Friday 21 February 2014

Φτιάχνω παιδική ποδιά για τις χειροτεχνίες!

Τι πιο ωραίο, από μια χειροποίητη αλλά αντοχής
ποδιά για τις χειροτεχνίες!!
όλες τις οδηγίες θα τις βρήτε εδώ: ergocheiron
που τις βρήκε εδώ: ftiaxto.gr

Μύθοι και αλήθειες για τη Διαταραχή
Ελλειμματικής Προσοχής και Υπερκινητικότητας

Πολλοί γονείς βρίσκονται σε σύγχυση για το τι ακριβώς είναι η Διαταραχή Ελλειμματικής Προσοχής και η Διαταραχή Ελλειμματικής Προσοχής και Υπερκινητικότητας.
Και οι δύο αυτές καταστάσεις, αν και ελάχιστα διαφορετικές, αναφέρονται πλέον στην ιατρική κοινότητα ως διαταραχή Ελλειμματικής Προσοχής και Υπερκινητικότητας (ΔΕΠ-Υ).

The 10 Most Successful People With ADHD

Παρακάτω θα διαβάσετε 8 κοινούς μύθους που αφορούν στην συγκεκριμένη διαταραχή, καθώς και τα επιστημονικά δεδομένα που τους καταρρίπτουν.

Μύθος # 1: Μόνο τα παιδιά που είναι υπερκινητικά έχουν διαταραχή Ελλειμματικής Προσοχής και Υπερκινητικότητας.
Ενώ η υπερκινητικότητα είναι το πιο κοινό σύμπτωμα ΔΕΠ-Υ, είναι δυνατό για ένα παιδί να πάσχει από τη διαταραχή χωρίς να είναι υπερκινητικό. Η διαταραχή αυτή έχει πράγματι τρεις υποκατηγορίες:
Ένας κυρίαρχος υποτύπος ελλειμματικής προσοχής: Το παιδί αποσπάται εύκολα από άσχετες εικόνες και ήχους, δεν δίνει προσοχή στις λεπτομέρειες και κάνει λάθη απροσεξίας, σπάνια ακολουθεί οδηγίες προσεκτικά και πλήρως και χάνει ή ξεχνάει πράγματα όπως τα παιχνίδια, τα μολύβια, τα βιβλία, και τα εργαλεία που απαιτούνται για μια εργασία.
Ένας κυρίαρχος υποτύπος υπερκινητικότητας - παρορμητικότητας: Τα συμπτώματα περιλαμβάνουν την αίσθηση ανησυχίας, νευρικότητας και έλλειψη κούρασης. Το παιδί τρέχει, αναρριχάται, αφήνει τη θέση του όταν πρέπει να κάθεται και να είναι ήσυχο, απαντά πριν ακόμη ακούσει ολόκληρη την ερώτηση, και δυσκολεύεται να περιμένει τη σειρά του.
Ένας συνδυασμένος υποτύπος, ο οποίος είναι ο πιο σύνηθης από τους τρείς.
Τα παιδιά που εμπίπτουν αποκλειστικά στον πρώτο υποτύπο μπορεί να πάσχουν από ΔΕΠ-Υ χωρίς να δείχνουν σημάδια υπερκινητικότητας.

Μύθος # 2: Τα παιδιά μπορούν να ξεπεράσουν το ΔΕΠ-Υ.
Εάν αφεθεί χωρίς θεραπεία, η ΔΕΠ-Υ συνεχίζεται μέχρι την ενηλικίωση. Ωστόσο, αναπτύσσοντας τις δυνάμεις τους, ζώντας σε ένα οργανωμένο περιβάλλον και με φαρμακευτική αγωγή, όταν χρειάζεται, τα παιδιά με ΔΕΠ-Υ μπορούν να μεγαλώσουν ως πλήρως παραγωγικοί ενήλικες. Σε ορισμένες σταδιοδρομίες, το να έχει κανείς μεγάλα αποθέματα ενέργειας είναι θετικό στοιχείο.

Μύθος # 3: Τα παιδιά με ΔΕΠ-Υ που λαμβάνουν φάρμακα είναι πιο πιθανό να κάνουν χρήση ναρκωτικών ως έφηβοι.
Ενώ είναι αλήθεια ότι τα άτομα με ΔΕΠ-Υ είναι από τη φύση τους παρορμητικά και πιο πιθανό να αναλάβουν κινδύνους, οι ασθενείς που λαμβάνουν διεγερτικά για τη διαταραχή αυτή διατρέχουν στην πραγματικότητα χαμηλότερο κίνδυνο για χρήση άλλων ναρκωτικών. Τα παιδιά και οι έφηβοι που έχουν ΔΕΠΥ και έχουν και άλλες συνυπάρχουσες παθήσεις μπορεί να βρίσκονται σε υψηλό κίνδυνο για κατάχρηση ναρκωτικών και αλκοόλ, ανεξάρτητα από το θεραπευτικό φάρμακο που λαμβάνουν.

Μύθος # 4: Τα παιδιά με ΔΕΠ-Υ είναι ελάχιστα πειθαρχημένα.
Η ΔΕΠ-Υ είναι μια πάθηση του εγκεφάλου που καθιστά δύσκολο για τα παιδιά να ελέγχουν τη συμπεριφορά τους. Αν και οι ερευνητές δεν έχουν καταφέρει να βρουν την ακριβή αιτία της ΔΕΠ-Υ, έχουν ανακαλύψει μια ξεχωριστή αλλαγή στο μέγεθος του εγκεφάλου και τη δραστηριότητα του στα παιδιά με ΔΕΠ-Υ. Επειδή τα παιδιά αυτά έχουν δυσκολία να ελέγξουν τη συμπεριφορά τους, μπορεί να θεωρηθούν «κακά παιδιά». Αυτό απέχει πολύ από την αλήθεια.

Μύθος #5: Η ΔΕΠ-Υ μπορεί να αντιμετωπιστεί με βότανα και βιταμίνες.
Μπορεί να έχετε ακούσει αναφορές των μέσων ενημέρωσης ή διαφημίσεις για «θαυματουργές θεραπείες».
Ωστόσο, οι ακόλουθες μέθοδοι δεν έχει αποδειχθεί ότι λειτουργούν σε επιστημονικές μελέτες:
* Θεραπεία οπτομετρικής όρασης (ισχυρίζεται ότι η ελαττωματική κίνηση των ματιών και οι ευαισθησίες προκαλούν τα προβλήματα συμπεριφοράς)
* Mega-βιταμίνες και συμπληρώματα μετάλλων
* Φαρμακευτική αγωγή για ασθένεια αντι-κίνησης (για την θεραπεία του εσωτερικού αυτιού)
* Η θεραπεία για τη μόλυνση ζύμης Candida
* Η ΕΓ βιοανάδραση (κατάρτιση για την αύξηση της δραστηριότητας των εγκεφαλικών κυμάτων)
* Η εφαρμοσμένη κινησιολογία (επανευθυγράμμιση των οστών του κρανίου)

Μύθος # 6: Η ΔΕΠ-Υ είναι αποτέλεσμα της πρόσληψης μεγάλων ποσοτήτων ζάχαρης.
Η έρευνα δεν υποστηρίζει τη θεωρία ότι η ζάχαρη μπορεί να προκαλέσει ΔΕΠ-Υ. Στην πραγματικότητα, είναι εξαιρετικά απίθανο ότι η πρόσληψη ζάχαρης μπορεί να επηρεάσει το μέγεθος των τμημάτων του εγκεφάλου του παιδιού, όπως παρατηρείται σε ασθενείς με ΔΕΠ-Υ.

Μύθος # 7: Η ΔΕΠ-Υ δεν συνδέεται με οποιεσδήποτε άλλες συνθήκες.
Η πλειοψηφία των παιδιών που έχουν διαγνωσθεί με ΔΕΠ-Υ έχουν τουλάχιστον μία συνυπάρχουσα κατάσταση.
Οι πιο κοινές συνθήκες είναι οι εξής:
Διαταραχή συμπεριφοράς: Έως και 35% των παιδιών με ΔΕΠ-Υ έχουν επίσης διαταραχή αντιδραστικής διαγωγής. Τα παιδιά με αυτή την κατάσταση τείνουν να χάνουν την ψυχραιμία τους εύκολα και να είναι προκλητικά και εχθρικά απέναντι σε πρόσωπα εξουσίας. Οι μελέτες δείχνουν ότι αυτό το είδος της συνυπάρχουσας κατάστασης είναι πιο συχνό μεταξύ των παιδιών με τον υποτύπο κυρίαρχης υπερκινητικής / παρορμητικής ΔΕΠ-Υ και με συνδυαστικούς τύπους ΔΕΠ-Υ.
Διαταραχές της διάθεσης: Περίπου το 18% των παιδιών με ΔΕΠ-Υ έχουν επίσης διαταραχές της διάθεσης, πιο συχνά μεταξύ των παιδιών με απρόσεκτο τύπο και συνδυασμένες μορφές ΔΕΠ-Υ. Τα παιδιά με διαταραχές της διάθεσης ή κατάθλιψη, συχνά απαιτούν ένα διαφορετικό είδος φαρμακευτικής αγωγής από αυτούς που χρησιμοποιούνται συνήθως.
Οι αγχώδεις διαταραχές: Αυτές επηρεάζουν περίπου το 25% των παιδιών με ΔΕΠ-Υ. Τα παιδιά με αγχώδεις διαταραχές έχουν δυσκολία λειτουργίας λόγω των ακραίων συναισθημάτων φόβου, ανησυχίας ή πανικού, και μπορεί συχνά υποφέρουν από ένα γρήγορο παλμό, εφίδρωση, διάρροια και ναυτία. Συμβουλευτική και / ή φαρμακευτική αγωγή μπορεί να είναι απαραίτητη για τη θεραπεία αυτών των συνυπαρχουσών παθήσεων.
Μαθησιακές δυσκολίες: Οι μαθησιακές δυσκολίες καθιστούν δύσκολο για ένα παιδί να έχει τον έλεγχο ειδικών δεξιοτήτων, όπως η ανάγνωση ή τα μαθηματικά. Η ΔΕΠ-Υ δεν είναι μια μαθησιακή δυσκολία από μόνη της, αλλά είναι ένα κοινό συμπλήρωμα στις μαθησιακές δυσκολίες. Αυτές οι δύο προϋποθέσεις από κοινού μπορεί να καταστήσουν πολύ δύσκολο για ένα παιδί να τα πάει καλά στο σχολείο.

Μύθος # 8: Τα παιδιά με ΔΕΠ-Υ δεν θα καταφέρουν πολλά.
Πολλοί διάσημοι καλλιτέχνες, επιστήμονες, και οι πολιτικοί είχαν ΔΕΠ-Υ (ADHD), ως παιδιά.

Εδώ είναι μια λίστα με μερικές γνωστές προσωπικότητες με ΔΕΠ-Υ:

Ansel Adams
Charlotte / Emily Bronte
Salvador Dali
Emily Dickinson
Ralph Waldo Emerson
Benjamin Franklin
Robert Frost
Zsa Zsa Gabor
Bill Gates
John F. Kennedy
Abraham Lincoln
Mozart
Jack Nicholson
Eugene O' Neill
Elvis Presley
Joan Rivers
Anne Sexton
George Bernard Shaw
Sylvester Stallone
Vincent Van Gogh
Robin Williams
Tennessee Williams
Virginia Woolf
Wright Brothers
Frank Lloyd Wright

Βιβλιογραφία: American Medical Association; American Academy of Pediatrics; Kitty Petty ADD/LD Institute

Το ανωτέρω κείμενο, συμπεριλαμβανομένης της παροχής συμβουλών από γιατρούς και άλλους επαγγελματίες υγείας, αποτελούν γνώμη των γραφόντων και μόνον. Θα πρέπει πάντα να απευθύνεστε στον θεράποντα γιατρό σας για ερωτήσεις σχετικές με ζητήματα υγείας που ενδεχομένως αντιμετωπίζετε.

Πηγή: www.parents.com
Επιμέλεια: Ειρήνη Παρασκευοπούλου
letsfamily

Με ελλειμματική προσοχή το 20% των αγοριών

Ο εννιάχρονος Τζέρι ήταν απορροφημένος με το ηλεκτρονικό του παιχνίδι, ενώ ο πατέρας του προσπαθούσε να εξηγήσει στον παιδίατρο ότι το παιδί είχε αδυναμία συγκέντρωσης.
Το παιδί τριγύριζε στο ιατρείο, αγνοώντας τις ερωτήσεις του γιατρού.

Για λίγο κάθισε στην καρέκλα και άξαφνα πετάχτηκε ουρλιάζοντας: «Στοπ. Ποιο νομίζετε ότι είναι το πρόβλημα εδώ;».
Στην πραγματικότητα το εννιάχρονο αγόρι υποδυόταν ο δρ Πίτερ Γένσεν, ένας από τους διαπρεπέστερους παιδοψυχιάτρους των ΗΠΑ, ο οποίος περιοδεύει σε όλη τη χώρα διδάσκοντας σε παιδιάτρους και άλλους επαγγελματίες υγείας πώς να αξιολογούν τα ψυχικά προβλήματα των παιδιών και ιδιαίτερα τη διαταραχή υπερκινητικότητας και ελλειμματικής προσοχής.
Ενα στα επτά παιδιά στις ΗΠΑ (το 20% του συνόλου των αγοριών) διαγιγνώσκεται με τη διαταραχή πριν κλείσει τα 18 χρόνια, σύμφωνα με τα στοιχεία των Κέντρων Ελέγχου Νοσημάτων και Πρόληψης.

Η ανησυχία για τη διαχείριση της νόσου έχει γεννήσει ερωτήματα για τη διαγνωστική ικανότητα των παιδιάτρων και τη δυνατότητά τους να συνταγογραφήσουν φάρμακα όπως το Adderall και το Concerta, που έχουν αρκετούς κινδύνους.

Εξαιτίας της έλλειψης παιδοψυχιάτρων, το βάρος της διάγνωσης επωμίζονται οι παιδίατροι και οι γενικοί γιατροί, που συνήθως δεν έχουν ιδιαίτερη εκπαίδευση επί του θέματος. Αυτό ακριβώς το πρόβλημα προσπαθεί να αντιμετωπίσει ο δρ Γένσεν με τους συνεργάτες του.

Η εκδήλωση στη Νέα Υόρκη, στην οποία συμμετείχε ο δρ Γένσεν, δεν εστιάστηκε μόνο στη διαταραχή υπερκινητικότητας και ελλειμματικής προσοχής. Αντιθέτως, ο τίτλος της εκδήλωσης ήταν «Μην κάνεις “απλά” κάτι», υπόμνηση στους γιατρούς να μην υποκύψουν στη διάθεση της συνταγογράφησης και να αφιερώσουν περισσότερο χρόνο στη διάγνωση του προβλήματος. Το σεμινάριο οργάνωσε το Ινστιτούτο Προώθησης Παιδικής Υγείας.

 Οι γιατροί υποδύονται τη συμπεριφορά των μικρών ασθενών που πάσχουν από διαταραχές υπερκινητικότητας και ελλειμματικής προσοχής, βοηθώντας τους συναδέλφους τους να αναγνωρίσουν ευκολότερα το πρόβλημα.        

Πιο φειδωλοί
Αν και το πρόγραμμα δεν αποθαρρύνει τους γιατρούς από το να διαγιγνώσκουν τη διαταραχή και να συνταγογραφούν φάρμακα –αφού αν ο ασθενής μείνει χωρίς θεραπεία, θα αντιμετωπίσει πολλά προβλήματα στον ακαδημαϊκό και κοινωνικό στίβο–, όσοι το παρακολούθησαν υποστηρίζουν ότι είναι πιο φειδωλοί.

Η δρ Νίνα Χιούμπερμαν, παιδίατρος στο Μπρονξ, παραδέχεται ότι το πρόγραμμα επέτρεψε στους γιατρούς να περιθάλπουν άτομα με περιορισμένη πρόσβαση στις δομές παροχής ιατρικής φροντίδας. Τώρα η δρ Χιούμπερμαν δεν αναγκάζεται να στέλνει τις οικογένειες σε ειδικούς με τον κίνδυνο να μην τους επισκεφθούν ποτέ λόγω κόστους, απόστασης ή του στίγματος της νόσου.
Ωστόσο, η επίδραση που έχει το πρόγραμμα του Ινστιτούτου είναι περιορισμένη. Σε κάθε εκπαιδευτικό κύκλο συμμετέχουν 40 γιατροί. Είναι, λοιπόν, δύσκολο να επηρεάσουν τον χειρισμό 400.000 παιδιών που διαγιγνώσκονται με τη διαταραχή κάθε χρόνο.


kathimerini

Θα πρόσφερες το παλτό σου σε ένα παιδί που κρυώνει;
Would You Help A Freezing Child?

Το Καλό είναι παρόν, είναι εδώ...


Ένας πιτσιρικάς 11 χρονών κάθισε στη στάση ενός λεωφορείου, μία χιονισμένη ημέρα στο Οσλο της Νορβηγίας.
Ο μικρός δεν φορούσε παλτό.
Κρυφές κάμερες κατέγραφαν τις αντιδράσεις των περαστικών στα πλαίσια ενός πειράματος του νορβηγικού παραρτήματος "παιδικά χωριά SOS".
Η όλη προσπάθεια έγινε ώστε η δημοσιοποίηση του βίντεο να ευαισθητοποιήσει τους Νορβηγούς να προσφέρουν ζεστά ρούχα στα παιδιά της Συρίας.
Είναι εξαιρετική η αντίδραση των ανθρώπων που έβλεπαν τον μικρό οι οποίοι στη μεγάλη τους πλειοψηφία πρόσφεραν τα ρούχα τους στον 11χρονο για να ζεσταθεί.

"Οι άνθρωποι πρέπει να φροντίσουν όλα τα παιδιά της Συρίας όπως φρόντισαν και αυτό το αγόρι" είναι τα λόγια της Synne Ronning της υπευθύνου των παιδικών χωριών στη Νορβηγία.Όπως αναφέρει το ρεπορτάζ της huffingtonpost το αγόρι ήταν εθελοντής και σε καμιά περίπτωση δεν τέθηκε η ζωή του ή η υγειά του σε κάποιο κίνδυνο.
Απίστευτα συγκινητικές οι αντιδράσεις των ανθρώπων.

Δείτε το βίντεο.



επιμέλεια:
alfavitagr

© Το χαμομηλάκι | To hamomilaki