Ο Μεγάλος Δικτάτωρ (1940) του Τσάρλι Τσάπλιν: Από τις πιο ανελέητες καταγγελίες του βάρβαρου συστήματος που ζούμε

Ο Τσάπλιν προβάλλει το όραμα μιας νέας κοινωνίας χωρίς ρατσισμό, ξενοφοβία, μιλιταρισμό, πόλεμο, με όλα εκείνα τα ευγενή χαρακτηριστικά της μεγαλειώδους πορείας του είδους μας ...

 .

«ΣΗΚΩΣΕ ΤΑ ΜΑΤΙΑ ΧΑΝΝΑ... Η ΨΥΧΗ ΤΟΥ ΑΝΘΡΩΠΟΥ ΜΑΘΑΙΝΕΙ ΝΑ ΠΕΤΑ ΠΡΟΣ ΤΗΝ ΕΛΠΙΔΑ, ΤΟ ΜΕΛΛΟΝ .... ΚΥΤΤΑΞΕ ΨΗΛΑ ΧΑΝΝΑ ...»

 .

.

ΕΝΑ ΦΙΝΑΛΕ ΓΕΜΑΤΟ ΑΝΘΡΩΠΙΑ ΚΑΙ ΕΡΩΤΑ ΠΟΥ ΜΕ ΤΗΝ ΕΝΑΛΛΑΓΗ ΤΟΥ ΚΩΜΙΚΟΥ ΜΕ ΤΟ ΤΡΑΓΙΚΟ ΣΤΟΙΧΕΙΟ ΚΑΙ ΜΕ ΤΟΝ ΠΙΟ ΑΠΛΟ ΚΑΙ ΛΙΤΟ ΤΡΟΠΟ ΠΑΡΑΜΕΝΕΙ ΑΠΟ ΤΙΣ ΠΙΟ ΑΝΕΛΕΗΤΕΣ ΚΑΤΑΓΓΕΛΙΕΣ ΤΟΥ ΒΑΡΒΑΡΟΥ ΣΥΣΤΗΜΑΤΟΣ ΠΟΥ ΖΟΥΜΕ ... ΟΙ ΟΜΟΙΟΤΗΤΕΣ ΜΕ ΤΟ ΣΗΜΕΡΑ ΕΙΝΑΙ ΟΛΟΦΑΝΕΡΕΣ 

.

Ο Μεγάλος Δικτάτωρ (1940) του Τσάρλι Τσάπλιν 

Charlie Chaplin_The Great Dictator (1940) .

Όταν κυκλοφόρησε ο Μεγάλος Δικτάτωρ, ο Χίτλερ απαγόρευσε την προβολή του σε όλες τις χώρες που συνεργάζονταν με τη Γερμανία ή βρίσκονταν υπό την κατοχή της, στην Ισπανία μάλιστα προβλήθηκε μονάχα μετά το θάνατο του στρατηγού Φράνκο, το 1975! Όμως η περιέργεια έσπρωξε το Χίτλερ να εισάγει μια κόπια, την οποία πρόβαλε όχι μία, αλλά δύο φορές! Δυστυχώς η ιστορία δεν κατέγραψε τις αντιδράσεις του.

Όταν το πληροφορήθηκε ο Τσάπλιν είπε: «Θα έδινα οτιδήποτε για να μάθω τι σκεφτόταν».
Παρά το μποϊκοτάζ, η ταινία προβλήθηκε μια φορά σε γερμανικό ακροατήριο. 

Κάπου στα κατεχόμενα Βαλκάνια, μέλη μιας αντιστασιακή οργάνωσης αντικατέστησαν την κωμική όπερα, που παιζόταν σε ένα στρατιωτικό κινηματογράφο, με μια κόπια του Μεγάλου Δικτάτορα που παρέλαβαν από την Ελλάδα. Έτσι μια ομάδα γερμανών στρατιωτών είχε την ευκαιρία να δει την ταινία. Κάποιοι από αυτούς εγκατέλειψαν την αίθουσα μόλις συνειδητοποίησαν τι έβλεπαν, ενώ κάποιοι άλλοι άρχισαν να πυροβολούν την οθόνη.
Ενώ κυκλοφόρησε δεκατρία χρόνια μετά το τέλος της βωβής περιόδου, ο Μεγάλος Δικτάτωρ είναι η πρώτη ταινία, στην οποία ο Τσάπλιν χρησιμοποίησε όλες τις δυνατότητες που προσέφερε ο ομιλών κινηματογράφος. Υπήρξε υποψήφια για πέντε Όσκαρ: καλύτερης σκηνοθεσίας, πρωτότυπου σεναρίου, μουσικής, Β' και φυσικά Α' ανδρικού ρόλου για την υπέροχη ερμηνεία του Τσάρλι Τσάπλιν.

πηγή: antipera-oxthi-culture

Στάχτη και η Πεντέλη - Η φυσική αναγέννηση του δάσους αποκλείεται αφού η περιοχή έχει ξανακαεί στο παρελθόν

«Οι συνέπειες από τη φωτιά της Πεντέλης είναι πολύ μεγάλες, όχι τόσο γιατί η Αθήνα έχασε άλλον έναν πνεύμονα πρασίνου όσο γιατί αυτήν τη φορά η καταστροφή θα είναι ανεπανόρθωτη», αναφέρει ο δασολόγος- περιβαλλοντολόγος κ. Νίκος Χλύκας.
Σύμφωνα με τις πρώτες εκτιμήσεις, περίπου 40% της έκτασης που είχε καεί έως αργά το απόγευμα είχε γίνει ξανά κάρβουνο στο παρελθόν.
«Αυτό σημαίνει ότι η φυσική αναγέννηση του δάσους αποκλείεται. Τα μεσογειακά οικοσυστήματα διαθέτουν δικούς τους μηχανισμούς προσαρμογής ως προς τη φωτιά», λέει ο δασολόγος. «Η φυσική αναγέννηση είναι δυνατή μόνο αν προστατευτεί το έδαφος από μελλοντική υποβάθμιση, όπως μια νέα πυρκαγιά. Στο έδαφος, μετά την πρώτη φωτιά μένει η στάχτη που είναι πλούσια σε θρεπτικά στοιχεία και βοηθάει τους σπόρους να φυτρώσουν».
Η χαλέπιος πεύκη όμως διατηρεί τους κώνους της κλειστούς για 10, 15 ακόμα και 50 έτη. Ο καρπός των νεαρότερων δέντρων δεν είναι αρκετά δυνατός. Οι κώνοι των μεγαλύτερων σε ηλικία δέντρων δεν καίγονται και δεν ανοίγουν κατά τη διάρκεια της- πρώτης πάντα- πυρκαγιάς, παρά 24 με 48 ώρες έπειτα από αυτήν, όταν πια έχει κρυώσει το έδαφος και φυτρώνουν το φθινόπωρο, όταν έχουν πέσει πάνω από 25 χιλιοστά βροχής και έχει βραχεί το έδαφος.
Όταν όμως καούν δέντρα μικρής ηλικίας- όπως ήταν αυτά της Πεντέλης- τότε χάνονται και οι σπόροι. «Οι εκτάσεις με τα πευκάκια που κάηκαν θα μετατραπούν σε ξερότοπο. Η μόνη λύση είναι η τεχνητή αναδάσωση. Σε ένα έδαφος όμως απογυμνωμένο, κανείς δεν εγγυάται ότι μια τέτοια ενέργεια θα πετύχει», λέει ο δασολόγος. «Το πευκοδάσος έχει τη φυσική ιδιότητα να αναγεννάται απο την τέφρα του. Αυτήν την ιδιότητα όμως την έχασε το πευκοδάσος της Πεντέλης». «Η πορεία ανάκαμψης μιας περιοχής που έχει καεί στο παρελθόν περιλαμβάνει συνεχή διαδοχή ειδών φυτών και ζώων.
Όταν αυτή η διαδοχή διακοπεί βίαια, τότε η ανάκαμψη γίνεται σχεδόν αδύνατη», λέει από τη δική του πλευρά ο κ. Παναγιώτης Λατσούδης, δασολόγος. «Πολλά είδη ζώων και φυτών θα χαθούν, οι πληθυσμοί τους θα μειωθούν», υπογραμμίζει.

πηγή: Εφημερίδα ΤΑ ΝΕΑ, 17-08-2007

Στάχτες το μέλλον των παιδιών μας.
Κακοποιούμε τα παιδιά διαχρονικά, ΅ασελγούμε΅ και πάνω στα αγέννητα...