Αγαπητό μου χαμομηλάκι,
Αν ένα παιδί έχει την τάση να κλέβει οι γονείς θα βρεθούν αντιμέτωποι με ένα πρόβλημα που πλέον δεν αφορά μόνο το παιδί τους, και σαφώς δεν περιορίζεται μέσα στα στενά όρια του σπιτιού τους.
Θα βρεθούν να αντιμετωπίσουν το πρόβλημα όχι μόνο σε προσωπικό επίπεδο αλλά και σε κοινωνικό, πράγμα που κάνει την επίλυση του ακόμα δυσκολότερη.Δεδομένου ότι αυτό που μπορεί να οδηγήσει ένα παιδί στην κλεπτομανία (= η παθολογική τάση για κλοπή, από ευχαρίστηση για την πράξη και όχι τόσο για το όφελος) είναι πολύ πιθανό να οφείλεται στο αίσθημα έλλειψης της μητέρας κατά την πρώιμη παιδική ηλικία, καλό είναι να αισθανθούν και τις δικές τους ευθύνες προτού αναρωτηθούν έκπληκτοι πως είναι δυνατόν να συμβαίνει κάτι τέτοιο.
Δεν ξέρω τι θα μπορούσε να γίνει για να διορθωθεί αυτό. Η ιατρική δεν έχει να προτείνει σπουδαία πράγματα εκτός ίσως από κάποια φαρμακευτική αγωγή με ψυχοφάρμακα.
Εγώ πάλι, σαν άνθρωπος, θεωρώ ότι πολύ καλύτερο αποτέλεσμα θα έχουν οι ίδιοι οι γονείς αν αντιμετωπίσουν το παιδί με κατανόηση, αν αφιερώσουν χρόνο σε αυτό και στο πρόβλημα του και φυσικά αν δείξουν πραγματικά την αγάπη τους, με χάδια και ασχολούμενοι πραγματικά μαζί τους, όχι προσφέροντας υλικά αγαθά όπως συνηθίζεται (εξάλλου η ικανοποίηση και η ευχαρίστηση στην περίπτωση της κλεπτομανίας προέρχονται κυρίως από τη συγκεκριμένη πράξη που διαπράττεται και όχι από τα αντικείμενα που αποκομίζονται).
Καλώς σας βρήκα :-)