Monday 10 November 2014

Όταν το παιδί κλείνεται στον εαυτό του...
βοηθήστε το ν' αρχίσει να μιλάει

Βίκυ Νάκου
Θα έχετε διαπιστώσει ότι τα παιδιά μας, όταν βρίσκονται στην τρυφερή ηλικία των έξι χρόνων, αρχίζουν να κλείνονται περισσότερο στον εαυτό τους. Ζητούν όλο και λιγότερο την συμβουλή των τρομερών γονιών τους, αποφεύγουν να μιλήσουν για θέματα που έχουν συμβεί στο σχολείο τους και κρατούν μυστικά.
Τι πιθανόν να σκέφτεται τότε ένα παιδί;
- Ίσως ότι μπορεί να λύσει το θέμα μόνο του.
- Ίσως ότι κανείς δεν μπορεί να το βοηθήσει αποτελεσματικά.
- Ίσως ότι μπορεί κάποιος να το κοροϊδέψει.

Τι μπορούμε να κάνουμε όταν διαπιστώσουμε μια άρνηση επικοινωνίας;
Κάθε μέρα που γυρίζουν τα παιδιά μας από το σχολείο, πρέπει να ρωτάμε: «τι νέα, πώς ήταν η μέρα σου;». Πολλές φορές είναι πιο εύκολο να ξεκινήσει η κουβέντα περιγράφοντας εμείς οι γονείς τη δική μας μέρα, ή ζητώντας μια συμβουλή σε ένα υποθετικό μας πρόβλημα από τα ίδια μας τα παιδιά, προκειμένου να δείξουμε ότι όλοι οι άνθρωποι αντιμετωπίζουν δυσκολίες στην καθημερινότητά τους.
Όπως και να έχει, το παιδί μας πρέπει να καταλάβει ότι η συζήτηση είναι σημαντική, γιατί βοηθά:
1. να νιώσει καλύτερα. Τα μυστικά είναι βαριά κι ασήκωτα όταν μένουν μέσα μας.
2. να δει πιο ξεκάθαρα την κατάσταση κι έτσι να μπορεί να την αντιμετωπίσει ψύχραιμα.
Μια φίλη σκέφτηκε να παίζει θέατρο μαζί με τα παιδιά της, προκειμένου να τα μάθει να αντιδρούν σε διάφορά θέματα, λέγοντας τους διάφορες αστείες ατάκες, ώστε να εξασκηθούν και να απαντούν αμέσως σε τυχόν ενοχλήσεις τρίτων.
Εγώ έχω προτείνει στα κορίτσια μου να κρατούν ένα ημερολόγιο. Το ημερολόγιο τους βοηθά να βγάλουν πράγματα από μέσα τους, όταν περνούν δύσκολα. Στο ημερολόγιο μπορούν να γράψουν ό,τι θέλουν, να ζωγραφίσουν τον εαυτό τους, ή κάποιο άλλο πρόσωπο, άσχημο, κατσούφη, ή όπως νιώθουν εκείνη τη στιγμή!
Η παρότρυνση «να λες ή να γράφεις ό,τι σου έρχεται στο νου» δίνει διέξοδο σε συναισθήματα που τα παιδιά μας δεν μπορούν να χειριστούν εύκολα.

Η ιστορία της κόρης μου
Η κόρη μου άρχισε να μισεί το σχολικό (...και ποιος δεν το μισούσε άλλωστε στα σχολικά του χρόνια). Ένα μεγαλύτερο αγόρι της έπαιρνε την τσάντα της για να την αδειάσει, άλλοτε της μιλούσε υποτιμητικά ή της πετούσε διάφορα μικροαντικείμενα που θα μπορούσαν να την τραυματίσουν.
Όταν η κόρη μου αποφάσισε να μου τα πει, αρχικά την συμβούλεψα: «μη δίνεις σημασία». Ωστόσο γινόταν όλο και πιο δύσκολο να μην δίνει σημασία, ώσπου αποφασίσαμε ότι έπρεπε να μιλήσει στην συνοδό ή στην δασκάλα της. Η συνοδός ζήτησε από το αγοράκι απλά να πάψει να την ενοχλεί. Το επόμενο κιόλας μεσημέρι τα πράγματα είχαν χειροτερέψει. Τότε αποφασίσαμε να πάμε στον διευθυντή για να καλέσει τους γονείς αυτού του παιδιού. Με έξυπνο τρόπο ο διευθυντής αποφάσισε να φέρει αντιμέτωπα τα δυο παιδιά και να ζητήσει ο μικρός συγνώμη. Οφείλω να ομολογήσω ότι αυτό έφερε ένα αποτέλεσμα, γιατί έκανε το μικρό ενοχλητικό αγοράκι να νιώσει ντροπή και -το σημαντικότερο- κατάλαβε ότι η κόρη μου είχε φωνή να μιλήσει για ό,τι της συνέβαινε. Έτσι δεν θα την πείραζε ποτέ πια.

Η συμβουλή μου
Τα παιδιά μας πρέπει να αποφασίζουν πώς θέλουν να αντιμετωπίσουν μια δυσάρεστη κατάσταση. Ίσως αρχικά να θέλουν να την αντιμετωπίσουν μόνα τους. Ίσως θελήσουν να ζητήσουν τη βοήθεια από τους γονείς τους ή τους δασκάλους τους, χωρίς να μάθει κανείς πως μίλησαν. Το ζητούμενο είναι να καταλάβουν πως δεν πρέπει να κάτσουν με σταυρωμένα χέρια να υπομένουν μια ενοχλητική κατάσταση.
Η στάση «δεν θέλω να μιλάω γι' αυτό το θέμα» είναι στάση ενός ανθρώπου που φοβάται, ενός ανθρώπου που θέλει να κρύβεται. Γι' αυτό απαλλάξτε τα παιδιά από αυτή! Βοηθήστε τα να αρχίσουν να μιλούν!

Τι είναι ο ιός Κοξάκι και πώς θα προστατεύσουμε τα παιδια μας - Πρόληψη και θεραπεία - Coxsackievirus

Έξαρση κρουσμάτων του ιού Κοξάκι παρατηρήθηκε τους τελευταίους μήνες σε παιδιά προσχολικής ηλικίας κάνοντας πολλούς γονείς να ανησυχήσουν. Ποιος είναι αυτός ο ιός, πόσο επικίνδυνος είναι και πώς μπορείτε να προφυλάξετε τα παιδιά σας;
Coxsackievirus

Τι είναι ο ιός Κοξάκι
Ο ιός Κοξάκι ανήκει στους εντερογενείς και χωρίζεται σε δύο τύπους, Α και Β. Τα κρούσματα που έχουν παρατηρηθεί στην Ελλάδα οφείλονται στον τύπο Α, ο οποίος προκαλεί μιας μορφής ίωση και δεν είναι επικίνδυνος. «Είναι μια ίωση ήπιας μορφής σαν όλες τις άλλες και δεν θα πρέπει να ανησυχεί τους γονείς. Χρειάζεται, όμως παρακολούθηση» αναφέρει χαρακτηριστικά ο κ. Παπαδάτος.
Σε αυτόν τον ιό, οφείλονται πολλές αναπνευστικές και εντερικές μολύνσεις, ενώ είναι υπεύθυνος για την πρόκληση δυο ασθενειών, του συνδρόμου χεριών, ποδιών και στόματος, καθώς και μιας μορφής έρπητα. «Σπάνια εμφανίζεται ο τύπος Β, που είναι και ο πιο επικίνδυνος, γιατί σ' αυτόν οφείλονται μυοκαρδίτιδες, ενδοκαρδίτιδες και αναπνευστικές διαταραχές» προσθέτει ο κ. Παπαδάτος.
 
Πώς μεταδίδεται
Ο ιός εξαπλώνεται πολύ εύκολα, αφού μεταδίδεται από την άμεση επαφή και από τα υγρά του στόματος, όπως το φτέρνισμα και ο βήχας. Μάλιστα η μετάδοσή του είναι ραγδαία σε παιδικούς σταθμούς, νηπιαγωγεία και σχολεία, τις περισσότερες φορές σε παιδιά ηλικίας κάτω των 5 ετών.
 

Συμπτώματα
Τα συμπτώματα περιλαμβάνουν
• Ξαφνικό υψηλό πυρετό
• Πονόλαιμο
• εξανθήματα στα χέρια, στα πόδια και στο στόμα
• Στοματίτιδα
• Πονοκέφαλο
• Απώλεια της όρεξης και κόπωση
Οι γονείς θα πρέπει να είναι σε επαγρύπνηση, επειδή πολλά από τα συμπτώματα συμπίπτουν με αυτά της γρίπης.
Θεραπεία
Για το Κοξάκι δεν υπάρχει θεραπεία ούτε εμβόλιο. Ωστόσο μπορείτε να ακολουθήστε μερικά υποστηρικτικά μέτρα, όπως η λήψη αντιπυρετικών, τα οποία δεν θεραπεύουν την αιτία, κάνουν όμως, το παιδί να αισθάνεται πιο άνετα. Ακόμη, μπορείτε να το ντύσετε πιο ελαφρά για να μην δυσφορεί από την ζέστη που του προκαλεί ο πυρετός και να του δίνετε πολλά υγρά για την πρόληψη της αφυδάτωσης. Όσον αφορά τα εξανθήματα δεν χρειάζεται να χρησιμοποιήσετε κάποια κρέμα, υποχωρούν από μόνα τους. Στόχος είναι η υποχώρηση του ιού σε μια εβδομάδα με δέκα μέρες. «Τα παιδιά καλό είναι όσο είναι άρρωστα να μην πηγαίνουν στο σχολείο, γιατί υπάρχει μεγάλος κίνδυνος να μεταδώσουν τον ιό» αναφέρει ο κ. Παπαδάτος και προσθέτει «εάν έχει κολλήσει μια φορά είναι δύσκολο να νοσήσει δεύτερη, επειδή έχει αποκτήσει ανοσία».

Πρόληψη
Αν και ο ιός δεν μπορεί να προληφθεί εύκολα, εάν τηρούνται οι κανόνες υγιεινής, όπως το τακτικό και σχολαστικό πλύσιμο των χεριών, μπορεί να περιοριστεί η μεταδοτικότητά του. Θα πρέπει να μάθετε στα παιδιά σας να πλένουν τα χέρια τους κάθε φορά που έρχονται στο σπίτι, αμέσως μετά την κάθε επίσκεψή τους στην τουαλέτα και πριν να φάνε κάτι, καθώς επίσης να μην ακουμπούν τα χέρια τους στα μάτια και στη μύτη τους. Εξίσου σημαντικό είναι να μην μοιράζονται το φαγητό και το ποτό τους στο σχολείο με άλλα παιδιά, γιατί αυτός είναι ένας από τους πιο συνηθισμένους τρόπους ανταλλαγής μικροβίων.
πηγή

Να γιατί δεν πρέπει να φωνάζουμε στα παιδιά μας

Ενώ εσύ μου φώναζες, μου μάθαινες να σε φοβάμαι…
Ενώ εσύ μου φώναζες, τραυμάτιζες την αυτοπεποίθηση μου…
Ενώ εσύ μου φώναζες, μου μάθαινες ότι δεν είχα αξιοπρέπεια επειδή ήμουν μικρός…
Ενώ εσύ μου φώναζες, μου μάθαινες να μην τολμάω, να μη δοκιμάζω, να μην προσπαθώ να ανακαλύπτω, να μην παίρνω πρωτοβουλίες, για να μη θυμώνεις…
Ενώ εσύ μου φώναζες, με έκανες να νιώθω ασήμαντος και αδύναμος…
Ενώ εσύ μου φώναζες, μου έδειχνες ότι δεν μπορούσα να σε εμπιστεύομαι…
Ενώ εσύ μου φώναζες, μου μάθαινες ότι δεν μπορούσα να σου μιλήσω αν είχα κάποιο πρόβλημα ή κάποιος μου έκανε κακό, γιατί φοβόμουν πώς θα αντιδρούσες…
Ενώ εσύ μου φώναζες, μου μάθαινες ότι όταν αγαπάμε κάποιον, έχουμε δικαίωμα να του φερόμαστε άσχημα…

Ενώ εσύ μου φώναζες, η φωνή σου δεν με άφηνε να σκεφτώ τα λόγια σου…
Ενώ εσύ μου φώναζες, ίδρωνα, η καρδιά μου χτυπούσε δυνατά, το στομάχι και τα αυτιά μου πονούσαν…
Ενώ εσύ μου φώναζες, θύμωνα που δεν νοιαζόσουν για αυτά που ήθελα να σου πω…
Ενώ εσύ μου φώναζες, αναρωτιόμουν που πήγε ο μπαμπάς μου…
Ενώ εσύ μου φώναζες, μου μάθαινες να φωνάζω κι εγώ…
Ενώ εσύ μου φώναζες, ήμουν μόνος μου…
Ενώ εσύ μου φώναζες, σκεφτόμουν ότι δεν μ’ αγαπάς πια…
Ενώ εσύ μου φώναζες, μου μάθαινες ότι επιτρέπεται να φέρομαι άσχημα σε κάποιον πιο αδύναμο από μένα…
Ενώ εσύ μου φώναζες, μου μάθαινες πώς να φερθώ στα παιδιά μου όταν μεγαλώσω…
Ενώ εσύ μου φώναζες, δεν φανταζόσουν τον αγώνα που πρέπει να δώσω τώρα που μεγάλωσα, για να μη γίνω σαν εσένα…
__________

© Το χαμομηλάκι | To hamomilaki