Αυτή η πληροφορία δεν είναι ακριβώς ένας μύθος αλλά την παραθέτουμε γιατί έχει συμβολικό περιεχόμενο. Το λουλούδι Ίρις πήρε το όνομα του από την αρχαία θεά Ίριδα, την θεά του ουράνιου τόξου. Η Ίρις ήταν επίσης και αγγελιοφόρος των θεών κυρίως του Δία και της Ήρας. Μετέφερε μηνύματα από το "μάτι του ουρανού" στη γη με την καμπύλη του ουράνιου τόξου. Ήταν κόρη του Θαύμαντα και της Ωκεανίδας, που είχε αδελφές τις Αρπυίες, την Αελλώ και την Άρκη. Όταν οι θεοί ήθελαν να ορκιστούν στο νερό της Στυγός, την έστελναν να γεμίσει το χρυσό σταμνί της. Στο πέρασμά της φανερώνονταν στο θόλο του ουρανού εφτά υπέροχα χρώματα. Γι' αυτό θεωρήθηκε η προσωποποίηση του ουράνιου τόξου. Η λέξη ίρις σημαίνει "μάτι του ουρανού". Ήταν το όνομα πού δόθηκε στη θεά , στο λουλούδι και στην κόρη των ματιών μας. Αυτό σημαίνει ότι καθένας από μας κουβαλάει μαζί του ένα κομμάτι ουρανού. 
Ανήκει στην οικογένεια των Ιριδωδών (Iridaceae) και άλλες ονομασίες του είναι Κρινάκια ή Κρίνοι. Είναι πολυετές φυτό διακρινόμενο για τα θεαματικά πανέμορφα άνθη του. Τα φύλλα του είναι γραμμοειδή, μήκους έως 70 εκ. και πλάτους έως 3,5 εκ. και χρώματος πράσινα ανοιχτά. Σχηματίζει συνήθως 3-5 μεγάλα και εντυπωσιακά άνθη, που βγαίνουν στην κορυφή ενός ψηλού στελέχους. Έχουν χρώμα ελαφρά μπλε προς το ιώδες, και αποτελούνται από έξη όμοια σέπαλα ανά τρία προς τρία. Τα εξωτερικά γυρισμένα προς τα κάτω κι εφοδιασμένα κατά μήκος της μεσαίας γραμμής με μικρές κίτρινες τρίχες όρθια και τρία εσωτερικά γυρισμένα προς τα κάτω.
Χρησιμοποιείται ακόμα και σήμερα για το ανθοδοχείο εξ αιτίας των όμορφων λουλουδιών του και την υπέροχη ευωδιά τους. Επειδή ανθίζει τέλος του Απρίλη με τ' άνθη του στόλιζαν τον Επιτάφιο καθώς και την εικόνα του Αγίου Γεωργίου, που γιόρταζε εκείνη την περίοδο.
Στη φαρμακευτική συνιστάται σαν τονωτικό ελαφρό των βρόγχων, που βοηθά τις αποχρέμψεις.
