Η Ευτυχία είναι απλή

Η Ευτυχία είναι απλή

Η Ευτυχία είναι απλή, ρώτα παιδί να μάθεις.
Ανάγνωσε τη σκέψη του, μελέτα την καρδιά του,
άγγιξε την ψυχούλα του και θα βρεις θρονιασμένο
αυτό που τόσο λαχταράς, που τόσο σε μαγεύει
και που γι αυτό γεννήθηκες, μα τόσο σε παιδεύει.

Δες τη χαρά την άδολη στου δώρου το ξεδίπλωμα,
που η ευτέλειά του δε μετρά για τη δική του σκέψη,
αγνότητα στην έκπληξη, και στο ξεφωνητό του...
τ’ αγγίζει με τα μάτια του, με την καρδιά μιλάει,
κι απλώνοντας τα χέρια του γλυκοχαμογελάει.

Κοίτα στη σκέψη του παιδιού τον κόσμο πώς τον βλέπει.
Μια λακουβίτσα με νερό είναι γι΄ αυτό λιμνούλα
και καλοτάξιδο σκαρί η χάρτινη βαρκούλα.
Οι ευωδιές των λουλουδιών και οι απλές οι νότες,
σε γελαστό παιάνα, χαριτωμένο, αυθεντικό,
σε τραγουδάκι παιδικό, μεμιάς μετουσιώνονται,
για να υμνούν το ξέχωρο, της ομορφιάς το κάλλος.

Της σκέψης μας γυρίσματα μέσα σε κύκλο φαύλο.
Τα ένοχα τα θέλω μας, τα πρέπει μας με κόπο,
- σαν τοξοβόλοι αδέξιοι, άλλα κι αλλού χτυπάμε -,
τις σκέψεις τις πολύπλοκες, τις βαριοφορτωμένες
με χρώματα τις ντύνουμε μα πάντα γκρίζες βγαίνουν.

Κι αν κανονάρχες στη ζωή και καπετάνιους πρώτους,
επέλεξες και όρισες τους θησαυρούς της μάθησης,
τ’ αποτυπώματα σοφών, την επιστήμη όλη,
σε τόμους, σε πολύπτυχα, σε δεδομένα μύρια,
γι΄ αυτό που ψάχνεις άπληστα, μια στάλα ευτυχίας,
δε θα το βρεις, δεν είν’ εκεί και μάταια το ψάχνεις.

Η ευτυχία που ζητάς αλλού ‘ναι θρονιασμένη

Βρες το παιδάκι μέσα σου, ξαναζωντάνεψέ το,
και στοργικά απίθωσ΄ το στης εξοχής τον κήπο.
Στρώσε χαλάκι ευωδιαστό επάνω του να κάτσει
και πάνωθέ του σκιερό το μόσχο του ελάτου,
κι αυτό με κελαηδίσματα, σα σπίνος, σαν αηδόνι,
σαν τσιροπούλι της αυγής και σαν νυχτοπουλάκι,
με τραγουδάκια θα σου πει, λογάκια της αλήθειας,
για τα ουράνια χρώματα στον κόσμο της αγάπης,
για το καλό και τ΄ όμορφο, για της ζωής το δίκιο.

Θε να σου πουν τα μάτια του, της σκέψης χελιδόνια,
και το καθάριο, φωτεινό, το άδολό του βλέμμα,
η ζεστασιά της αγκαλιάς, τ' ακούραστο παιχνίδι,
ο φωτεινός ο κόσμος του, το γάργαρό του γέλιο,
η σπίθα στα ματάκια του -δυο λαμπερά πετράδια
απ΄ αργαστήρι ουράνιο με τέχνη δουλεμμένα-
για να ζυγιάσεις και μετά απλά να καταλάβεις:
H ευτυχία είναι απλή, σαν του παιδιού τη σκέψη.

Βασιλική Δεδούση

Ελάτε να δείτε ένα σχολείο... Θα ήθελες να πηγαίνεις σ' ένα τέτοιο σχολείο;

Πόσο αμήχανη είναι εκείνη η στιγμή που πηγαίνεις με τα παιδιά σου και αγοράζεις σχολικά είδη, σάκα, τετράδια, κασετίνες, μολύβια και την επομένη μαθαίνεις ότι τίποτα από όλα αυτά δεν θα χρησιμοποιηθεί. Πόσο περίεργα ακούγεται η άποψη ότι «σημαντικότερο από το να διαβάσει το παιδί ένα σχολικό βιβλίο είναι να το παραδώσει στο τέλος της χρονιάς ανέπαφο όπως ακριβώς το παρέλαβε γιατί απλά αποτελεί δημόσια περιουσία».

Πόσο οικεία μπορεί να είναι η εικόνα όταν πηγαίνεις να παραλάβεις τα παιδιά από το σχολείο περασμένες έξι το απόγευμα και τα βρίσκεις να παίζουν Playstation με τους συμμαθητές τους μέσα στη σχολική τάξη. Πόσο παράξενο το πρόγραμμα του Σαββατοκύριακου να περιλαμβάνει βόλτα στο σχολείο και παιχνίδι στο γήπεδο ή το παγοδρόμιο τα οποία είναι ανοικτά και προσβάσιμα όλες τις ημέρες.

Είναι αλήθεια ότι η αρχική επαφή ενός ´Έλληνα γονιού με το Σουηδικό σύστημα εκπαίδευσης προκαλεί ανάμεικτα συναισθήματα, κυρίως θα έλεγα συναισθήματα αμηχανίας. Όταν έχεις ανατραφεί και αποφοιτήσει από ένα εκπαιδευτικό σύστημα στο οποίο ο χρόνος παραμονής στην αίθουσα διδασκαλίας αποτελεί υποδιαίρεση του εκπαιδευτικού χρόνου, ο οποίος στη συνέχεια πρέπει να συμπληρωθεί με φροντιστήρια και πολύωρη μελέτη στο σπίτι, πώς μπορείς να αποδεχτείς ότι όλα αρχίζουν και τελειώνουν μέσα στην σχολική αίθουσα και μάλιστα πολύ πριν σημάνει το κουδούνι λήξης της σχολικής ημέρας μιας και οι τελευταίες 2-3 ώρες είναι καθαρά και μόνο για ψυχαγωγία και παιχνίδι.

Πως μπορούν να ηχήσουν στα αυτιά ενός Έλληνα γονιού οι παρακάτω δέκα απόψεις;

• Τα διαγωνίσματα απαγορεύονται γιατί υπονομεύουν την ομαλή ένταξη του παιδιού στην ομάδα και στην από κοινού προσπάθεια για την επίτευξη ενός στόχου. Όταν αναγκάζουμε το παιδί να κρύβει το γραπτό του από το διπλανό του , πως θα του ζητήσουμε αργότερα ως πολίτη και μέλους της κοινωνίας να συνεργαστεί με το διπλανό του για την επίλυση των κοινών προβλημάτων.
• Η βοήθεια των γονιών προς το παιδί στο σπίτι, το λεγόμενο διάβασμα, είναι η πρωταρχική μορφή της παραπαιδείας. Το παιδί μαθαίνει στην ευαίσθητη νηπιακή ηλικία ότι το σχολείο χρειάζεται συμπλήρωμα αλλά και έλεγχο από τους γονείς και αργότερα από τα φροντιστήρια. Η εμπλοκή των γονέων είναι επιθυμητή αλλά να περιορίζεται σε εξωσχολική θεματολογία.
• Η εκδρομές και οι κάθε είδους ψυχαγωγικές δραστηριότητες είναι εξίσου σημαντικές με τα μαθηματικά και τη γλώσσα και προγραμματισμένες σε εβδομαδιαία βάση. Όταν το παιδί μαθαίνει ότι η εκδρομή έρχεται ως επιβράβευση τότε αυτομάτως θέτει στο μυαλό του το μάθημα ως τιμωρία. Όταν ο διευθυντής του σχολείου αποφασίζει για την εκδρομή με βάση τις διαθέσεις των δασκάλων , την πορεία των μαθημάτων και τις καιρικές συνθήκες τότε το παιδί ανατρέφεται σε ένα περιβάλλον όπου η ψυχαγωγία περιθωριοποιείται και συγκαταλέγεται στις δευτερεύουσες προτεραιότητες της ζωής.
• Μία ημέρα την εβδομάδα η προσέλευση στην πρώτη σχολική ώρα γίνεται οικιοθελώς και το παιδί αν θέλει επιλέγει να κοιμηθεί παραπάνω ή να δει τηλεόραση, ανάλογα πάντα και με το πρόγραμμα και τις ανάγκες της οικογένειας του.
• Ο γονέας δεν έχει κανένα έλεγχο επί της σίτισης του παιδιού, το οποίο λαμβάνει σχεδόν όλα τα γεύματα της ημέρας στο σχολείο. Δεν υπάρχει κυλικείο, δεν επιτρέπεται το φαγητό από το σπίτι , παρά μόνο φρούτα. (Κάλλιστα μπορείς να παραλάβεις το παιδί σου το απόγευμα νηστικό γιατί δεν του άρεσε το φαγητό του σχολείου).
• Οι «απαγορευμένες» και «επικίνδυνες» αγαπημένες ενασχολήσεις των παιδιών με τα ηλεκτρονικά παιχνίδια και το Ιντερνέτ , προβλέπονται από το σχολείο το οποίο παρέχει και όλο τον απαραίτητο εξοπλισμό (οθόνες, υπολογιστές, κονσόλες παιχνιδιών).
• Ένα δίωρο την εβδομάδα, το πρόγραμμα είναι ελεύθερο και επιλέγουν τα παιδιά κάθε φορά με ψηφοφορία τι μάθημα θέλουν να κάνουν. Έτσι η μειοψηφία μαθαίνει να ακολουθεί την απόφαση της πλειοψηφίας και όλοι μαζί αντιλαμβάνονται πως οι αποφάσεις που παίρνουμε επηρεάζουν επί του πρακτέου την καθημερινή μας ζωή. (Όχι, δεν επιλέγουν κάθε φορά γυμναστική).
• Η κάθε σχολική τάξη έχει στη διάθεσή της ένα μικρό χρηματικό ποσό από το μπάτζετ του σχολικού προϋπολογισμού το οποίο αποφασίζουν οι μαθητές πού θα το διαθέσουν και κάνουν έρευνα αγοράς μόνοι τους.
• Οι σχολικές αίθουσες διατίθενται τα σαββατοκύριακα στους μαθητές για τα σχολικά πάρτι, οι οποίοι είναι υπεύθυνοι (μαζί με το σύλλογο γονέων και κηδεμόνων) για την παράδοση τους στην κατάσταση στην οποία παρελήφθησαν.
• Κάθε τρίμηνο οι μαθητές δεν βαθμολογούνται, αλλά βαθμολογούν το σχολείο, τα μαθήματα, τους εκπαιδευτικούς. Απαντούν σε ανάλογα ερωτηματολόγια για τις συνθήκες που επικρατούν στο σχολείο, τις επιδόσεις των εκπαιδευτικών και αναφέρουν τις προτάσεις τους για αλλαγές.

Ευάγγελος Ταχταράς, Γενικός Χειρουργός
ipaideia.gr

«Time for Greek School»: Τα Ελληνόπουλα της ξενιτιάς

Στην ιστοσελίδα «Time for Greek School», Join the adventure of learning Greek as a second language in America, στο post «Τα Ελληνόπουλα της ξενιτιάς», μεταξύ άλλων, αναγράφονται τα παρακάτω:

.....

Πήρα ένα όμορφο σχόλιο από τον συγγραφέα του blog «Το χαμομηλάκι», όπου, οι αναγνώστες του «Time for Greek School» χαιρετίστηκαν ως τα Ελληνόπουλα της ξενιτιάς. Πόσο όμορφο είναι αυτό! Είναι ένας όρος που ενώνει τα παιδιά σε όλο τον κόσμο που πηγαίνουν στο κανονικό σχολείο και στη συνέχεια πηγαίνουν μακριά στο απογευματινό σχολείο για να μάθουν για μια μακρινή γη και γλώσσα. 

Ενώνει όλους εκείνους που έφυγαν από την Ελλάδα για να πάνε στην Αμερική και την Αυστραλία, τη Γερμανία και την Αγγλία, τη Νότια Αφρική και η Βραζιλία, το Χονγκ Κονγκ και τη Ρωσία... 

Είμαστε όλοι Ελληνόπουλα της ξενιτιάς....

Ενωμένοι από την πίστη, τη γλώσσα και τον πολιτισμό. 

Ας κρατήσουμε όλα αυτά τα Ελληνόπουλα στις προσευχές μας, αυτό το Σάββατο, καθώς θα παρακολουθούμε τη Λειτουργία προς τιμήν των Τριών Ιεραρχών της εκκλησίας μας.

.....

Καλοί μας φίλοι, στείλτε παρακαλούμε, ένα χαιρετισμό σ' αυτά Τα Ελληνόπουλα της ξενιτιάς.

Είναι τα δικά μας παιδιά και, εκεί στην ξενιτιά, θέλουμε να τους φερθούν καλά.

---

Φωτό: 

Καλοκαίρι γεμάτο Ελλάδα για 700 ελληνόπουλα της διασποράς

Αθήνα,  26.08.2008

Ο Ευγένιος και ο Κύριλλος από το Ουζμπεκιστάν χορεύουν καταπληκτικό συρτάκι, ο Λευτέρης και ο Νικόλας από το Σουδάν τραγουδούν στη χορωδία, η Αθηνά από το Περού και η Γωγώ από το Κογκό παίζουν στην παράσταση της «Ειρήνης» του Αριστοφάνη.  

Προσωπάκια παιδιών, σε διάφορες φυλετικές αποχρώσεις και χαρακτηριστικά, με μάτια λαμπερά από την ένταση να δώσουν τον καλύτερό τους εαυτό, συνθέτουν μια μοναδική παράσταση: την αποχαιρετιστήρια μιας μοναδικής εμπειρίας. «Καλοκαίρι στην Ελλάδα», όπως γράφουν τα μπλουζάκια που φορούν, μαζί με την υπογραφή της Γενικής Γραμματείας απόδημου Ελληνισμού (ΓΓΑΕ).