Saturday 25 October 2014

«Ζώντας με ένα δολάριο την ημέρα»

Πάνω από ένα δισεκατομμύριο άνθρωποι ζούνε με ένα δολάριο την ημέρα, δηλαδή με 0,78 ευρώ. Οι ζωές τους δεν φαίνεται να διαφέρουν και πολύ από αυτές του μέσου ανθρώπου καθώς παρόλο που είναι πάμπτωχοι, παλεύουν καθημερινά και έχουν τις ευχάριστες στιγμές τους, καταφέρνοντας στο τέλος να ανταποκριθούν όσο καλύτερα μπορούν.
one-dollar-a-day

Ο φωτορεπόρτερ και ακτιβιστής Τόμας Ναζάριο και η βραβευμένη με Πούλιτζερ φωτογράφος Ρενέ Μπάιερ έριξαν μια ματιά στις ζωές αυτών των ανθρώπων δημιουργώντας ένα βιβλίο με δέκα κεφάλαια που φέρει τον τίτλο: «Ζώντας με ένα δολάριο την ημέρα».

Οι δυο τους ταξίδεψαν στα τέσσερα σημεία του ορίζοντα και μίλησαν με φτωχούς ανθρώπους που ζουν κάτω από διαφορετικές συνθήκες αλλά έχουν σαν κοινό ότι κάθε μέρα ξοδεύουν λίγα λεπτά του ευρώ. Το βιβλίο δίνει μία γεύση για τα δεινά που περνούν αυτοί οι άνθρωποι τα οποία μοιάζουν αδιανόητα σε όλους τους υπόλοιπους που έχουν εισόδημα, γιατί λίγοι είναι οι άνθρωποι που αμείβονται από τις δουλειές τους με περίπου 30 ευρώ τον μήνα.

Παρ' όλα αυτά, τα παιδιά στις φτωχογειτονιές παίζουν και δεν χάνει κανένας την ελπίδα του, ίσως γιατί αυτό είναι το μόνο που έχει μείνει σε αυτούς τους ανθρώπους. «Η γενναιοδωρία, το σθένος και η γενναιότητα που χαρακτηρίζει όλους αυτούς τους εργαζόμενους πατεράδες και μάνες μας άφησε άφωνους» γράφει το βιβλίο. «Ελπίζω όλοι σας να δείτε τις φωτογραφίες και να αφήσετε τα στιγμιότυπα να αλλάξουν την ζωή σας».

Η τετράχρονη Μαρία Τουντόρ κοιτάει έξω από την πόρτα του σπιτιού της στο Βουκουρέστι της Ρουμανίας. Η ίδια αντιμετωπίζει πολλές δυσκολίες καθώς κινδυνεύει να βρεθεί στον δρόμο με την οικογένεια της λόγω χρεών. Πρόσφατα ο πατέρας της εγχειρίστηκε και δεν θα μπορέσει να δουλέψει ξανά. Το δωμάτιο στο οποίο ζουν δεν έχει τουαλέτα και τρεχούμενο νερό.
Η τετράχρονη Μαρία Τουντόρ κοιτάει έξω από την πόρτα του σπιτιού της στο Βουκουρέστι της Ρουμανίας. Η ίδια αντιμετωπίζει πολλές δυσκολίες καθώς κινδυνεύει να βρεθεί στον δρόμο με την οικογένεια της λόγω χρεών. Πρόσφατα ο πατέρας της εγχειρίστηκε και δεν θα μπορέσει να δουλέψει ξανά. Το δωμάτιο στο οποίο ζουν δεν έχει τουαλέτα και τρεχούμενο νερό.
Η οχτάχρονη Φάτι δουλεύει μαζί με άλλα παιδιά στις χωματερές και προσπαθεί να βρει αντικείμενα που θα της χαρίσουν μερικά λεπτά του ευρώ. Η ίδια προχωράει με τον κουβά που βρήκε και δάκρυα τρέχουν στα μάτια της από τον πόνο που της προκαλεί η ασθένεια από την οποία πάσχει τα τελευταία χρόνια. Η Φάτι έχει μαλάρια αλλά αναγκάζετε να δουλεύει για να επιβιώσει. Και αυτή είναι η μόνη δουλειά που μπορεί να κάνει…
Άνθρωποι περνούν δίπλα από την 13χρονη Χουνούπα Μπέγκουμ που είναι τυφλή τα τελευταία δέκα χρόνια και ζει στο Νέο Δελχί. Η μικρή αναγκάζετε να ζητιανεύει και αυτό είναι το μόνο εισόδημα της οικογένειας της. Δίπλα της στέκεται ο εξάχρονος Σείχ που έχει πρόβλημα στον κεφάλι τους καθώς έχουν συσσωρευτεί υγρά και από πίσω είναι η 30χρονη μητέρα που πάσχει από άσθμα. Ο πατέρας πέθανε πριν από δέκα χρόνια ενώ το αναπηρικό καροτσάκι το χάρισε στην οικογένεια ένας περαστικός.
Ο 60χρονος Φάι Φάνα είχε χάσει το πόδι του το 1988 και μένει στην Ταϊλάνδη. Είναι χήρος και μεγαλώνει τα έντεκα παιδιά του μέσα σε ένα σπίτι που δεν είναι δικό του. Το δικαστήριο έχει βγάλει απόφαση από το 2008 για να κατεδαφιστεί αλλά δεν έχει γίνει ακόμα.
Η δίχρονη Σαντζέτα από την Ινδία κλαίει μπροστά από την θεία της επειδή πεινάει. Η εννέα μηνών ξαδέρφη της κοιμάται στην αγκαλιά της μητέρας της.Περισσότερα από 19.οοο παιδιά στην Ινδία πεθαίνουν κάθε μέρα από ασιτία και από τις κακουχίες καθώς αναγκάζονται να είναι όλη την ημέρα μαζί με την μητέρα τους στον δρόμο και να ζητιανεύουν. Η θέα ενός υποσιτισμένου παιδιού προκαλεί την συμπάθεια του κόσμου που δίνει παραπάνω χρήματα.

περισσότερα στην πηγή: antikleidi
Πηγή: koolnews.gr

Αντικλείδι, http://antikleidi.com/2014/10/23/living-one-dollar/#more-81516
Πηγή: koolnews.gr

Αντικλείδι, http://antikleidi.com/2014/10/23/living-one-dollar/#more-81516
Πηγή: koolnews.gr

Αντικλείδι, http://antikleidi.com/2014/10/23/living-one-dollar/#more-81516

«Ὁ Διγενῆς ψυχομαχεῖ κι ἡ γῆ τόνε τρομάσσει.» - «Δὲ χάνομαι στὰ Τάρταρα, μονάχα ξαποσταίνω, στὴ ζωὴ ξαναφαίνομαι καὶ λαοὺς ἀνασταίνω!»

Ο Βασίλειος Διγενής Ακρίτας είναι ο γνωστότερος από τους ήρωες των ακριτικών τραγουδιών και πρωταγωνιστής ενός έμμετρου αφηγηματικού έργου του 11ου-12ου αι., το οποίο είναι γνωστό ως Διγενής Ακρίτης ή Έπος του Διγενή Ακρίτη.
Σύμφωνα με τον μύθο ήταν ένας από τους Ακρίτες, τους φρουρούς των Βυζαντινών συνόρων και απέκτησε το προσωνύμιο Διγενής εξαιτίας της εθνικής καταγωγής του: η μητέρα του ήταν κόρη βυζαντινού στρατηγού και ο πατέρας του εμίρης από την Συρία.
Σε μία από τις διασκευές του έπους αναφέρεται ότι ήταν σύγχρονός του Αυτοκράτορα Βασιλείου, αλλά δεν είναι δυνατό να διαπιστωθεί με βεβαιότητα εάν πρόκειται για τον Βασίλειο Α΄ ή τον Βασίλειο Β΄, γνωστό ως Βασίλειο Βουλγαροκτόνο.


Ὁ θάνατος τοῦ Διγενῆ
Α´
Ὁ Διγενῆς ψυχομαχεῖ κι ἡ γῆ τόνε τρομάσσει.
Βροντᾶ κι ἀστράφτει ὁ οὐρανὸς καὶ σείετ᾿ ὁ ἀπάνω κόσμος,
κι ὁ κάτω κόσμος ἄνοιξε καὶ τρίζουν τὰ θεμέλια,
κι ἡ πλάκα τὸν ἀνατριχιᾶ, πῶς θὰ τόνε σκεπάσει,
πῶς θὰ σκεπάσει τὸν ἀϊτό, τσῆ γῆς τὸν ἀντρειωμένο.
Σπίτι δὲν τὸν ἐσκέπαζε, σπήλιο δὲν τὸν ἐχώρει,
τὰ ὄρη ἐδιασκέλιζε, βουνοῦ κορφὲς ἐπήδα,
χαράκι᾿ ἀμαδολόγανε καὶ ριζιμιὰ ξεκούνειε.
Στὸ βίτσιμα ῾πιανε πουλιά, στὸ πέταμα γεράκια,
στὸ γλάκιο καὶ στὸ πήδημα τὰ ῾λάφια καὶ τ᾿ ἀγρίμια.
Ζηλεύει ὁ Χάρος, μὲ χωσιὰ μακρὰ τόνε βιγλίζει,
κι ἐλάβωσέ του τὴν καρδιὰ καὶ τὴν ψυχή του πῆρε.

Β´
Τρίτη ἐγενήθη ὁ Διγενὴς καὶ Τρίτη θὰ πεθάνει.
Πιάνει καλεῖ τοὺς φίλους του κι ὅλους τοὺς ἀντρειωμένους,
νἄρθει ὁ Μηνᾶς κι ὁ Μαυραϊλής, νἄρθει κι ὁ γιὸς τοῦ Δράκου,
νἄρθει κι ὁ Τρεμαντάχειλος, ποὺ τρέμει ἡ γῆ κι ὁ κόσμος.
Κι ἐπῆγαν καὶ τὸν ηὕρανε στὸν κάμπο ξαπλωμένο.
Βογγάει, τρέμουν τὰ βουνά, βογγάει, τρέμουν οἱ κάμποι.
- Σὰν τί νὰ σ᾿ ηὖρε, Διγενῆ, καὶ θέλεις νὰ πεθάνεις;
- Φίλοι, καλῶς ὁρίσατε, φίλοι κι ἀγαπημένοι,
συχάσατε, καθήσατε κι ἐγὼ σᾶς ἀφηγιέμαι.
Τῆς Ἀραβίας τὰ βουνά, τῆς Σύρας τὰ λαγκάδια,
ποῦ κεῖ συνδυὸ δὲν περπατοῦν, συντρεῖς δὲν κουβεντιάζουν,
παρὰ πενήντα κι ἑκατό, καὶ πάλε φόβον ἔχουν,
κι ἐγὼ μονάχος πέρασα πεζὸς κι ἀρματωμένος,
μὲ τετραπίθαμο σπαθί, μὲ τρεῖς ὀργιὲς κοντάρι.
Βουνὰ καὶ κάμπους ἔδειρα, βουνὰ καὶ καταράχια,
νυχτιὲς χωρὶς ἀστροφεγγιά, νυχτιὲς χωρὶς φεγγάρι.
Καὶ τόσα χρόνια ποὔζησα δῶ στὸν ἀπάνου κόσμο,
κανένα δὲ φοβήθηκα ἀπὸ τοὺς ἀντρειωμένους.
Τώρα εἶδα ἕναν ξυπόλυτο καὶ λαμπροφορεμένο,
πὄχει τοῦ ῥίσου τὰ πλουμιά, τῆς ἀστραπῆς τὰ μάτια,
μὲ κράζει νὰ παλέψουμε σὲ μαρμαρένια ἁλώνια,
κι ὅποιος νικήσει ἀπὸ τοὺς δυὸ νὰ παίρνει τὴν ψυχή του.
Κι ἐπῆγαν κι ἐπαλέψανε στὰ μαρμαρένια ἁλώνια,
κι ὅθε χτυπάει ὁ Διγενής, τὸ αἷμα αὐλάκι κάνει,
κι ὅθε χτυπάει ὁ Χάροντας, τὸ αἷμα τράφο κάνει.




Ὁ Διγενὴς κι ὁ Χάροντας
Καβάλλα πάει ὁ Χάροντας
τὸν Διγενῆ στὸν Ἅδη,
κι ἄλλους μαζί... Κλαίει, δέρνεται
τ᾿ ἀνθρώπινο κοπάδι.

Καὶ τοὺς κρατεῖ στοῦ ἀλόγου του
δεμένους στὰ καπούλια,
τῆς λεβεντιᾶς τὸν ἄνεμο,
τῆς ὀμορφιᾶς τὴν πούλια.

Καὶ σὰ νὰ μὴν τὸν πάτησε
τοῦ Χάρου τὸ ποδάρι
ὁ Ἀκρίτας μόνο ἀτάραχα
κοιτάει τὸν καβαλλάρη.

«Ὁ Ἀκρίτας εἶμαι, Χάροντα
δὲν περνῶ μὲ τὰ χρόνια.
Μ᾿ ἄγγιξες καὶ δὲ μ᾿ ἔνοιωσες
στὰ μαρμαρένια ἁλώνια;

Ἐγὼ εἶμαι ἡ ἀκατάλυτη
ψυχὴ τῶν Σαλαμίνων,
στὴν Ἑφτάλοφην ἔφερα
τὸ σπαθὶ τῶν Ἑλλήνων.

Δὲ χάνομαι στὰ Τάρταρα,
μονάχα ξαποσταίνω,
στὴ ζωὴ ξαναφαίνομαι
καὶ λαοὺς ἀνασταίνω!»
Κωστής Παλαμάς

Αν δείτε το βίντεο δεν θα καυγαδίσετε
ξανά μπροστα στα παιδιά σας

Δείτε γιατί δεν πρέπει ποτέ μα ποτέ να καυγαδίζετε
μπροστά στο παιδί σας
Όλα τα ζευγάρια θα μαλώσουν κάποια στιγμή της ζωής τους.
Αυτό δεν σημαίνει ότι δεν αγαπιούνται.
Όμως όταν αυτό γίνεται συστηματικά μπροστά στα μάτια του παιδιού, τότε το πράγμα αλλάζει         

Το βίντεο εξηγεί γιατί δεν πρέπει ποτέ να καυγαδίζουμε μπροστά στο παιδί μας. 
Εξάλλου ένας τσακωμός σπάνια είναι πολιτισμένος. Εκτοξεύονται εκατέρωθεν λόγια που πληγώνουν και το παιδί τα ακούει.
Ακόμη και εάν δεν τα καταλαβαίνει νιώθει την ένταση και αυτό είναι κάτι που το ισοπεδώνει.


Πηγή: news247.gr, in vitro magazine.gr

SOS EΛΙΖΑ
Δίπλα μας η παιδική κακοποίηση,
αλλά τα χείλη σφραγισμένα

O Ξενώνας SOS EΛΙΖΑ λειτουργεί στο Μαρούσι σε συνεργασία των ΜΚΟ ΕΛΙΖΑ με τα «Παιδικά Χωριά SOS Ελλάδος». Είναι η μοναδική δομή στην Ελλάδα η οποία απευθύνεται αποκλειστικά σε παιδιά ηλικίας έως 6 ετών, τα οποία έχουν απομακρυνθεί από τις οικογένειές τους με εισαγγελική παρέμβαση είτε λόγω βαριάς παραμέλησης ή κακοποίησης.
«Δεν είναι αλλοδαπός, δεν είναι αλκοολικός ή περιθωριακός. Δεν είναι καν άγνωστος. Είναι ο άνθρωπος της διπλανής πόρτας». Αυτό τονίζουν σε κάθε ευκαιρία, εδώ και χρόνια, όσοι ασχολούνται με το φαινόμενο της παιδικής κακοποίησης, με το ερώτημα εύλογα να προκύπτει: αν είναι τόσο κοντά μας, γιατί δεν μπορούμε να το σταματήσουμε;

Τα στοιχεία είναι αποκαλυπτικά για το μέγεθος του προβλήματος. Σύμφωνα με μεγάλη έρευνα σε δείγμα 12.000 μαθητών ΣΤ΄ Δημοτικού, Α΄ Γυμνασίου και Α΄ Λυκείου σε Αθήνα, Θεσσαλονίκη και Κρήτη, που διενήργησε η Διεύθυνση Ψυχικής Υγείας και Κοινωνικής Πρόνοιας του Ινστιτούτου Υγείας του Παιδιού στο πλαίσιο του προγράμματος BECAN, περίπου ένα στα δύο παιδιά στη χώρα μας έχει υποστεί σωματική βία, ενώ ένα στα δέκα σεξουαλική βία.
Μάλιστα, σύμφωνα με εκτιμήσεις ειδικών, τα χρόνια της κρίσης το φαινόμενο έχει ενταθεί. «Δεν έχουν γίνει συγκεκριμένες έρευνες τα τελευταία λίγα χρόνια, όμως υπάρχουν στοιχεία για την αύξηση της κακοποίησης γυναικών λόγω κρίσης. Κάποιος που κακοποιεί τη γυναίκα του, δεν σταματάει εκεί», λέει στην «Κ» η κ. Αφροδίτη Στάθη, διοικητική διευθύντρια του Σωματείου ΕΛΙΖΑ, μιας ΜΚΟ που έχει στόχο την προστασία των παιδιών που έχουν υποστεί ή κινδυνεύουν να υποστούν κακοποίηση ή παραμέληση.

Όσο όμως και αν η κοινωνία αντιδρά με συντριβή σε μια τέτοια είδηση, διστάζει να «βγει μπροστά» στην περίπτωση που αντιληφθεί ένα τέτοιο περιστατικό. «Είναι συνταρακτικό ότι πολλές φορές ξέρουμε ή υποψιαζόμαστε κάτι, αλλά δεν μπαίνουμε στη διαδικασία να το αναφέρουμε είτε γιατί φοβόμαστε είτε γιατί ντρεπόμαστε», προσθέτει η ίδια.
Πολλοί διστάζουν να μπλέξουν με υπηρεσίες, ιδιαίτερα δε όταν πρόκειται για «μια οικογενειακή υπόθεση μιας άγνωστης οικογένειας». «Όμως όταν δεν μπορεί η ίδια η οικογένεια να ευαισθητοποιηθεί, μπορεί ο γείτονας, ο δάσκαλος, αυτός που ακούει ή βλέπει σημάδια κακοποίησης».

Έμφαση στην πρόληψη
Σύμφωνα με τους ειδικούς, σε πολλές περιπτώσεις η παιδική κακοποίηση θα μπορούσε να έχει αποφευχθεί με έγκαιρη «διάγνωση» του προβλήματος από το περιβάλλον της οικογένειας. Αλλωστε η έμφαση πλέον διεθνώς δίνεται στην πρόληψη.
Όπως εξηγεί στην «Κ» η ψυχολόγος και επιστημονική σύμβουλος του ΕΛΙΖΑ κ. Ελένη Αγάθωνος, «η κακοποίηση και η παραμέληση ενός παιδιού, ιδιαίτερα κατά την πρώτη παιδική ηλικία, λειτουργεί ως “προθάλαμος” ενός ευρέος φάσματος προβλημάτων που εμφανίζονται άμεσα ή κατά τη διάρκεια της ανάπτυξής του, τα οποία είναι δυνατόν να συντελέσουν στη διαμόρφωση ενός ατόμου με πολλαπλές δυσκολίες προσαρμογής στον κόσμο γύρω του αλλά και σε μια ζωή ιδιαίτερα “ακριβή” σε κόστος για την Πολιτεία».
Έχει βρεθεί ότι η κακοποίηση στην παιδική ηλικία αυξάνει κατά 53% την παραβίαση του νόμου και τη σύλληψη στην εφηβική ηλικία, κατά 38% στην ενήλικη περίοδο και κατά 38% τη διάπραξη σοβαρής βίαιης πράξης.

Ευκολότερη μετάβαση
Το ΕΛΙΖΑ είναι η μοναδική δομή στην Ελλάδα η οποία απευθύνεται αποκλειστικά στο ηλικιακό φάσμα 0-6 ετών, ακριβώς γιατί έχει αποδειχθεί ότι η πρώιμη παρέμβαση είναι πολύ πιο αποτελεσματική από ό,τι οι θεραπευτικές παρεμβάσεις σε μεταγενέστερες ηλικίες. «Αν το παιδί θεραπευτεί ψυχολογικά σε αυτή την ηλικία θα περάσει πολύ πιο εύκολα στην επόμενη φάση ζωής, την υιοθεσία ή την αναδοχή», λέει η κ. Αφροδίτη Στάθη.

Στον «Ξενώνα SOS EΛΙΖΑ» φιλοξενούνται αυτή τη στιγμή 20 παιδιά, τα οποία έχουν απομακρυνθεί από τις οικογένειές τους με εισαγγελική παρέμβαση είτε λόγω βαριάς παραμέλησης είτε λόγω κακοποίησης. Θα μείνουν εδώ για περίπου 18 μήνες, έως ότου επουλωθούν τα τραύματά τους και ανακτήσουν την εμπιστοσύνη τους στους ενηλίκους.

© Το χαμομηλάκι | To hamomilaki