνέχεια τα παιδιά πάνω σε ένα πρόβλημα μαθηματικών,   στο τέλος θα θυμούνται την απάντηση. Και πιθανώς  θα τη θυμούνται και σε ένα τυποποιημένο τέστ. Αυτή η προσέγγιση θεωρεί οτι αν είναι επιτρεπτό στους μαθητές να κάνουν λάθη, τότε δε θα μάθουν ποτέ τη σωστή πληροφορία.
Ομως, σύγχρονες έρευνες βρίσκουν την παραπάνω  υπόθεση λανθασμένη. Στην πραγματικότητα, μελέτες έχουν δείξει οτι η μάθηση βελτιώνεται όταν τα παιδιά κάνουν λάθη.
Είτε πρόκειται για εργασίες, ανάπτυξη σχέσεων φιλίας ή απλά ένα παιχνίδι, η μάθηση εμπλουτίζεται μέσω του σφάλματος. Το να κάνουν τα παιδιά λάθη είναι μια πρόκληση για να μάθουν να δρουν με διαφορετικούς τρόπους. Τα παρακινεί να δοκιμάσουν νέους δρόμους.
Η έρευνά  της Carol Dweck, καθηγήτριας στο πανεπιστήμιο του Stanford, δείχνει οτι ο έπαινος στα παιδιά για την ευφυία τους μπορεί να τα κάνει να επιμείνουν λιγότερο σε κάποια πρόκληση. Μαζί με άλλους συνάδελφους της, χώρισαν σε δύο ομάδες παιδιά της πέμπτης τάξης του Δημοτικού και τους έβαλαν κάποιες ασκήσεις. Η μία ομάδα επιβραβευόταν για την εξυπνάδα της, ενώ η άλλη για την προσπάθειά της.
Όταν ανατέθηκε στα παιδιά αυτά ένα εξαιρετικά δύσκολο τεστ, το οποιο είχε αρχικά σχεδιαστεί για παιδιά μεγαλύτερης τάξης, προέκυψε ένα εκπληκτικό αποτέλεσμα. Οι μαθητές που είχαν επιβραβευτεί  για τον κόπο τους, δούλεψαν πολύ σκληρά, παρόλο που έκαναν πολλά λάθη. Οι άλλοι που είχαν επιβραβευτεί γιατί ήταν έξυπνοι αποθαρρύνθηκαν και είδαν τα λάθη τους ως σημάδι αποτυχίας. Η πρώτη ομάδα παιδιών είχε αυξημένες επιδόσεις κατά 305, ενώ η δεύτερη ομάδα παιδιών που επαινέθηκαν για την ευφυία τους είχε πτώση στην απόδοση κατά 20%.
Η δουλειά της Dweck, περιγράφεται στο βιβλίο MindSet: The New Psychology of Success, και τονίζει στους γονείς οτι η επιβράβευση ανευ όρων με τρόπο που καλύπτει τα λάθη είναι επιβλαβής για την ανάπτυξη των παιδιών. Η αβίαστη χρήση του επαίνου μπορεί να είναι τόσο ζημιογόνα όσο και η διόρθωση από εμάς των λαθών μιας εργασίας.
Τα παιδιά κάνουν πολλών ειδών λάθη. Κάποια απ” αυτά όπως να ξεχάσουν τις ασκήσεις ή να μη διαβάσουν για ένα διαγώνισμα έχουν αναμενόμενες συνέπειες. Άλλα όμως όπως τα ψέματα, οι ζαβολιές ή οι πράξεις που επιδρούν αρνητικά σε φιλίες, έχουν περίπλοκες αιτίες και πολυσύνθετη θεραπεία. Όλα όμως τα λάθη εμπεριέχουν τον σπόρο της  μάθησης.

10 συμβουλές για τους γονείς για να βοηθήσουν τα παιδιά τους να μάθουν από τα λάθη τους.
*  Αποδεχτείτε να μην περιμένετε από τα παιδιά σας να είναι τέλεια.
*  Κάντε τους γνωστό οτι η αγάπη σας γι” αυτά δεν υπόκειται σε όρους, και είναι ανεξάρτητη από τα λάθη τους.
*  Μη «διασώζετε» τα παιδιά από τα λάθη τους. Αντ” αυτού βοηθήστε τα να επικεντρωθούν στη λύση τους.
*  Εξηγήστε τους με παραδείγματα τα δικά σας λάθη, τις συνέπειες αυτών και πως σας βοήθησαν.
*  Ενθαρρύνετέ τα να αναλαμβάνουν την ευθύνη για τα λάθη τους και να μην κατηγορούν τους άλλους.
*  Αποφύγετε να τονίζετε τα λάθη που έκαναν στο παρελθόν  και εστιάστε στα τωρινά.
*  Επιβραβεύστε τα για την ικανότητά τους να παραδέχονται τα λάθη τους.
*  Επιβραβεύστε τα για τις προσπάθειές τους  και το κουράγιο τους να υπερνικούν τις αποτυχίες.
*  Συμβουλέψτε τα να ζητούν συγγνώμη από τρίτους που τυχόν έχουν βλάψει με τα λάθη τους.
*  Βοηθήστε τα να δουν τη θετική πλευρά του να μην τα κάνεις όλα σωστά! 
_______________
Ευχαριστούμε τον Θεοφάνη Παπαμιχαήλ για την μετάφραση 
και επιμέλεια.
by Αντικλείδι , http://antikleidi.wordpress.com

Τα Εγκυκλοπαιδικά: Προς αποκατάσταση της αλήθειας...

Μερικά πράγματα που μας τα έμαθαν λάθος
Στα ποντίκια αρέσουν φαγητά πλούσια σε ζάχαρη
1. O Einstein είχε χάλια βαθμούς στο σχολείο
Η αλήθεια είναι ότι ο Einstein είχε πολύ καλούς βαθμούς και τα αγαπημένα του μαθήματα ήταν η φυσική και τα μαθηματικά (τυχαίο;)

2. Στα ποντίκια αρέσει το τυρί
Στα ποντίκια αρέσουν φαγητά πλούσια σε ζάχαρη. Έτσι λοιπόν θα προτιμούσαν μία σοκολάτα από ένα κομμάτι τυρί.

3. Ο Ναπολέων ήταν κοντός
Ο Ναπολέων ήταν 1.70, οπότε για την εποχή του δεν ήταν καθόλου κοντός καθώς το 1.70 ήταν ο μέσος όρος ύψους των ανδρών εκείνης της εποχής.

4. Ο Thomas Edison ανακάλυψε την λάμπα
Ο Joseph Swan ήταν ο εφευρέτης της.
Ο Edison ανακάλυψε πάρα πολλά πράγματα (άλλωστε ήταν από τους μεγαλύτερους εφευρέτες) αλλά δεν ήταν ο πρώτος που ανακάλυψε τη λάμπα. Ο Άγγλος Joseph Swan ήταν ο εφευρέτης της.

5. Τα Lemmings δεν αυτοκτονούν πέφτοντας στο νερό

Πολλές φορές ακούμε ότι τα Lemmings αυτοκτονούν πέφτοντας ψηλά από τα βράχια στο νερό. Η αλήθεια είναι διαφορετική, καθώς τα Lemmings το κάνουν αυτό για αναζήτηση τροφής στο νερό.

6. Η ροή του νερού είναι διαφορετική σε κάθε ημισφαίριο
Κάτι τέτοιο δεν ισχύει.

7. Οι άνθρωποι προέρχονται από τους πιθήκους
Ο Δαρβίνος ποτέ δεν είπε ότι προερχόμαστε από τους πιθήκους. Αυτό που είπε είναι ότι ο άνθρωπος, οι πίθηκοι και οι χιμπατζήδες έχουμε έναν μακρινό κοινό πρόγονο.

8. Οι Vikings είχαν κέρατα στο κράνος τους

Οι Vikings δεν είχαν κέρατα στο κράνος τους
Οι Vikings θάβονταν με τα κράνη τους και με τα κέρατα που έπιναν. Έτσι λοιπόν όταν τους βρήκαν με ανασκαφές πίστευαν ότι τα κέρατα προέρχονταν από τα κράνη.

9. Ο Κολόμβος πίστευε ότι η Γη ήταν επίπεδη
Δεν ήξερε πόσο μεγάλη ήταν η Γη, αλλά ποτέ δεν φοβήθηκε ότι θα πέσει από τις άκρες της...

10. Διαφορετικά μέρη της γλώσσας γεύονται τις γεύσεις
Αυτό είναι τελείως λάθος καθώς η γλώσσα αντιλαμβάνεται όλες τις γεύσεις από οποιοδήποτε κύτταρό της.

Parapona-Rodou

Όταν το παιδί δέχεται βία στο σχολείο: Πώς να το βοηθήσουμε να το αντιμετωπίσει

Η βία στα σχολεία, ιδιαίτερα στις τάξεις του νηπιαγωγείου και του δημοτικού, είναι κάτι σύνηθες. Σύμφωνα με τις έρευνες κάθε χρόνο 30% με 60% των παιδιών γίνονται δέκτες βίαιης συμπεριφοράς από άλλα παιδιά. 
Η μορφή της βίας μπορεί να είναι λεκτική, δηλαδή να τα κοροϊδεύουν και να τους κάνουν κακόβουλα σχόλια, σωματική, δηλαδή να τα χτυπάνε και συσχέτισης, δηλαδή να τα κουτσομπολεύουν και να διαδίδουν κακές φήμες γι’ αυτά.

Σύμφωνα με τις έρευνες τα παιδιά που δέχονται βία διαθέτουν κάποια χαρακτηριστικά που τα κάνουν πιο ευάλωτα στο πείραγμα και τη σχολική βία. Τα παιδιά που γίνονται δέκτες βίαιης συμπεριφοράς από τους συνομηλίκους τους είναι πιθανό να είναι αδύνατα, να έχουν χαμηλή αυτοεκτίμηση, να μην διαθέτουν κοινωνικές δεξιότητες και να είναι μόνα τους ή να έχουν προβλήματα που τα κάνουν να ξεχωρίζουν από το σύνολο όπως υπερκινητικότητα, πάχος, γυαλιά μυωπίας και μαθησιακές δυσκολίες. Αυτό που προκαλεί τα άλλα παιδιά να φερθούν άσχημα μπορεί να είναι ένα ή και συνδυασμός των παραπάνω.
 
Οι επιπτώσεις της βίας είναι αρνητικές για το παιδί, και όσων αφορά στο παρόν τους (μπορεί δηλαδή να μη θέλει να πηγαίνει στο σχολείο) αλλά και όσων αφορά στο μέλλον τους (μπορεί να μισήσουν το σχολείο, να έχουν πολύ χαμηλή αυτοεκτίμηση σε όλη τους τη ζωή, να είναι μοναχικά και απομονωμένα, να παρουσιάσουν κατάθλιψη ή να χρησιμοποιήσουν και αυτά βίαιη συμπεριφορά στο μέλλον).

Τι μπορείτε να κάνετε σαν γονείς σε σχέση με το σχολείο
  • Ζητήστε από το σχολείο να υπάρχει κάποιος επιστάτης στα μέρη όπου έχουν παρατηρηθεί περιστατικά βίας (μπορεί να οργανωθεί και από το σύλλογο γονέων και κηδεμόνων σε συνεργασία με το σχολείο και να είναι κάποιος γονέας που θα εποπτεύει).
  • Ζητήστε από το σχολείο να ενημερώσει τα παιδιά για τις αρνητικές επιπτώσεις τις βίαιης συμπεριφοράς και να προάγει την ομαδική εναντίωση κατά των περιστατικών βίας.
  • Προτείνετε στη διεύθυνση του σχολείου να εφαρμόσει την τακτική των «δικαστηρίων βίας» (bully courts), όπου θα οργανώνονται συναντήσεις των θυτών και των θυμάτων, παρουσία δασκάλου, όπου θα συζητούν για το περιστατικό, τα συναισθήματα τους και τις επιπτώσεις του περιστατικού.
Πώς να βοηθήσετε το παιδί σας
  • Να το παρηγορείτε και να το στηρίζετε.
  • Να το επαινείτε που το μοιράζετε μαζί σας και να το ενθαρρύνετε να σας μιλάει για αυτό το θέμα.
  • Να το συμβουλέψετε να αποφεύγει τους θύτες του (π.χ. αν το περιστατικό γίνεται σε κάποια τουαλέτα να αρχίσει να χρησιμοποιεί άλλη) και να προσπαθήσει να έχει κάποιο φίλο μαζί του (οι έρευνες έχουν δείξει ότι όταν τα παιδιά είναι μόνα τους έχουν πολύ περισσότερες οι πιθανότητες να δεχτούν βίαιη συμπεριφορά).
  • Πείτε του να δείχνει αδιάφορο και δυνατό όταν δέχεται επίθεση. Να λέει με κάθετη και σταθερή φωνή στο θύτη του να σταματήσει και να φεύγει (ίσως να χρειαστεί να τρέξει). Όταν δείχνει αδύναμο, φοβισμένο ή θυμωμένο προκαλεί το θύτη του να τον ενοχλεί περισσότερο γιατί του δείχνει ότι έχει καταφέρει αυτό που ήθελε (να το κάνει να νιώσει άσχημα). Μπορείτε να κάνετε και μαζί πρόβες για να είναι καλύτερα προετοιμασμένο.
  • Συμβουλέψτε το να απευθύνετε στους ενήλικες για βοήθεια.
  • Βοηθήστε το να αποκτήσει αυτοπεποίθηση και να νιώσει δυνατό για να μπορέσει με να αντιμετωπίσει με μεγαλύτερη σιγουριά τους θύτες του. Μπορείτε να το καταφέρετε δείχνοντας του και λέγοντας του πόσο σημαντικό και ιδιαίτερο είναι. Επίσης, μπορείτε να το γράψετε σε μια δραστηριότητα που προάγει τη δύναμη όπως πάλη και καράτε.
  • Ενισχύστε την κοινωνικότητα του καλώντας παιδιά στο σπίτι για να παίζουν μαζί ή δίνοντας του τη δυνατότητα να συμμετέχει σε ομαδικές δραστηριότητες της κοινότητας (π.χ. πρόσκοποι, ομαδικά αθλήματα, καλλιτεχνικές δραστηριότητες).
  • Εξηγείστε του πως και οι θύτες του, το κάνουν αυτό γιατί στη ουσία νιώθουν αδύναμοι και με αυτόν τον τρόπο προσπαθούν να νιώσουν καλύτερα με τον εαυτό τους. Πείτε τους επίσης πως οι άνθρωποι που συμπεριφέρονται έτσι στο τέλος μένουν μόνοι, γιατί κανείς δε θέλει να κάνει παρέα με κάποιον που του φέρεται άσχημα.
Αν το παιδί σας δέχεται βία στο σχολείο δεν πρέπει να αδιαφορήσετε και να σκεφτείτε ότι θα περάσει. Τα βιώματα αυτά θα τα κουβαλάει σε όλη του τη ζωή και είναι πιθανό να του προκαλέσουν διάφορα προβλήματα κοινωνικής, ατομικής και λειτουργικής φύσης. Πρέπει να το στηρίξετε και να το βοηθήσετε να βρει τη δύναμη να το ξεπεράσει.

Αμαλία Λουίζου, MA, Ψυχοθεραπεύτρια-Οικογενειακή Σύμβουλος 
Κέντρο Παιδιού Εφήβου Οικογένειας

© Το χαμομηλάκι | To hamomilaki