Friday 13 September 2013

Προσευχή σε μια «νεκρή» Γλώσσα

Η Προσευχή αυτή παραδόθηκε από τον ίδιο τον «Κύριον» Ιησού Χριστό (εξ ου και ο χαρακτηρισμός «Κυριακή»), στους μαθητές του, όπως αυτή αναφέρεται στο κατά Ματθαίον Ευαγγέλιο στο κεφάλαιο 6.9-13
Αν αυτή, η Κυριακή Προσευχή, είναι μια νεκρή προσευχή,
τότε νεκρή είναι και η αρχαία ελληνική γλώσσα.

Η «νεκρή» Προσευχή

Πρωτότυπο στην αρχαία ελληνική γλώσσα
Πάτερ ἡμῶν,
ὁ ἐν τοῖς οὐρανοῖς,
ἁγιασθήτω τὸ ὄνομά σου,
ἐλθέτω ἡ βασιλεία σου,
γενηθήτω τὸ θέλημά σου,
ὡς ἐν οὐρανῷ καὶ ἐπὶ τῆς γῆς.
Τὸν ἄρτον ἡμῶν τὸν ἐπιούσιον,
δὸς ἡμῖν σήμερον,
καὶ ἄφες ἡμῖν τὰ ὀφειλήματα ἡμῶν,
ὡς καὶ ἡμεῖς ἀφίεμεν τοῖς ὀφειλέταις ἡμῶν,
καὶ μὴ εἰσενέγκῃς ἡμᾶς εἰς πειρασμόν,
ἀλλὰ ῥῦσαι ἡμᾶς ἀπὸ τοῦ πονηροῦ.
̓Αμήν.
(μετάφραση - ερμηνεία για παιδάκια εδώ
για μεγαλύτερα «παιδιά» εδώ)
Στο άρθρο του, ο κ. Γ. Μπαμπινιώτης, καθ. Γλωσσολογίας και πρύτανης Πανεπιστημίου Αθηνών, με τίτλο «Η Τελειότητα της "Κυριακής Προσευχής"», που δημοσιεύθηκε στις "Επιφυλλίδες" της εφημερίδας ΤΟ ΒΗΜΑ της 26.8.2001, μετά την γλωσσολογική ανάλυση, καταλήγει στο εξής συμπέρασμα:
«Το κείμενο της κυριακής προσευχής είναι ένα κείμενο που θα μπορούσε, με επικοινωνιακά - γλωσσικά κριτήρια, να χαρακτηρισθεί ως "ιδανικό". Είναι λιτό, γιατί περιορίζεται σε βασικές πληροφοριακές δομές (επίκληση - ευχές - αιτήματα), σε εξίσου βασικές εξειδικευτικές πληροφορίες (ονοματικά υποκείμενα στις ευχές - διπλά ονοματικά συμπληρώματα στα αιτήματα) και σε ελάχιστες εξειδικεύσεις χρόνου, τόπου και τρόπου.
Με μια εντυπωσιακή οικονομία γλωσσικών μέσων - στο κείμενο χρησιμοποιείται μόνο Προστακτική, με εξαίρεση τη μοναδική διαπιστωτική ρηματική δήλωση, την Οριστική αφίεμεν - επιτυγχάνεται μια ουσιαστική, καίρια και γνήσια μορφή επικοινωνίας, χωρίς ρητορείες, επιτηδεύσεις και περιττό λεκτικό φόρτο. Η συμμετρία και η έντονα αισθητή επανάληψη των ίδιων συντακτικών και μορφολογικών δομών (το γνωστό φαινόμενο του "παραλληλισμού"), που φάνηκε ελπίζω έστω και αμυδρά στη σύντομη ανάλυσή μας, εξασφαλίζει στο κείμενο της κυριακής προσευχής αίσθηση ρυθμού και μέτρου (που δεν θίξαμε εδώ), γεγονός που οδηγεί στην εύκολη πρόσληψη και μνημονική ανάκληση του κειμένου.
Πρόκειται για ένα θαυμαστό, τέλειο στην απλότητα και τη βαθύτητά του κείμενο, που δείχνει ανάγλυφα την εκφραστική δύναμη στην οποία μπορεί να φθάσει η γλώσσα του ανθρώπου, απόρροια της ιδιότητας που μοιράζεται "κατά χάριν" ο άνθρωπος με τον Θεό, απόρροια του πνεύματος

Η Κυριακή Προσευχή, το «Πάτερ ημών» δηλαδή, από όλες τις προσευχές, σε όλους τους λαούς, σε όλες τις θρησκείες, είναι η πλέον διαδεδομένη Προσευχή.
Αυτή την προσευχή, δεν υπάρχει έλληνας που δεν την έχει εκφωνήσει.
Το κείμενο της Κυριακής Προσευχής διατηρείται ατόφιο στην πρωτότυπη αρχαία μορφή της, χωρίς ουδεμία αλλοίωση, ούτε κατά κεραία.
Σ' αυτό το κείμενο, δεν υπάρχει καμμία λέξη, επαναλαμβάνω καμμία, που να μη χρησιμοποιείται και σήμερα. Δεν υπάρχει καμμία λέξη που να μην είναι κατανοητό πλήρως και στην ουσία της, το νόημα της.
Αν αυτή, η Κυριακή Προσευχή, είναι μια νεκρή προσευχή, τότε νεκρή είναι και η αρχαία ελληνική γλώσσα.

Χίντεκι Γιουκάβα: Γλώσσα, Φιλοσοφία και Επιστήμες

Ο Χίντεκι Γιουκάβα (23 Ιανουαρίου 1907 - 8 Σεπτεμβρίου 1981) ήταν Ιάπωνας φυσικός. Είναι κυρίως γνωστός για τη θεωρητική πρόβλεψη της ύπαρξης του μεσονίου και για το δυναμικό Γιουκάβα (Yukawa potential), που περιγράφει την ισχυρή εξάρτηση της ισχυρής πυρηνικής δύναμης από την ακτίνα δράσης της. Για τη συνεισφορά του αυτή στη θεωρητική φυσική έγινε ο πρώτος Ιάπωνας που τιμήθηκε με το βραβείο Νόμπελ το 1949.
Το 1935 πρότεινε την ύπαρξη ενός σωματιδίου που ονόμασε "μεσοτρόνιο", το οποίο θα έπαιζε το ρόλο του φορέα της πυρηνικής δύναμης. Ο Βέρνερ Χάιζενμπεργκ, (Werner Heisenberg, Γερμανός φυσικός, με σπουδαία συμβολή στη θεμελίωση της Κβαντομηχανικής, για την οποία τιμήθηκε με το Βραβείο Νόμπελ Φυσικής του 1932), ο πατέρας του οποίου  ήταν καθηγητής της ελληνικής γλώσσας, του ανέφερε πως δεν υπάρχει "τρ" στη λέξη "μέσος", οπότε και η ονομασία που χρησιμοποιήθηκε για το υποθετικό σωματίδιο έγινε "μεσόνιο". H σταδιακή ανακάλυψη ενός μεγάλου αριθμού από αντίστοιχα μεσόνια, οδήγησε στην ανάγκη να καταταγούν και να ονομαστούν, συνήθως με κάποιο ελληνικό γράμμα. Έτσι, εντοπίσθηκαν τα μ, π, K και Λ μεσόνια.
Πηγές: Βικιπαίδεια, Θέματα Ιστορίας της Χημείας

Ο διάσημος Ιάπωνας καθηγητής Hide ki Yukawa (του πανεπιστημίου του Κιότο, μέλος της Ακαδημίας της Ιαπωνίας από το 1946), μιλώντας από την Πνύκα κατά τη συνάντηση των Αθηνών (των σοφών) την 5η Ιουνίου 1964, είπε στην αρχή: "Ως φυσικός έχω πλήρη συναίσθηση του χρέους μου προς τους Έλληνες, οι οποίοι εγκαινίασαν τον μεγάλο σκοπό να αποκαλύψουν την αλήθεια, που είναι κρυμμένη βαθιά μέσα στη Φύση", (στη γλώσσα των Σίνων η αντίστοιχη λέξη "Φύση" σημαίνει: "αυτό το οποίο είναι έτσι από τον εαυτό του, όπως είναι"). Αφού τόνισε έπειτα ότι, από πέντε ετών ο παππούς του κι ο πατέρας του (καθηγητής κι εκείνος του πανεπιστημίου του Κιότο), άρχισαν να του διδάσκουν τα κλασικά κινέζικα κείμενα των μαθητών του Κομφούκιου (551 - 479 π.Χ.). Δέκα τριών ετών πήρε απ' τη βιβλιοθήκη του πατέρα του και διάβασε βιβλία περί Ταοϊσμού του Λάο Τσε και του Τσουάγκ Τσε (365 - 290 π.Χ.) και συνεχίζει: "βαθιά ήταν η εντύπωση που δέχτηκα απ' τη φιλοσοφία τους για την αρχαία Ελλάδα". Τον Δ' π.Χ. αιώνα, βεβαιώνει ο Ιάπωνας καθηγητής ήταν γνωστή στην Κίνα η ελληνική φιλοσοφία. Ο Τσουάγκ Τσε*, νεότερος απ' τον Πλάτωνα, 65 περίπου χρόνια, σε ακμή ηλικίας όταν ο Μ. Αλέξανδρος έφτασε στον Ινδό ποταμό. "Με τέτοιο υπόβαθρο, λέει ο Ιάπωνας, μπήκα στον κόσμο της σύγχρονης επιστήμης, η οποία βασιζόταν στην κληρονομιά των αρχαίων Ελλήνων. Από τότε και από καιρό σε καιρό με καταδίωκε ένα ερώτημα το οποίο με καταδιώκει ακόμη. Το ερώτημα είναι: "γιατί η επιστήμη έφτασε στο υψηλό της επίπεδο αρχίζοντας μόνο από την Ελλάδα και όχι από πουθενά αλλού;". . . "από κάποια αιτία, η αρχαία Κίνα δεν μπόρεσε να παρουσιάσει έναν τέτοιο τύπο μεγαλοφυΐας όπως ο Πυθαγόρας και ο Δημόκριτος. . . ο Πυθαγόρας ο οποίος συνέλαβε τους φυσικούς νόμους ως απλές και ορισμένες σχέσεις μεταξύ αριθμών και ο Δημόκριτος, ο οποίος σκέφθηκε την ύπαρξη των αόρατων μικρών ατόμων μαζί με την αφηρημένη έννοια του κενού".

* Τσουάνγκ-τσε (Chuang Tse, β’ μισό 4ου – α’ μισό 3ου αι. π.Χ.). Κινέζος φιλόσοφος, γνωστός και ως Τσουάνγκ Τσόου (Chuang Tzu). Ήταν ένας από τους σημαντικότερους εκπροσώπους της ταοϊστικής σχολής και για τη ζωή του ελάχιστα είναι γνωστά, εκτός από μερικά ανέκδοτα. Σύμφωνα με ένα από αυτά, ο Τ. αρνήθηκε την πρόσκληση να γίνει υπουργός του ηγεμόνα του Τσου, δηλώνοντας πως προτιμούσε την ελευθερία του από το να γίνει δούλος ενός δεσπότη. Λαμπρός συγγραφέας, υπήρξε ο πιο βαθύνους στοχαστής που γνώρισε ποτέ η Κίνα· σε αυτόν οφείλεται το έργο που είναι γνωστό με το όνομά του, Τσουάνγκ-τσε, στο οποίο ασκεί την ειρωνεία του, κυρίως εναντίον του κομφουκιανισμού.

Δεν άφηνε τον πατέρα να δει το παιδί,
γιατί δεν είναι ... χορτοφάγος!

'Ο,τι να 'ναι....
 .
Επί ένα χρόνο ο πατέρας του πεντάχρονου δεν είχε καμία επαφή με το παιδί του, γιατί η πρώην σύζυγός του φοβόταν ότι θα του δώσει να φάει κρέας!
.
Vegetarian mother refused to let her son, five, see his father for a year in case he fed him meat

Η χορτοφάγος μητέρα κατέληξε στο δικαστήριο και πλέον κινδυνεύει να χάσει την επιμέλεια.
Όλα έγιναν στο Μπρίστολ της Αγγλίας. Η μητέρα βέβαια από την πλευρά της ισχυρίστηκε ότι ο πατέρας φώναζε το παιδί με άλλο όνομα, αμελούσε την ασφάλειά του μεταφέροντάς τον με το αυτοκίνητο χωρίς ζώνη ασφαλείας, αλλά ο κύριος λόγος ήταν ότι είχε ανησυχίες σχετικά με τον αν ο πατέρας θα συμμορφωνόταν με την αυστηρά χορτοφαγική διατροφή του γιου τους.
Ο δικαστής προειδοποίησε τη μητέρα ότι μπορεί να της αφαιρεθεί η επιμέλεια, αλλά της είπε πως της δίνει μια τελευταία ευκαιρία να συμμορφωθεί και να επιτρέπει στο παιδί να έχει μια φυσιολογική σχέση με τον πατέρα του.
gr.news

© Το χαμομηλάκι | To hamomilaki