Tuesday 4 February 2014

Στα 34 νιώθω σαν συνταξιούχος... χωρίς σύνταξη!!

Πρώτη φορά στη ζωή μου νιώθω αβεβαιότητα.
Πρώτη φορά με έχει πιάσει ο πανικός για το μέλλον.

 
Τι θα κάνω;
Πως γίνεται μια γυναίκα 34 χρονών, αντί να νιώθει πως βρίσκεται στη πιο παραγωγική περίοδο της ζωής της, να νιώθει σαν υποψήφιος συνταξιούχος και μάλιστα χωρίς σύνταξη;

Η πεποίθηση μου ήτανε ότι άμα θες να δουλέψεις βρίσκεις δουλειά.
Ξεκινώντας από τα 13 μου κάνοντας μαθήματα στη Φανιτσα που τώρα είναι δασκάλα.
Ποτέ δεν είχα την οικονομική άνεση από το σπίτι, άλλα πάντα ήμουν καλά οικονομικά γιατί δούλευα.
Ένα διάστημα έκανα και δυο δουλειές μαζί και δε κουραζόμουν.
Όταν παντρεύτηκα με το που σαράντισε η μικρή  κατευθείαν ξαναγύρισα στην εργασία μου. Από τότε έχω σταματήσει ελάχιστα.
Και φτάνουμε στο σήμερα που εργάζομαι  πλέον περιστασιακά και η συγκεκριμένη απασχόληση, δεν έχει διάρκεια πάνω από τρεις μήνες...
Πρώτη φορά στη ζωή μου νιώθω αβεβαιότητα. Πρώτη φορά με έχει πιάσει ο πανικός για το μέλλον.
Τι θα κάνω; Πως γίνεται μια γυναικά 34 χρονών αντί να νιώθει πως βρίσκεται στη πιο παραγωγική περίοδο της ζωής της, να νιώθει σαν υποψήφιος συνταξιούχος και μάλιστα χωρίς σύνταξη;
 
Εδώ στην επαρχία τα πράγματα είναι πολύ δύσκολα, οι θέσεις εργασίας δίνονται με το σταγονόμετρο και πρέπει να είσαι πολύ τυχερή,να έχεις κάποιον πολύ γνωστό για να βρεις δουλειά.
Αν έχεις το συνδυασμό:
το δικό μου πτυχίο +γάμο+παιδί+προϋπηρεσία= Μακροχρόνια άνεργη.
 
Εγώ κύριοι μου που δεν έχω βοήθεια οικονομική από πουθενά, δεν έχω δικό μου σπίτι, πως θα μεγαλώσω το παιδί μου;
πως θα το σπουδάσω;

Τι το παράλογο ζητάω;
Να δουλέψω!
Να μεγαλώσω το παιδί μου αξιοπρεπώς!
Γιατί μου στερείτε αυτό το δικαίωμα στη πιο παραγωγική μου ηλικία;
γιατί με κάνετέ συνταξιούχο χωρίς αποδοχές;
 
Πολύ μου λένε έλα μωρέ αφού δουλεύει ο άντρας σου πάλι καλά..
Αδιανόητα αυτά που ακούω....
Τι εννοείτε πάλι καλά;
Πρέπει να νιώθω τυχερή που θα πρέπει να περνάμε το μήνα μας με 50 ευρώ γιατί όλα τα άλλα θα φεύγουν στους λογαριασμούς;
Όχι βέβαια αδικημένη νιώθω... νιώθω αδικημένη από τη χώρα που μεγάλωσα και αγάπησα!
 
Εσείς πολίτικοι αυτής της χώρας, μπορείτε να αναρωτηθείτε πώς μπορεί να περάσει μια οικογένεια με 50 ευρώ το μήνα;
Υπάρχουν οικογένειες που δεν έχουν ούτε αυτά!!!
Mπορείτε να αναρωτηθείτε πως είναι να σε αντιμετωπίζουν σαν ένα ποσοστό;
 Να  στήνεσαι στον ΟΑΕΔ στη σειρά, να γυρνάς με ένα βιογραφικό στο χέρι ψάχνοντας δουλειά πάνω στο οτιδήποτε, να τρέχεις για μια δουλειά που ποτέ στο τέλος δεν έρχεται  ..
Γιατί είσαι 34 και έχεις και παιδί και νά μωρέ είσαι και παντρεμένη και έχεις και προϋπηρεσία;
Ti  σημαίνει να γυρνάς στο σπίτι και δυο τρία τέσσερα ζευγάρια μάτια να σε κοιτούν με απορία γιατί δεν έχει φως το σπίτι, γιατί δεν έχει γάλα, γιατί δεν έχεις να προσφέρεις τα αυτονόητα;
Να νιώθεις ότι είσαι άχρηστος να προσφέρεις στην οικογένεια σου τα βασικά, να πρέπει να φιλοξενηθείς, να πρέπει να φας στα συσσίτια, να μένεις άστεγος και να ζεις στο δρόμο...
 
Όχι δεν το καταλαβαίνετε  γιατί μόνο αυτός που ζει στην ανεργία καταλαβαίνει τι λέω αυτή τη στιγμή.
Μας έκλεψαν τις δουλειές μας, την αξιοπρέπεια μας, τα όνειρα μας.
Δεν θέλω το παιδί μου να ζήσει σε μια χώρα όπου το μόνο που μετρά τελικά είναι το ποιόν γνωρίζεις. 
Και ξέρω πως η φυγή δεν είναι η λύση. Σε ξένο τόπο θα είμαστε  πάντα ξένοι.
Τον  τόπο μας πρέπει να βάλουμε σε τάξη !
Αυτόν το τόπο που στα 34 σου σε κάνει να νιώθεις συνταξιούχος χωρίς αποδοχές...
Λενα

YΓ: κοινοποιήστε το, μπας και το δει κανείς από αυτούς και φιλοτιμηθεί...
 

Χάνετε την ψυχραιμία σας με το παιδί;
Μερικοί πρακτικοί τρόποι για να την διατηρήσετε

Πόσες φορές δεν έχεις φτάσει στο σημείο να αρχίσεις να ουρλιάζεις από νεύρα και απελπισία γιατί το πιτσιρίκι σου δεν εννοεί να καταλάβει ή να συμμορφωθεί; Και μετά σε πνίγουν οι τύψεις γιατί του φώναξες ή το μάλωσες παραπάνω από όσο έπρεπε...
Δέκα τρόποι θα σε βοηθήσουν να μη χάνεις την ψυχραιμία σου ακόμη και με το πιο δύσκολο παιδί και να μην καταφεύγεις στις φωνές και τις υστερίες που θα σε οδηγήσουν με μαθηματική ακρίβεια στις... τύψεις!

1. Πάρε βαθιά αναπνοή!
Τη στιγμή που νιώθεις ότι θα εκραγείς σταμάτα τα πάντα, γύρνα την πλάτη στο παιδί, πάρε βαθιά ανάσα, μέτρα μέχρι το δέκα και ηρέμησε. Πίστεψέ με, πιάνει!

2. Προσποιήσου ότι δεν είναι το παιδί σου!

Και όμως δεν θα τολμούσες να φωνάξεις ή να εκραγείς μπροστά σε ένα ξένο παιδί! Πόσo μάλλον να το χτυπήσεις ή να χάσεις την ψυχραιμία σου. Ακριβώς, λοιπόν, κάθε φορά που το δικό σου παιδί σε φτάνει στα όριά σου επαναλάμβανε μέσα σου τι θα έκανες αν δεν ήταν δικό σου παιδί.
3. Πήγαινε σε άλλο δωμάτιο

Τη στιγμή που ο θυμός σου χτυπάει κόκκινο και δεν μπορείς παρά να χάσεις την ψυχραιμία σου πήγαινε σε ένα άλλο δωμάτιο ή ακόμα και στο μπάνιο για δύο λεπτά προκειμένου να δώσεις στον εαυτό σου το περιθώριο να πάρει ανάσα και να ηρεμήσει.
Πάντα όμως να θυμάσαι ότι εκεί έξω είναι ένα πιτσιρίκι μόνο του χωρίς επίβλεψη γι' αυτό βεβαιώσου ότι θα είναι ασφαλές πριν φύγεις.
4. Απασχολήσου με κάτι άλλο!
Τη στιγμή που το πιτσιρίκι ετοιμάζεται να τινάξει... τη μπάνκα της ψυχραιμίας σου στον αέρα απασχολήσου με κάτι που περιλαμβάνει επαναλαμβανόμενες κινήσεις όπως στο να συγκεντρωθείς να σκουπίσεις το τραπέζι ή να καθαρίσεις το φύλλο του ντουλαπιού ή να τακτοποιήσεις μια φρουτιέρα.

Έτσι θα συγκεντρωθείς σε αυτό και όχι να ασχοληθείς με το ξέσπασμα του παιδιού που σε οδηγεί στην... παράνοια!
5. Απασχόλησε το παιδί!

Ένα παιδί που φωνάζει και ξεσπά θέλει την προσοχή σου. Πολλές φορές όμως θα σε φτάσει στα όριά σου για να φωνάξεις και να εκραγείς. Ελάχιστες στιγμές πριν αυτό συμβεί θα το καταλάβεις και είναι η ώρα να του δώσεις κάτι να κάνει προκειμένου να μη συνεχιστεί η διαμάχη. Φαντάσου λοιπόν ότι είσαι στην κουζίνα και πρέπει να τελειώσεις το βραδινό φαγητό και το παιδί δεν θέλει με τίποτα να καταλάβει ότι δεν ανοιγοκλείνουμε την πόρτα του ψυγείου. Λίγο πριν εκραγείς γιατί η πόρτα ετοιμάζεται να χαλάσει δώσε στο παιδί κάτι να κάνει όπως να παίξει με κουτάλες ή αν η ηλικία του είναι κατάλληλη να μασήσει ένα καρότο ή να σκουπίσει το πάτωμα!
6. Μίλα σιγότερα από το παιδί.

Τη στιγμή που το παιδί αρχίζει να τσιρίζει και να ωρύεται εσύ θα χαμηλώνεις τη φωνή σου αντί να τη δυναμώνεις στην προσπάθειά σου να ακουστείς. Και αυτό διότι όσο εσύ φωνάζεις τόσο αυτό θα φωνάζει περισσότερο από αντίδραση. Μίλα σιγά, σταθερά και θα ηρεμήσεις αλλά και το παιδί θα καταλάβει ότι δεν είναι διαγωνισμός.
7. Αντί για νεύρα και φωνές πες το με λέξεις!

Ένα παιδί 1, 2, 3 ετών δεν έχει τη γλωσσική δυνατότητα να εκφράσει με λέξεις τι αισθάνεται όπως θυμό, λύπη, απογοήτευση, φόβο.... Χρησιμοποιεί λοιπόν τα ξεσπάσματα που συχνά φέρνουν τη μαμά στα πρόθυρα νευρικής κρίσης.
Τη στιγμή λοιπόν που θα αισθανθείς ότι σε πιάνει κρίση πες δυνατά και με σταθερή φωνή “Η μαμά είναι πάρα πολύ θυμωμένη αυτή τη στιγμή” χωρίς να χάσεις την ψυχραιμία σου και κλείσε τα μάτια ή γύρνα του την πλάτη ή ακόμη μπορείς να του πεις ότι “επειδή κι εσύ είσαι θυμωμένο πήγαινε ένα λεπτό στο δωμάτιό σου”.
8. Πάρε τηλέφωνο το πρόσωπο... ανάγκης σου!
Τη στιγμή που το αίμα σού ανεβαίνει στο κεφάλι και ετοιμάζεσαι να του φωνάξεις πιάσε το τηλέφωνο και πάρε μια φίλη, τη μαμά σου ή όποιο πρόσωπο σε ηρεμεί για να μοιραστείς μαζί του τι συμβαίνει και έτσι να ξεθυμάνει ο θυμός και να ηρεμήσεις!

9. Σκέψου κάτι αστείο!

Τη στιγμή που το πιτσιρίκι σου σε φέρνει στα όριά σου φαντάσου κάτι αστείο που άκουσες ή είδες πρόσφατα και ηρέμησε. Ένα χαριτωμένο κόλπο που κάνει μια μαμά στην Αμερική είναι να φαντάζεται τον άντρα της στη θέση του μικρού γιου της να κάνει ό,τι και το παιδί, δηλαδή να χτυπιέται στο σουπερμάρκετ, να τρώει σκυλοτροφή, να ζωγραφίζει τους τοίχους κ.ο.κ.!
10. Μάθε να αναγνωρίζεις τα όριά σου.

Αυτό σημαίνει ότι αν ξέρεις πότε και γιατί χάνεις την ψυχραιμία σου θα μπορείς να το ελέγξεις καλύτερα. Έτσι αν η μέρα σου ήταν χάλια και βλέπεις ότι το πιτσιρίκι το πάει φιρί-φιρί για φωνές και υστερίες κάντε κάτι παραγωγικό μαζί που θα σας ηρεμήσει και τους δύο όπως το να βγείτε μια βόλτα ή να ζωγραφίσετε αντί να οδηγηθείτε στην παράνοια!

Φτιάξετε φυσικές, σπιτικές μπογιές για τη ζωγραφική του παιδιού σας

Δείτε πώς μπορείτε να παρασκευάσετε χρώματα ζωγραφικής για τον μικρό σας Πικάσο, με αγνά υλικά που θα βρείτε στην κουζίνα σας.
Homemade Paint Recipes Safe for Babies and Toddlers
Είναι φυσιολογικό να ανησυχείτε για τις μπογιές που χρησιμοποιεί το παιδί σας στη ζωγραφική του, αφού τις περισσότερες φορές τα συστατικά που αναγράφονται στις συσκευασίες τους είναι τόσο δυσνόητα όσο... η κινεζική γλώσσα!

Προκειμένου λοιπόν, να είστε και σεις ήσυχοι και το παιδί ασφαλές, δεν έχετε παρά να φτιάξετε τις δικές σας, σπιτικές μπογιές ζωγραφικής με υλικά που θα βρείτε στα ντουλάπια της κουζίνας σας.

Δείτε με ποιον τρόπο, ακολουθώντας τις βήμα προς βήμα οδηγίες που παρατίθενται στη συνέχεια.
  1. Συγκεντρώστε μερικά πλαστικά μπουκάλια για κέτσαπ. Όταν τελειώσει το προϊόν, γεμίστε τα με ζεστό νερό και σαπούνι και πλύνετέ τα καλά. Αφήστε τα να στεγνώσουν, ως συνήθως.
  2. Παρασκευάστε ένα χρώμα κάθε φορά, με το οποίο θα γεμίσετε το κάθε διαθέσιμο μπουκάλι. Καλύψτε την επιφάνεια εργασίας σας με εφημερίδες και φορέστε κάτι πρόχειρο, σε περίπτωση που λερωθείτε κατά τη διάρκεια της διαδικασίας παρασκευής των χρωμάτων. Συγκεντρώστε κοντά σας, ώστε να τα έχετε εύκαιρα ένα κουτάλι, ένα μεγάλο μπολ, ένα πλαστικό χωνί και φυσικά, τα χρώματα ζαχαροπλαστικής της επιλογής σας.
  3. Φτιάξτε πρώτα τη βασική συνταγή: ρίξτε στο μπολ μία κούπα αλάτι, μία κούπα αλεύρι και μία κούπα νερό και ανακατέψτε το μείγμα με το κουτάλι.
  4. Περιχύσετε το χρώμα της επιλογής σας μέσα στο μπολ. Προσπαθήστε να το ρίχνετε σταγόνα σταγόνα, ανακατεύοντας ταυτόχρονα, ώστε να επιτύχετε την επιθυμητή απόχρωση.
  5. Ρίξτε το μείγμα μέσα στο πλαστικό μπουκάλι. Τοποθετήστε το χωνί στο στόμιο του μπουκαλιού και ρίξτε σιγά σιγά το χρώμα που παρασκευάσατε μέσα σε αυτό.
  6. Πλύνετε καλά το μπολ, προτού παρασκευάσετε το επόμενο χρώμα. Τυχόν υπολείμματα από το προηγούμενο χρώμα θα επηρεάσουν την απόχρωση του επόμενου, γι αυτό χρησιμοποιήστε νερό και σαπούνι.
  7. Ακολουθώντας την ίδια, απλή διαδικασία μπορείτε να φτιάξετε όσα χρώματα επιθυμείτε.
Δώστε στο παιδί σας τις καινούριες του μπογιές και αφήστε το να δημιουργήσει τα καλλιτεχνικά του έργα, χωρίς να ανησυχείτε για τυχόν παρενέργειες από την επαφή του με αυτές.

Έκκληση για οικονομική βοήθεια μητέρας
από το Γριζάνο Τρικάλων

 Έκκληση για οικονομική βοήθεια κάνει 36χρονη από το Γριζάνο Τρικάλων

Άμεση ανάγκη οικονομικής βοήθειας έχει 36χρονη συμπολίτισσα η οποία πάσχει από σοβαρή ασθένεια.
Η νεαρή Γκολέτσα Δήμητρα από το Γριζάνο Τρικάλων, χειρουργήθηκε για τρίτη φορά πριν λίγες ημέρες σε κλινική των Αθηνών αλλά δυστυχώς η οικογένειά της αδυνατεί να καλύψει τα έξοδα.
Η χήρα μητέρα της κάνει έκκληση σε όποιον μπορεί να συνδράμει οικονομικά έτσι ώστε να μπορέσει να καταβάλει το οφειλόμενο ποσό.

Για το λόγο αυτό δόθηκε στη δημοσιότητα ο τραπεζικός λογαριασμός της Εθνικής Τράπεζας:

Ο Αριθμός της Εθνικής Τράπεζας: 837/341715-86
ΙΒΑΝ: GR5301108370000083734171586
(Τηλέφωνο οικίας: 2433051138)


Grizaniotis

© Το χαμομηλάκι | To hamomilaki