Homo Parafronus (Ο παράφρων άνθρωπος)

Σε γεννάμε.
Στο δεξί σου χεράκι βραχιολάκι, 

γαλάζο ή ροζ,
με ολόχρυσα γράμματα
ΝΕΑ ΖΩΗ, ΕΥΤΥΧΙΑ.

Μα η Γη μας δεμένη με μαύρη κορδέλα.
Τα γράμματα κόκκινα:
ΚΙΝΔΥΝΟΣ-ΘΑΝΑΤΟΣ.

Ο πλανήτης μη βιώσιμος τόπος.

Σε γεννάμε ΕΛΕΥΘΕΡΟ
σ' έναν κόσμο του χρήματος ΣΚΛΑΒΟ.

Βάλτοι οι γαλάζες οι λίμνες
και τάφοι ανοιχτοί πεθαμἐνων ψαριών.

Τα ποτάμια κυλούν μπρος στα πόδια σου
– οχετοί, η αποφορά της σαπίλας –
μα νεράκι δεν έχεις να πιείς,
να πλυθείς, να χαρείς δεν μπορείς.

Χημικά, διοξίνες, απόβλητα, καπνοί βρωμεροί
τ' ουρανού το γαλάζιο μας κρύβουν,
και τους ρύπους αφήσαμε 

να μας διαφεντεύουν.
Φίλτρα δε θέλουμε στις ανάσες τεράτων 

να βάλουμε,
ΔΕ ΜΑΣ ΣΥΜΦΕΡΕΙ…

Στο ασκί του Αιόλου τους αέρηδες 

κλείσαμε
Την ενέργεια του ανέμου 

απορρίψαμε
με προφάσεις χιλιάδες…
ΔΕ ΜΑΣ ΣΥΜΦΕΡΕΙ…

Καθαρή και αμόλυντη ενέργεια
ΔΕ ΘΕΛΟΥΜΕ
το Φως να μας δώσει.
ΔΕ ΣΥΜΦΕΡΕΙ τους ΚΡΟΙΣΟΥΣ της Γης.
Με υπουργών αποφάσεις,
με μια άθλια τζίφρα
ΕΜΠΟΔΙΣΑΜΕ
της Δύναμης το άπλετο Φως
να μας σώσει.

Και το στάρι, το ρύζι, οι καρποί σου,
ΣΤΗΝ ΠΥΡΑ, ΒΙΟΚΑΥΣΙΜΑ,
αφού έτσι ΣΥΜΦΕΡΕΙ,
του αδηφάγου Λεβιάθαν
τα σπλάχνα τ' αχόρταγα.

Δεσμεύσεις, συνθήκες, πρωτόκολλα
όλα στο βρόντο,
όλα πλαστά,
όλα ψεύτικα,
ενώ θα μπορούσα
τον κόσμο ν' αλλάξω
αλλά…
ΔΕ ΜΑΣ ΣΥΜΦΕΡΕΙ…

Χρυσοφόροι υπηρέτες γενήκαμε.
Με πλούτια αμύθητα
του Μίδα τις τσέπες, τις άπατες,
των μεγιστάνων Αράβων,
του Μαμωνά την ακόρεστη πείνα
ταΐζουμε  σε βάρος δικό σου.

Με πόνο το βλέμμα σου πάνω μου,
μια λύση επειγόντως ζητάει.

Και η λύση ποια είναι;
απ το λίκνο σου τ' άδολο
γοερά τη φωνάζεις:

Οι σκέψεις, τα λόγια κι οι πράξεις σας
απ' των Κροίσων τις τσέπες να φύγουν.
Οι σκέψεις, τα λόγια κι οι πράξεις σας,
της Καρδιάς σας τον τόπο να βρουν.
Ο Νους κι η Καρδιά σας
την ΟΥΣΙΑ να βρουν
και σ' αυτή σταθερά ν' απλωθούν.

Και η ΟΥΣΙΑ;
Η ΑΓΑΠΗ και μόνο Η ΑΓΑΠΗ.

Βασιλική Π. Δεδούση

hamomilaki.gr

Aς στείλουμε μαζί το μήνυμα!

Αγαπητό μου χαμομηλάκι,

Παγκόσμια ημέρα περιβάλλοντος, για μια χρονιά ακόμη. Ας σκεφτούμε τί έκανε ο καθένας από μας για το περιβάλλον του, πχ. τον υπηρεσιακό του χώρο.

Για παράδειγμα, σε ποιές δράσεις συμμετείχαμε, τι δράσεις προτείναμε, τι πετύχαμε;

Πόσα Μέγαβατς καταναλώσαμε, πόσα Νέγαβατς εξοικονομήσαμε; Πόσες φορές πριν φύγουμε από το γραφείο σκεφτήκαμε αν αφήνουμε τα φώτα και τις βρύσες ανοιχτά, το κλιματιστικό να δουλεύει και παράλληλα το παράθυρα και τις πόρτες ορθάνοιχτα;

Πόσες φορές σκεφτήκαμε να σβήσουμε το φωτοτυπικό μετά το τέλος του ωραρίου εργασίας και ακόμη να μην αφήσουμε τις ηλεκτρονικές συσκευές πχ. οθόνη υπολογιστή, στην κατάσταση αναμονής (stand-by) που κι αυτή καταναλώνει;

Πόσες φορές μετακινούμενοι στους διαδρόμους, τα κουζινάκια και τις τουαλέτες των ορόφων, σβήσαμε τα φώτα που παραμένουν καθ’ όλη την ημέρα προκλητικά αναμμένα; Πόσο δύσκολος είναι ο αθέατος κόσμος των …Νέγαβατς (Negawatts);

Πόσο χαρτί που δεν χρειαζόταν να χρησιμοποιηθεί αποφύγαμε να χρησιμοποιήσουμε? Πόσες φορές πριν εκτυπώσουμε ή φωτοτυπήσουμε ένα κείμενο σκεφτήκαμε:
«μήπως μπορώ να το αποφύγω;” «μήπως πρέπει να κόψω τη συνήθεια να τυπώνω δέκα φορές πριν τελειώσω ένα υπηρεσιακό έγγραφο;” «μήπως, αν δεν γίνεται αλλιώς, να εκτυπώσω χρησιμοποιώντας και τις δύο πλευρές του χαρτιού;» ή «να χρησιμοποιήσω το πίσω μέρος της εκτυπωμένης σελίδας για σημειώσεις;» «μήπως τέλος, δεν χρειάζομαι εκτυπωμένο το e-mail που έλαβα;” “Μήπως να το σκεφτώ διπλά για τις έγχρωμες εκτυπώσεις;»

Πόσο χαρτί κάναμε «διαλογή στην πηγή» ώστε να ανακυκλωθεί στη συνέχεια και επιπλέον να μην καταλήξει στη χωματερή και αναγκαστούμε να το διαχειριστούμε ως άχρηστο υλικό; Μήπως αντί να κάνουμε αυτό πετάξαμε μαζί εφημερίδες, χαρτιά φωτοτυπικού, φλούδες από φρούτα, αλουμίνια αναψυκτικών, πλαστικές σακούλες κλπ και μετά αφήσαμε την …καθαρίστρια να κάνει «διαλογή» πετώντας τα όλα μαζί στον κοινό ή μπλε κάδο?

Θυμόμαστε πού πετάξαμε το γραφίτη (cartridge) του εκτυπωτή που αλλάξαμε με καινούργιο; Μήπως αυτό έπρεπε να το ξαναγεμίσουμε και να γλιτώσουμε λεφτά και ενδεχομένως κανένα ..γυφτάκι από αυτά που ψάχνουν με το κεφάλι σκυμμένο μέσα στα σκουπίδια?

Πού «πετάξαμε» τον υπολογιστή μας τον οποίο αντικαταστήσαμε με άλλον πιο σύγχρονο; Εχουμε σκεφτεί πού πάει ο υπολογιστής μας όταν "πεθάνει"; Ξέρετε τί είναι και πού είναι η Γκουιγιού; Είναι ένα από τα ασιατικά νεκροταφεία των hightech trash (ηλεκτρονικά σκουπίδια) όπου πηγαίνει ο υπολογιστής μας για να ανακυκλωθεί και όπου παίρνει στο λαιμό του και πολλά κινεζάκια… θύματα της σκοτεινής πλευράς της ψηφιακής εποχής..

Πλήρες άρθρο στο Η ΒΙΩΣΙΜΗ ΑΝΑΠΤΥΞΗ ΕΙΝΑΙ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ

ΓΙΑ ΕΝΑ ΣΠΙΤΑΚΙ ΚΑΙ ΜΙΑ ΜΟΝΑΞΙΑ!!!!

ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΠΑΩ ΣΤΟ ΓΙΑΤΡΟ. ΜΑΛΛΟΝ ΕΙΜΑΙ ΕΓΚΥΟΣ.
ΝΑΙ ΠΑΙΔΙ ΜΟΥ. ΑΛΛΑ ΜΗ ΤΟ ΠΕΙΣ ΑΚΟΜΑ ΣΕ ΚΑΝΕΝΑ ΠΡΙΝ ΣΙΓΟΥΡΕΥΤΕΙΣ. ΜΗ ΓΙΝΟΥΜΕ ΡΕΖΙΛΙ.
ΚΑΛΑ ΜΑΜΑ.
ΣΤΟ ΜΑΚΗ ΝΑ ΤΟ ΠΩ?
ΚΑΤΣΕ ΝΑ ΣΙΓΟΥΡΕΥΤΕΙΣ.

ΜΑΜΑ ΕΙΜΑΙ ΕΓΚΥΟΣΣΣΣΣΣΣΣΣ.
ΜΠΡΑΒΟ ΠΑΙΔΙ ΜΟΥ. Ο ΠΡΟΟΡΙΣΜΟΣ ΤΗΣ ΓΥΝΑΙΚΑΣ ΕΙΝΑΙ ΝΑ ΦΕΡΝΕΙ ΣΤΟ ΚΟΣΜΟ ΠΑΙΔΙΑ.
ΕΜ ΤΙ ΑΛΛΟ ΝΑ ΚΑΝΕΙ ΕΝΑ ΠΑΝΤΡΕΜΕΝΟ ΖΕΥΓΑΡΙ?

ΜΑΚΗ ΣΠΑΣΑΝ ΤΑ ΝΕΡΑ. ΤΡΕΧΑ ΓΡΗΓΟΡΑ.
ΑΧ ΜΑΚΗ ΚΑΙ ΝΑ ΣΕ ΕΙΧΑ ΣΤΑ ΧΕΡΙΑ ΜΟΥ ΘΑ ΣΕ ΕΠΝΙΓΑ!
ΑΧ ΠΟΝΑΩ!
ΠΙΕΖΩ!
ΠΙΕΖΩ!

ΚΑΛΕ ΤΙ ΕΙΝΑΙ ΑΥΤΟ ΤΟ ΜΑΥΡΟ ΠΡΑΓΜΑ ΜΕ ΤΟ ΚΑΛΩΔΙΟ ΣΤΟΝ ΑΦΑΛΟ?
ΤΟ ΠΑΙΔΙ ΜΟΥ ΕΙΝΑΙ ΑΥΤΟ?
ΑΧ ΤΙ ΚΑΛΑ!
ΟΛΟΙ ΘΑ ΜΕ ΠΡΟΣΕΧΟΥΝ ΤΩΡΑ!
ΤΟ ΜΟΝΟ ΚΑΚΟ ΕΙΝΑΙ ΟΤΙ ΓΕΝΝΗΘΗΚΕ ΚΟΡΙΤΣΑΚΙ.

ΑΣΕ ΜΕ ΤΩΡΑ ΜΩΡΕ ΜΑΚΗΗΗΗΗ
ΒΛΕΠΕΙΣ ΟΤΙ ΤΑΙΖΩ ΤΟ ΜΩΡΟ!
ΑΓΑΠΕΣ ΜΕΤΑ ΤΙΣ ΔΟΥΛΕΙΕΣ ΚΙ ΑΝ ΜΠΟΡΟΥΜΕ.

ΑΧ ΤΙ ΚΑΛΑ.
ΠΗΓΑ ΚΑΙ ΠΗΡΑ ΑΥΤΟ ΤΟ ΜΟΝΤΕΛΑΚΙ ΓΙΑ ΤΑ ΒΑΦΤΙΣΣΙΑ ΤΗΣ ΚΟΡΟΥΛΑΣ ΜΟΥ!
ΛΙΓΟ ΚΟΝΤΟ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ?
ΑΝΤΕ ΝΑ ΤΕΛΕΙΩΝΕΙ ΚΙ ΑΥΤΟ ΝΑ ΗΣΥΧΑΣΟΥΜΕ!

ΠΟΠΗΗΗΗΗΗΗΗ
ΟΧΙ ΣΤΑ ΒΑΘΕΙΑ ΠΑΙΔΙ ΜΟΥ!
ΕΛΑ ΕΞΩ ΝΑ ΦΑΣ ΤΟ ΑΥΓΟ ΣΟΥ ΚΑΙ ΤΡΕΙΣ ΦΕΤΕΣ ΨΩΜΙ ΜΕ ΜΑΡΜΕΛΑΔΑ ΚΑΙ ΞΑΝΑΒΟΥΤΑΣ!!!!
ΑΧ ΜΑΚΗ ΔΕ ΒΟΗΘΑΣ ΚΑΘΟΛΟΥ.
ΑΣΕ ΚΑΛΕ ΤΟ ΣΤΟΙΧΗΜΑ ΚΑΙ ΤΡΕΧΑ ΝΑ ΜΑΣ ΠΑΡΕΙΣ ΚΑΝΑ ΝΕΡΟ.

ΣΟΥ ΕΙΠΑ.
ΘΕΛΩ ΝΑ ΕΙΣΑΙ Η ΠΡΩΤΗ ΜΑΘΗΤΡΙΑ ΣΤΗ ΤΑΞΗ.
Μ ΑΚΟΥΣΕΣ?
ΤΙ ΘΑ ΓΙΝΕΙΣ?
ΣΑ ΚΙ ΕΜΕΝΑ?
ΝΟΙΚΟΚΥΡΑ?
Η ΣΑ ΤΟ ΠΑΤΕΡΑ ΣΟΥ ΛΟΓΙΣΤΑΚΙ?
ΤΙ ΘΑ ΠΩ ΣΤΙΣ ΦΙΛΕΣ ΜΟΥ ΠΟΥ ΘΑ ΕΡΘΟΥΝ ΓΙΑ ΚΑΦΕ?
Ε?
ΑΝ ΔΕ ΠΩ ΓΙΑ ΤΗ ΠΡΟΚΟΠΗ ΤΗΣ ΚΟΡΗΣ ΜΟΥ ΓΙΑΤΙ ΘΑ ΜΙΛΗΣΩ?
ΔΕ ΞΕΡΩ ΤΙΠΟΤΕ ΑΛΛΟ ΝΑ ΠΩ!

ΤΙ ΠΑΕΙ ΝΑ ΠΕΙ ΚΥΡΙΕ ΚΑΘΗΓΗΤΑ ΟΤΙ ΔΕ ΚΑΝΕΙ ΓΙΑ ΣΠΟΥΔΕΣ ΤΟ ΠΑΙΔΙ ΜΟΥ?
ΚΙ ΑΝ ΔΕ ΚΑΝΕΙ ΓΙΑ ΣΠΟΥΔΕΣ ΤΙ ΝΑ ΤΟ ΚΑΝΩ?
ΤΟΣΑ ΧΡΟΝΙΑ ΚΟΠΟΙ ΠΑΝΕ ΧΑΜΕΝΟΙ?
ΘΕΛΩ ΚΙ ΕΓΩ ΝΑ ΤΟ ΔΩ ΦΙΛΟΛΟΓΟ!

ΑΚΟΥ ΝΑ ΔΕΙΣ ΜΩΡΗ.
ΘΑ ΣΟΥ ΒΓΑΛΩ ΤΟ ΤΣΟΥΛΟΥΦΙ!
ΔΙΑΒΑΖΕ ΚΑΙ ΓΙΝΕ ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΔΕΝ ΕΓΙΝΑ ΕΓΩ.
ΔΕ ΜΕ ΝΟΙΑΖΕΙ ΤΙΠΟΤΕ ΑΛΛΟ ΠΑΡΑ ΝΑ ΓΙΝΕΙΣ ΚΑΤΙ ΠΟΥ ΘΕΛΩ Ε Γ Ω!
ΤΖΑΜΠΑ ΑΝΕΧΤΗΚΑ ΤΟ ΠΑΤΕΡΑ ΣΟΥ ΤΟΣΑ ΧΡΟΝΙΑ???????????

ΓΙΑΤΡΕ ΜΟΥ ΠΕΣΤΕ ΜΟΥ ΤΙ ΕΧΕΙ ΤΟ ΠΑΙΔΙ ΜΟΥ ΚΑΙ ΚΛΕΙΝΕΤΑΙ ΣΤΟΝ ΕΑΥΤΟ ΤΟΥ?
ΝΑΡΚΩΤΙΚΑ??????????
ΤΙ ΛΕΤΕ ΓΙΑΤΡΕ!
ΤΟ ΔΙΚΟ ΜΟΥ ΠΑΔΙ?
ΠΟΤΕ!
ΤΙ ΤΗΣ ΛΕΙΠΕΙ ΓΙΑ ΝΑ ΠΕΣΕΙ ΣΤΑ ΝΑΡΚΩΤΙΚΑ?
ΠΑΠΟΥΤΣΙΑ?
ΠΑΝΤΕΛΟΝΙΑ?
ΚΟΜΜΩΤΗΡΙΑ?
ΙΝΤΕΡΝΕΤ?
ΦΑΓΗΤΟ?
ΟΛΑ ΤΑ ΕΙΧΕ.

ΜΑΚΗ ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ Η ΠΟΠΗ?
ΕΧΕΙ ΜΕΡΕΣ ΝΑ ΦΑΝΕΙ ΣΤΟ ΣΠΙΤΙ.

ΑΦΙΕΡΩΜΕΝΟ ΣΕ ΟΛΟΥΣ ΚΑΙ ΟΛΕΣ ΕΚΕΙΝΟΥΣ ΠΟΥ ΕΤΑΞΑΝ ΤΗ ΖΩΗ ΤΟΥΣ ΣΤΟ ΝΑ ΚΑΝΟΥΝ ΠΑΙΔΙΑ ΓΙΑΤΙ ΕΠΡΕΠΕ ΚΙ ΟΧΙ ΓΙΑΤΙ ΤΟ ΗΘΕΛΑΝ!