Υπερτασικά από το νηπιαγωγείο τα Ελληνόπουλα!

Ένα στα τέσσερα έχει υψηλή χοληστερίνη.
Ένα στα τρία είναι παχύσαρκο

Τα πεντάχρονα και εξάχρονα παιδιά στη χώρα μας είναι οι αυριανοί καρδιοπαθείς, υπερτασικοί και διαβητικοί, τα μελλοντικά θύματα των εμφραγμάτων και των εγκεφαλικών επεισοδίων.

 

Ένα στα τέσσερα Ελληνόπουλα προσχολικής ηλικίας- ήδη από το νηπιαγωγείο- έχει υψηλή χοληστερόλη, ένα στα δύο έως τρία έχει αυξημένο βάρος και ένα στα τρία έχει υπέρταση.
Οι μελέτες του Τμήματος Προληπτικής Ιατρικής και Διατροφής του Πανεπιστημίου Κρήτης- οι οποίες συνεχίζονται- έχουν δείξει ότι τα πεντάχρονα και εξάχρονα παιδιά στη χώρα μας είναι οι αυριανοί καρδιοπαθείς, υπερτασικοί και διαβητικοί, τα μελλοντικά θύματα των εμφραγμάτων και των εγκεφαλικών επεισοδίων.

 
Το μέλλον της υγείας τους είναι ήδη «υποθηκευμένο» μέσα σε... σακουλάκια τσιπς, τεράστια χάμπουργκερ και κουτάκια αναψυκτικών.
«Τα προβλήματα αυτά επιδεινώνονται συνήθως στη σχολική ηλικία και στην εφηβεία, οπότε τα παιδιά παρασύρονται από τους συμμαθητές τους, ενώ παράλληλα κάθονται πολλές ώρες μπροστά στην τηλεόραση και στο Διαδίκτυο», επισημαίνει ο καθηγητής Προληπτικής Ιατρικής και Διατροφής του Πανεπιστημίου Κρήτης κ. Αντώνης Καφάτος.
 
Ο κίνδυνος για έμφραγμα
«Είμαστε η μοναδική χώρα της Ευρωπαϊκής Ένωσης, στην οποία αυξάνεται η συχνότητα των καρδιακών εμφραγμάτων και των εγκεφαλικών επεισοδίων, με αποτέλεσμα τον μεγάλο αριθμό πρόωρων θανάτων στις ηλικίες των 30, 40 και 50 χρόνων», προειδοποιεί ο κ. Καφάτος. «Και αυτό έχει τις ρίζες του στην παιδική ηλικία, ακόμα και από τη στιγμή της γέννησης. Σε κάθε μιλιγκράμ χοληστερόλης που αυξάνεται, διπλασιάζεται ο κίνδυνος για μελλοντικό έμφραγμα. Είναι εντυπωσιακό ότι το 2% των παιδιών προσχολικής ηλικίας στην Ελλάδα έχει τρεις ή περισσότερους παράγοντες κινδύνου για έμφραγμα και εγκεφαλικό (λ.χ. υπέρταση, χοληστερόλη και παθητικό κάπνισμα). Δηλαδή πάσχει ήδη από το μεταβολικό σύνδρομο».

Διατροφή και άσκηση
Τα παιδιά που έχουν αυξημένη πίεση ή αυξημένα λιπίδια στο αίμα μπορούν να αντιμετωπισθούν με επιτυχία μόνο με υγιεινή διατροφή και σωματική άσκηση. «Μόνο στις βαριές περιπτώσεις ή στα παιδιά που δεν συμμορφώνονται στην αλλαγή του τρόπου ζωής, χορηγούμε φάρμακα».

ΡΕΠΟΡΤΑΖ: Μαίρη Κατσανοπούλου
 

Ασήκωτες είναι οι περισσότερες σχολικές τσάντες - Back to school: heavy packs endanger kids' health, study shows

Έξι στα δέκα παιδιά παρουσιάζουν προβλήματα στη σπονδυλική στήλη εξαιτίας της υπερβολικά βαριάς σχολικής τσάντας που κουβαλούν, αλλά και της κακής στάσης που έχουν όταν κάθονται στο θρανίο ή διαβάζουν τα μαθήματά τους.

Σύμφωνα με τα υπάρχοντα στοιχεία, οι σχολικές τσάντες των μαθητών του Δημοτικού στη χώρα μας ζυγίζουν από 4 έως 7 κιλά, όταν κανονικά το βάρος τους δεν θα έπρεπε να υπερβαίνει το 10% του σωματικού βάρους των παιδιών - δηλαδή τα 2,2 έως 3,5 κιλά, δεδομένου ότι στο Δημοτικό ένα παιδί έχει συνήθως βάρος από 22 έως 35 κιλά. Το πρόβλημα είναι εντονότερο στους μαθητές των ιδιωτικών σχολείων στα οποία, εκτός από την προβλεπόμενη διδακτέα ύλη, πραγματοποιούνται και πολλές άλλες πρόσθετες δραστηριότητες.
  

Συνέπεια αυτής της κατάστασης είναι να εκδηλώνουν τα παιδιά προβλήματα όπως ο πόνος στη μέση, οι ανισοϋψείς ώμοι (ο ένας είναι πιο χαμηλά από τον άλλο), η κύφωση και η επονομαζόμενη λειτουργική σκολίωση εκ στάσεως - προβλήματα τα οποία ευτυχώς συνήθως είναι παροδικά και μπορούν να βελτιωθούν με ειδικές ασκήσεις. Αυτά ανέφερε χθες ο πρόεδρος της Ελληνικής Παιδιατρικής Εταιρείας κ. Ανδρέας Κωνσταντόπουλος, καθηγητής Παιδιατρικής στο Πανεπιστήμιο Αθηνών, με αφορμή την έναρξη της νέας σχολικής χρονιάς και την ενημερωτική συνάντηση για τον αθλητισμό και τα παιδιά που διοργανώνει η Εταιρεία το Σαββατοκύριακο στην Αθήνα. Όπως εξήγησε ο κ. Κωνσταντόπουλος, το να μεταφέρει ένα παιδί σχολική τσάντα με βάρος διπλάσιο από αυτό που αντέχει το σώμα του έχει συνέπειες - ιδίως όταν τη μεταφέρει στον έναν ώμο ή όταν δεν είναι η κατάλληλη για το σώμα του.

Συμβουλές για σωστή χρήση

1. Να προτιμώνται σχολικές τσάντες πλάτης με φαρδείς ιμάντες και βάτες για την πλάτη
2. Για να είναι κατάλληλη μια τσάντα για το παιδί, το κάτω μέρος της πρέπει να σταματά πάνω από τους γοφούς
3. Να μεταφέρει πάντοτε το παιδί τη σχολική τσάντα στην πλάτη, φορώντας και τους δύο ιμάντες στους ώμους
4. Αν το βάρος που πρέπει να μεταφέρει το παιδί είναι μεγάλο, προτιμότερες είναι οι τσάντες με τροχούς
5. Βεβαιωθείτε ότι το παιδί μοιράζει τα σχολικά είδη σε όλα τα τμήματα της τσάντας, τοποθετώντας τα πιο βαριά στο κέντρο της
6. Όταν το παιδί κάθεται στο θρανίο ή στο γραφείο, η πλάτη του πρέπει να σχηματίζει ορθή γωνία με το κάθισμα 

Ρούλα Τσουλέα, roula@dolnet.gr

Η σχολική τσάντα βλάπτει σοβαρά τη σπονδυλική στήλη των παιδιών

Από μικρά στα βάσανα... Ασήκωτες είναι οι περισσότερες σχολικές τσάντες που μεταφέρουν καθημερινά οι μαθητές της χώρας μας, όπως έδειξε έρευνα της Ελληνικής Παιδιατρικής Εταιρείας, με αποτέλεσμα να δημιουργούνται προβλήματα στη σπονδυλική στήλη και στη μέση τους.

Ειδικότερα, όπως επισήμανε σε χθεσινή συνέντευξη Τύπου ο πρόεδρος της Εταιρείας, Ανδρέας Κωνσταντόπουλος, καθηγητής Παιδιατρικής του Πανεπιστημίου Αθηνών, τα παιδιά μεταφέρουν καθημερινά στην πλάτη τσάντα βάρους 4 έως 7 κιλών, ενώ το βάρος μιας σχολικής τσάντας δεν πρέπει να υπερβαίνει το 10% του βάρους του παιδιού. Της ΣΟΦΙΑΣ ΝΕΤΑ  

Κύφωση 

Αυτό έχει αποτέλεσμα να εμφανίζονται παθήσεις της σπονδυλικής στήλης στους μαθητές εξαιτίας της κακής στάσης του σώματος, όπως είναι ο πόνος στη μέση, η κύφωση και ενίοτε η λειτουργική σκολίωση εκ στάσεως.

Ο καθηγητής σημείωσε ότι και οι δύο παραμορφώσεις μπορεί να προληφθούν ή ακόμη και να αντιμετωπιστούν αν διαγνωστούν εγκαίρως. Σημαντικό ρόλο στην πρόληψη των εν λόγω παθήσεων παίζει η άθληση, καθώς τα παιδιά που ακολουθούν το ενδεδειγμένο για την ηλικία τους άθλημα, περπατούν σωστά και κάθονται σωστά.

Σκολίωση 
Πάντως, η έγκαιρη διάγνωση των παραμορφώσεων της σπονδυλικής στήλης, ιδιαίτερα της σκολίωσης, είναι ο κυριότερος παράγοντας για τη σωστή αντιμετώπισή τους. Για το λόγο αυτό εφαρμόζονται προγράμματα μαζικής εξέτασης των μαθητών των σχολείων (school screening), με στόχο την πρώιμη διάγνωση και θεραπεία των παραμορφώσεων της σπονδυλικής στήλης.

Η συνέντευξη δόθηκε εν όψει της συνάντησης ενημέρωσης «Παιδί και Υγεία 2006», που διοργανώνεται για 5η συνεχή χρονιά από την Ελληνική Παιδιατρική Εταιρεία. Η συνάντηση με θέμα «Αθλητισμός και σωστή σωματική ανάπτυξη των παιδιών» πραγματοποιείται στις 16 και 17 του μήνα, στην Αίγλη Ζαππείου. Οι ώρες λειτουργίας και τις δύο ημέρες είναι από τις 11 το πρωί έως τις 6 το απόγευμα και η είσοδος είναι ελεύθερη για το κοινό.
 
Άθληση 
Τα παιδιά μπορούν να ξεκινήσουν από μικρή ηλικία κάποιο άθλημα, υπό την προϋπόθεση ότι θα αντιλαμβάνονται τις οδηγίες που τους δίνονται και θα είναι σε θέση να συνεργαστούν με τον προπονητή τους. Ως εκ τούτου, η καλύτερη ηλικία για να ξεκινήσουν τα παιδιά να αθλούνται είναι αυτή των 6 ετών. 
Μεταξύ άλλων ο κ. Κωνσταντόπουλος τόνισε ότι η συμμετοχή των νεαρών κοριτσιών σε διάφορα αθλήματα έχει ιδιαίτερα αυξηθεί τα τελευταία χρόνια, ωστόσο το γυναικείο σώμα και οι ανάγκες του διαφέρουν από το αντρικό. Τα αθλούμενα κορίτσια πρέπει να ακολουθούν σωστή και ειδική διατροφή με πιθανή λήψη συμπληρωμάτων (ασβέστιο, σίδηρο και άλλα ιχνοστοιχεία) αλλά και παρακολούθηση ιατρική. 
Τα αθλήματα που προτείνονται για τα παιδιά του Δημοτικού είναι το κολύμπι, το τρέξιμο, το τένις και, για όσους έχουν τη δυνατότητα, το μπόουλινγκ και το γκολφ.

Προετοιμασία 
Η προετοιμασία του παιδιού που πρόκειται να αθληθεί είναι μεγάλης σημασίας. Η εξέτασή του από γιατρό για την έγκαιρη διάγνωση σοβαρών νοσημάτων, κυρίως του κυκλοφορικού που μπορεί να θέσει σε κίνδυνο ακόμη και τη ζωή του, είναι επιβεβλημένη. 
Ιδιαίτερη προσοχή πρέπει να δίνεται στην καρδιολογική εξέταση, ενώ εξίσου σημαντική είναι και η ορθοπεδική εκτίμηση που αποσκοπεί στη διάγνωση προβλημάτων του μυοσκελετικού συστήματος, καθώς μπορεί να προκαλέσουν σοβαρές κακώσεις κατά τη διάρκεια της άθλησης. 
Μιλώντας για τα εμβόλια, ο καθηγητής αναφέρθηκε στο πρωτοποριακό εμβόλιο κατά των θηλωμάτων (κονδυλωμάτων) που αναμένεται να κυκλοφορήσει σύντομα και στη χώρα μας, τονίζοντας ότι ενδείκνυται κυρίως για τις ηλικίες 9-26 ετών και γι' αυτό η εφαρμογή του πρέπει να αποτελεί μέλημα κυρίως των παιδιάτρων.

ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ  
 

Back to school: heavy packs endanger kids' health, study shows 

  A joint study by UC Riverside researchers and the Inland Empire Spine Center has found that parents would be wise to pay attention to their child's backpack in this back-to-school shopping season, as a significant percentage of local middle school students suffer lasting pain related to the weight on their backs.

The pain could be a harbinger of longstanding back problems or even permanent injury, said Dr. David Siambanes (pronounced SIGH-am-BAN-ess), chief investigator for the study, published in the March/April edition of the Journal of Pediatric Orthopedics.

"This is truly alarming," said Siambanes, a physician and partner in the spine center, in Riverside. "Research has shown that adults with severe back problems often had pain as kids. You can suffer all your life from this kind of injury."

more

Τα παιδιά απέναντι στο διαζύγιο

Μπορεί το διαζύγιο στην εποχή μας να είναι πολύ διαδεδομένο και περίπου αναμενόμενο φαινόμενο, ωστόσο η απήχηση που έχει για το παιδί δεν παύει να είναι επώδυνη.

Το διαζύγιο σημαίνει τον αποχωρισμό του ενός από τους δύο γονείς και τον κατακερματισμό μιας έστω φαντασιωσικής για το παιδί οικογενειακής αρμονίας και θαλπωρής. Εμπεριέχει το βίωμα της απώλειας, η οποία βιώνεται από το παιδί σαν συμβολικός θάνατος. Τα συναισθήματα που κατακλύζουν τον ευάλωτο παιδικό ψυχισμό θυμίζουν διαδικασία πένθους: θλίψη, ενοχές, θυμός, αίσθημα προδοσίας, απελπισία, μοναξιά.  
Όσο πιο μικρό είναι το παιδί τόσο πιο δισεπίλυτα βιώνει τα συναισθήματα αυτά, με αποτέλεσμα να δυσχεραίνεται η προσαρμογή του στη νέα κατάσταση.
Στη βρεφική ηλικία ο χωρισμός των γονιών βιώνεται ως σκληρή εγκατάλειψη, ενώ στην προσχολική φαίνεται να διαταράσσεται περισσότερο η διαδικασία κοινωνικοποίησης του παιδιού, με αποτέλεσμα να αποσύρεται κοινωνικά και να εμφανίζει έντονη ευαισθησία, πτώση αυτοεκτίμησης και θλίψη.  
Η θλίψη θα εσωτερικευτεί παίρνοντας τη μορφή επίθεσης προς τον εαυτό (π.χ. ενοχές) είτε θα εξωτερικευτεί μέσω της εκδήλωσης επιθετικής συμπεριφοράς προς τους άλλους. 

Άλλα κοινά συμπτώματα είναι οι εφιάλτες, η απώλεια όρεξης για φαγητό, το έντονο άγχος και η πτώση της σχολικής επίδοσης.  
Συνήθης ψυχολογική άμυνα που ενεργοποιείται ασυνείδητα στο παιδί είναι η άρνηση, η οποία μοιάζει να το προστατεύει από την αντιμετώπιση της σκληρής για εκείνο πραγματικότητας: «Όχι, δεν συνέβη... οι γονείς μου είναι και θα είναι για πάντα μαζί», «τι ώρα θα γυρίσει ο μπαμπάς από την δουλειά;».

Για τον έφηβο που παλεύει να ανεξαρτητοποιηθεί και να ακυρώσει την εξουσία των γονιών βυθιζόμενος στην εξερεύνηση της προσωπικής του ταυτότητας, ο χωρισμός των γονιών μοιάζει λιγότερο απειλητικός, αν και οι αντιδράσεις του θα εξαρτηθούν σε μεγάλο βαθμό από το επίπεδο της αυτοεκτίμησής του.

Η προσαρμογή
Θετικοί παράγοντες που ενισχύουν την προσαρμογή του παιδιού στον χωρισμό είναι ένα μέχρι τώρα οικογενειακό περιβάλλον στο οποίο οι σχέσεις των γονιών ήταν αρμονικές και η καθημερινότητα σχετικά σταθερή, όπως και η μετά το διαζύγιο διασφάλιση από τους γονείς μιας μακροχρόνιας άνευ όρων αγάπης, σταθερότητας και ασφάλειας απέναντι στο παιδί, που έχει τόσο πολύ ανάγκη να πιστέψει ότι δεν χάνει.

Η στάση των γονιών στην περίοδο του διαζυγίου είναι καθοριστικής σημασίας, ιδιαίτερα η ικανότητά τους να υπερβούν και να οριοθετήσουν τα δικά τους συναισθήματα προκειμένου να προστατέψουν το παιδί τους. 
Ο αλληλοσπαραγμός των γονιών, η βιαιότητα και ο αλληλοεξευτελισμός τους εμποδίζουν την προσαρμογή του παιδιού στη νέα πραγματικότητα. Σε κάθε περίπτωση, οι ενήλικες θα πρέπει να σταματήσουν να μετατρέπουν το διαζύγιο σε βαρύ φορτίο στους αδύναμους παιδικούς ώμους.

Της Μυρσίνης Κωστοπούλου