Tuesday 10 November 2015

Πως αντιμετωπίζουμε την απληστία του παιδιού;

Σχεδόν όλα τα παιδιά δείχνουν τάσεις απληστίας. Ελάχιστα μοιράζονται πράγματα που τους ανήκουν και ποτέ δεν είναι ικανοποιημένα με όσα υλικά αγαθά κι αν έχουν. 
Πάμε να δούμε τι μπορείτε να κάνετε για να γίνουν πιο ορθολογικές οι απαιτήσεις τους:

Όσο και να το θέλετε, είναι λάθος να πραγματοποιείτε κάθε επιθυμία του παιδιού, παρά μόνο αυτές που πρέπει. 
Πρέπει από μικρή ηλικία να μη θεωρεί δεδομένο τίποτα και να διαχειρίζεται ορθολογικά την απογοήτευση που νιώθει όταν δε γίνεται πάντα το δικό του.

Διδάξτε του την αξία της αποταμίευσης. 
Κάθε φορά που θα ζητάει να του πάρετε κάτι που δεν είναι αναγκαίο, να το ενθαρρύνετε να το κάνει με τα δικά του χρήματα. Κάπως έτσι θα αντιληφθεί με σαφή τρόπο ότι οι γονείς είναι υποχρεωμένοι να πραγματοποιούν όσες επιθυμίες έχουν λογική και τίποτα παραπάνω.

Αντικειμενικά συντρέχει λόγος αγοράς δώρου στο παιδί; 
Πείτε του να φτιάξει με λίστα με αυτά που θέλει και να σας επισημάνει την καλύτερη για εκείνο επιλογή. Με αυτόν τον τρόπο θα μάθει να βάζει ορθολογικές προτεραιότητες στα θέλω του, αφού θα διαπιστώσει ότι δεν μπορεί να έχει πάντα το πιο ακριβό παιχνίδι που ζητάει.

Εξηγήστε στο παιδί ότι σημασία στα δώρα δεν έχει η αξία,
αλλά η κίνηση και κυρίως ότι κάποιος ένιωσε την ανάγκη να το ευχαριστήσει. Άρα λοιπόν, δεν πρέπει να απογοητεύεται κάθε φορά που εσείς ή κάποιος άλλος του αγοράζετε κάτι που δεν είναι ακριβό και να εκτιμάει ακόμα και μια συμβολική κίνηση.
Φροντίστε να το ενημερώσετε ότι υπάρχουν εκατομμύρια παιδιά σε όλο τον κόσμο που δεν έχουν τη δυνατότητα να αποκτήσουν ούτε καν τα μισά από τα παιχνίδια που ήδη έχει. Και αν θέλετε να διδαχθεί ταυτόχρονα και την αξία της γενναιοδωρίας, προτείνετε στο παιδί να χαρίσετε σε φτωχά παιδάκια όσα παιχνίδια δε θέλει.
Απαλλαγείτε από ενοχικές σκέψεις οι οποίες, χωρίς να το θέλετε, μεταφράζονται σε πράξεις που καλλιεργούν την απληστία του παιδιού. 
Μην προσπαθείτε, για παράδειγμα, να «αναπληρώσετε» τις πολλές ώρες που λείπετε από το σπίτι με ακριβά δώρα για να μη νιώθει παραμελημένο το παιδί, γιατί απλά είναι λάθος συλλογισμός. 
Το καλύτερο που έχετε να κάνετε είναι να δίνετε απλόχερα την αγάπη σας στο παιδί όσες ώρες είσαστε στο σπίτι. Αξία ανεκτίμητη!

Πηγή: mother.gr

Τι κάνουμε όταν το παιδί δεν «τα βρίσκει» με τη δασκάλα;

Συμβαίνει και στις καλύτερες οικογένειες!

Οι λόγοι 
Το σημαντικότερο βήμα είναι να ακούσουμε το παιδί και να προσπαθήσουμε να καταλάβουμε τους λόγους που δηλώνει ότι δεν θέλει την δασκάλα
Χρειάζεται μια ειλικρινής κουβέντα, χωρίς να προσπαθήσουμε να το κατευθύνουμε. 
Μερικές ερωτήσεις που μπορούμε να του κάνουμε:
* Τι κάνει η δασκάλα που σε ενοχλεί;
* Τι μπορεί να κάνει η δασκάλα για να είσαι καλύτερα;
* Τι έχεις προσπαθήσει εσύ από την πλευρά σου για να γίνετε φίλοι με την δασκάλα;
* Τι λένε για τη δασκάλα τα παιδιά που την συμπαθούν;
* Τι λένε για τη δασκάλα τα παιδιά που δεν την συμπαθούν;

Είναι σημαντικό να προσέξουμε τον τρόπο, το ύφος, τη χροιά της φωνής του παιδιού καθώς μιλά για τη δασκάλα. Εάν διακρίνουμε φόβο, θυμό, άμυνα, διάθεση για να μιλήσει για το θέμα.
Τι μπορεί να συμβαίνει;
Ίσως φταίει η κακή χημεία μεταξύ τους ή ακόμα χειρότερα η απόρριψη να αφορά τα άλλα παιδιά του σχολείου και όχι την ίδια τη δασκάλα. 
Ένας ακόμα λόγος μπορεί να σχετίζεται με καταστάσεις ενδοοικογενειακές και όχι εντός του σχολείου. 
Ωστόσο, ας μην παραμερίζουμε το ένστικτο του μικρού σας και ας δώσουμε την πρέπουσα σημασία.

Η λύση:

  • Να ξεκαθαρίζουμε, αν το πρόβλημα εντοπίζεται στο παιδί ή στο δάσκαλο, με αντικειμενικότητα.
  • Να επικοινωνούμε με τον εκπαιδευτικό και να του εκθέτουμε το πρόβλημα.
  • Είναι σημαντικό να μην χτυπάμε την πόρτα του διευθυντή, εάν πρώτα δεν έχουμε έρθει σε άμεση επαφή με τον αρμόδιο δάσκαλο. 
  • Είναι σημαντικό ο γονιός να προσπαθήσει να μπει στην θέση του δασκάλου και να κατανοήσει πως δεν είναι εχθροί, αλλά σύμμαχοι.

© Το χαμομηλάκι | To hamomilaki