Tuesday 4 June 2013

Παιδί χωρίς ταυτότητα: Η μαιευτήρας-γιατρός
δεν χορηγεί πιστοποιητικό γέννησης

Απαράδεκτο, πρωτοφανές ασυμβίβαστο με κάθε κανόνα ηθικής, παράνομο κι όμως γεγονός. Μαιευτική κλινική στη Λευκωσία, στερεί την ταυτότητα σε δίχρονο κοριτσάκι, σήμερα, αφού οι γονείς του αδυνατούσαν να εξοφλήσουν τον λογαριασμό της γέννας του. 

Η γιατρός που ανέλαβε τη γέννα, αρνείται να εκδώσει το πιστοποιητικό γέννησης της μικρής, διότι οι γονείς δεν έχουν εξοφλήσει ολόκληρο το τιμολόγιο. 
Ο Ρώσος πατέρας, με καταγωγή από την Λετονία έχει πληρώσει 600 ευρώ, κατά καιρούς έχει εμβάσει στην κλινική μικρότερα ποσά, χωρίς όμως ακόμη να έχει συμπληρωθεί το ολικό χρωστούμενο, που ανέρχεται σε 2.300 ευρώ.
Ο νεαρός πατέρας της μικρής βρίσκεται σε απελπιστική κατάσταση, από μια σειρά συγκυριών που προέκυψαν από τότε που γεννήθηκε η κόρη του. Ο ίδιος υποδεικνύει πως εξ αιτίας των οικονομικών δυσκολιών που αντιμετωπίζει, τον έχει εγκαταλείψει η σύζυγός του και μητέρα του μωρού, δεν μπορεί αυτόν τον καιρό να εργαστεί αφού μόνος του έχει αναλάβει την μικρή, ενώ ελλείψει χρημάτων δεν είναι σε θέση να προσλάβει νταντά. Παράλληλα δεν διαθέτει τα απαραίτητα έγγραφα για να γράψει το μωρό σε νηπιακό σταθμό.  
Σύσσωμη η ρωσική κοινότητα της Κύπρου συμπαρίσταται στο νεαρό πατέρα. Από σελίδες κοινωνικής δικτύωσης, του δίνονται συμβουλές για τα διαβήματα που θα μπορούσε να κάνει, αλλά προτείνονται να γίνουν και χρηματικές εισφορές προκειμένου να αποπληρωθεί ο λογαριασμός της μαιευτικής κλινικής. Ο ίδιος δεν απαιτεί χρήματα, αλλά ...

Το μικρό μου κατσαρολάκι

Μια φορά κι έναν καιρό.... 

Έτσι άρχιζαν τα πιό πολλά από τα βράδυα μου, σαν τα παιδιά μου ήσαν μικρά κι΄εγώ, όπως κάθε πατέρας, είχα την συνήθεια να τους λέω παραμύθια γιά να κοιμηθούν. Σπάνια όμως να τα πάρει ο ύπνος με το πρώτο παραμύθι. Έπρεπε να τους πω δυό, τρία και καμμιά φορά ακόμη πιό πολλά ώσπου να καταφέρω να πετύχω τον πολυπόθητο ύπνο τους και τη δική μου ησυχία, αν και τις πιό πολλές φορές συνέβαινε να παίρνει ο ύπνος πρώτα εμένα

Κάποια φορά τα παραμύθια τέλειωσαν. Τότε χρειάστηκε να μεταχειριστώ τα μεγάλα μέσα γιά την εξεύρεση κάποιας λύσης. Κι΄επιστράτευσα διάφορες παιδικές μου θύμησες και εμπειρίες από την περίοδο της Κατοχής. Και πράμα παράξενο. Διαπίστωσα ότι άρεσαν στα μικρά μου διαβολάκια. Είδα πως οι ιστορίες της πείνας μας και της δυστυχίας μας τα συγκινούσαν αλλά, φυσικά, ο ύπνος δεν ερχόταν πιό γρήγορα.

Ήτανε τότε ένα βράδυ, που η μεγάλη μου κόρη μου είπε.

-Μπαμπά! Να μας πεις ένα παραμύθι από τότε που πεινούσατε.

Ειλικρινά δεν ξέρω πως έννοιωσα κείνη τη στιγμή που άκουσα τα παιδιά μου να φαντάζονται σαν ένα παραμύθι την παιδική μας τραγωδία. Τότε, που παιδάκια, ζούσαμε την σκλαβιά της πατρίδας μας, τη βασανιστική, γιά την ηλικία μας, πείνα, τις εκτελέσεις των δικών μας ανθρώπων. Τότε που παιγνίδι μας μοναδικό ήταν η αναζήτηση μιάς μπουκιάς ψωμί.

Κι΄ήτανε κείνο το βράδυ, που τους είπα την ιστορία με ........

Το μικρό μου κατσαρολάκι.
Κείνη τη χρονιά, του 1942, ο χειμώνας είχε ξεσπάσει πολύ πιό άγριος από κάθε άλλη φορά. Έμοιαζε σαν να ήθελε κι΄αυτός να χτυπήσει όσο μπορούσε πιό πολύ τη μικρή μας πόλη, την πόλη της Κέρκυρας, που ζούσε καθημερινά το τραγικό μαρτύριο της Κατοχής.
Τσουχτερό το κρύο, χτυπούσε τους λιγοστούς ανθρώπους που, σαν παράξενα φαντάσματα, σκελετωμένοι από την πείνα, τριγυρνούσαν στα στενά δρομάκια σε μιά προσπάθεια να βρούνε κάτι να φάνε. Η πείνα και ο θάνατος χτυπούσαν άγρια το νησί που, προσπαθούσε να επιζήσει με όσα μπορούσε να του δώσει η φτωχιά γη του, αφού ελπίδα γιά κάποια βοήθεια δεν ήτανε δυνατό να έρθει από πουθενά.

Μικρά παιδιά εμείς κείνο τον καιρό, γυρίζαμε ολημερίς στους δρόμους ψάχνοντας γιά οτιδήποτε θα μπορούσαμε να βρούμε να φάμε και που θα μετρίαζε γιά λίγο τη πείνα μας. Σχολείο σπάνια πηγαίναμε και τούτο γινότανε όταν μαθαίναμε ότι οι Ιταλοί αποφάσιζαν να μας δώσουν λίγο φαγητό. Το συσσίτιο όπως το λέγαμε τότε. Κι΄ήτανε κείνο το σισσίτιο κάτι νεροζούμια με δυό-τρία φασόλια μέσα κι΄αυτά γεμάτα σκουλήκια. Όμως εμείς το ρουφούσαμε με κάποια ηδονή κείνο το συσσίτιο και νοιώθαμε να τρέχει ζεστό μέσα στο άδειο στομάχι μας και ...

4 Ιουνίου: Διεθνής Ημέρα
κατά της Επιθετικότητας εναντίον των Παιδιών

Η 4η Ιουνίου καθιερώθηκε ως Διεθνής Ημέρα κατά της Επιθετικότητας εναντίον των Παιδιών το 1983, με απόφαση της Γενικής Συνέλευσης του ΟΗΕ. Αφορμή υπήρξε η επιθετικότητα του ισραηλινού κράτους κατά μεγάλου αριθμού παιδιών παλαιστινιακής καταγωγής. 
CACHE_620X620_1_1043803
2 εκατομμύρια παιδιά σκοτώθηκαν
σε πολεμικές αναμετρήσεις
κατά την τελευταία εικοσαετία
Η ημέρα αυτή θα πρέπει να μας θυμίζει ότι σ' όλο τον κόσμο υπάρχουν εκατομμύρια παιδιά που υποφέρουν από διαφορετικών ειδών κακομεταχείριση - φυσική, ψυχική και συναισθηματική.
Οι στατιστικές τρομάζουν: 2 εκατομμύρια παιδιά σκοτώθηκαν σε πολεμικές αναμετρήσεις κατά την τελευταία εικοσαετία, ενώ 20 εκατομμύρια έζησαν σε στρατόπεδα περίθαλψης προσφύγων. Ογδόντα χιλιάδες παιδιά πέφτουν θύματα ενδοοικογενειακής βίας κάθε χρόνο στη Νότιο Αμερική και την Καραϊβική.
Πηγή: sansimera.gr 


Μεγαλώστε συμπονετικά παιδιά

Ανάμεσα σε αυτά, που ως γονείς καλείστε να διδάξετε καθημερινά στα παιδιά σας, είναι και η συμπόνια. Σίγουρα κανένας γονιός δεν θα ήθελε να μεγαλώσει ένα αδιάφορο και εγωιστικό παιδί, που δεν κατανοεί και δεν συμμερίζεται τα συναισθήματα και τα δικαιώματα των άλλων.

How to raise a compassionate child


Ανάμεσα σε αυτά που, ως γονείς, καλείστε να διδάξετε καθημερινά στα παιδιά σας, είναι και η συμπόνια. 
Σίγουρα κανένας γονιός δεν θα ήθελε να μεγαλώσει ένα αδιάφορο και εγωιστικό παιδί, που δεν κατανοεί και δεν συμμερίζεται τα συναισθήματα και τα δικαιώματα των άλλων. Τα μικρά παιδιά από την βρεφική ηλικία, μπορούν να φερθούν με συμπόνια, ωστόσο αυτό είναι κάτι, που κυρίως μαθαίνεται μέσα από την καθημερινή πρακτική.
 
Αν θέλετε να βοηθήσετε τα παιδιά σας να αναπτύξουν αυτό το στοιχείο του χαρακτήρα τους, ακολουθήστε τα παρακάτω βήματα:
 
Ονομάστε τα συναισθήματα. 
Τα νήπια κατακλύζονται από συναισθήματα, αλλά δεν μπορούν να τα ονομάσουν. Εξηγείστε τους ότι αυτό που νιώθουν κάθε φορά λέγεται χαρά, λύπη, φόβος, απογοήτευση, ενθουσιασμός κλπ, Έτσι, όταν, για παράδειγμα, ένα παιδί πάρει το παιχνίδι από το αδερφάκι του, θα μπορείτε να του πείτε «τώρα ο αδερφός σου είναι στεναχωρημένος, θυμάσαι πόσο στεναχωρημένος ήσουν κι εσύ, όταν σου πήρε το παιχνίδι;» και ίσως καταλάβει καλύτερα το λάθος του.
 
Μιλήστε του για τις ομοιότητες και τις διαφορές των ανθρώπων. 
Είναι πιο εύκολο για ένα παιδί να συμμεριστεί τα συναισθήματα ενός αλλού παιδιού καθώς περίπου βιώνει τα ίδια πράγματα. Ωστόσο, καλό είναι να εξηγείτε στα παιδιά σας, ότι η διαφορετικότητα δεν είναι κάτι κακό και πρέπει να είμαστε συμπονετικοί με όλους, ακόμα κι αν δεν είναι σαν κι εμάς. Παίξτε παιχνίδια ρόλων.
 
Εκμεταλλευτείτε το παιχνίδι, για να διδάξετε στο παιδί σας την κατανόηση και τη συμπόνια. 
Πολύ συχνά τα παιδιά βάζουν τις κούκλες ή τα αυτοκινητάκια τους να τσακώνονται, π.χ. το κακό μεγάλο φορτηγό κυνηγάει το μικρό αυτοκινητάκι. Αδράξτε την ευκαιρία και εξηγήστε του πώς μπορεί να νιώθει το αυτοκινητάκι, πόσο πληγωμένο είναι, ενώ ταυτόχρονα βοηθήστε το παιδί να βρει τρόπους, για να λύσει το πρόβλημα.
 
Αναγνωρίστε τις πράξεις καλοσύνης του παιδιού σας.  
Δεν είναι σπάνιο τα μικρά παιδιά να σας παίρνουν αγκαλιά για να σας παρηγορήσουν ή να μοιράζονται αυτοβούλως τα παιχνίδια τους με ένα άλλο παιδάκι. Κάθε φορά που το παιδί σας συμπεριφέρεται έτσι, πείτε του ένα μεγάλο μπράβο.
 
Γίνετε εσείς το πρότυπο του. 
Αν θέλετε να μεγαλώσετε ένα συμπονετικό παιδί, φροντίστε να γίνετε το καλύτερο παράδειγμα προς μίμηση. Σύμφωνα με έρευνες, τα παιδιά που μεγαλώνουν με συμπονετικούς γονείς, τείνουν να συμπεριφέρονται με αγάπη, σεβασμό και κατανόηση στους φίλους τους.
 

Ηθική νοημοσύνη:
Το καλύτερο δώρο που μπορούμε να κάνουμε σ' ένα παιδί

Με δυο λόγια και απλά: Να μάθουμε στα παιδιά μας 
το: "Αγαπάτε αλλήλους"
.
Ηθική νοημοσύνη είναι η ικανότητα να ξεχωρίζεις το καλό απ’ το κακό, αλλά και να σέβεσαι τις αξίες των άλλων. 
Με άλλα λόγια, το καλύτερο δώρο που μπορούμε να κάνουμε σ' ένα παιδί.  

Υπάρχουν πολλοί και διάφοροι τύποι νοημοσύνης. 
Κάποιοι άνθρωποι έχουν το χάρισμα της μαθηματικής και φιλοσοφικής σκέψης, όπως ο Άλμπερτ Αϊνστάιν ή ο Μπιλ Γκέιτζ. 
Κάποιοι άλλοι είναι συναισθηματικά προικισμένοι, για παράδειγμα οι μεγάλοι συγγραφείς, όπως ο Τζον Στάινμπεκ και η Άιρις Μέρντοχ, άνθρωποι δηλαδή που μπορούν να αποτυπώσουν ή να μεταφέρουν το συναίσθημά τους στο ευρύ κοινό. 
Επίσης, υπάρχει η πρακτική νοημοσύνη. Είναι οι άνθρωποι που δίνουν λύσεις σε προβλήματα, μπορούν να φτιάξουν ένα αυτοκίνητο, να δώσουν λύση όταν πλημμυρίσει το υπόγειο ή να λύσουν εύκολα μια εξίσωση. 
Επιπλέον, υπάρχει και η αισθητική νοημοσύνη, αυτή που διαθέτουν οι καλλιτέχνες, οι ζωγράφοι και οι μουσικοί. Κάποιες φορές, ιδιαίτερα στους μουσικούς και στους συνθέτες, η ευφυΐα αυτή συνδυάζεται με μαθηματική ευφυΐα. 
Τέλος, υπάρχει κι ένα άλλο είδος ευφυΐας, ίσως το λιγότερο γνωστό, η λεγόμενη ηθική νοημοσύνη. Πρόκειται για το είδος εκείνο της εξυπνάδας που συνδυάζει τη δύναμη του χαρακτήρα με την ορθή κρίση, δύο προσόντα που συνήθως απαξιώνουμε γιατί δεν τα θεωρούμε και τόσο σημαντικά. Είναι η αρετή που μας μαθαίνει να κάνουμε όλα αυτά που οφείλουμε και όχι αυτά που μας αρέσει να κάνουμε.

Τι είναι η ηθική νοημοσύνη;
Ο καθηγητής του Χάρβαρντ Robert Coles στο βιβλίο του The Moral Intelligence Of Children (Η ηθική νοημοσύνη των παιδιών) διατυπώνει την άποψη ότι τα παιδιά χρειάζονται κάτι περισσότερο από επιτυχία στις σπουδές τους και από την ικανότητα να τα πηγαίνουν καλά με τους άλλους για μια ικανοποιητική ζωή. Χρειάζονται συνείδηση, δηλαδή την ικανότητα να ερμηνεύουν αυτά που νιώθουν και να είναι σίγουρα γι’ αυτά που ξέρουν. Τα παιδιά με αναπτυγμένη την ηθική νοημοσύνη βιώνουν συναισθηματική ασφάλεια επειδή εμπιστεύονται την εσωτερική αίσθηση που διαθέτουν για να διακρίνουν το σωστό απ’ το λάθος, το καλό απ’ το κακό. Αυτό είναι που τα βοηθάει να αισθάνονται ισχυρούς δεσμούς με τους άλλους ανθρώπους, όπως με την οικογένεια, τους φίλους ή τους συμμαθητές τους.

Οι επτά βασικές αρετές της ηθικής νοημοσύνης
Στο βιβλίο Building Moral Intelligence (Χτίζοντας την Ηθική Νοημοσύνη) ο καθηγητής Dr Michele Borba και συγγραφέας του βιβλίου δίνει ένα σαφές πλάνο για το πώς μπορούμε να διδάξουμε στα παιδιά τις αρετές της ηθικής νοημοσύνης. Αυτές λοιπόν είναι επτά και καθεμία μπορεί να διδαχτεί με συγκεκριμένους τρόπους.
Ενσυναίσθηση: Είναι η ικανότητα να μπορούμε να αναγνωρίσουμε τα συναισθήματα και τις ανάγκες των άλλων.
Για να την αποκτήσει το παιδί θα πρέπει να το βοηθήσουμε να καλλιεργήσει την ευαισθησία του, να εμπλουτίσει το λεξιλόγιό του, αλλά και να του δείξουμε τον τρόπο να αναγνωρίζει τα συναισθήματα των άλλων.
Συνείδηση: Είναι η ικανότητα να αναγνωρίζεις το σωστό και να μπορείς να το κάνεις.
Πρέπει να δημιουργήσουμε τις συνθήκες για ηθική ανάπτυξη στην οικογένεια, να διδάξουμε στο παιδί να ξεχωρίζει το καλό απ’ το κακό και να ενισχύσουμε την ηθική του ανάπτυξη (να βοηθάει, για παράδειγμα, όσους έχουν ανάγκη).
Αυτοέλεγχος: Είναι η ικανότητα να ελέγχουμε τις σκέψεις και τις πράξεις μας και να λειτουργούμε με τον τρόπο που έχουμε μάθει πως είναι ο σωστός.
Καλό είναι να διδάξουμε ως προτεραιότητα την αρετή της αυτοπειθαρχίας. Επίσης, να μάθουμε στο παιδί να...

© Το χαμομηλάκι | To hamomilaki