Wednesday 23 December 2015

Πως να «διηγηθείτε» τις χριστουγεννιάτικες ιστορίες

Μια ιστορία θα πρέπει να ακούγεται στο σωστό πλαίσιο. Με την κατάλληλη ατμόσφαιρα. Θυμηθείτε μερικές απ΄τις πιο αγαπημένες, χριστουγεννιάτικες ιστορίες μαζί με τα παιδιά σας.

Ιστορίες που θα σας βάλουν στον πνεύμα των Χριστουγέννων. 

Πρώτο βήμα: Δημιουργήστε μια ζεστή ατμόσφαιρα.
Θα χρειαστείτε:
Κεριά
Κουβέρτες
Μεγάλα μαξιλάρια
Χριστουγεννιάτικες μελωδίες (σε χαμηλή ένταση όμως για να μην αποσπά την προσοχή των μικρών σας)

Δεύτερο βήμα: Οι ιστορίες ανοίγουν την όρεξη!
Crispy cookies μαζί με τα παιδιά (μπορείτε να τα φτιάξετε νωρίτερα με τα παιδιά σας)
Ζεστές σοκολάτες. Δείτε εδώ μία ωραία συνταγή.
Νόστιμα σνακ. Τα pop corn είναι μια καλή ιδέα.

Τρίτο βήμα: Η επιλογή των ιστοριών

Για το τελευταίο βήμα σας έχουμε τέσσερις προτάσεις. Μπορείτε αν δεν θέλετε να διαβάσετε τις ιστορίες, να τις δείτε σε ταινίες. 
Θα σας προτείναμε όμως την ανάγνωση μιας και προάγει την επικοινωνία και ενισχύει τη φαντασία των μικρών σας. 
Οι εικόνες του βιβλίου, ο ήχος της φωνής σας και η σχέση που δημιουργείτε μεταξύ σας την στιγμή εκείνη είναι ερεθίσματα μεγάλη αξία για τα παιδιά σας.

Οι προτάσεις μας λοιπόν είναι:

Η ιστορία του τσιγκούνη κ. Εμπενίζερ Σκρουτζ. A Christmas Carol είναι ο επίσημος τίτλος και πρόκειται για την αγαπημένη νουβέλα του ου Άγγλου συγγραφέα Καρόλου Ντίκενς που πρωτοδημοσιεύτηκε στις 19 Δεκεμβρίου 1843.

Ο Καρυοθραύστης του Ε.Τ.Α Χόφμαν. Όταν η Μαρία παίρνει δώρο χριστουγεννιάτικο έναν Καρυοθραύστη, δεν φαντάζεται καθόλου τις συναρπαστικές περιπέτειες που την περιμένουν. Τη μάχη του Καρυοθραύστη με τον Βασιλιά των Ποντικών, την ιστορία της πριγκίπισσας Πιρπιλάτης με το σκληρό καρύδι. Η ιστορία του Χόφμαν, με την υπέροχη μουσική του Τσαϊκόφσκι είναι ένα από τα δημοφιλέστερα μπαλέτα το οποίο ανεβαίνει την περίοδο των Χριστουγέννων σε όλες τις μεγάλες σκηνές του κόσμου. Μπορείτε αν θέλετε να απολαύσετε την ιστορία στο Μέγαρο Μουσικής. Δείτε εδώ περισσότερες πληροφορίες.
Χριστουγεννιάτικα Διηγήματα του Αλέξανδρου Παπαδιαμάντη. 
Αντί περιεχομένων ένα αληθινό περιστατικό: Πήγε ο Αλέξανδρος Παπαδιαμάντης στα γραφεία της εφημερίδας «’Aκρόπολις» για να παραδώσει ένα χριστουγεννιάτικο διήγημα. Ο Σταμάτης Σταματίου δεν τον αναγνώρισε και μάλιστα σχημάτισε την εντύπωση ότι ήταν κάποιος άπορος που πήγε να πάρει τις δέκα δραχμές για τα Χριστούγεννα, όπως όλοι οι φτωχοί της εποχής.

Το Χριστουγεννιάτικο Έλατο του Χανς Κρίστιαν Άντερσεν. 
Μια ιστορία την οποία υπογράφει ο πολυαγαπημένος παραμυθάς όλων των παιδιών του κόσμου, ο Χανς Κρίστιαν Άντερσεν. Βαθιά μέσα στο δάσος, σ” ένα ήσυχο μέρος που το ζέσταινε ο ήλιος και το δρόσιζε το αεράκι, μεγάλωνε ένα μικρό έλατο. Δεν ήταν όμως ευτυχισμένο. Ευχόταν να ζήσει κάποτε μια θαυμάσια περιπέτεια, τα Χριστούγεννα στην πόλη. Τι θα συμβεί όμως όταν το όνειρό του γίνει πραγματικότητα; Μια κλασική χριστουγεννιάτικη ιστορία για ένα μικρό έλατο που θέλει να γίνει μεγάλο, να φύγει από το δάσος και να βρεθεί σε ένα σαλόνι, στολισμένο για τα Χριστούγεννα.
jenny.gr

Πώς θα αισθανόσουν αν την ημέρα των γενεθλίων σου αντάλλασσαν δώρα όλοι μεταξύ τους κι εσένα δεν σου δώριζαν τίποτα;

Γιορτάζετε για Μένα χωρίς Εμένα 

Όπως θα ξέρεις, πλησιάζουμε ξανά στην ημερομηνία των γενεθλίων μου. Κάθε χρόνο γίνεται γιορτή προς τιμήν μου, έτσι και φέτος.
Αυτές τις μέρες ο κόσμος κάνει πολλά ψώνια, γίνονται διαφημίσεις μέχρι και στο ράδιο, την τηλεόραση και παντού κανείς δεν μιλά για κάτι άλλο εκτός από το τι λείπει μέχρι να έρθει εκείνη η μέρα...

Είναι ευχάριστο να ξέρω ότι τουλάχιστον μία μέρα τον χρόνο κάποιοι με σκέφτονται.


Όπως θα γνωρίζεις πριν από πολλά χρόνια ξεκίνησαν να γιορτάζουν τα γενέθλιά μου. Στην αρχή φαινόντουσαν να καταλαβαίνουν και με ευχαριστούσαν γι' αυτό που έκανα για εκείνους. Όμως σήμερα κανείς δεν γνωρίζει τι γιορτάζουν.

Οι άνθρωποι συναντώνται και περνούν πολύ καλά όμως κανείς δεν ξέρει περί τίνος πρόκειται....

Θυμάμαι πέρυσι, την ημέρα των γενεθλίων που έκαναν μια μεγάλη γιορτή προς τιμήν μου. Στο τραπέζι υπήρχαν τα πάντα, όλα ήταν διακοσμημένα όμορφα και υπήρχαν πολλά δώρα, αλλά ...; 
Ξέρεις κάτι;...
Ούτε που με κάλεσαν, ενώ ήμουν ο επίτιμος καλεσμένος κανείς δεν θυμήθηκε να με καλέσει. Και η γιορτή γινόταν για μένα...

Και όταν έφτασε η μεγάλη μέρα... με άφησαν απ' έξω, μου έκλεισαν την πόρτα... εγώ ήθελα να βρεθώ στο τραπέζι μαζί τους...

Η αλήθεια είναι ότι δεν εξεπλάγην γιατί τα τελευταία χρόνια όλοι μου κλείνουν την πόρτα. Μιας και δεν με κάλεσαν, σκέφτηκα να παραβρεθώ χωρίς να κάνω θόρυβο κι έτσι μπήκα και στάθηκα σε μια γωνίτσα.
Διασκέδαζαν όλοι, κάποιοι έλεγαν ιστορίες, γελούσαν, πέρναγαν πολύ καλά, μέχρι που έφτασε ένας....

Γέρος χοντρός, ντυμένος στα κόκκινα με άσπρα γένια... Και φώναζε... χο, χο, χο!, λες και είχε πιει λίγο παραπάνω...κάθισε βαριά - βαριά σε μια πολυθρόνα και... Όλοι έτρεξαν καταπάνω του λέγοντας... Άγιε Βασίλη! ... λες και η γιορτή ήταν γι' αυτόν...

Ήρθαν τα μεσάνυχτα και όλοι άρχισαν να αγκαλιάζονται, άπλωσα κι εγώ τα χέρια μου ελπίζοντας πως κάποιος θα με αγκαλιάσει... 


Και ξέρεις κάτι; Κανείς δεν με αγκάλιασε.

Ξαφνικά άρχισαν όλοι να ανταλλάσσουν δώρα, ένας-ένας τα άνοιγαν μέχρι που τελείωσαν όλα.... Πλησίασα να δω μήπως παρ' ελπίδα υπήρχε κάποιο για μένα, αλλά δεν υπήρχε τίποτα...
Πώς θα αισθανόσουν αν την ημέρα των γενεθλίων σου αντάλλασσαν δώρα όλοι μεταξύ τους κι εσένα δεν σου δώριζαν τίποτα;

Τότε κατάλαβα ότι Εγώ περίσσευα σε εκείνη τη γιορτή, βγήκα χωρίς να κάνω θόρυβο, έκλεισα την πόρτα κι αποσύρθηκα...

Κάθε χρόνος που περνάει είναι χειρότερα, ο κόσμος θυμάται μόνο το δείπνο, τα δώρα και τις γιορτές. Κανείς δεν θυμάται εμένα...

Θα ήθελα αυτά τα Χριστούγεννα να επιτρέψεις να έρθω στη ζωή σου, να αναγνωρίσεις ότι πριν από δύο χιλιάδες χρόνια ήρθα σε αυτόν τον κόσμο για να δώσω τη ζωή Μου για σένα, στον σταυρό, και να σε σώσω.

Το μόνο που θέλω σήμερα είναι να το πιστέψεις με όλη σου την καρδιά ...

Agiameteora.net

orthognosia

© Το χαμομηλάκι | To hamomilaki