Wednesday 23 July 2014

This Land is mine - H Ιστορία της Αιματοβαμμένης Παλαιστίνης σ' ένα ολιγόλεπτο animation

Από τους Πρώτους Ανθρώπους μέχρι το κράτος του Ισραήλ και τους αγωνιστές της Παλαιστίνης...
Χιλιάδες τα χρόνια που μεσολάβησαν, χιλιάδες και οι μάχες για την τελική επικράτηση στην αιματοβαμμένη αυτή γη της Μέσης Ανατολής.
 

Διάφοροι οι διεκδικητές: 
Αιγύπτιοι και Καναΐτες,
Ασύριοι και Ισραηλίτες,
Βαβυλώνιοι και Μακεδόνες,
Πτολεμαίοι και Σελευκίδες,
Μακαβαίοι και Ρωμαίοι,
Βυζαντινοι και Άραβες,
Σταυροφόροι και Οθωμανοί,
Μεγάλες Δυνάμεις της Δύσης και Παλαιστίνιοι,
Σιωνιστές και Χαμάς/Χεζμπολάχ,
Ισραηλινό κράτος και παλαιστίνιοι μαχητές.
Διαφορετικός κάθε φορά ο νικητής, ένας όμως ο πιο μεγάλος όλων: ο Άγγελος του Θανάτου...
 
Η τραγική αυτή ιστορική συνέχεια, αποτέλεσε την αιτία για να εμπνευστεί η Nina Paley και να δημιουργήσει το παρακάτω βίντεο.
 

 
Το τραγούδι που χρησιμοποιείται για να "ντύσει" το καταπληκτικό αυτό animation είναι το “The Exodus Song (This Land Is Mine)” από τον Ernest Gold και τον Pat Boone, σε εκτέλεση Andy Williams.
 

Δίχρονο αγοράκι μασούσε το φαγητό και τάιζε
από το στόμα του την ανάπηρη μητέρα του

Συνήθως η μητέρα είναι εκείνη που ταΐζει το μικρό παιδί της.
Τι συμβαίνει όμως όταν η μητέρα κινδυνεύει να πεθάνει, δεν μπορεί να τραφεί μόνη της και το παιδί της είναι μόλις 2 χρονών; 
Mother paralysed in a car crash is woken from a coma by her son who then chews her food and mouth feeds her

Η ιστορία που θα διαβάσετε συνέβη στην Κίνα. Πρωταγωνιστής είναι ένα 2χρονο παιδάκι και η μητέρα του η οποία έμεινε ανάπηρη, όταν ένα φορτηγό έπεσε επάνω της ενώ βρισκόταν στη στάση και περίμενε το λεωφορείο.
Μετά το περιστατικό η γυναίκα έπεσε σε κώμα για πολλές εβδομάδες και ο μικρούλης μεγάλωνε με τον πατέρα του. Όταν η μητέρα συνήλθε δεν μπορούσε ούτε τις βασικές της ανάγκες να ικανοποιήσει.

Δεν μπορούσε καν να μασήσει το φαγητό της και να φάει μόνη της. Μεταφέρθηκε στο σπίτι και έμενε με τον μικρούλη της, αφού ο πατέρας έπρεπε να λείψει σε άλλη πόλη λόγω δουλειάς.

Ο μικρός ανέλαβε την φροντίδα της μητέρας του. 
Το συγκλονιστικότερο ήταν ότι με κάποιο τρόπο γνώριζε;, ένιωθε; κανείς δεν ξέρει, η μητέρα του δεν μπορούσε να φάει μόνη της. Τότε το δίχρονο παιδάκι, έφερνε το φαγητό της δίπλα στο κρεβάτι της.
Ακουμπούσε το πιάτο στο κομοδίνο, έπαιρνε μια μπουκίτσα, την μασούσε καλά και στη συνέχεια άγγιζε το στοματάκι του στο ανοιχτό στόμα της μανούλας του και άφηνε την μασημένη τροφή μέσα της.

Αυτό την έσωσε. Η μητέρα του μικρού κατάφερε σιγά σιγά να επανέλθει και να αναρρώσει σε μεγάλο βαθμό και σήμερα μαζί με τον γιο της απολαμβάνουν μια οικογενειακή ζωή.
news247

Η επιστολή Νορβηγού Γιατρού που βρίσκεται στη Γάζα
Letter from Gaza by a Norwegian doctor


Mads Gilbert MD PhD
Professor and Clinical Head Clinic
of Emergency Medicine
University Hospital of North Norway
 
Η χθεσινή νύχτα ήταν ακραία. Η «χερσαία εισβολή» στη Γάζα είχε αποτέλεσμα δεκάδες θύματα και αυτοκίνητα γεμάτα με ακρωτηριασμένους, σπαρασσόμενους, αιμορραγούντες, με ρίγη, ετοιμοθάνατους – κάθε είδους τραυματισμένους Παλαιστινίους, όλων των ηλικιών, όλοι άμαχοι, όλοι αθώοι.
 

Οι ήρωες στα ασθενοφόρα και σε όλα τα νοσοκομεία της Γάζας εργάζονται12-24ωρες βάρδιες, χλωμοί από την κούραση και τον απάνθρωπο φόρτο εργασίας (χωρίς πληρωμή όλων στη Shifa τους τελευταίους 4 μήνες), νοιάζονται, συζητούν, προσπαθούν να κατανοήσουν το ακατάληπτο χάος των πτωμάτων, των μεγεθών, των άκρων, όσων περπατούν, όσων δεν περπατούν, όσων αναπνέουν, όσων δεν αναπνέουν, όσων αιμορραγούν, όσων δεν αιμορραγούν, ανθρώπων. ΑΝΘΡΩΠΩΝ!
Τώρα, για μία ακόμη φορά αντιμετωπίζονται σαν ζώα από «τον πιο ηθικό στρατό στον κόσμο» (sic!).
Ο σεβασμός μου για τους τραυματίες είναι απέραντος, στη συγκρατημένη αποφασιστικότητά τους μέσα στον πόνο, την αγωνία και το σοκ, ο θαυμασμός μου για το προσωπικό και τους εθελοντές είναι ατέρμονος, η εγγύτητά μου στο παλαιστινιακό “sumud” μου δίνει δύναμη, αν και είναι στιγμές που θέλω απλώς να ουρλιάξω, να κρατήσω κάποιον σφιχτά, να κλάψω, να μυρίσω το δέρμα και τα μαλλιά του ζεστού παιδιού, που είναι καλυμμένο με αίμα, να προστατευτούμε μέσα σε μια αιώνια αγκαλιά – αλλά
δεν έχουμε τέτοια πολυτέλεια, ούτε εκείνοι έχουν.
Σταχτιά πρόσωπα – Ω ΟΧΙ! όχι ένα ακόμη φορτίο με δεκάδες ακρωτηριασμένους και αιμορραγούντες, έχουμε ακόμη λίμνες αίματος στο πάτωμα της Εντατικής, σωρούς από ποτισμένες στο αίμα γάζες που στάζουν να καθαρίσουμε –ω- οι καθαριστές/στριες, παντού, γρήγορα φτυαρίζουν το αίμα και τους ιστούς που απορρίπτονται, τα μαλλιά, τα ρούχα, τους ορούς –τα απομεινάρια του θανάτου- όλα απομακρύνονται… για να
προετοιμαστούν ξανά, για να επαναληφθούν πάλι από την αρχή.
Πάνω από 100 περιστατικά εισήλθαν στη Shifa τις τελευταίες 24 ώρες. Αρκετά για ένα μεγάλο καλά εξοπλισμένο με τα πάντα νοσοκομείο, αλλά εδώ – σχεδόν τίποτα: ηλεκτρικό, νερό, αναλώσιμα, φάρμακα, πίνακες πορείας ασθενών, όργανα, οθόνες – όλα σκουριασμένα και σαν να προήλθαν από μουσεία νοσοκομείων του χθες. Αλλά δεν παραπονιούνται, αυτοί οι ήρωες.
Συνεχίζουν, όπως οι μαχητές, προχωρούν, με ασύληπτη αποφασιστικότητα.

Και καθώς σας γράφω αυτά τα λόγια, μόνος, σ’ ένα κρεβάτι, τα δάκρυά μου κυλούν, τα ζεστά αλλά άχρηστα δάκρυα της οδύνης και της θλίψης, της οργής και του φόβου. Δεν συμβαίνει αυτό!
Και μετά, τώρα μόλις, η ορχήστρα της ισραηλινής πολεμικής μηχανής ξεκινά ξανά τη μακάβρια συμφωνία της, τώρα δα: ριπές πυροβολικού από τα πλοία του ναυτικού ακριβώς κάτω στις ακτές, η βοή των F16, των αποκρουστικών μη επανδρωμένων αεροσκαφών (αραβικά «Zennanis», αυτά που μουρμουρίζουν), και σωρηδόν τα Απάτσι
Τόσα πολλά κατασκευασμένα και πληρωμένα στις και από τις ΗΠΑ.
 
Κύριε Ομπάμα – έχετε καρδιά;
Σας προσκαλώ – περάστε μια νύχτα – μια μόνο νύχτα – μαζί μας στη Σίφα.
Ίσως μεταμφιεσμένος σαν καθαριστής. Είμαι 100% σίγουρος, ότι θα άλλαζε η Ιστορία.
Κανένας άνθρωπος με καρδιά ΚΑΙ ισχύ δεν θα μπορούσε ποτέ να περάσει μια νύχτα στη Σίφα χωρίς να φύγει αποφασισμένος να τερματίσει τη σφαγή του Παλαιστινιακού λαού.
Αλλά οι άκαρδοι και οι ανηλεείς έχουν κάνει τους υπολογισμούς τους και έχουν προγραμματίσει μία ακόμη “dahyia” σφαγή στη Γάζα.
Τα ποτάμια του αίματος θα συνεχίσουν να ρέουν την υπόλοιπη νύχτα. Μπορώ να τους ακούω που έχουν κουρδίσει τα όργανα του θανάτου.
Παρακαλώ. Κάντε ό,τι μπορείτε. Αυτό, ΑΥΤΟ δεν μπορεί να συνεχιστεί.
Μαντς
 
Γάζα, Κατεχόμενη Παλαιστίνη
Ο Mads Gilbert είναι Καθηγητής και Επικεφαλής Κλινικής, στην Κλινική Επείγουσας Ιατρικής, στο Πανεπιστημιακό Νοσοκομείο της Βόρειας Νορβηγίας, στο Τρόμσο, στη Νορβηγία. Είναι εθελοντής στη Γάζα.
 
enallaktikos

Μάρτης 2012: Αχαρακτήριστο άρθρο για το δικαίωμα των γιατρών να σκοτώνουν τα ανεπιθύμητα νεογέννητα


Σύμφωνα με τα όσα υποστηρίζει μια ακαδημαϊκός από το πανεπιστήμιο της Οξφόρδης, οι γιατροί θα πρέπει να έχουν το δικαίωμα να σκοτώνουν τα νεογέννητα με αναπηρία ή όταν είναι απλώς ανεπιθύμητα από τις μητέρες τους.

Doctors 'should have the right to KILL unwanted or disabled babies at birth as they are not a real person' claims former Oxford academic

Ελίνα Ράπτη
Η Francesca Minerva, η οποία ειδικεύεται στα θέματα ηθικής στην ιατρική (!!!), υποστηρίζει ότι ένα νεογέννητο μωρό δεν είναι ένα πραγματικό πρόσωπο. Επομένως, το να το σκοτώσει κάποιος γιατρός τις πρώτες μέρες μετά τη γέννησή του δεν έχει καμία διαφορά από το να το ρίξει όσο ακόμα βρίσκεται μέσα στην κοιλιά της μητέρας του (λες και το να το ρίξει είναι θεάρεστο και ηθικό!!!).

Το άρθρο, μάλιστα, με τίτλο «After-birth abortion» (Αποβολή μετά τη γέννα), το οποίο φέρει την υπογραφή της Δρ. Μινέρβα και δημοσιεύεται στη British Medical Journal, αναφέρει ότι η ζωή θα μπορούσε να αφαιρεθεί ακόμα και από ένα υγιές μωρό αν η μητέρα του αποφασίσει ότι δεν έχει την πολυτέλεια να το φροντίσει.
 
Οργή και απειλές
Ωστόσο το άρθρο της Δρ. Francesca Minerva έχει εξοργίσει πολλούς άλλους ειδικούς σε θέματα ηθικής, καθώς και ακτιβιστές, οι οποίοι χαρακτήρισαν την πρότασή της για νομιμοποίηση της νεογνοκτονίας ως «απάνθρωπη υπεράσπιση της δολοφονίας των παιδιών».
Μετά τη δημοσίευση του άρθρου, η Δρ. Μινέρβα, η οποία είναι επιστημονικός συνεργάτης στο Πανεπιστήμιο της Οξφόρδης, έχει λάβει αρκετές απειλές κατά της ζωής της και τηλεφωνήματα μίσους, στα οποία της λένε ότι «θα καείς στην κόλαση».
Η Δρ. Francesca Minerva , η οποία χαρακτήρισε αυτά που περνάει τώρα ως την χειρότερη περίοδο της ζωής της, παραδέχτηκε ότι δεν περίμενε με τίποτα μία τόσο συντριπτικά αρνητική αντίδραση.

Πιάσατε το παιδί σας να καπνίζει;

Βρήκα αυτό το πακέτο με τα τσιγάρα στο δωμάτιό σουΑς υποθέσουμε πως μια μέρα περνάτε από το παρκάκι της γειτονιάς και βλέπετε το παιδί σας και τους φίλους του να καπνίζουν ή ότι βρίσκεται στο δωμάτιό του ένα πακέτο τσιγάρα. Τι κάνετε;

Σύμφωνα με έρευνες τα ελληνόπουλα συστήνονται με το τσιγάρο ήδη από την προεφηβεία.
 Γύρω στα 12-13 το μεγαλύτερο ποσοστό αγοριών και κοριτσιών έχει δοκιμάσει να καπνίσει, γεγονός σοκαριστικό εάν σκεφτεί κανείς πως στην τρυφερή αυτή ηλικία λίγα μόνο τσιγάρα αρκούν για να επέλθει ο εθισμός. Εξαιτίας αυτού, δεν προκαλεί εντύπωση το γεγονός ότι το 80 με 90% των ενηλίκων καπνιστών «φουμάρει» από την εφηβεία.
Οι αιτίες για τις οποίες ένα παιδί ξεκινάει το κάπνισμα είναι πολλές. Οι κυριότερες, ωστόσο, είναι οι εξής:
  1. Για λόγους γοήτρου, στυλ και μαγκιάς.
  2. Για να δείξουν πως μεγάλωσαν.
  3. Επειδή καπνίζουν όλοι τους οι φίλοι και θέλουν να αισθάνονται και οι ίδιοι μέλη της παρέας.
  4. Επειδή καπνίζουν οι γονείς, οι δάσκαλοί τους, τα μεγαλύτερα αδέλφια τους και, γενικότερα, το περιβάλλον τους.
  5. Γιατί αγνοούν ή και υποτιμούν τους κινδύνους.
Εάν, λοιπόν, πιάσατε το παιδί σας να καπνίζει πρέπει να καταστρώσετε ένα συγκεκριμένο σχέδιο καταπολέμησης της αηδιαστικής αυτής συνήθειας.
 
Την έπιασα να καπνίζει
  • Καταρχήν, εάν καπνίζετε, θα πρέπει να γνωρίζετε πως η απαγόρευση του τσιγάρου στο παιδί θα είναι άτοπη, κυρίως γιατί το πιθανότερο είναι να γυρίσει και να πει: «αφού κι εσύ καπνίζεις». Η απάντηση «εγώ είμαι μεγάλος/η» δεν πιάνει. Οι συνέπειες του τσιγάρου στην υγεία χτυπούν ανεξαρτήτως ηλικίας. Η μόνη λύση είναι να ξεκινήσετε κι εσείς τις προσπάθειες απεξάρτησης.
  • Στην συνέχεια, μιλήστε στο παιδί. Πείτε του πως γνωρίζετε για την συνήθεια που έχει αποκτήσει και πως δεν την εγκρίνετε. Περιγράψτε όσα αρνητικά προκαλεί στην υγεία, αλλά μην ξεχάσετε να αναφέρετε και τις άμεσες συνέπειες στην εξωτερική του εμφάνιση. Τα παιδιά δεν τρομοκρατούνται ιδιαίτερα από το ενδεχόμενο της καρδιακής προσβολής, του καρκίνου και των άλλων ασθενειών. Ωστόσο, εάν του πείτε πως θα κιτρινίσουν τα δόντια και τα νύχια του, θα βρωμάει η ανάσα του, τα ρούχα και τα μαλλιά του, πως θα κουράζεται εύκολα, θα έχει βήχα και φλέγμα, αλλά και πως θα κάνει ταχύτερα ρυτίδες, ίσως το ξανασκεφτεί.
  • Καλό επίσης θα ήταν να του δείξετε και κάποιες αφίσες ή βιντεάκια κατά του καπνίσματος. Μια εικόνα αντιστοιχεί όντως σε χίλιες λέξεις και μερικές φωτογραφίες που κυκλοφορούν στο διαδίκτυο μπορούν να πείσουν ακόμα και χρόνιους καπνιστές να εγκαταλείψουν το τσιγάρο.
  • Επίσης, είναι σημαντικό να συναναστρέφεστε άτομα που δεν καπνίζουν και που το παιδί θαυμάζει. Μην ξεχνάτε πως στις συναντήσεις αυτές και την ώρα που το παιδί ακούει είναι σημαντικό να φέρνετε την συζήτηση στο τσιγάρο, ώστε τα άτομα αυτά να εκφράζουν με επιχειρήματα την εναντίωσή τους.
  • Ακόμη ένας πειστικός λόγος για να σκεφτεί να κόψει το κάπνισμα είναι τα χρήματα που ξοδεύει. Δείξτε του πόσα μπορεί να κάνει με αυτά τα χρήματα και ρωτήστε το : «Τι λες; Αξίζει να το ξανασκεφτείς»;
  • Σε περίπτωση που το παιδί έχει ήδη εθιστεί στο κάπνισμα, καλό θα ήταν να ζητήσετε την αρωγή ενός γιατρού που θα το βοηθήσει να το κόψει.
  • Τέλος, ακόμα κι αν ισχυριστεί πως δεν θα ξανακαπνίσει, καλό είναι εσείς να επαγρυπνάτε για σημάδια που δείχνουν το αντίθετο. Τα ρούχα και τα μαλλιά του μπορεί να μυρίζουν από τους φίλους του (τις μαμάδες των οποίων καλό θα ήταν διακριτικά να ενημερώσετε), αλλά η ανάσα του θα μυρίζει μόνο εάν το παιδί καπνίζει. Προσπαθείτε να παίρνετε μυρωδιά (κρυφά) όταν μιλάει ή όταν πλησιάζεται για να το φιλήσετε.
Αυτό το ξέρατε;
Εάν το παιδί συμμετέχει σε διάφορες αθλητικές και μη δραστηριότητες έχει σημαντικά μειωμένες πιθανότητες να ξεκινήσει το κάπνισμα. Βελτιώστε, επομένως, την υγεία, την φυσική του κατάσταση και αποτρέψτε το, ταυτόχρονα, από τις κακές συνήθειες.
 

Aφοσιωθείτε στις συναισθηματικές του ανάγκες. Tο κάπνισμα και το αλκοόλ υποδηλώνουν ένα έλλειμμα φροντίδας, μια αναζήτηση μεγαλύτερης τρυφερότητας. Μην ξεχνάτε ότι τα πιο επιρρεπή παιδιά είναι τα πιο ευαίσθητα. Γι’ αυτό, ακόμα και αν δεν θέλει να το κόψει, σταθείτε πλάι του, είναι το παιδί σας.
 
κ. Μαρία-Ελένη Σπυροπούλου, ψυχολόγος

© Το χαμομηλάκι | To hamomilaki