Wednesday 22 May 2013

Φτωχά ή κοινωνικά αποκλεισμένα
600.000 παιδιά στην Ελλάδα

Σε 597.000 ανέρχονται τα φτωχά ή κοινωνικά αποκλεισμένα παιδιά στην Ελλάδα, με τις 322.000 εξ αυτών να είναι αντιμέτωπα με σοβαρές στερήσεις, σύμφωνα με την έκθεση «Η κατάσταση των παιδιών στην Ελλάδα 2013», που συντάχθηκε για λογαριασμό της Unicef, σε συνεργασία με το Πανεπιστήμιο Αθηνών και παρουσιάστηκε σήμερα, στο κτίριο της ΕΣΗΕΑ.
Τα παιδιά που διαβιούσαν σε νοικοκυριά
που χαρακτηρίζονται από φτώχεια,
το 2011 έφθασαν στα 69.000 παιδιά
από 12.000 που ήταν το 2010.
 «Η κατάσταση είναι πολύ ανησυχητική. Τα προβλήματα της φτώχειας και του κοινωνικού αποκλεισμού αυξάνονται. Αυτό έχει αρνητικές επιπτώσεις τόσο στη διαβίωση των παιδιών όσο και στα ζητήματα που συνδέονται με την υγεία τους, με την εκπαίδευσή τους, με την ανάπτυξή τους», τόνισε στο Αθηναϊκό Πρακτορείο Ειδήσεων ο πρόεδρος της Unicef, Λάμπρος Κανελλόπουλος και κάλεσε την κυβέρνηση να λάβει υπόψη τις προτάσεις της UNICEF για την αντιμετώπισή τους.
Αναλυτικά, σύμφωνα με την έρευνα του Πανεπιστημίου Αθηνών, που βασίζεται σε στοιχεία του 2011 και παρουσίασε ο καθηγητής του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών, Δημοσθένης Δασκαλάκης:  
Η παιδική φτώχεια στην Ελλάδα

  • Ο δείκτης «φτώχεια ή κοινωνικός αποκλεισμός» για το 2011 αφορούσε 597.000 παιδιά δηλαδή ποσοστό 30,4%, που μεταφράζεται σε αύξηση κατά 9,1% από το 2010.
  • Τα παιδιά που διαβιούσαν σε «συνθήκες συσσώρευσης πολλαπλών μειονεξιών», δηλαδή σε νοικοκυριά που χαρακτηρίζονται από φτώχεια και από σοβαρή υλική αποστέρηση και από χαμηλή ένταση εργασίας, το 2011 έφθασαν στα 69.000 παιδιά από 12.000 που ήταν το 2010.
  • Το ποσοστό των παιδιών που ζει σε νοικοκυριά στα οποία κανείς δεν εργάζεται έφθανε στο 9,2% το 2011 και έχει αυξηθεί κατά 2,9 ποσοστιαίες μονάδες μεταξύ 2010 και 2011, και σύμφωνα με τον κ. Δασκαλάκη αναμένεται οι αριθμοί αυτοί να αυξηθούν.
Συνθήκες διαβίωσης- Κατανάλωση
Το 16,4% του συνόλου των ανηλίκων εμφανίζεται να διαβιεί σε νοικοκυριά με «σοβαρή υλική αποστέρηση», δηλαδή 322.000 παιδιά, αριθμός....
.
περισσότερα στην πηγή: tvxs

Εξαφάνιση παιδιού - Τι μπορούμε να κάνουμε όλοι

Είναι υπόθεση όλων μας να βοηθήσουμε.  
.
Οι εξαφανίσεις παιδιών αποτελούν ένα μεγάλο κίνδυνο, καθώς είναι εκτεθειμένα σε καταστάσεις που δεν έχουν βρεθεί στο παρελθόν συνοδευμένα από μεγάλο άγχος και φόβο.
.
Ένα παιδί που δεν είναι κοντά στη μαμά και το μπαμπά είναι σε κίνδυνο.
Συνήθως τα παιδιά δεν είναι κρυμμένα σε κάποια γωνία ή σπίτι.
Περπατούν σε δρόμους, πλατείες, ανάμεσα μας.
Είναι υπόθεση όλων μας να βοηθήσουμε.
.
Ενημερωθείτε για τα παιδιά που αγνοούνται από το site www.hamogelo.gr
● Εάν δείτε ένα παιδί μόνο του, μην το αγνοήσετε.
Ρωτήστε τους ανθρώπους που βρίσκονται στο χώρο αν ξέρουν το παιδί ή την οικογένεια του.
Ρωτήστε το αν έχει χαθεί ή αν θέλει τη βοήθεια σας.
Μην ρωτάτε πολλά προσωπικά στοιχεία, καθώς τα παιδιά δεν εμπιστεύονται αγνώστους και μπορεί να φοβηθούν.
Καθησυχάστε το χωρίς να έχετε όμως σωματική επαφή (αγκαλιά ή άγγιγμα).
Ενημερώστε τις αρμόδιες αστυνομικές αρχές.
Μην φύγετε από το σημείο, αν δεν βεβαιωθείτε ότι το παιδί είναι ασφαλές.
Συμβουλευτείτε την Ευρωπαϊκή Γραμμή για τα Εξαφανισμένα Παιδιά 116000.

Ιταλία: Σε κατάσταση «έκτακτης ανάγκης»
παιδιά και έφηβοι

Η Ιταλία βρίσκεται στην τελευταία θέση σε ότι αφορά την πανεπιστημιακή μόρφωση των νέων.

Κατάσταση «εκτάκτου ανάγκης» για τα παιδιά και τους εφήβους της Ιταλίας καταγράφει έκθεση της οργάνωσης Save The Children, με τίτλο «Το νησί που δεν υπάρχει», η οποία παρουσιάστηκε στην Ρώμη.
.
Το 25% των Ιταλών εφήβων θεωρεί ότι το μέλλον του θα είναι πιο δύσκολο από εκείνο των γονιών του, ενώ το 23% όσων ερωτήθηκαν σκέφτεται, όταν μεγαλώσει, να πάει στο εξωτερικό, για να εξασφαλίσει καλύτερες επαγγελματικές ευκαιρίες.
Παράλληλα, το 80% του δείγματος που χρησιμοποίησε η μη κυβερνητική οργάνωση αυτή —η οποία επεξεργάσθηκε στοιχεία της Eurostat—είπε πως στερείται κάποια υλικά αγαθά, υπηρεσίες και ευκαιρίες, λόγω της οικονομικής κρίσης.
Το 30% των Ιταλών γονέων δεν καταφέρνει να πληρώσει τα δίδακτρα των παιδιών του, για την φοίτηση στο πανεπιστήμιο. Και το 41% των Ιταλών που έχουν αποκτήσει παιδιά θεωρεί ότι «άμεση προτεραιότητα της κυβερνητικής δράσης θα έπρεπε να είναι η βοήθεια των οικογενειών βρίσκονται σε δύσκολη οικονομική κατάσταση».
Η Ιταλία, όπως τονίζεται στην έκθεση της Save the Children («Σώστε τα Παιδιά»), βρίσκεται στην τελευταία θέση στην Ευρωπαϊκή Ένωση όσον αφορά την πολιτική για την στήριξη των οικογενειών: δαπανά, για το σκοπό αυτό, ποσό ίσο με μόλις το 1,1% του ΑΕΠ της.
Το 29% των παιδιών κάτω των έξι ετών, ζει κοντά στο όριο της φτώχειας. «Ποσοστό λίγο πιο υψηλό από αυτό της Ελλάδας, που είναι 26,6%. Τα στοιχεία της χώρα μας, όμως, αφορούν το 2011», τονίζεται στην έρευνα.
Η Ιταλία βρίσκεται, επίσης, στην τελευταία θέση σε ότι αφορά την πανεπιστημιακή μόρφωση των νέων. Μόνο το 20% των πολιτών είκοσι με τριάντα ετών, έχει στα χέρια του πτυχίο ανώτατου εκπαιδευτικού ιδρύματος. Η Save The Children, τέλος, μας υπενθυμίζει ότι το 38,4% των Ιταλών νέων κάτω των 25 ετών είναι άνεργο.
Οι διάφοροι δείκτες έτυχαν συνολικής επεξεργασίας από την οργάνωση, για την δημιουργία του δείκτη «ευκαιριών για το μέλλον».  
Η Ιταλία, στην συνολική αυτή βαθμολογία, είναι τρίτη πριν το τέλος, η Ελλάδα προτελευταία, ενώ στην τελευταία θέση βρίσκεται η Βουλγαρία.
 
ΑΠΕ
imerisia

Το νήπιο ενοχλεί το μεγαλύτερο παιδί, που διαβάζει

Η περίοδος των εξετάσεων μπορεί να αλλάξει λίγο την καθημερινότητα της οικογενειακής σας ζωής. Αυτές τις μέρες προσπαθήστε να στηρίξετε την προσπάθεια που κάνει το μεγάλο παιδί και κάντε υπομονή με το νήπιο σας!
.
Δεν είναι σπάνιο φαινόμενο σε μια οικογένεια να υπάρχουν αδέρφια με μεγάλη διαφορά ηλικίας. Τι γίνεται, όμως, όταν έχετε ένα παιδί στο γυμνάσιο που δίνει για πρώτη φορά εξετάσεις και ταυτόχρονα ένα νήπιο, που όλη τη ώρα γυρίζει σαν σβούρα μέσα στο σπίτι; 
.
το παιδί που δίνει εξετάσεις
πρέπει να έχει προτεραιότητα
Η διατήρηση των ισορροπιών μέσα στην οικογένεια είναι μια δύσκολη υπόθεση, καθώς τα παιδιά διαφορετικών ηλικιών έχουν διαφορετικές ανάγκες και χρειάζονται διαφορετικά πράγματα από τους γονείς τους. Την περίοδο αυτή, σαφώς, το παιδί που δίνει εξετάσεις πρέπει να έχει προτεραιότητα και οι γονείς οφείλουν να φροντίζουν να επικρατούν στο σπίτι οι κατάλληλες συνθήκες, που θα του επιτρέπουν να μελετά απρόσκοπτα.
Μην περιμένετε από το νήπιο σας να καταλάβει γιατί δεν πρέπει να φωνάζει ή να βλέπει δυνατά τηλεόραση, ή να στριφογυρίζει στο δωμάτιο που διαβάζει ο αδερφός ή η αδερφή του. Προσπαθήστε να του το εξηγήσετε, αλλά αν δείτε ότι δεν πετυχαίνετε τίποτα με τα λόγια, καλό είναι να αναλάβατε αλλού είδους δράσεις:
  • Μοιράστε τις αρμοδιότητες με τον σύντροφο σας. Δικαίως θέλετε να στηρίξετε το παιδί που δίνει εξετάσεις, αλλά από την άλλη δεν είναι σωστό το νήπιο σας να νιώθει παραμελημένο. Όσο εσείς βοηθάτε το μεγάλο παιδί, μπορεί να ασχοληθεί ο μπαμπάς με το μικρό ή το αντίστροφο.
  • Πηγαίνετέ το βόλτες. Για να διασφαλίσετε τη σχετική ησυχία που χρειάζεται το μεγάλο παιδί, ο καλύτερος τρόπος είναι να εκμεταλλευτείτε τον καλό καιρό και να βγαίνετε έξω από το σπίτι. Μια βόλτα στην παιδική χαρά ή μια επίσκεψη σε φίλους είναι ό,τι πρέπει.
  • Ήσυχες δραστηριότητες στο σπίτι. Αν δεν είναι εφικτό να βγαίνετε καθημερινά από το σπίτι, προσπαθήστε να περνάτε μαζί του χρόνο διαβάζοντας, ζωγραφίζοντας ή γενικά κάνοντας πράγματα που δεν θα ενοχλούν το παιδί που διαβάζει.
  • Μην το μαλώνετε συνέχεια, γιατί θα του δημιουργήσετε αρνητικά συναισθήματα και το πιο πιθανό είναι να πετύχετε το αντίθετο αποτέλεσμα, από αυτό που επιδιώκετε.

Η περίοδος των εξετάσεων μπορεί να αλλάξει λίγο την καθημερινότητα της οικογενειακής σας ζωής. Αυτές τις μέρες προσπαθήστε να στηρίξετε την προσπάθεια που κάνει το μεγάλο παιδί και κάντε υπομονή με το νήπιο σας!

mother.gr

Εξαφάνιση παιδιού - Συμβουλές πρόληψης
«Δείξε μου το δρόμο για το σπίτι»

Να θυμάστε πάντα ότι οι δικές σας συμβουλές … μπορούν να του δείξουν το δρόμο για το σπίτι!
.
Ο κίνδυνος του να εξαφανιστεί ένα παιδί φαντάζει τόσο μακρινός σε όλους μας.... είναι καταστάσεις που βλέπουμε και ακούμε στα ΜΜΕ και συχνά απορούμε πώς μπορεί να συμβαίνουν.
.
Η αλήθεια είναι ότι όλοι οι κίνδυνοι είναι πολύ μακρινοί μέχρι να γίνουν κοντινοί και μας αφορούν όλους.
Ο ρόλος του γονέα είναι να προετοιμάσει το παιδί του για όλους τους κινδύνους που μπορεί να αντιμετωπίσει σαν παιδί και σαν ενήλικας. Και η εξαφάνιση είναι ένας από αυτούς τους κινδύνους.

Να θυμάστε πάντα ότι οι δικές σας συμβουλές … μπορούν να του δείξουν το δρόμο για το σπίτι!

● Μιλήστε ανοιχτά στα παιδιά σας για τον κίνδυνο της εξαφάνισης.
Το να μιλήσεις σε ένα παιδί για ένα κίνδυνο που μπορεί να αντιμετωπίσει, δεν το αγχώνει ούτε το προβληματίζει. Αντίθετα το προετοιμάζει για μια κατάσταση που μπορεί να βρεθεί και θα κληθεί μόνο του να αντιμετωπίσει.
● Γνωρίζετε το πρόγραμμα των παιδιών σας και τις συνήθειες του.
Η γνώση λειτουργεί προληπτικά. Δεν αρκεί να γνωρίζετε τι ώρα σχολάει το παιδί σας αλλά και τι ώρα επιστρέφει. Σε περίπτωση που εξαφανιστεί θα κινητοποιηθείτε άμεσα.
● Γνωρίστε τους φίλους των παιδιών σας.
Η γνώση λειτουργεί προληπτικά. Τα παιδιά μοιράζονται μεταξύ τους χρόνο αλλά και μυστικά. Γνωρίζουν καλά το ένα το άλλο.
● Γνωρίζετε πάντα που είναι τα παιδιά σας και με ποιους.
Η γνώση λειτουργεί προληπτικά. Το να ξέρετε που είναι το παιδί σας και με ποιους, είναι σαφώς καλύτερο από το «είναι έξω και παίζει». Ανά πάσα στιγμή  μπορείτε να το αναζητήσετε και να βεβαιωθείτε ότι είναι καλά. Δεν είναι καταπίεση αλλά ενδιαφέρον.
● Παρατηρήστε πως αντιδρούν τα παιδιά σας σε αγχωτικές καταστάσεις.
Το να εξαφανιστεί ένα παιδί είναι σίγουρα μια κατάσταση που δεν μπορεί να διαχειριστεί αφού κυριεύεται από άγχος και φόβο. Το να ξέρετε πως αντιδρά σε τέτοια συναισθήματα, σας επιτρέπει να «προβλέψετε» το τι κάνει και πως μπορείτε να το βρείτε.
● Διδάξτε στο παιδί την σπουδαιότητα της ηρεμίας και βρείτε μαζί του διαδικασίες που το χαλαρώνουν.
Το άγχος είναι σίγουρα ο χειρότερος σύμβουλος μικρών και μεγάλων. Βοηθήστε το παιδί σας να ανταπεξέλθει σε μια δύσκολη κατάσταση, όπως η εξαφάνιση, με το να κάνει ή να σκέφτεται πράγματα που το χαλαρώνουν.
● Καλλιεργήστε ένα κλίμα ασφάλειας και εμπιστοσύνης με τα παιδιά.
Τα παιδιά λειτουργούν ενοχικά και σε καμία περίπτωση δεν θέλουν να στενοχωρούν τους γονείς τους. Έτσι πολλές φορές κρατάνε μυστικά που νομίζουν ότι αν τα πουν θα μπουν τιμωρία ή θα στενοχωρήσουν τους γονείς (όπως για παράδειγμα ότι τους μίλησε κάποιος στο δρόμο ή τους ακολούθησε). Κάντε σαφές ότι στη μαμά και τον μπαμπά λέμε τα πάντα και ότι αυτοί με τη σειρά τους, δεν μαλώνουν αλλά συμβουλεύουν. Θυμηθείτε ότι πολλά παιδιά που ξεχάστηκαν στο παιχνίδι προτίμησαν να μην γυρίσουν καθόλου στο σπίτι με το φόβο μην τα μαλώσουν.
● Διδάξτε τα παιδιά σας τα βήματα ασφαλείας.
Ένα παιδί δεν μπορεί να λειτουργήσει σε αγχωτικές καταστάσεις. Η αλήθεια είναι ότι απλά πράγματα όπως δεν μιλάμε σε αγνώστους, δεν μετακινούμαστε πολύ, γνωρίζουμε δωρεάν αριθμούς βοήθειας όπως το 100 ή το 116000, αποδεικνύονται πολύ χρήσιμες
● Εξηγήστε στα παιδιά ότι είναι σημαντικότερο να είναι ασφαλή παρά ευγενικά.
Η ευγένεια είναι αρετή. Το να αποκαλύψουμε όμως σε έναν ξένο το όνομα, την διεύθυνση, την ηλικία μας, τα παράπονα που έχουμε από τη μαμά και τον μπαμπά ή να τον ακολουθήσουμε για να τον βοηθήσουμε σε κάτι, δεν είναι ευγένεια αλλά κίνδυνος.
● Συμβουλευτείτε την Ευρωπαϊκή Γραμμή για Εξαφανισμένα Παιδιά 116000
Η Ευρωπαϊκή Γραμμή για Εξαφανισμένα Παιδιά 116000 είναι μια 24ώρη δωρεάν και ανώνυμη  τηλεφωνική Γραμμή, στελεχωμένη από κοινωνικούς λειτουργούς και ψυχολόγους, όλοι επιστημονικά προσανατολισμένοι σε θέματα παιδιών, τους οποίους μπορείτε να συμβουλευτείτε.

Εγγραφείτε στο AMBER ALERT HELLAS
Εξαφάνιση Παιδιού

Πώς μπορούμε όλοι να συμμετέχουμε ενεργά

© Το χαμομηλάκι | To hamomilaki