Tuesday 17 June 2014

Μμμμ... η μανούλα έφτιαξε Παγωτό Καραμέλα!! / Salted Caramel Ice Cream

Εύκολο παγωτό καραμέλα με 4 μόνο υλικά
 
 
Το λιμπίζεστε;;;
Το λιγουρεύεστε;;;
 
Δείτε τη συνταγή στη μητερούλα!!

Συμβουλές για την πρόληψη πνιγμού σε μικρά παιδιά

Από τη στιγμή που το παιδί αρχίζει να πιάνει πράγματα με τα χέρια του, μέχρι τουλάχιστον την ηλικία των 4 ή 5 ετών, πρέπει να είμαστε πάρα πολύ προσεκτικοί, διότι υπάρχει μεγάλος κίνδυνος πνιγμού.

Τα παιδιά κάτω των 4 ετών, είναι πιθανόν να πνιγούν με το παραμικρό. Αυτό συμβαίνει γιατί θέλουν να εξερευνήσουν τον κόσμο γύρω τους, βάζοντας τα πάντα στο στόμα.
Επίσης αυτό συμβαίνει γιατί ακόμη δεν έχουν μάθει πώς να μασάνε και να καταπίνουν το φαγητό τους σωστά. Τα μωράκια, στην ηλικία των 6 ή 7 μηνών, μπορούν να κόψουν ένα κομματάκι από την τροφή τους με τα καινούργια μπροστινά δόντια τους αλλά δεν είναι ακόμη σε θέση να το μασήσουν. Αμάσητα κομμάτια τροφής μπορεί να μπλοκάρουν τον αεραγωγό ή να οδηγηθούν στους πνεύμονες.

Συμβουλές για την πρόληψη πνιγμού σε μικρά παιδιά.

Προσέξτε:
Επιβλέπετε πάντα τα μικρά παιδιά κάθε φορά που τρώνε ή πίνουν. Τα παιδιά συνήθως δεν κάνουν κάποιο θόρυβο για να σας ειδοποιήσουν ότι πνίγονται. Έτσι, μην αφήνετε ποτέ το παιδί σας να φάει όταν οδηγείτε ή όταν είσαστε μακριά του.

Κρατήστε τα καθισμένα:
Βεβαιωθείτε ότι κάθονται όταν τρώνε. Μην τα αφήνετε να τρώνε ξαπλωμένα, περπατώντας, σκαρφαλώνοντας ή τρέχοντας.

Πολτοποιήστε και κόψτε το φαγητό του:
Στη μικρή αυτή ηλικία, το φαγητό του πρέπει να είναι πολτοποιημένο, σαν αλοιφή ή κρέμα, για να μπορέσει να το φάει χωρίς κίνδυνο. Όταν πλέον αρχίσει να μασάει, κόψτε τα λαχανικά, τα φρούτα, το κρέας και το τυρί σε πολύ μικρά κομμάτια, περίπου στο μέγεθος του μπιζελιού. Βούτυρα και μαλακά τυριά είναι επίσης επικίνδυνα. Απλώστε μία μικρή ποσότητα σε μικρά κομμάτια ψωμιού ή κράκερ.

Επιλέξτε τα σνακ με σύνεση:
Μην δίνετε στα παιδιά ποπκορν, ξηρούς καρπούς, σπόρους, ολόκληρη ρόγα σταφυλιού, σκληρή καραμέλα, κολλώδη καραμέλα ή τσίχλες, μέχρι την ηλικία των 4 ετών. Οι σπόροι είναι βέβαια πολύ μικροί για να πνιγεί ένα παιδάκι, αλλά υπάρχει περίπτωση να κολλήσουν στους αεραγωγούς και να προκαλέσουν λοίμωξη.

Προσοχή στα φάρμακα για τα δοντάκια τους:
Μην ταΐζετε το παιδί σας αμέσως μετά τη χρήση φαρμάκου που ανακουφίζει από τον πόνο των δοντιών του, επειδή μπορεί να μουδιάσει ο λαιμός και να δυσκολέψει την κατάποση.

Αποφύγετε τα μικρά αντικείμενα:
Μην αφήνετε τα μικρά παιδιά να παίζουν με κουμπιά, κέρματα, παραμάνες, μπαλόνια, μικρές πέτρες ή ο,τιδήποτε άλλο μικρότερο των 2 ή 3 εκατοστών.

Κρατήστε το ταλκ μακριά του:
Μην αφήνετε τα παιδιά να παίζουν με το ταλκ. Μπορεί να το ανοίξουν και η σκόνη να φράξει το λαιμό τους. Σε περίπτωση κινδύνου, καλέστε αμέσως βοήθεια. Είναι σημαντικό να μάθετε λεπτομέρειες για να το βοηθήσετε την στιγμή εκείνη, προσφέροντάς του πρώτες βοήθειες για μωρά.

babyradio
paidorama.com

Μια βόλτα με τον πατέρα μου...

Πολλά χρονιά πριν, όταν οι γειτονιές μύριζαν βασιλικό και δυόσμο, όταν τις Κυριακές μετά την εκκλησία σε περίμενε το Κυριακάτικο τραπέζι, τότε που οι φωνές των παιδιών ήταν χαρούμενες ακόμη, τότε που όλα ήταν διαφορετικά, τα χρώματα, οι μυρωδιές, η οικογένεια, οι άνθρωποι...
 
 
Καιρός πάει που έφυγε ο πατέρας, μα ακούω ακόμα τα βαριά του βήματα από την άκρη του δρόμου να έρχεται κουρασμένος απ' την δουλειά...
Καιρός πάει που έφυγε, αλλά ακόμα ακούω τα λόγια του...
Παιδί μου να προχώρας όρθιος ως το τέλος (ήταν ήρωας πολέμου με τρία παράσημα ανδρείας)..... Αυτά βέβαια πότε δεν μέτρησαν, το μεγαλύτερο παράσημο του ήταν, όπως έλεγε, τα παιδιά του...
Γιε μου να ξέρεις ότι δεν μπορώ να σου δώσω τίποτα παρά μόνο ένα καλό και καθαρό όνομα...

Καιρός πάει που έφυγε και θυμάμαι να πίνει καφέ ώρες ολάκερες με την Μάνα μου και να σωζότανε, αυτοί οι δυο έκαναν την καλύτερη παρέα... μια φορά τον ρώτησα: αλήθεια ρε πατέρα, τι λέτε τόσες ώρες μαζί; Μου είπε κάτι που με πήρε χρόνια να το καταλάβω, όταν διάβασα ένα χαρτί, κάτι σαν διαθήκη... δεν είχε τίποτα να αφήσει παρά ένα σπιτάκι και αυτό με δάνειο απ' τον ΟΕΚ, το άφηνε στην μάνα μας... και κατέληγε στο τέλος: 
Επιθυμώ και παρακαλώ τα παιδιά μου να περιοριστούν στην νόμιμη και μόνο μοίρα τους και όσο θα ζει η Μάνα τους, να την αγαπούν, να την σέβονται και να την προστατεύουν όταν θα έχει ανάγκη προστασίας (16 του Νοέμβρη 1978)
Με πήρε πολλά χρόνια να καταλάβω πως μου είπε ότι: Το πιο σημαντικό έργο που κάνει ένας πατέρας για τα παιδιά του, είναι να αγαπαει την μάνα τους.!!!!
Δεν με χτύπησε ποτές, μου λεγε ότι "αυτός που έχει δύναμη, δεν υψώνει την φωνή, ούτε και το χέρι...." (γι αυτό όλο το ξύλο το έτρωγα απ' την μάνα μου)...
Ήταν στρατιώτης δέκα χρονια, Αλβανια, Μεση Ανατολη, Ριμινι... δεν ζήτησε τιποτα, μου έλεγε να «μην έχω υποχρέωση σε κανέναν»...

Μου έμαθε ποδήλατο, μου έλεγε ότι για να μάθω ποδήλατο, πρεπει να ξέρω ισορροπία, θα σου χρειαστεί η ισορροπία γιε μου, στην ζωή...
Καιρός πάει που εφυγε, δεν μιλαγε πολυ, μα δάκρυζε... κάποιος αργότερα έγραψε ότι "Λόγια είναι τα δάκρυα"....
 
Έγινα πατερας, εγινα παππούς... αν με ρωτούσε κάποιος τι θα ήθελα σαν δώρο πιο πολύ στην ζωή μου, θα του απαντούσα: Mια βόλτα με τον πατέρα μου στην θάλασσα, ενα ήσυχο καφενειο, δυο καφέδες και να κοιταζόμαστε στα μάτια... α ρε ΠΑΤΕΡΑ....
 
~ Χάρης Ανεμούδης

© Το χαμομηλάκι | To hamomilaki