Monday 1 September 2014

Έτσι θα μάθει το παιδί να κάνει οικονομία
«Η Τσεπούλα και ο Κουμπαράκος»

Η έννοια της οικονομίας είναι πολύ σημαντική για να ένα παιδί που μεγαλώνει και είναι στο χέρι σας να του μάθετε την αξία των χρημάτων στην ζωή.
Ένα Παραμύθι για την Αποταμίευση

Είναι σημαντικό ήδη από μικρή ηλικία να διδάξετε στο παιδί υγιείς τρόπους για να διαχειρίζεται τα χρήματα.

Δείτε πώς.

Η σημασία του παιχνιδιού!
Ποια είναι η σκέψη που κυριαρχεί τις περισσότερες ώρες της ημέρας στο μυαλό ενός μικρού παιδιού;
Μα φυσικά το παιχνίδι!
Τι πιο ωραίο, λοιπόν, από το να ξεκινήσετε να μαθαίνετε στο παιδί την έννοια της οικονομίας μέσω ενός διασκεδαστικού παιχνιδιού μαζί του;
Τα παιδιά, από μικρά ακόμη, έχουν αναπτυγμένη αντίληψη και μπορούν να κατανοήσουν ό,τι τους δείξετε με απίστευτη ευκολία. Επιλέξτε έναν χώρο στο σπίτι ή στο δωμάτιο του παιδιού σας και δημιουργήστε εκεί ένα υποτυπώδες κατάστημα με ταμείο!
Σε αυτό μπορείτε να προσποιήστε ότι πουλάτε και αγοράζετε προϊόντα.
Επίσης, μην ξεχνάτε ότι όσο το παιδί μεγαλώνει μπορείτε να εντάξετε στις δραστηριότητες του και επιτραπέζια παιχνίδια με χρήματα που υπάρχουν στην αγορά όπως η Μονόπολη, στα οποία αντικατοπτρίζεται ο αληθινός κόσμος με εικονικά λεφτά, και να παίζετε όλοι στην οικογένεια.

"Θέλω" ή "χρειάζομαι";
Αρχίστε να οριοθετείτε και συγχρόνως διαφοροποιήστε στο παιδί την έννοια του "θέλω" με αυτή του έχω "χρειάζομαι". Τα παιδιά μιμούνται και αντιγράφουν συμπεριφορές από τότε που είναι μικρά, οπότε το καλύτερο που μπορείτε να κάνετε είναι να δώσετε πρώτοι εσείς το παράδειγμα!
Όταν βγαίνετε μαζί για ψώνια εξηγείστε στο παιδί για ποιον λόγο κάνετε τις συγκεκριμένες επιλογές.
Μπορεί να φαίνεται απλό αλλά κατ' ουσίαν είναι αρκετά σημαντικό, καθώς το παιδί επεξεργάζεται το κάθε ερέθισμα που λαμβάνει.
Η έννοια την αυτοσυγκράτησης είναι αυτή που θα πρέπει να κατανοήσει! Μην διστάσετε να του αρνηθείτε κάτι όταν ζητάει το ένα πράγμα πίσω από το άλλο, δεν δείχνει έλλειψη αγάπης αυτό. Τουναντίον εξηγείστε του για ποιον λόγο δεν μπορείτε να παίρνετε ό,τι σας ζητά και γιατί σημασία έχει να καλύπτονται πρώτα αυτά που χρειάζεστε και έπειτα αυτά που θέλετε.

Αποταμίευση τώρα!
Μυήστε το παιδί στην έννοια της αποταμίευσης! Μπορεί και εσείς να είχατε έναν κουμπαρά μικροί που μαζεύατε λεφτά για ένα ποδήλατο, ένα αγαπημένο σας παιχνίδι κ.λ.π. Κάντε του δώρο έναν κουμπαρά και ρίξτε μέσα το πρώτο του κέρμα εξηγώντας ότι από εδώ και πέρα μπορεί να φυλά τα χρήματα που του δίνει ο παππούς και η γιαγιά, ή άλλα πρόσωπα του οικογενειακού περιβάλλοντος, έτσι ώστε να αγοράσει μόνο του το πρώτο του παιχνίδι! Κάντε το να νιώσει ότι του δίνετε την πρέπουσα σημασία και εμπιστοσύνη σε αυτό που θα κάνει. Η πειθαρχία είναι η λέξη κλειδί σε αυτή την περίπτωση. Γρήγορα θα διαπιστώσετε ότι θα διαχειρίζεται με σύνεση το αποθεματικό του και θα σκέφτεται πριν πράξει.

Αναθέστε στο παιδί μια δουλειά και επιβραβεύστε το αν την κάνει.
Ακόμα κι αν θεωρείτε μικρό το παιδί σας, ωστόσο μπορεί να συνδράμει με τον τρόπο του σε κάποιες δουλειές του σπιτιού. Δώστε του μικρές εργασίες ή δουλειές που μπορεί να βγάλει εις πέρας και επιβραβεύστε το στο τέλος της βδομάδας! Η επιβράβευση μπορεί πρώτα να επέλθει με καθημερινές γλυκές κουβέντες και να πάρει τη μορφή δώρου αργότερα, αν σας το επιτρέπει και το οικογενειακό πορτοφόλι, φυσικά! Έτσι το ενθαρρύνετε να βοηθά την οικογένεια και ταυτόχρονα του μαθαίνετε πώς "βγαίνουν τα λεφτά". Γιατί τίποτα στη ζωή δεν αποκτάται χωρίς κόπο και θέληση.
Δώστε του χαρτζιλίκι
Εισάγετε το χαρτζιλίκι στη ζωή του παιδιού σας. Μπορείτε κάθε αρχή της βδομάδας να του δίνετε ένα μικρό χρηματικό ποσό για τις προσωπικές του ανάγκες, εξηγώντας του παράλληλα ότι τα λεφτά αυτά μειώνονται από τον οικογενειακό προϋπολογισμό. Βοηθήστε το να καταλάβει ότι πρέπει να τα διαχειριστεί με σύνεση και όχι άσκοπα, καθώς αν τα εξαντλήσει νωρίτερα δεν θα του δοθούν επιπρόσθετα!

mama365

Το «όχι» είναι μια από τις πρώτες λεξούλες που θα πρέπει να διδάξουμε στα παιδιά μας!

Κάποιες φορές, μια άρνηση μπορεί να έχει τις πιο θετικές επιπτώσεις στη ζωή των μικρών μας. Γι αυτό ακριβώς το λόγο το «όχι» είναι μια από τις πρώτες λεξούλες που θα πρέπει να τους διδάξουμε!

Της Μάρθας Αγγελοπούλου,
με τη συνεργασία της ψυχολόγου Ειρήνης Μπίρμπου
Όχι! Πώς γίνεται μια τόσο δα λεξούλα να βγαίνει τόσο δύσκολα από τα χείλη μας και να ηχεί τόσο δυνατά στα αφτιά μας; Γίνεται… Ειδικά όταν λέγεται κι ακούγεται σε στιγμές που δεν πρέπει. Υπάρχουν όμως και κάποιες άλλες στιγμές που το "όχι" μοιάζει (και πρέπει) να είναι η μόνη απάντηση. Μια απάντηση η οποία θα πρέπει να δίνεται συνειδητά, αποφασιστικά, αλλά -προπάντων- ευγενικά τόσο από τους μεγάλους, όσο κι από τα παιδιά!
Πώς μαθαίνουμε, λοιπόν, στα παιδιά να λένε «όχι»;
Τους δίνουμε εναλλακτικές…
…τις οποίες προσπαθούμε να σεβόμαστε! Όταν το μικρό μας πει "όχι" στο κόκκινο μπλουζάκι και επιλέξει να φορέσει το μπλε, δεχόμαστε την επιλογή του και δεν προσπαθούμε να του αλλάξουμε γνώμη.
Δίνουμε το καλό παράδειγμα…
…προσπαθώντας να μην κάνουμε πράξη τα "όχι" που δεν θα θέλαμε να ακούσουμε. Π.χ. αν το δωμάτιό μας είναι άνω κάτω, δεν μπορούμε να ζητάμε από το μικρό μας να συγυρίσει το δικό του δίχως δεύτερη σκέψη. Επίσης, αν τη μια μέρα του επιτρέπουμε να κοιμηθεί στις δέκα, την άλλη στις έντεκα και την τρίτη στις δώδεκα, τότε, όταν θα του ζητήσουμε να πάει στο κρεβατάκι του από τις εννιά, μάλλον θα αντιδράσει. Πρέπει, λοιπόν, να είμαστε πιστοί στις απόψεις μας και να του το δείχνουμε.
Παίζουμε το παιχνίδι του «όχι»…
…μοιράζοντας ρόλους κι αναπτύσσοντας διάφορα σενάρια. Π.χ. παίρνουμε το ρόλο του ξένου, του άτακτου φίλου, κλπ. και παροτρύνουμε μέσα από έξυπνους διαλόγους το μικρό μας να απαντήσει "όχι" εκεί που χρειάζεται.
Συζητάμε…
…για την ηθική, την ευγένεια, τις αξίες της ζωής. Πώς αλλιώς θα μάθει το μικρό μας τι είναι καλό και τι κακό; Ποιο είναι το σωστό και ποιο το λάθος;
Λέμε «όχι» στα παιδιά μας…
…αν δεν ακούν ποτέ το "όχι", πώς περιμένουμε να το πουν; Αν δεν υπάρχουν όρια, πώς θα μπορέσουν να τα τηρήσουν και να τα βάλουν; Παρ όλα αυτά, όμως, δεν ξεχνάμε ότι η βάση για να δεχθεί και να υιοθετήσει ένα παιδί το «όχι» (και να αποδεχθεί το όριο που του βάζουμε) είναι αρχικά το "ναι". Όσο κακό είναι λοιπόν το να λέμε πάντα "ναι" στα παιδιά μας, άλλο τόσο κακό είναι και το να λέμε πάντα "όχι".
Στηρίζουμε στις αποφάσεις τους…
…απομακρύνοντας τις τύψεις ή τους φόβους τους κάθε φορά που καλούνται να αρνηθούν κάτι σε κάποιον.
Δεν τα καλομαθαίνουμε…
...σπεύδοντας να τα βγάλουμε από τη δύσκολη θέση και να πούμε εμείς το "όχι" αντί για εκείνα. Π.χ. αν η μικρή μας δεν θέλει την τάδε κούκλα, αλλά μια άλλη, την ενθαρρύνουμε να μιλήσει στη φίλη της και να τα βρουν μεταξύ τους. Σε καμία περίπτωση δεν αναλαμβάνουμε να της προσφέρουμε την κούκλα "στο πιάτο", βγάζοντάς τη από τη δύσκολη θέση.

Όσα χρειάζονται για το σχολείο τα παιδιά

10 εφόδια για το σχολείο που δεν αγοράζονται
Ten Essential Back to School Supplies That Money Can’t Buy

Να μαστε πάλι εδώ: επιστροφή στα θρανία. Διδάσκω πάνω από δεκαετία, αλλά ακόμα αγχώνομαι αυτή την εποχή. Είναι τόσες πολλές οι ετοιμασίες που πρέπει να γίνουν.
 
Οι γονείς προετοιμάζονται κι αυτοί για τη νέα σχολική χρονιά, οπότε και με ρωτούν πολύ συχνά για τα πράγματα που θα χρειαστούν τα παιδιά τους. Τρέμουν περιμένοντας ν’ ακούσουν μια τεράστια λίστα και οπλίζονται με θάρρος για την απαραίτητη πολυέξοδη και πιεστική έξοδο για ψώνια. Μην ανησυχείτε όμως, δεν υπάρχει τέτοια λίστα (στη δικιά μου τάξη).

Στο μεγαλύτερο μέρος της καριέρας μου δίδασκα σε σχολείο με πολύ φτωχά παιδιά, όπου και μας απαγόρευαν να ζητήσουμε από τους γονείς το παραμικρό για τα παιδιά τους. Το παραμικρό. Έμαθα πώς να παίρνω το ελάχιστο μπάτζετ που είχα και να το ξεχειλώνω όσο πήγαινε. Έμαθα να κάνω οικονομία και να αυτοσχεδιάζω. Αν το παιδί σας χρειάζεται κάτι, πιθανότατα το έχω ήδη.
Σίγουρα είναι ωραίο να έχουν καινούργια τετράδια και μολύβια, αλλά αυτά τα πράγματα δεν βοηθούν πραγματικά τα παιδιά να επιτύχουν. Αυτά που πραγματικά χρειάζονται δεν πωλούνται στα πολυκαταστήματα.

Να τα εφόδια που θα ήθελα να έχουν όλα τα παιδιά κάθε μέρα μαζί τους στο σχολείο:

10 εφόδια για το σχολείο που δεν αγοράζονται
  1. Ισχυρή αντίληψη του εαυτού τους. Βλέπω τόσο πολλά παιδιά που δεν έχουν αυτοπεποίθηση και άλλα που είναι υπερβολικά σίγουρα για τον εαυτό τους, χωρίς πραγματικά να κατανοούν ποια είναι στην πραγματικότητα ή ποια είναι τα αληθινά τους ταλέντα.
  2. Καλοταϊσμένο σώμα. Προσπαθήστε να μην αφήνετε το παιδί σας να φέρνει ή να καταναλώνει στο σχολείο ζαχαρώδη ροφήματα και πατατάκια, γαριδάκια και μπισκότα.
  3. Σώμα ξεκούραστο και γυμνασμένο. Πολύ συχνά τα παιδιά είναι κουρασμένα στο σχολείο επειδή αργούν να κοιμηθούν το βράδυ. Σας παρακαλώ, επιβάλετε μια λογική ώρα ύπνου. Αν το παιδί σας δεν κοιμάται καλά, σκεφτείτε την πιθανότητα να το απομακρύνετε από κάθε λογής οθόνες, ελέγξτε τι τρώει και τι πίνει και βεβαιωθείτε ότι όλοι σας ασκείστε. Ιδίως τα παιδιά έχουν μεγάλη ανάγκη να κινούνται!
  4. Τη γνώση ότι κάποιος στο σπίτι νοιάζεται. Τα παιδιά έχουν ανάγκη να ξέρουν ότι νοιάζεστε όχι μόνο για τα ίδια αλλά και για το τι κάνουν και για την πρόοδό τους. Έχουν ανάγκη να ξέρουν ότι θα είστε περήφανοι γι’ αυτά όταν τα πάνε καλά και ότι θα ανησυχήσετε όταν δυσκολεύονται. Έχουν επίσης ανάγκη να ξέρουν ότι θα σας απογοητεύσουν όταν κάνουν κακές επιλογές.
  5. Χρόνο για να κάνουν όσα πρέπει να κάνουν. Τα παιδιά έχουν συχνά πολύ φορτωμένο πρόγραμμα. Πρέπει να πάνε στους προσκόπους, σε μαθήματα μουσικής, αθλήματα, κατηχητικό και άλλα. Συχνά δεν μετέχουν μόνο στις δικές τους δραστηριότητες, αλλά πρέπει να κάθονται να περιμένουν και τ’ αδέρφια τους να κάνουν τις δικές τους. Τρέχουν πάνω κάτω σ’ ολόκληρη την πόλη και γυρίζουν σπίτι αργά. Δεν έχουν χρόνο να διαβάσουν φυσική ή να κάνουν την εργασία τους στα μαθηματικά ή να τελειώσουν την έκθεσή τους. Καταλήγουν να στρεσάρονται και να μένουν πίσω. Δεν βάζω πολλές εργασίες για το σπίτι, αλλά αυτές που βάζω θέλω να γίνονται σωστά. Σας παρακαλώ, επιτρέψτε στο παιδί σας να το κάνει αυτό.
  6. Αίσθηση του χιούμορ. Τα παιδιά είναι αστεία. Η ζωή είναι αστεία. Η ικανότητα να βρίσκεις το χιούμορ στην καθημερινή ζωή μπορεί να καλλιεργηθεί. Χαλαρώστε λίγο και αφήστε το παιδί σας να κάνει το ίδιο.
  7. Επιμονή. Η ανθρώπινη φύση μάς κάνει να θέλουμε να αποφύγουμε αυτό που είναι δύσκολο, εξού και είμαι ακόμα υπέρβαρη. Η επιτυχία έρχεται όταν υπερνικάμε αυτή την επιθυμία και επιμένουμε να κάνουμε κάτι που μπορεί να μη μας αρέσει ιδιαίτερα. Έχουμε μια γενιά παιδιών που μεγαλώνουν σε έναν ψηφιακό κόσμο και περνούν πολλές ώρες κοιτάζοντας οθόνες οι οποίες ανταποκρίνονται άμεσα και αλλάζουν συνεχώς ήχους και εικόνες. Πολλά από αυτά τα παιδιά δυσκολεύονται να διαβάσουν για ένα δεκάλεπτο ή να γράψουν για πέντε λεπτά. Αν ένα πρόβλημα στα μαθηματικά είναι δύσκολο, συχνά δηλώνουν ηττημένα μέσα σε ένα λεπτό. Κυριολεκτικά. Θέλουν να τα παρατήσουν και να κάνουν κάτι άλλο. Το θέμα είναι ότι στη ζωή δεν υπάρχει πάντα κάτι να μας διασκεδάζει, και για να μπορέσουν να γίνουν παραγωγικοί πολίτες πρέπει να μάθουν να επιμένουν και να ολοκληρώνουν τις δουλειές τους. Αυτό χρειάζεται εξάσκηση. Πολλή εξάσκηση.
  8. Ενσυναίσθηση. Τα παιδιά που καταφέρνουν να μπουν στη θέση του άλλου είναι πολύ καλή παρέα, οπότε μακροπρόθεσμα αυτό το υπέροχο χαρακτηριστικό δεν είναι μόνο ευεργετικό για τους άλλους αλλά και για το ίδιο το παιδί. Αυτά τα παιδιά τα αναζητούν οι άλλοι γιατί τους κάνουν να νιώθουν καλά και το κάνουν με έναν τρόπο που δεν είναι χειριστικός ή ιδιοτελής.
  9. Την κατανόηση ότι όλοι έχουν κάτι να προσφέρουν. Όταν μπορούμε να δούμε τη συμβολή κάθε ανθρώπου ξεχωριστά και να κατανοήσουμε τα δικά μας δυνατά σημεία, γινόμαστε μια δυνατή και παραγωγική ομάδα.
  10. Αγάπη για τη ζωή. Για κάποιους η ζωή είναι πολύ σκληρή. Οικογένειες διαλύονται. Γονείς πεθαίνουν. Οι άνθρωποι σε πληγώνουν. Τα παιδιά αρρωσταίνουν. Πολλά άσχημα μπορούν να συμβούν και δυστυχώς πολλοί μαθητές μου το ξέρουν αυτό από πρώτο χέρι. Όσοι αγαπούν τη ζωή συνέρχονται πολύ πιο γρήγορα.
Μπολιάστε το παιδί σας με αγάπη για τη ζωή.
Βρείτε και μοιραστείτε την ομορφιά μαζί του. Πείτε του πόσο το αγαπάτε. Περάστε χρόνο μαζί. Μιλήστε του. Μοιραστείτε ήσυχες στιγμές καθώς και στιγμές ανοησίας. Γιορτάστε την κάθε μέρα. Τι δώρο θα ήταν αυτό για το παιδί σας!
Ναι, λοιπόν, γονείς, βάλτε στις σάκες φρεσκοξυσμένα μολύβια και ντοσιέ με τους πιο μοντέρνους ποπ σταρ, αλλά μη γεμίσετε μόνο τις σάκες, γεμίστε και την καρδιά και το πνεύμα των παιδιών σας.

  • Πείτε τους πόσο δυνατά είναι και πόσο περήφανοι είστε που είσαστε οι γονείς τους.
  • Πείτε τους ότι περιμένετε να δίνουν τον καλύτερο εαυτό τους και να κάνουν το καλύτερο που μπορούν, αλλά και ότι είναι εντάξει αν τα κάνουν θάλασσα γιατί θα τα αγαπάτε έτσι κι αλλιώς.
  • Εξηγήστε τους ότι το σχολείο δεν είναι πάντα εύκολο και δεν έχει πάντα πλάκα, αλλά είναι δώρο, και ότι θα το εκτιμήσουν όταν μεγαλώσουν.
Πάνω απ’ όλα, δώστε τους να καταλάβουν ότι τα αγαπάτε.
Πάντα να τους δείχνετε ότι τα αγαπάτε.

Της Heidi Weinmann, συγγραφέας, εκπαιδευτικός και μητέρα.
Γράφει στο μπλογκ
www.bulgingbuttons.wordpress.com.

© Το χαμομηλάκι | To hamomilaki