Ψηλά στον Ουρανό, γιατί το όνειρο δεν μπορεί να περιμένει ....

Ένας γκρινιάρης 78χρονος, ο κύριος Carl Fredricksen δένει το σπιτάκι του σε εκατομμύρια μπαλόνια και φεύγει για τη Βενεζουέλα (Νότιο Αμερική), ένα κοινό όνειρο ζωής που ποτέ δεν κατάφερε να πραγματοποιήσει όσο ζούσε η αγαπημένη του σύζυγος....

Αποφασισμένος να φτάσει στους καταρράκτες που μια ζωή ονειρευόταν, αφήνει πίσω του την Αμερική και βουτάει στην περιπέτεια...

Τι κι αν είναι 78 ετών και βαστάει τη μαγκούρα... 
Το όνειρο δεν μπορεί να περιμένει...

Αίσωπος: Ο λαγός και η χελώνα

Ο Αίσωπος ήταν αρχαίος Έλληνας μυθοποιός. 

Θεωρείται ιδρυτής του λογοτεχνικού είδους που σήμερα ονομάζεται παραβολή ή αλληγορία.

Για τη ζωή του δεν υπάρχουν ακριβείς και συγκεκριμένες πληροφορίες, από πολλούς μάλιστα αμφισβητείται ακόμη και η ύπαρξή του.

Είναι ο διασημότερος από τους αρχαίους μυθοποιούς, αναμφισβήτητος πατέρας του αρχαίου μύθου. 

Θεωρείται επίσης ο κορυφαίος της λεγόμενης διδακτικής μυθολογίας. 

Αξίζει επίσης να σημειωθεί, ότι δεν έγραψε μήτε μια λέξη, αλλά όλους τους μύθους τους διηγιόταν προφορικά.

Για μικρά και για μεγάλα χαμομηλάκια 😀

Παιδάκια μόνα τους στο δρόμο

Πότε είναι η κατάλληλη στιγμή για να κυκλοφορήσει το πιτσιρίκι στο δρόμο μόνο του; Τώρα. Είτε είναι κοντά το σχολείο, είτε το γυμναστήριο, είτε το φροντιστήριο, εκπαιδεύστε το να κάνει το μεγάλο βήμα με ασφάλεια! 

Μόνο του στο δρόμο; Όχι... καλύτερα! Οι περισσότεροι γονείς δεν αισθάνονται και πολύ ασφαλείς στην ιδέα να αφήσουν το παιδί να βγει στο δρόμο μόνο του, έστω και για πολύ κοντινά δρομολόγια, όπως π.χ. για να πάει στο φίλο του που μένει ένα στενό παρακάτω. Ακόμα όμως κι αν βαδίζουμε πάντα με το παιδί, είναι σημαντικό να το προετοιμάσουμε από νωρίς έτσι ώστε κάποια στιγμή να μπορεί να κυκλοφορεί με ασφάλεια μόνο του.
 
Πρόσεχε τους άλλους!
Το παιδί πρέπει πρώτα απ' όλα να μάθει από νωρίς να προστατεύει τον εαυτό του, ν’ αναγνωρίζει μία κατάσταση πιθανού κινδύνου και να έχει την άνεση να λέει «όχι» σε πιθανόν επικίνδυνα πρόσωπα.

Να τι θα το συμβουλέψετε:
Να μην πλησιάζει οποιονδήποτε άγνωστο για να δει ή να πάρει οτιδήποτε.
Να μην πλησιάζει κοντά σε σταματημένο αυτοκίνητο αν κάποιος το καλέσει, να μη δίνει οδηγίες ούτε να μπει για κανένα λόγο μέσα.
Να μην απαντάει σε ερωτήσεις αγνώστων, ούτε να συζητά με ανθρώπους που δεν γνωρίζει καλά, ακόμα και αν προσπαθούν να το πείσουν ότι το γνωρίζουν ή έχουν πάρει εντολές από τους γονείς του.
Να μη χρονοτριβεί στο δρόμο, αλλά να πηγαίνει κατευθείαν εκεί όπου θέλει. 

Κώδικας οδικής... ασφάλειας
Το δεύτερο σημαντικότερο που πρέπει να μάθει το παιδί είναι να κυκλοφορεί στους δρόμους της γειτονιάς με ασφάλεια. Γι’ αυτό, σε κάθε διαδρομή με τα πόδια, κάντε του μια επί τόπου εξάσκηση.

Δηλαδή:
Ενεργοποιήστε όλες τις αισθήσεις του παιδιού («Άκου το αυτοκίνητο που έρχεται», «Δες τα σήματα»).
Τονίστε στο μικρό ότι πρέπει να περπατάει πάντα στην εσωτερική πλευρά του πεζοδρομίου.
Σταματάτε μαζί στην άκρη του πεζοδρομίου, πριν απ' το κράσπεδο, όταν θέλετε να περάσετε απέναντι.
Αν δεν υπάρχουν σηματοδότες και θέλει να περάσει απέναντι, πείτε του ότι πρέπει να ελέγχει κι από τις δύο κατευθύνσεις, ακόμα κι αν είναι δρόμος μονής κατεύθυνσης.
Μην το αφήνετε να περνά ποτέ ανάμεσα από παρκαρισμένα αυτοκίνητα.
Δείξτε του πώς να χρησιμοποιεί τη διάβαση ή το φανάρι, το οποίο μπαίνει σε λειτουργία με κουμπί (όταν υπάρχει).
Φυσικά, τονίστε του ότι δεν πρέπει να παίζει με την μπάλα ή οτιδήποτε άλλο την ώρα που περπατά, ούτε να παίζει κυνηγητό με τους φίλους του!

Σιγουρευτείτε ότι θα τα καταφέρει.
Μην περιμένετε ότι επειδή το παιδί σας έχει αρχίσει να μαθαίνει τους κανόνες θα είναι σε θέση να τους ακολουθήσει με απόλυτη πειθαρχία. Το παιδί σ' αυτή την ηλικία είναι σε θέση να αποκτήσει τις βάσεις για την κυκλοφοριακή του αγωγή, αλλά ακόμη έχει πολλές αδυναμίες που πρέπει να λάβετε υπόψη σας. Εξάλλου, το θέμα της κυκλοφοριακής αγωγής αφορά αποκλειστικά τους γονείς και εσείς θα αποφασίσετε πότε είναι η κατάλληλη στιγμή να το αφήσετε να διασχίσει μόνο του το δρόμο χωρίς να το έχετε κάτω από τη δική σας επίβλεψη.

Καλό θα είναι, λοιπόν, να ελέγξετε από πριν:
Αν έχει την ικανότητα να ελέγχει την ταχύτητα ενός αυτοκινήτου που πλησιάζει, όπως και την απόσταση που απέχει από αυτό.
Αν έχει τον απαραίτητο αυτοέλεγχο που θα το εμποδίσει να περάσει επιπόλαια από τη μία στην άλλη πλευρά του δρόμου.
Αν ξεφεύγει από την πορεία του και χώνεται ανάμεσα από τα μισοσταματημένα αυτοκίνητα όταν εσείς δεν βλέπετε... Μην ξεχνάτε ότι αυτή είναι η πιο συχνή αιτία παιδικών ατυχημάτων στο δρόμο.
Αν έχει καταλάβει ότι οι κανόνες αυτοί ισχύουν... για πάντα. Τα μικρά σ' αυτή την ηλικία έχουν την τάση να πιστεύουν ότι όλοι οι κανόνες παύουν να ισχύουν μόλις μεγαλώσουν έναν ολόκληρο μήνα!
 
Από τη θεωρία στο... δρόμο!
Οι ασκήσεις στο δρόμο πρέπει να γίνουν αρκετές φορές, ακολουθώντας τα εξής βήματα:

1ο βήμα
Κάθε φορά πρέπει να επαναλαμβάνετε με λεπτομέρεια τι κάνετε, π.χ. σταματάμε στην άκρη του πεζοδρομίου, ελέγχουμε, περνάμε.

2ο βήμα
Την επόμενη φορά ζητήστε από το παιδί να σας πει τι να κάνετε, επισημαίνοντας τυχόν λάθη ή αμέλειες.3ο βήμαΌταν ξαναβγείτε με το μικρό, αφήστε το να σας οδηγήσει εκείνο.

4ο βήμα
Όταν δείτε ότι έχει εμπεδώσει όλους τους κανόνες, αφήστε το παιδάκι να κάνει τη διαδρομή, κι εσείς ακολουθήστε από πίσω, πριν το αφήσετε να περπατήσει μόνο του στο δρόμο.

Της Φλώρας Κασσαβέτη, με τη συνεργασία της Μαριάννας Χατζημιχαήλ, υπεύθυνης περιβαλλοντικής εκπαίδευσης Β' Διεύθυνσης Αθηνών Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης. (πηγη www.in.gr)