Σελίδες

Thursday, 28 February 2008

Θέατρο για παιδιά

Αγαπητό μου χαμομηλάκι,

Το PUBLIC και οι εκδόσεις ΜΕΤΑΙΧΜΙΟ
προσκαλούν τους μικρούς τους φίλους
για να γνωρίσουν την ιστορία του
ΣΙΡΑΝΟ, του ποιητή με τη μεγάλη μύτη του Εντμόν Ροστάν,
το
Σάββατο, 1 Μαρτίου 2008,
στις 12 το μεσημέρι
στο PUBLIC
(Καραγεώργη Σερβίας 1, πλατεία Συντάγματος).


H θεατρική ομάδα «Το δίκτυο για το θέατρο στην εκπαίδευση»
με τον εμψυχωτή Στέλιο Βγαγκέ αναλαμβάνουν με θεατρικά παιχνίδια και μουσική να ταξιδέψουν τους μικρούς ποιητές σ’ έναν κόσμο γεμάτο αγάπη και ευαισθησία,
με πρωταγωνιστή τον Σιρανό, έναν από τους πιο αγαπημένους κλασικούς ήρωες του κόσμου.

Μπρος ολοταχώς! Εχθρικό πλοίο στον ορίζοντα! Όλοι σε θέσεις μάχης.
Γίνε μέλος του πληρώματος του πιο ατρόμητου πειρατικού πλοίουκαι βάλε πλώρη για μακρινά λιμάνια.
Γνώρισε ανελέητους πειρατές και ζήσε συναρπαστικές περιπέτειες συμμετέχοντας στο κυνήγι του χαμένου θησαυρού και φτιάχνοντας το δικό σου πειρατικό εξοπλισμό.
Δεκτοί μόνο πειρατές και πειρατίνες.
Σάββατο, 1 Μαρτίου 2008,
στις 12 το μεσημέρι,
στον ΠΟΛΥΧΩΡΟ ΜΕΤΑΙΧΜΙΟ (Ιπποκράτους 118, Αθήνα).
Η εμψυχώτρια-θεατρική παιδαγωγός Έφη Μαριδάκη σηκώνει άγκυρα για φανταστικές περιπέτειες.
Μην το χάσεις!

Τρύπες: Τα κανονικά παιδιά...


Τα κανονικά παιδιά γεννιούνται κανονικά
Μεγαλώνουν κανονικά ονειρεύονται κανονικά
Ερωτεύονται κανονικά και πεθαίνουν κανονικά


Πες μου μαμά
Πες μου τι γίνεται μ' εκείνα τα παιδιά

Που αν και γεννιούνται κανονικά
Δε μεγαλώνουν κανονικά
Δεν ονειρεύονται κανονικά
Ούτ' ερωτεύονται κανονικά

Πες μου μαμά... 

Πες μου αν πεθαίνουν
 

Πες μου αν πεθαίνουν κανονικά

Γιάννης Αγγέλακας

Παιδιά κακοποιούνται, το κράτος αδρανεί

EΛΛAΔA
Hμερομηνία δημοσίευσης: 27-02-08

Τα στοιχεία κρούουν τον κώδωνα του κινδύνου,
τα ερευνητικά αποτελέσματα πληθαίνουν,
αλλά η πολιτική εφαρμογή απουσιάζει


Της Μαριας Δεληθαναση

«Η χώρα μας διαθέτει την αρνητική πρωτιά στη σεξουαλική κακοποίηση νεογνού επτά ημερών. Δεν το λέω για να σας τρομοκρατήσω, αλλά για να επισημάνω την έννοια του εφικτού. Ο μέσος άνθρωπος είναι δύσκολο να συνδυάσει στο μυαλό του την αρνητική έννοια της λέξης κακοποίηση με την ευαίσθητη έννοια της λέξης παιδί».

Κάπως έτσι ξεκίνησε την ομιλία της χθες κατά την επίσημη ανακοίνωση της σύστασης του σωματείου «ΕΛΙΖΑ, εταιρεία κατά της κακοποίησης του παιδιού» η δρ Ελένη Αγάθωνος-Γεωργοπούλου. Πρώην διευθύντρια του Ινστιτούτου Υγείας του Παιδιού, εμπειρογνώμων παιδικής προστασίας, η κ. Αγάθωνος είναι επιστημονική υπεύθυνη του ομώνυμου ξενώνα για παιδιά ηλικίας 0 - 5 ετών και τις οικογένειές τους που θα αρχίσει να λειτουργεί τον Σεπτέμβριο.
Τα στοιχεία κρούουν τον κώδωνα του κινδύνου, τα ερευνητικά αποτελέσματα πληθαίνουν, αλλά η πολιτική εφαρμογή απουσιάζει.
Δεν επισημαίνει τυχαία στην «Κ» ο νυν διευθυντής του Ινστιτούτου Υγείας του Παιδιού κ. Γιώργος Νικολαΐδης ότι ο προϋπολογισμός του υπ. Υγείας για προνοιακές υπηρεσίες δεν ξεπερνά «παραδοσιακά» το 1%.
«Δυστυχώς δεν έχει ανακαλυφθεί το δυστυχόμετρο», λέει με πικρία ο κ. Νικολαΐδης «από κάποια πολυεθνική. Τότε η πρόνοια θα είχε καλύτερη μοίρα. Δεν θα επαφιόταν στις μη κυβερνητικές οργανώσεις, τη φιλανθρωπία, τον εθελοντισμό»...
Στη χώρα μας εκτιμάται ότι 28.000 παιδιά κακοποιούνται και παραμελούνται ετησίως.
Δύο στα τρία είναι προσχολικής ηλικίας και μεταξύ των παιδιών προσχολικής ηλικίας ένα στα τρία είναι κάτω του ενός έτους... Και όμως, πέρα από την ανύπαρκτη πρόληψη και τις ελλιπείς υπηρεσίες αντιμετώπισης των περιστατικών, τις μεγαλύτερες αντιστάσεις φαίνεται να εμφανίζουν η ελληνική κοινωνία και οι θεσμοί της.
Το Ινστιτούτο Υγείας του Παιδιού περιμένει ακόμη από το Παιδαγωγικό Ινστιτούτο να παραχωρήσει άδεια, προκειμένου να ρωτηθούν οι γονείς μαθητών, εάν θέλουν τα παιδιά τους να συμμετάσχουν σε έρευνα...

Κάποιοι, κάπου, πάντα φοβούνται να θίξουν την ενδο-οικογενειακή βία, ένα από τα μεγάλα ταμπού της ελληνικής κοινωνίας...