Σελίδες

Wednesday, 9 January 2008

«Κιβωτός» φροντίδας για 250 παιδιά

Στην Ακαδημία Πλάτωνος, σε μια περιοχή όπου τα κοινωνικά προβλήματα είναι έντονα, ο π. Αντώνιος Παπανικολάου έχει δημιουργήσει ένα «φωτεινό μικρόκοσμο».
Η «Κιβωτός» που δημιούργησε με τη συμπαράσταση των ενοριτών του αλλά και πολλών εθελοντών από κάθε γωνιά της Αθήνας στηρίζει και προστατεύει περισσότερα από 250 παιδιά, πολλά από τα οποία είναι προσφυγόπουλα από διάφορες χώρες του κόσμου.
«Είναι παιδιά μονογονεϊκών οικογενειών που παρά το γεγονός ότι υπάρχει ο ένας γονιός, πολλές φορές δεν ανταποκρίνεται σωστά στον ρόλο του. Αναφερόμαστε σε μητέρες που είτε είναι μικρής ηλικίας είτε αντιμετωπίζουν ψυχολογικά προβλήματα είτε κάνουν χρήση ναρκωτικών ουσιών», σημειώνει ο π. Αντώνιος και προσθέτει: «Όλη η μέριμνα ενός παιδιού πέφτει επάνω μας. Η φροντίδα του, η ένδυση και υπόδησή του, η ιατροφαρμακευτική του περίθαλψη. Οι εθελοντές μας τα μεταφέρουν στο σχολείο, τα διαβάζουμε, ενώ παραδίδονται φροντιστηριακά μαθήματα σε μαθητές Γυμνασίου - Λυκείου».Η στέγη αγάπης που δημιούργησε ο π. Αντώνιος, ένας πολύ νέος σε ηλικία κληρικός, στεγάζεται σε ένα παλιό καφενείο, γεμάτο σήμερα από χρώματα και παιδικές φωνές. Παράλληλα, έχει δημιουργηθεί ξενώνας για άστεγες μητέρες, καθώς και λουτρά και πλυντήρια για τους αστέγους.
«Καθημερινά σιτίζουμε 130 παιδιά. Δυστυχώς, έπρεπε να κάνουμε μια αυστηρή επιλογή γιατί τα οικονομικά μας είναι περιορισμένα», επισημαίνει ο πατέρας Αντώνιος και εξηγεί πώς προχώρησε στη δημιουργία της «Κιβωτού»: «Βρέθηκα μπροστά στην ανάγκη και δεν έκανα τίποτε άλλο από το να βρω τρόπους να την αντιμετωπίσω. Με τη στήριξη των 50 εθελοντών δημιουργήσαμε όλα αυτά. Στόχος μας είναι να σώσουμε τα παιδιά από τα ναρκωτικά, τη φτώχεια και να τους δώσουμε εφόδια και μια καλύτερη προοπτική για τη ζωή».
Η μικρή κοινωνία της «Κιβωτού» θα μπορούσε να χαρακτηρισθεί μια σύγχρονη «Βασιλειάδα».

Μήπως το παιδί υποφέρει από κατάθλιψη; Άλλο η θλίψη από κάποια απώλεια και άλλο η κατάθλιψη

Η κατάθλιψη είναι μια σοβαρή διαταραχή της παιδικής και εφηβικής ηλικίας. Η έγκαιρη διάγνωση και αντιμετώπισή της είναι πολύ σημαντική, καθώς μπορεί να προοιωνίζονται σοβαρότερες καταστάσεις κατά την ενήλικη ζωή.  

Πώς μπορεί, όμως, ένας γονιός να καταλάβει εγκαίρως τις ενδείξεις και να βοηθήσει το παιδί του;
Κατ΄ αρχήν, θα πρέπει να γίνει διαχωρισμός μεταξύ της φυσιολογικής θλίψης που αναπτύσσει ένα παιδί όταν βιώνει κάποια απώλεια και της κατάθλιψης.
Το μέγεθος της απώλειας καθορίζει τη διάρκεια της θλίψης του παιδιού (λ.χ. το πένθος για την απώλεια ενός γονιού ίσως διαρκέσει 2 χρόνια). Ωστόσο, μεγάλη απώλεια μπορεί να βιώσει ένα παιδί και από ένα ευχάριστο γεγονός που σηματοδοτεί σημαντικές αλλαγές στη ζωή του (όπως ο ερχομός ενός δεύτερου παιδιού ή η μετακόμιση).
Τα συμπτώματα της απώλειας μοιάζουν πολύ με αυτά της κατάθλιψης. Το παιδί αισθάνεται θλιμμένο, κλαίει συχνά, αποσύρεται, μένει ώρες μόνο του, χάνει το ενδιαφέρον του για πράγματα που πριν απολάμβανε, είναι ευερέθιστο και αδιάφορο. Συχνά οι διατροφικές του συνήθειες αλλάζουν και εμφανίζει προβλήματα ύπνου (ανήσυχο ή πολύωρο ύπνο που δεν το ξεκουράζει).
Μπορεί να διαμαρτύρεται για έντονους, συχνούς πόνους στο κεφάλι ή στο στομάχι, να εμφανίσει άλλα ψυχοσωματικά προβλήματα δίχως εμφανή οργανική αιτία, να έχει δυσκολίες συγκέντρωσης, να μην μπορεί να οργανώσει με επιτυχία τον χρόνο του και να πέσουν οι επιδόσεις του στο σχολείο.
Αν τα συμπτώματα αυτά εμμένουν στον χρόνο και η έντασή τους δυσκολεύει το παιδί να αντεπεξέλθει στην καθημερινότητά του, πρέπει να αναζητηθεί εξειδικευμένη βοήθεια, διότι το παιδί θεωρείται πλέον ότι υποφέρει από κλινική κατάθλιψη.
Το καταθλιμμένο παιδί κατακλύζεται από συναισθήματα ενοχής, ανικανότητας και χαμηλή αυτοεκτίμηση.  

Συχνές είναι οι φράσεις «Είμαι χαζός» ή «Εγώ φταίω για όλα». Μπορεί μάλιστα να αναφέρει όταν θυμώνει τη φράση: «Μακάρι να πέθαινα».
Αν και η αυτοκτονία στα παιδιά είναι πολύ σπάνια, θα πρέπει να λαμβάνονται σοβαρά υπ΄ όψιν τέτοιες φράσεις όταν προέρχονται από μικρά παιδιά. Πολλές φορές, τέλος, το παιδί εκφράζει με την κατάθλιψη κάποιο πρόβλημα που υπάρχει στην οικογένεια, στους γονείς ή στα αδέλφια του.


Πηγή : ΤΑ ΝΕΑ Σαββατοκύριακο