Σελίδες

Sunday 4 February 2007

Το θέατρο, καθρέφτης της ζωής

Η ζωή -πάντα- προλαβαίνει το θέατρο.
Kαι το θέατρο γίνεται καθρέφτης της ζωής.

Στις σκηνές φέτος έχουμε έργα που μιλούν για κακοποίηση, βιασμούς και ζοφερές οικογενειακές σχέσεις. Στις ειδήσεις το ίδιο.
Πατεράδες που βιάζουν κόρες ή γιους, βιασμοί και φόνοι ανηλίκων, αποπλάνηση μέσω του Iντερνετ.
Oι εικόνες σκληρές, μια γροθιά στο στομάχι, ακόμα κι αν γεννιούνται μέσα από τη σύμβαση του θεάτρου.
Oι «Πέντε σιωπές», το «Festen», ο «Kαυτός πάγος», το «Mαυροπούλι» είναι έργα με τέτοια θεματολογία.

Eργα που αποδεικνύουν πως αυτή η επικαιρότητα της ζωής και των ειδήσεων έχει περάσει στη σύγχρονη παγκόσμια δημιουργία. Tην τελευταία την απασχολούν πια θέματα όχι προσωπικά, σχέσεων, δεσμών, αλλά υπάρχει και κινείται σε ένα ευρύτερο κοινωνικόπεριβάλλον.
H ενδοοικογενειακή βία και η σεξουαλική κακοποίηση παιδιών αναδεικνύονται τα τελευταία χρόνια ως μέγιστα κοινωνικά προβλήματα.

Δεν είναι βέβαια καινούργια προβλήματα.
Ωστόσο, παρά τη δημοσιότητα που έχουν λάβει τα τελευταία χρόνια, δεν παύουν να είναι από τα πιο συγκεκαλυμμένα εγκλήματα που οι διαστάσεις τους παραμένουν άγνωστες λόγω της ντροπής που αισθάνονται τα θύματα και της δυσκολίας που έχουν να καταγγείλουν, πολλές φορές, μέλη της ίδιας τους της οικογένειας.
Aυτό και μόνο του το γεγονός αποκτά φωνή κι ακουμπά τους δημιουργούς. Δηλώνει μια πολιτική θεατρική ταυτότητα που φεύγει από την εσωστρέφεια της επεξεργασίας των ατομικών σχέσεων και ασχολείται με ζητήματα της κοινωνίας.
Kι ένα θέατρο που αναλαμβάνει τις ευθύνες του.


A. Kαράλη

Οι Οκτώ Αναπτυξιακοί Στόχοι της Χιλιετίας

Goal 1 Να τερματιστεί η ακραία φτώχεια και η πείνα
Στόχος 1.
Να μειωθεί στο μισό η αναλογία των ανθρώπων των οποίων το εισόδημα είναι μικρότερο από 1$
Στόχος 2. Να μειωθεί στο μισό το ποσοστό αυτών που πεινάνε
Goal 2 Να επιτευχθεί καθολική πρόσβαση στην πρωτοβάθμια εκπαίδευση
Στόχος 3.
Να εξασφαλιστεί ότι μέχρι το 2015, παιδιά σε όλο τον κόσμο, αγόρια και κορίτσια, θα έχουν τη δυνατότητα να ολοκληρώσουν ένα πλήρες πρόγραμμα πρωτοβάθμιας εκπαίδευσης
Goal 3 Να προωθηθεί η ισότητα των φύλων και η ενδυνάμωση των γυναικών
Στόχος 4.
Να τερματιστεί η ανισότητα ως προς το φύλο στη πρωτοβάθμια και δευτεροβάθμια εκπαίδευση, κατά προτίμηση μέχρι το 2005 και σε όλα τα επίπεδα εκπαίδευσης όχι αργότερα από το 2015
Goal 4 Να μειωθεί η παιδική θνησιμότητα
Στόχος 5. Να μειωθεί κατά 2/3 μέχρι το 2015 η παιδική θνησιμότητα
Goal 5 Να βελτιωθεί η μητρική υγεία
Στόχος 6.
Να μειωθεί η μητρική θνησιμότητα κατά τρία τέταρτα μέχρι το 2015
Goal 6 Να καταπολεμηθεί το HIV/AIDS, η ελονοσία και άλλες ασθένειες
Στόχος 7. Να μπει φρένο και να αντιστραφεί μέχρι το 2015 η διάδοση του HIV/AIDS.
Στόχος 8. Να μπει φρένο και να αντιστραφούν μέχρι το 2015 τα περιστατικά της ελονοσία και άλλων μεγάλων ασθενειών.
Goal 7 Να εξασφαλιστεί η περιβαλλοντική βιωσιμότητα
Στόχος 9.
Να ενσωματωθούν οι αρχές της βιώσιμης ανάπτυξης στις πολιτικές των κρατών και σε προγράμματα ώστε να αντιστραφεί η εξάντληση των φυσικών πόρων
Στόχος 10. Να μειωθεί στο ήμισυ ο αριθμός των ανθρώπων που δεν έχουν πρόσβαση σε καθαρό νερό και βασικές υποδομές υγιεινής
Στόχος 11. Μέχρι το 2020 να έχει επιτευχθεί σημαντική βελτίωση στη ζωή των 100 εκ. ανθρώπων που ζουν σε τενεκεδουπόλεις
Goal 8 Nα αναπτυχθεί η παγκόσμια συνεργασία για την ανάπτυξη
Στόχος 12.
Να υπολογιστούν οι ανάγκες των λιγότερο ανεπτυγμένων κρατών
Στόχος 13. Να αναπτυχθεί ένα ανοικτό, προβλέψιμο και μη μεροληπτικό εμπορικό και οικονομικό σύστημα
Στόχος 14. Να γίνει ορθολογική διευθέτηση των χρεών αναπτυσσόμενων χωρών
Στόχος 15. Σε συνεργασία με αναπτυσσόμενες χώρες να αναπτυχθούν στρατηγικές για αξιοπρεπείς και παραγωγικές θέσεις εργασίες για τους νέους
Στόχος 16. Σε συνεργασία με φαρμακευτικές εταιρείες να εξασφαλιστεί η πρόσβαση σε φτηνά φάρμακα στις αναπτυσσόμενες χώρες
Στόχος 17. Σε συνεργασία με τον ιδιωτικό τομέα να γίνουν διαθέσιμα τα οφέλη της νέας τεχνολογίας, ιδιαίτερα αυτά που αφορούν την πληροφορία και τις επικοινωνίες

ΤΟ ΔΑΧΤΥΛΙΔΙ




Παίζεται με 3 και πάνω παιδάκια.
Ένας έχει στα χέρια του ένα δαχτυλίδι και το περνάει από τα χέρια των παιδιών.
Κάποια στιγμή αφήνει το δαχτυλίδι σε κάποιον χωρίς να το πάρουν είδηση τα άλλα παιδιά.
Πρέπει να βρουν σε ποιον έχει αφήσει το δαχτυλίδι.
Όποιος το βρει παίρνει το δαχτυλίδι και ξαναρχίζει το παιχνίδι.
Όση ώρα πρνάνε το δαχτυλίδι από χέρι σε χέρι λένε και ένα τραγούδι:

"Πούντο, πούντο το δαχτυλίδι,
ψάξε, ψάξε δε θα το βρεις.
Κι αν θα το βρεις
δε θάν' εκείνο
Το δαχτυλίδι που φορείς".