Saturday 12 July 2014

Έρωτες και ελπίδα στο καφέ της χαράς. Όχι στον στιγματισμό των ψυχικά ασθενών

Εξήντα άνθρωποι με ψυχικά προβλήματα συναντιούνται και ξαναμαθαίνουν να ζουν στην κοινωνική λέσχη «Ευ Ζην» στο Αιγάλεω

 Ο Μανόλης είναι από τους «παλιούς» θαμώνες του καφενείου, η Ειρήνη από τους νεώτερους. Έχουν την ίδια ηλικία, πάτησαν και οι δύο στα 41.

Παρόμοια είναι και η πορεία της ζωής τους έως τώρα, όπως και των άλλων ανθρώπων (συνολικά εξήντα) με ψυχικά προβλήματα που συχνάζουν στην κοινωνική λέσχη «Ευ Ζην», στην οδό Δωδεκανήσου 14 στο Αιγάλεω.

Σε αυτό το ξεχωριστό καφενείο γνωρίστηκαν η Ειρήνη και ο Μανόλης πριν από δύο χρόνια. Ο Μανόλης ήταν κλειστός, σιωπηλός, απόμακρος. Η Ειρήνη πιο ανοιχτή, γελαστή και διαχυτική. Σε ελάχιστο χρόνο κέρδισε την εμπιστοσύνη του Μανόλη, έγιναν καλοί φίλοι και σύντομα όλοι στη λέσχη έμαθαν αυτό που ο Μανόλης ρωτάει τον καθένα: «Το ξέρετε ότι αγαπάω την Ειρήνη;». Είμαστε ερωτευμένοι με τον Μανόλη, λέει και η Ειρήνη. «Το ξέρουν και οι δικοί μας και λέμε τα Χριστούγεννα να φορέσουμε βέρες»!


Σχεδιάζουν το μέλλον
Βρίσκονται κάθε απόγευμα, λίγο μετά τις 6, στο «καφενείο». Πίνουν τον καφέ τους και για ώρες σχεδιάζουν το μέλλον. Η Ειρήνη είναι ο μόνος άνθρωπος με τον οποίο γελάει τόσο ανοιχτόκαρδα ο Μανόλης και εκείνη παρακολουθεί κάθε του λέξη και τον κοιτάζει συνεχώς στα μάτια. Δεν τους νοιάζουν οι γύρω τους. Ξέρουν ότι βρίσκονται «σπίτι» και ότι σε αυτό τον χώρο κανείς δεν κριτικάρει κανένα και ο καθένας έχει την αποδοχή των υπολοίπων! «Δεν την προκαλούμε εμείς την αρρώστια. Η αρρώστια διαλέγει», λέει η 35χρονη Μαρία Σούκα. Όταν ήταν έφηβη, «άρχισα να μιλάω μόνη μου, άκουγα φωνές και έβλεπα οράματα. Η μητέρα μου έκρυβε από όλους το πρόβλημα, αλλά η θεία μου που το κατάλαβε με πήγε στον γιατρό». Τα χρόνια που ακολούθησαν έχασε τους γονείς της και «με ανέλαβαν οι θείοι μου που με αγαπάνε, με φροντίζουν, μου αγοράζουν ρούχα, με πηγαίνουν στο Αιγινήτειο στον γιατρό μου, μου δίνουν τα φάρμακά μου».

Ωστόσο το καλύτερο φάρμακο για τη Μαρία είναι το «καφενείο». Η Μαρία δεν μπορεί να διανοηθεί τη ζωή της χωρίς τον απογευματινό καφέ με τους φίλους της, χωρίς τη συμμετοχή της στη χορωδία της λέσχης ή στη θεατρική ομάδα που γίνεται κάθε Πέμπτη με τη βοήθεια του Δήμου Αιγάλεω και του σκηνοθέτη Γιώργου Σαλτόγλου.

«Μαθαίνω πολλά»
Ορισμένοι ζωγραφίζουν και εκθέτουν στη λέσχη τους πίνακές τους. «Όταν αρρώστησα δάγκωνα τα χέρια μου, δάγκωνα τα έπιπλα, τις πόρτες. Οι κρίσεις ήταν φοβερές. Τώρα η κατάστασή μου είναι ελεγχόμενη. Έρχομαι στη λέσχη από την Αργυρούπολη, αλλά εδώ νιώθω πράγματι ξαλαφρωμένος. Μου αρέσει να ζωγραφίζω, όχι να μιλάω πολύ. Μαθαίνω πολλά από τη ζωγράφο Αγγελική Αλβενιώτου», λέει ο 44χρονος Γιώργος Καλογερόπουλος.

Σε κάποιους άλλους όπως ο Νίκος Τσουλέλης αρέσει να γράφουν ποιήματα. Στη θεατρική ομάδα παίρνουν μέρος η Μαρία, ο Γιάννης, η Αθηνά, η Ειρήνη και ο Μανόλης.

Την πρώτη φορά που πηγαίνουν στη λέσχη, οι περισσότεροι είναι κλειστοί, επιφυλακτικοί, καχύποπτοι λόγω της ψυχικής ασθένειας. «Κλεισμένοι για μέρες, μήνες ή και χρόνια στο σπίτι, χωρίς επικοινωνία και επαφή με άλλους ανθρώπους, εγκαταλείπουν τον εαυτό τους, βρίσκονται σε ένταση με την οικογένεια και είναι εχθρικοί σε κάθε προσέγγιση», εξηγεί στα «ΝΕΑ» η Βάσω Παναγιωτοπούλου, υπεύθυνη της λέσχης. «Εδώ τους φέρνει η ίδια η οικογένεια ύστερα από σύσταση των ψυχιάτρων. Σε ελάχιστο χρόνο η εικόνα τους αλλάζει. Όλοι κάνουν φίλους, το πιο σημαντικό! Συζητούν μεταξύ τους τα προβλήματά τους, υποστηρίζει και στηρίζει ο ένας τον άλλο, βλέπονται και έξω από τη λέσχη, δημιουργούν στενές φιλικές σχέσεις ή ερωτεύονται, όπως ο Μανόλης με την Ειρήνη και ο Γιάννης με τη Σμαράγδα!» συμπληρώνει.

Με τη βοήθεια της τέχνης
Η κοινωνική λέσχη «Ευ Ζην» αποτελεί πιλοτική προσπάθεια για ποιότητα ζωής του Ελληνικού Κέντρου Ψυχικής Υγιεινής και Ερευνών. «Είναι το άλλο μάτι στην κοινωνική ψυχιατρική! Εδώ χρησιμοποιούμε την τέχνη θεραπευτικά και έχουμε εντυπωσιακά αποτελέσματα», λέει η Πόλα Νικολάου, πρόεδρος του Κοινωνικού Συνεταιρισμού Περιορισμένης Ευθύνης όπου εργάζονται και αμείβονται πολλά από τα μέλη της κοινωνικής λέσχης.

ΡΕΠΟΡΤΑΖ: Αρετή Αθανασίου athanasiou@dolnet.gr
ΔΗΜΟΣΙΕΥΘΗΚΕ: Τετάρτη 1 Ιουλίου 2009

Αφήστε τα παιδιά να λερωθούν - Απολύμανση με μέτρο

Όλοι οι γονείς γίνονται υστερικοί όταν έχουν να κάνουν με… βρωμιά! Όταν βλέπουν το παιδί να κυλιέται στα χώματα και στις λάσπες τρέχουν να το καθαρίσουν και να το νουθετήσουν προκειμένου να μην το επαναλάβει.
 
The Dirton your child's development
Ωστόσο, τα νέα δεδομένα δείχνουν πως ίσως τελικά η βρωμιά να μην κάνει και τόσο κακό! H ειδικευμένη παιδίατρος κ. Μαρία Παπαδάκη κάνει τις δικές της πολύ σημαντικές επισημάνσεις.
Η κ. Παπαδάκη εξηγεί αρχικά ότι είναι απαραίτητο οι γονείς να μην μεγαλώνουν τα παιδιά μέσα σε ένα αποστειρωμένο περιβάλλον, στο οποίο δεν υπάρχει καμία επαφή με μικρόβια. Αντιθέτως, συνιστά ότι είναι εξαιρετικά σημαντικό τα παιδιά, από μικρή ηλικία, να έρχονται σε επαφή και με “βρωμιές” (π.χ. χώματα και λάσπες), αρκεί σε αυτές να μην υπάρχουν περιττώματα ζώων ή αιχμηρά αντικείμενα. Υπάρχουν τέσσερις σημαντικοί λόγοι για τους οποίους μπορεί να είναι και καλό ένα παιδί να έρχεται κάποιες στιγμές σε επαφή με βρωμιά:
Η βρωμιά “κάνει καλό” στον οργανισμό
Αναρωτηθήκατε ποτέ γιατί τα παιδιά βάζουν συνέχεια βρώμικα πράγματα στο στόμα τους; Σύμφωνα με δημοσίευμα των New York Times είναι πολύ πιθανό να κρύβεται ένας αναπτυξιακός λόγος πίσω από αυτή την συμπεριφορά. Πολλοί ερευνητές έχουν καταλήξει ότι τα εκατομμύρια βακτηρίων και ιών που μπαίνουν κάθε λεπτό στο σώμα μας είναι απαραίτητα για την ανάπτυξη ενός καλού και γερού ανοσοποιητικού συστήματος. Η βρωμιά, όπως λέει η κ. Παπαδάκη, βοηθά στο να αναπτυχθεί καλύτερα το ανοσοποιητικό σύστημα και να προσαρμοστεί στις καθημερινές συνθήκες. Κοινώς, η υπερβολική καθαριότητα δεν αφήνει το σώμα να αναπτύξει μηχανισμούς αυτοάμυνας!
Η βρωμιά “κάνει καλό” στον εγκέφαλο
Μια έρευνα του 2010 που πραγματοποιήθηκε σε Κολλέγιο της Νέας Υόρκης ανακάλυψε ότι το βακτήριο “mycobacterium vaccae” μπορεί να επιταχύνει τις διαδικασίες εκμάθησης καθώς και να ανεβάσει την διάθεση, διεγείροντας τα επίπεδα σεροτονίνης στον εγκέφαλο. Οι ερευνητές φαίνεται πως πειραματίστηκαν με ποντίκια, ενώ προσπάθησαν να δουν κατά πόσο το συγκεκριμένο βακτήριο μπορεί να αντιμετωπίσει και την κατάθλιψη στους ανθρώπους. Επιπλέον, το περιοδικό Discovery έχει δημοσιεύσει άρθρο στο οποίο υποστηρίζει ότι η βρωμιά είναι το νέο “prozac”, εννοώντας ότι το συγκεκριμένο βακτήριο μπορεί να ανεβάσει την διάθεση όπως θα έκανε και ένα ψυχοφάρμακο.
Η βρωμιά μπορεί να “κάνει καλό” και στο δέρμα
Ερευνητές από το Πανεπιστήμιο της Καλιφόρνια στο Σαν Ντιέγκο (2009) διαπίστωσαν πως η υπερβολική καθαριότητα βλάπτει την ικανότητα αυτοΐασης του δέρματος, μιας και τα φυσιολογικά βακτήρια που ζουν στο δέρμα πυροδοτούν μια διαδικασία, η οποία προστατεύει το δέρμα από τη φλεγμονή του τραύματος.
Μελετώντας ποντίκια και ανθρώπινα κύτταρα, οι ειδικοί εντόπισαν ένα κοινό γένος βακτηρίων, τον σταφυλόκοκκο, ο οποίος μπλοκάρει ένα σημαντικό βήμα στην αλληλουχία των γεγονότων που οδηγούν στη φλεγμονή. Πιο συγκεκριμένα, παράγει ένα μόριο, το λιποτειχοϊκό οξύ (LΤΑ), το οποίο επενεργεί στα κερατινοκύτταρα, τα βασικά είδη κυττάρων που βρίσκονται στην εξωτερική στιβάδα του δέρματος, διατηρώντας τα υπό έλεγχο και αποτρέποντάς τα από το να πυροδοτήσουν κάποια επιθετική φλεγμονική αντίδραση. Συμπέρασμα; Τα μικρόβια μπορούν να προστατέψουν από δερματικές φλεγμονές.
Η βρωμιά μπορεί να αντιμετωπίσει άσθμα και αλλεργίες
Ερευνητές της Ιατρικής Σχολής του Πανεπιστημίου του Χάρβαρντ δημοσίευσαν έρευνα στην οποία αποκαλύπτουν τις ευεργετικές ιδιότητες της βρωμιάς. Μια ακόμη έρευνα που δημοσιεύτηκε μόλις πριν λίγες ημέρες στο περιοδικό Science Daily προτρέπει, επίσης, τους γονείς να εκθέτουν τα παιδιά τους από μικρή ηλικία στην βρωμιά προκειμένου να μην υπάρξουν μεγάλα ποσοστά αλλεργιών και άσθματος. Η συγκεκριμένη έρευνα, μάλιστα, αναφέρει πως είναι ακόμα καλύτερο αν τα παιδιά εκτεθούν σε μικρόβια πριν τον έναν χρόνο ζωής τους!
Τα νέα ευρήματα ενισχύουν τη θεωρία για την σύγχρονη εμμονή που υπάρχει με την καθαριότητα και την υγιεινή, η οποία έχει οδηγήσει σε μία έκρηξη αλλεργιών, άσθματος και άλλων προβλημάτων υγείας. Οι επιστήμονες πλέον πιστεύουν ότι η σύγχρονη κοινωνία με τη μανία που έχει για την υγιεινή και την εύκολη πρόσβαση σε αντιβιοτικά, κάνει τα παιδιά υπερευαίσθητα και ευάλωτα σε αβλαβή αλλεργιογόνα. Η κ. Παπαδάκη συμφωνεί πως η βρωμιά βοηθά στο να μην αναπτυχθούν δερματικές και τροφικές αλλεργίες στο παιδί.
Απολύμανση με μέτρο
-Να χρησιμοποιείτε με μέτρο το αντιβακτηριδιακό σαπούνι και αντίστοιχα καθαριστικά μέσα στο σπίτι. Η υπερβολή στην χρήση αντιβακτηριακών σαπουνιών και διαφόρων άλλων καθαριστικών, είναι πολύ πιθανό να σκοτώσει βέβαια τα μικρόβια, αλλά και να αποδυναμώσει το ανοσοποιητικό σύστημα του παιδιού.
-Να χρησιμοποιείτε τα αντιβιοτικά με προσοχή, ώστε να μπορεί το ανοσοποιητικό σύστημα του παιδιού να μάθει να καταπολεμά μόνο του τις ασθένειες και τις ιώσεις.
-Ακόμα και στην καθαριότητα πάνω απ’όλα απαραίτητη είναι η ισορροπία. Αφήστε το παιδί να παίξει λίγο πιο ελεύθερα στο χώμα ή στην παραλία, φροντίζοντας βέβαια πάντα για τους βασικούς κανόνες υγιεινής!

© Το χαμομηλάκι | To hamomilaki