Σελίδες

Tuesday, 5 February 2008

Το παιδικό θέατρο στη σκιά της γρίπης

Ανήσυχοι οι θιασάρχες των παιδικών σκηνών για τα μέτρα πρόληψης που ανακοίνωσε 
το υπουργείο Υγείας 
.
Με προβλήματα φαίνεται να ξεκινά η εφετινή θεατρική σεζόν, όχι μόνο λόγω της αναστάτωσης που προκαλούν οι εκλογές στις ελληνικές σκηνές, αλλά και λόγω της νέας γρίπης. Οι πρώτες αρνητικές αντιδράσεις παρουσιάστηκαν κυρίως στον χώρο του παιδικού θεάτρου, ο οποίος είναι και από τους πρώτους που οργανώνεται κάθε φθινόπωρο. Καθώς οι παραστάσεις για παιδιά δουλεύουν όλον τον χρόνο σε συνεργασία με τα σχολεία, ο υπεύθυνοι των θεάτρων εγκαίρως αντιλήφθηκαν μια επιφυλακτικότητα για τη σεζόν 2009-2010.

Ολα ξεκίνησαν από την εγκύκλιο που έστειλε το υπουργείο Υγείας σχετικά με τα μέτρα πρόληψης κατά της διασποράς της νέας γρίπης στις σχολικές μονάδες και στους φορείς που προσφέρουν εκπαιδευτικές υπηρεσίες, με ημερομηνία 27.8.2009. Ανάμεσα στα 11 σημεία της συγκεκριμένης εγκυκλίου περιλαμβάνεται και «ο περιορισμός λοιπών εκπαιδευτικών δραστηριοτήτων που προϋποθέτουν παραμονή σε κλειστούς χώρους», δηλαδή θέατρα, μουσεία, εργαστήρια, εκδηλώσεις κτλ. Στις συνηθισμένες κρούσεις των θεάτρων για σχολικές παραστάσεις η απάντηση των σχολείων δεν ήταν δεσμευτική. 

Ετσι σιγά σιγά οι θεατρικές σκηνές άρχισαν να συνειδητοποιούν ότι η εγκύκλιος του υπουργείου Υγείας λειτούργησε ως έμμεση απαγόρευση, καθώς μετέθετε την ευθύνη για την υγεία των παιδιών στους δασκάλους, στα σχολεία και φυσικά στους γονείς. Και όλα αυτά χωρίς να έχει ενημερωθεί ο θεατρικός κόσμος, που βρέθηκε προ απροόπτου.

«Θεωρώ ότι έχουν μεγαλοποιήσει τα πράγματα» λέει η Τατιάνα Λύγαρη, που παρουσιάζει στο Βαγόνι της, στο Τραίνο στο Ρουφ, παραστάσεις για παιδιά. «Σαφώς και πρέπει να δοθούν οδηγίες για προφυλάξεις, αλλά από τη στιγμή που δεν υπάρχουν ανησυχητικά στοιχείαδεν μπορεί να χτυπούν έτσι έναν χώρο παιδείας και πολιτισμού όπως είναι το θέατρο» συμπληρώνει.  

Να σημειωθεί ότι διαθέτει για αίθουσα ένα βαγόνι χωρητικότητας 70 θέσεων, όπου φιλοξενούνται (το πολύ) δύο σχολικές τάξεις σε κάθε παράσταση, και μάλιστα από το ίδιο σχολείο.

«Κινδυνεύει μια ολόκληρη επαγγελματική αλυσίδα» τονίζει από την πλευρά της η Κάρμεν Ρουγγέρη, δηλώνοντας προβληματισμένη για τη στάση της πολιτείας απέναντι στο θέατρο. «Ζητούμε από το υπουργείο να μας δώσει οδηγίες, να ξέρουμε τι πρέπει και τι δεν πρέπει να κάνουμε. Με απαγορεύσεις δεν γίνεται τίποτε» λέει, ενώ προσθέτει ότι τα σχολεία τηρούν στάση αναμονής. «Προφανώς και πάνω απ΄ όλα μάς ενδιαφέρει η υγεία των παιδιών» αναφέρει ο σκηνοθέτης Δημήτρης Σεϊτάνης, πρόεδρος του Ελληνικού Κέντρου Θεάτρου για Παιδιά και Νέους, «αλλά θα θέλαμε και εμείς να ενημερωθούμε για όλο αυτό, να ξέρουμε τι είναι καλύτερο να κάνουμε. 

Για τον λόγο αυτόν θα στείλουμε μια επιστολή στο υπουργείο Υγείας ζητώντας οδηγίες και συμβουλές, ενώ την ίδια στιγμή επιθυμούμε να συμμετέχουμε σε έναν διάλογο ενημέρωσης. Με το θέατρο συμβάλλουμε και εμείς στη διαπαιδαγώγηση των παιδιών και λειτουργούμε συμπληρωματικά στο υπάρχον σύστημα Υγείας». Η ενημέρωση άλλωστε θα έπρεπε να αφορά και τους ανθρώπους που εργάζονται στα θέατρα- ηθοποιούς, τεχνικούς κτλ.-, ενώ θα έπρεπε να τεθεί επί τάπητος μια σειρά προδιαγραφών. «Ελπίζουμε ότι μια νέα οδηγία, που θα κατευθύνει εκπαιδευτικούς, θα αποτελέσει έμμεση απάλυνση της απαγόρευσης» καταλήγει ο Δ. Σεϊτάνης.

Αρκετά πάντως από τα θέατρα για παιδιά, όπως η Πόρτα της Ξένιας Καλογεροπούλου, έχουν μεταθέσει τις νέες παραγωγές τους για το τέλος του 2009, ενώ σε άλλες περιπτώσεις, όπως στο Εθνικό Θέατρο, η εγκύκλιος δεν φαίνεται να επηρέασε τα σχολεία, αφού η νέα παραγωγή στο Παιδικό Στέκι, με τα «Μαγικά μαξιλάρια» του Ευγένιου Τριβιζά, βρίσκει εξαιρετικά μεγάλη ανταπόκριση από τα σχολεία.



Νόμος 3625/2007 για την καταπολέμηση της παιδοφιλίας

Ν.3625/2007 (Φ.Ε.Κ. 290 Α΄/24.12.2007)
 

«Κύρωση, εφαρμογή του Προαιρετικού Πρωτοκόλλου στη Σύμβαση για τα Δικαιώματα του Παιδιού σχετικά με την εμπορία παιδιών, την παιδική πορνεία και παιδική πορνογραφία και άλλες διατάξεις».

Δημοσιεύθηκε ο Νόμος για την καταπολέμηση της σεξουαλικής εκμετάλλευσης, της παιδικής πορνογραφίας, τα νέα όρια των προσωπικών δεδομένων και τη χρήση καμερών κατά τη διάρκεια εκνόμων πράξεων.

Σε δύο φάσεις θα πραγματοποιηθεί η εφαρμογή του συνόλου των διατάξεων που περιλαμβάνονται στο νόμο 3625/2007, που ψηφίστηκε από τη Βουλή και περιλαμβάνει τρεις μεγάλες θεματικές ενότητες:
Την κύρωση και εφαρμογή του Προαιρετικού Πρωτοκόλλου στη Σύμβαση για τα Δικαιώματα του Παιδιού σχετικά με την εμπορία παιδιών, την παιδική πορνεία και παιδική πορνογραφία, που ενσωματώνεται στο εσωτερικό μας Δίκαιο και προσαρτάται στη Διεθνή Σύμβαση για τα Δικαιώματα του Παιδιού, στο πλαίσιο του Οργανισμού Ηνωμένων Εθνών (άρθρα 17).
Σειρά νέων διατάξεων, οι οποίες εναρμονίζουν την Ελληνική νομοθεσία προς το περιεχόμενο του παραπάνω πρωτοκόλλου και άλλα διεθνή νομοθετήματα, για την καταπολέμηση της σεξουαλικής εκμετάλλευσης των παιδιών και της παιδικής πορνογραφίας, σε ένα σύνολο κατηγοριών (σεξουαλικός τουρισμός, ασέλγεια μεταξύ συγγενών, παιδική πορνογραφία στο διαδίκτυο, διανομή και χρήση υλικού παιδικής πορνογραφίας μέσω συστήματος Η/Υ ή με τη χρήση Διαδικτύου, προστασία της ιδιωτικής ζωής του ανηλίκου κλπ.).
Νέες ρυθμίσεις για τα προσωπικά δεδομένα, στην περίπτωση εγκλημάτων κατά της κοινωνίας και τη λειτουργία των καμερών κατά τη διάρκεια συγκεντρώσεων, εφόσον επίκειται σοβαρός κίνδυνος για τη δημόσια ασφάλεια και μόνον κατόπιν εντολής εκπροσώπου της εισαγγελικής αρχής.
Η εφαρμογή των παραπάνω διατάξεων άρχισε από τις 24/12/2007, με τη δημοσίευση του νόμου 3625/2007 στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως (Τεύχος Ά, Αρ. φύλλου 290, 24/12/07).

Σύμφωνα με το άρθρο 14 του Προαιρετικού Πρωτοκόλλου, η εφαρμογή του θα αρχίσει ένα μήνα αργότερα, δηλαδή στις 24/01/2008.

Με τις παραπάνω ρυθμίσεις, διαμορφώνεται ένα νέο, αποτελεσματικό και ισχυρό οπλοστάσιο της Ελληνικής κοινωνίας και της νέας γενιάς απέναντι στα απειλητικά φαινόμενα της εκμετάλλευσης της εργασίας και της εμπορίας ανθρωπίνων οργάνων με θύματα παιδιά, της σεξουαλικής κακοποίησης και εκμετάλλευσης παιδιών και της πορνογραφίας με πρωταγωνιστές παιδιά -φαινομένων που τείνουν να προσλάβουν διαστάσεις σύγχρονης μάστιγας και εμφανίζουν χαρακτηριστικά οργανωμένου εγκλήματος.

Βασικά σημεία των ρυθμίσεων του σχεδίου νόμου - μεταξύ άλλων αποτελούν:

  • Η αναμόρφωση του αδικήματος της παιδικής πορνογραφίας ώστε να κολάζεται ο δράστης και όταν ο σκοπός του δεν είναι η αποκόμιση κέρδους, σκοπός που παραμένει ως ιδιαίτερα επιβαρυντική περίσταση. Συγχρόνως προσδιορίζεται ως τιμωρητέο υλικό παιδικής πορνογραφίας η αναπαράσταση, ή πραγματική ή εικονική αποτύπωση σε ηλεκτρονικό ή άλλο φορέα: α) του σώματος ή μέρος του σώματος ανηλίκου με τρόπο που προδήλως προκαλεί γενετήσια διέγερση, β) πραγματικής ή εικονικής ασελγούς πράξης.
  • Ο αυτεπάγγελτος διορισμός συνηγόρου σε ανήλικα θύματα.
  • Η σύμπραξη κατά την ανάκριση παιδοψυχολόγου ή παιδοψυχίατρου, που λειτουργεί με εχέγγυα πραγματογνώμονα.
  • Η καταχώριση της κατάθεσης ανηλίκου θύματος σε ηλεκτρονικό μέσο.
  • Η αποφυγή εμφάνισης του ανηλίκου θύματος σε ακροατήριο.
  • Η ψυχοδιαγνωστική εξέταση και θεραπεία ανηλίκου θύματος και του δράστη των συγκεκριμένων εγκλημάτων.
  • Η απαγόρευση δημοσίευσης περιστατικών, που μπορεί να οδηγήσουν στην εξακρίβωση της ταυτότητας του ανηλίκου θύματος με την απειλή ανάλογων ποινικών κυρώσεων.
  • Η αναστολή της παραγραφής καθ' όλη τη διάρκεια της ανηλικότητας και μετά την ενηλικίωση του θύματος επί τρία έτη για τα κακουργήματα και επί ένα έτος για τα πλημμελήματα.
  • Η εφαρμογή των ελληνικών ποινικών νόμων για τα εγκλήματα παιδικής πορνογραφίας και της διενέργειας ταξιδιών για την τέλεση συνουσίας ή άλλων ασελγών πράξεων σε βάρος ανηλίκου, που διαπράττονται από ημεδαπούς ή αλλοδαπούς -φαινόμενο γνωστό και διαδεδομένο ευρύτατα ως «σεξουαλικός τουρισμός».
  • Η καθιέρωση ευθύνης νομικών προσώπων με βαρύτατες διοικητικές κυρώσεις.
  • Η σύντομη εκδίκαση υποθέσεων σε όλους τους βαθμούς δικαιοδοσίας για τις συγκεκριμένες πράξεις που δεν μπορεί να υπερβεί τη διετία από την τέλεση ή διαπίστωσή τους.
Σε ότι αφορά τα όρια προστασίας των προσωπικών δεδομένων, ο νέος νόμος επιτρέπει τη δημοσίευσή τους, μετά από άδεια των εισαγγελικών ή δικαστικών αρχών, από τη φάση της προανάκρισης έως εκείνη της δίκης για τις εξής περιπτώσεις, σύμφωνα με το άρθρο όγδοο, του νέου νόμου:

«1. Η παράγραφος 2 του άρθρου 3 του ν.2472/1997 (ΦΕΚ 50Α) αντικαθίσταται ως εξής:
2. Οι διατάξεις του παρόντος νόμου δεν εφαρμόζονται στην επεξεργασία δεδομένων η οποία πραγματοποιείται:

α) από φυσικό πρόσωπο για την άσκηση δραστηριοτήτων αποκλειστικά προσωπικών ή οικιακών,
β) από τις δικαστικές-εισαγγελικές αρχές και τις υπηρεσίες που ενεργούν υπό την άμεση εποπτεία τους στο πλαίσιο της απονομής της δικαιοσύνης ή για την εξυπηρέτηση των αναγκών της λειτουργίας τους με σκοπό τη βεβαίωση εγκλημάτων, που τιμωρούνται ως κακουργήματα ή πλημμελήματα με δόλο και ιδίως εγκλημάτων κατά της ζωής, κατά της γενετήσιας ζωής, κατά της προσωπικής ελευθερίας, κατά της ιδιοκτησίας, κατά των περιουσιακών δικαιωμάτων, παραβάσεων της νομοθεσίας περί ναρκωτικών, επιβουλής της δημόσιας τάξης, ως και τελουμένων σε βάρος ανηλίκων θυμάτων.

Ως προς τα ανωτέρω εφαρμόζονται οι ισχύουσες ουσιαστικές και δικονομικές ποινικές διατάξεις.

Ειδικά για τα σχετικά με ποινικές διώξεις ή καταδίκες δύναται να επιτραπεί η δημοσιοποίηση μόνον από την εισαγγελική αρχή για τα αδικήματα που αναφέρονται στο εδάφιο β' της παραγράφου 2 του άρθρου 3 με διάταξη του αρμόδιου Εισαγγελέα Πρωτοδικών ή του Εισαγγελέα Εφετών, εάν η υπόθεση εκκρεμεί στο Εφετείο. Η δημοσιοποίηση αυτή αποσκοπεί στην προστασία του κοινωνικού συνόλου, των ανηλίκων, των ευάλωτων ή ανίσχυρων πληθυσμιακών ομάδων και προς ευχερέστερη πραγμάτωση της αξίωσης της Πολιτείας για τον κολασμό των παραπάνω αδικημάτων».
 

«Δεν αισθάνομαι ενήλικος. Νοιώθω λίγος»

«Δεν αισθανόμαστε ενήλικοι. Ενήλικη ζωή για μας θα ήταν να χτίσουμε μια καθημερινότητα η οποία να μην εξαρτάται από τους γονείς μας. Κάτι το οποίο δε γίνεται, αφού δεν μπορούμε να σταθούμε στα πόδια μας», λένε σε γενικές γραμμές οι περισσότεροι νέοι της χώρας μας που βλέπουν την προσωπική και οικονομική ανεξαρτησία τους να φαντάζει μακρινός στόχος.
Σπουδές, επαγγελματική αποκατάσταση, δημιουργία αυτόνομου νοικοκυριού και οικογένειας: είναι τα στάδια της ενήλικης κοινωνικής ζωής τα οποία δυσκολεύουν τους νέους στην Ελλάδα. Σύμφωνα με μελέτη του Εθνικού Κέντρου Κοινωνικών Ερευνών που δημοσιεύθηκε το 2009, οι νέοι έχουν να αντιμετωπίσουν πολλά μέτωπα μέχρι να σταθεροποιηθούν στην κοινωνία ως ενήλικοι. Όπως δηλώνουν, η ανασφάλεια και η απαισιοδοξία είναι οι λέξεις που χαρακτηρίζουν τη νέα γενιά.
Η Έβελυν Τσανίρα, υπεύθυνη ερευνήτρια της μελέτης, πήρε συνεντεύξεις από 38 νέους της Αθήνας ηλικίας 18- 29 ετών, οι οποίοι έδωσαν απαντήσεις σχετικά με τις σπουδές, τη συγκατοίκηση στο πατρικό σπίτι, την ανεργία και το ενδεχόμενο συμβίωσης ή γάμου. Μπορεί, επισημαίνει, ηλικιακά να θεωρούνται ενήλικοι, «κι αυτό να είναι η βάση της ενηλικίωσης, ωστόσο τα νέα παιδιά δεν τρέφουν αυταπάτες. Καταλαβαίνουν πως για να μπεις στο “κλαμπ” των ενηλίκων, αυτό σημαίνει αυτόματα ότι έχεις πάρει τη ζωή στα χέρια σου».

Παράλληλα, οι νέοι φαίνονται απογοητευμένοι με το κράτος και τις παροχές του προς αυτούς. «Τα περισσότερα τέτοιου είδους βοηθήματα στην πραγματικότητα είναι σαν ένα χέρι γλιστερό, το οποίο θα σε πιάσει, αλλά θα είναι πολύ εύκολο να σε αφήσει...», παρατηρεί εύγλωττα ένα από τα παιδιά που πήρε μέρος στη μελέτη.

Η οικογένεια

Η βοήθεια από την οικογένεια, τονίζει η κ. Τσανίρα, είναι η μόνη στην οποία αποβλέπουν οι νέοι στην Ελλάδα, «και αυτό γιατί φαίνεται να δυσπιστούν απέναντι στη βοήθεια που μπορεί να τους παρέχει το κράτος. Είναι πεπεισμένοι ότι δεν υπάρχουν μέτρα στήριξης για τη δική τους ηλικιακή ομάδα, και εάν υπάρχουν, θα είναι πενιχρά. Ουσιαστικά, δεν ξέρουν πώς, πού και αν θα πάρουν επιδόματα». Είναι χαρακτηριστικό ότι σύμφωνα με στοιχεία της Εurostat τα οποία συμπεριλαμβάνονται στη μελέτη, μόλις το 7% των νέων στην Ελλάδα είναι δικαιούχοι κοινωνικών επιδομάτων. Αντίθετα, στην Ευρώπη ένας στους τρεις νέους κατά μέσο όρο απολαμβάνει παρόμοιες παροχές.
Έντονη είναι η τάση να επενδύουν οι νέοι και οι οικογένειές τους στις σπουδές και στα πτυχία με στόχο την απόκτηση όλο και περισσότερων εκπαιδευτικών προσόντων. «Πολλοί νέοι προχωρούν σε μεταπτυχιακές σπουδές και προσπαθούν να αποκτήσουν επιπλέον προσόντα, όπως η εκμάθηση μιας επιπλέον ξένης γλώσσας ή η γνώση ηλεκτρονικών υπολογιστών. Αυτό που βλέπουμε όμως έντονα είναι στροφή των νέων προς σπουδές που οδηγούν σε εξειδικευμένα επαγγέλματα μετά τη συνειδητοποίηση ότι το πρώτο πτυχίο δεν μπορεί να αξιοποιηθεί παρά μόνο ως ένα καλό υπόβαθρο γενικής παιδείας», επισημαίνει η κ. Τσανίρα.

«Η πρώτη λέξη που μου έρχεται στο μυαλό άμα σκεφτώ να φύγω από το σπίτι είναι “ανασφάλεια”. Είναι κακό να μην μπορείς να ξεκινήσεις κάτι, να μη δοκιμάζεις τις δυνάμεις σου και τα όριά σου», δηλώνει χαρακτηριστικά ένας από τους 38 νέους που πήρε μέρος στη μελέτη του ΕΚΚΕ.

Νέοι με πτυχία πανεπιστημίου και μεταπτυχιακά δυσκολεύονταν πολύ περισσότερο να βρουν δουλειά στο αντικείμενό τους. «Έκανα χιλιάδες αιτήσεις εδώ κι εκεί, άπειρες, για μία θέση στο Δημόσιο. Έστειλα πάρα πολλά βιογραφικά. Πήγα σε περίπου 40 - 45 συνεντεύξεις. Έψαχνα κάτι μόνιμο και τελικά βρήκα δουλειά μέσω ενός γνωστού», απαντά ένας από τους συμμετέχοντες με τα ανάλογα προσόντα.

Ο γάμος

Στον γάμο πάντως η νέα γενιά αποδεικνύεται παραδοσιακή. «Δεν απορρίπτουν τον γάμο. Ίσα ίσα, θέλουν να το κάνουν σωστά. Να δοκιμάσουν τη σχέση τους με τον σύντροφο μέσα από μία συμβίωση, η οποία να μη διαρκέσει πολύ, προκειμένου να περάσουν στο επόμενο βήμα του γάμου», διαπιστώνει η κ. Τσανίρα.