ΠΑΤΕΡΑΣ. ΜΙΑ ΛΕΞΗ ΗΘΕΛΗΜΕΝΑ ΠΑΡΕΞΗΓΗΜΕΝΗ.

Τη Κυριακή είχαμε τη μέρα του Πατέρα.
Άν και τις μέρες που είναι αφιερωμένες κάπου τις μισώ, γιατί πιστεύω οτι όλες οι ημέρες πρέπει να είναι αφιερωμένες σε ο,τιδήποτε λατρεύουμε, θα ήθελα να καταθέσω κάποιες απόψεις, βάσει μιας έρευνας που δημοσιεύτηκε στο Έθνος της Κυριακής.

32,2% των Ελλήνων πατεράδων δηλώνει πως παίζει με τα παιδιά του.
16,5% των Ελλήνων πατεράδων έχουν επισκεφθεί το σχολείο του παιδιού τους για να ενημερωθούν σχετικά με την πρόοδό του.
15,3% των Ελλήνων πατεράδων συμμετέχουν στις σχολικές υποχρεώσεις των παιδιών τους.

θλιβερές οι διαπιστώσεις.

Ο Έλληνας πατέρας δεν ασχολείται με τα παιδιά του!
Άς δούμε με άλλη οπτική γωνία αυτή την έρευνα:

67,8% των Ελλήνων πατεράδων ΔΕΝ παίζει με τα παιδιά του.
83,5% των Ελλήνων πατεράδων ΔΕΝ έχουν επισκεφτεί το σχολείο του παιδιού τους για να ενημερωθούν σχετικά με την πρόοδό του.
84,7% των Ελλήνων πατεράδων ΔΕΝ ασχολείται με τη μόρφωση των παιδιών τους.

Έρχεται εύλογα το ερώτημα στο μυαλό μου:
ΤΟΤΕ ΓΙΑΤΙ ΤΑ ΚΑΝΟΥΝ????????
Οι απαντήσεις που έρχονται στο μυαλό μου είναι πολλές.
1. κάνουν παιδιά επειδή τι άλλο να κάνουν με τη γυναίκα τους?
2. επειδή τους έπεισαν τα "συμπεθέρια" με τα χρυσά δόντια οτι αυτός είναι ο προορισμός τους πάνω στη γη:Να σπέρνουν και μόνο να σπέρνουν παιδιά.
3. επειδή το ήθελε η γυναικούλα τους, για να μη νοιώθει ανία και πλήξη μαζί τους, την ωρα που ξύνονται, που ρεύονται και που κλάνουν μπροστά της και χάνεται το όνειρο της.
4. επειδή ήθελαν να αποδείξουν στον εαυτό τους και τα "φιλαράκια" που πίνουν μαζί το κατούρτσο ακούγοντας καζαντζίδη, οτι είναι καρπεροί!
5. για το γλέντι των βαφτισιών!
6. για να διαιωνιστεί το όνομά τους κι ας τα μεγαλώνουν μόνο οι μανάδες!
Σκληρές αλήθειες ε?
Μα δε τις λέω εγώ.
Η έρευνα το αποδεικνύει.
Η έννοια της δημιουργίας και της ανάστασης και ανάτασης παιδικών ψυχών, είναι κάτι εξωγήινο για τον Έλληνα πατέρα.
Η έννοια της ενασχόλησης και της ενεργής αγάπης, ανενεργή μέσα στο κεφάλι τους.
Πατεράδες, που κι αυτοί είναι παιδιά της μαμάς τους, ζώντας με ομφάλιο λώρο μέχρι να πεθάνουν
Πατεράδες που το μόνο που έμαθαν είναι η πάρτη τους.
Ο όρος θυσία είναι ανήκουστος!
Άντε να δουλέψουμε, να έρθουμε σπίτι, να τα βρούμε ταισμένα τα σκασμένα, να απαιτήσουμε απο τη γυναίκα μας (που την έχουμε δούλα και... απότιστη για να ... μη κακομάθει) να τους κάνει ησυχία να κοιμηθεί ο αγάς, μετα να σηκωθούμε, να βγούμε όξω "να ουμε", με την αντροπαρέα, να κατακρίνουμε, ερεθιζόμενοι, τη κάθε κοπελιά που θα βρεθεί μπροστά μας ή να κάτσουμε να "διαλογιστούμε" πώς θα παίξουμε τις ομάδες στο στοίχημα!
Πάρα πολλά τα παραδείγματα απουσίας πατρικού προτύπου και πατρικής ανικανότητας, μέσα στην ενεργή οικογένεια, που έχουν καταγραφεί στις ψυχές πολλών παιδιών με τραυματικά ψυχικά αποθέματα.
Η κοινωνία και η οικογένεια έχουν ευνουχίσει το σύγχρονο Έλληνα πατέρα, που περνά τη σχιζοφρένειά του, ανάμεσα στο παιδί της μαμάς που είναι και στην απόδειξη του οτι είναι "άντρας", μέσα σε μια οικογένεια που έχει δημιουργήσει, μόνο και μόνο γιατί έπρεπε!!!!

Μέσα σ' αυτή τη ζωφερή εικόνα, ξεπηδάει όμως και το ελάχιστο ποσοστό αυτών των Πατεράδων με Π κεφαλαίο, που ασχολούνται μ' αυτό που ο Θεός τους έκανε τη τιμή να διαχειριστούν πάνω στη Γη.
ΤΟ ΠΑΙΔΙ ΤΟΥΣ!!!!!
Μεγαλώνουν μαζί με τη σύντροφό τους, ισότιμα και ισόνομα τα παιδιά τους και τιμούν το όνομα Πατέρας, κηδεμόνας, φίλος, αρωγός, προστάτης, δάσκαλος ψυχών!
Μπράβο σ' αυτή τη μειοψηφία των ικανών πατεράδων!
Διδάξτε όσους μπορείτε!!!!

(Αφιερωμένο στον υπέροχο πατέρα μου το Νίκο, που με δίδαξε με τη στάση του, να τιμώ τον όρο θυσία μέσα στην έννοια Πατέρας.
Αφιερωμένο επίσης στην ηρωίδα Μάνα, τη Κωνσταντινιά, που μου έκλεψε τη καρδιά, όχι μόνο γιατι είναι μια υπέροχη γυναίκα, αλλά γιατι πάνω απ όλα δικαιώνει, με τη στάση της στα παιδιά, τη θεική προέλευση της Μάνας!)

«Ήταν σαν να γέννησα ζωή»

Η πρώτη δότρια μυελού των οστών περιγράφει την εμπειρία της

ΡΕΠΟΡΤΑΖ: Πέλλη Γιακουμή

Πριν από 14 χρόνια, ο σύζυγος της Νικολέττας Ευριπίδου είχε ανάγκη από μόσχευμα μυελού των οστών. Τότε αποφάσισε να γίνει δότρια

«Το συναίσθημα που νιώθεις όταν σώζεις έναν άνθρωπο είναι παρόμοιο με εκείνο της μάνας που φέρνει στον κόσμο ένα παιδί». Πριν από 14 χρόνια, η 44χρονη σήμερα Νικολέττα Ευριπίδου έγινε η πρώτη δότρια μυελού των οστών στην Ελλάδα.

Τότε, η ιδέα της προσφοράς οργάνων ήταν σε πολύ πρώιμο στάδιο. Ο σύζυγός της είχε διαγνωσθεί το 1991- στα 29 του χρόνια- με μυελογενή λευχαιμία και χρειαζόταν συμβατό δότη μυελού των οστών για να σωθεί. Δεν ήταν από τους τυχερούς, αφού μόσχευμα δεν βρέθηκε ποτέ. Ωστόσο, τον Νοέμβριο του 1994 διαπιστώθηκε ότι η ίδια ήταν συμβατή δότρια για έναν 40χρονο ασθενή στον οποίο έδωσε το σωτήριο μόσχευμα. Η ίδια θυμάται την περιπέτεια που είχε ζήσει, όταν κινδύνευε η ζωή τους συζύγου της: «Αγωνιούσαμε όλοι να βρεθεί ένα συμβατό μόσχευμα και φυσικά εγώ που ήμουν ήδη εθελόντρια αιμοδότρια έδωσα δείγμα γνωρίζοντας όμως ότι οι πιθανότητες να υπάρξει συμβατότητα ήταν πολύ μικρές», λέει η κ. Ευριπίδου, που τότε ήταν μόλις 27 ετών. «Από τότε εντάχθηκα στη “δεξαμενή” δοτών μυελού των οστών με την ελπίδα τουλάχιστον να μπορέσω κάποια στιγμή να δώσω ζωή σε κάποιον άλλον άνθρωπο», λέει.

Το «δώρο»

Τρία χρόνια μετά, τον Νοέμβριο του 1994, δέχθηκε ένα τηλεφώνημα που την ενημέρωναν ότι το δείγμα της ήταν συμβατό με έναν 40χρονο ασθενή ο οποίος επίσης αντιμετώπιζε την ίδια ασθένεια με τον άνδρα της.
«Χωρίς δεύτερη σκέψη είπα ότι θα γίνω δότρια. Η οικογέ νεια υποστήριξε την απόφασή μου αυτή, ακόμη όμως και αν διαφωνούσαν δεν υπήρχε περίπτωση να κάνω πίσω. Έκανα μια μέρα πριν εισαγωγή στο νοσοκομείο για εξετάσεις και την επομένη έγινε η επέμβαση. Στην ουσία σου αφαιρούν αίμα, δεν είναι κάτι τόσο φοβερό όσο ακούγεται. Όταν ξύπνησα δεν ένιωσα πόνο παρά μόνο ένα πιάσιμο στη μέση όπως όταν κάνεις έντονη γυμναστική».
Όταν πληροφορήθηκε ότι η μεταμόσχευση πήγε πολύ καλά και ο λήπτης δέχθηκε το μόσχευμα, η κ. Ευριπίδου ένιωσε μοναδικά: «Επειδή ήμουν ήδη μητέρα δυο παιδιών, το συναίσθημα είναι σαν εκείνο που νιώθει η μάνα που φέρνει στον κόσμο το παιδί της. Ουσιαστικά φέρνεις πίσω στη ζωή έναν άνθρωπο που είναι καταδικασμένος σε θάνατο. Υπάρχει τίποτα πιο σπουδαίο από αυτό;». Η κ. Ευριπίδου, που είναι ιδιωτική υπάλληλος, συνεχίζει και σήμερα να είναι ενεργή δότρια και ελπίζει να της δοθεί η ευκαιρία να βοηθήσει και άλλον ασθενή.

πηγή: http://www.tanea.gr

ΠΩΣ ΣΤΕΙΡΩΝΟΥΝ ΤΑ ΑΝΗΛΙΚΑ ΚΟΡΙΤΣΙΑ ΚΑΙ ΤΙΣ ΑΔΕΡΦΕΣ ΜΑΣ.

Αγαπητό μου χαμομηλάκι,

ΠΡΟΣΟΧΗ!!!!!

…Ένα ανήλικο κορίτσι σε ένα νυχτερινό κέντρο διασκέδασης αρπάχτηκε από 5 άνδρες, οι οποίοι σύμφωνα με τις εκθέσεις του νοσοκομείου και της αστυνομίας, την βίασαν πριν την παρατήσουν.

Ανίκανη να θυμηθεί τα γεγονότα του βραδιού, δοκιμές αργότερα επιβεβαίωσαν τους επαναλαμβανόμενους βιασμούς μαζί με τα ίχνη ... στο αίμα της και ...., το οποίο είναι ουσιαστικά ένα μικρό χάπι στείρωσης. Το φάρμακο χρησιμοποιείται τώρα από τους βιαστές στα πάρτι για να βιάζουν και να στειρώνουν τα θύματά τους. Το ..... είναι διαθέσιμο στους κτηνιάτρους για να στειρώνουν τα ζώα.




Υπάρχει η φήμη ότι το ..... χρησιμοποιείται μαζί με ...., ως φάρμακο βιασμών. Με το ...., το μόνο που πρέπει να κάνουν είναι να το ρίξουν στο ποτό του κοριτσιού. Το κορίτσι δεν μπορεί να θυμηθεί τίποτα το επόμενο πρωί, όλων αυτών που πραγματοποιήθηκαν την προηγούμενη νύχτα.

Το ....., που διαλύεται στα ποτά εξίσου εύκολα, είναι τέτοιο που το θύμα δεν συλλαμβάνει από τον βιασμό και ο βιαστής δεν ανησυχεί για να κάνει τεστ πατρότητας που να τον αναγνωρίζει μήνες αργότερα.
Τα αποτελέσματα του φαρμάκου ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΠΡΟΣΩΡΙΝΑ - είναι ΜΟΝΙΜΑ!!!

Το ..... για να στειρώνει τα άλογα!!!

Οποιοδήποτε γυναίκα παίρνει αυτό, ΔΕΝ ΘΑ ΕΙΝΑΙ ΣΕ ΘΕΣΗ ΠΟΤΕ ΝΑ ΣΥΛΛΑΒΕΙ!!!

Οι «νυφίτσες» μπορούν να πάρουν αυτό το φάρμακο από τον καθένα που είναι σε κτηνιατρική σχολή ή σε οποιοδήποτε πανεπιστήμιο. Είναι τόσο εύκολο, και με το ...... να γίνει έξαρση του πανικού στα πανεπιστήμια και στα μπαράκια. Μπορεί να ριχτεί στο ποτήρι το άδειο, από πριν και ενώ ελέγχει η κοπέλα, αν είναι σφραγισμένο, το μπουκάλι, του ποτού της, να παραπλανηθεί…


Πιστέψτε το ή όχι, υπάρχουν ακόμα και sites στο Internet λέγοντας στους ανθρώπους πώς να το χρησιμοποιήσουν!!!

Να είστε προσεκτικές όταν είστε έξω και να μην αφήνετε το ποτό σας αφύλακτο ή το ποτήρι σας…

Με εκτίμηση,

Free Arcadia Team : Ομάδα bloggers της Αρκαδίας.


Ευχαριστούμε για τις συμβουλές και το ενδιαφέρον τους:

"Νέα της Τρίπολης" - Η εφημερίδα των πολιτών της Τρίπολης : Nikoloviennis Sarantis, Labeling department, Bayer ΕΛΛΑΣ ABEE.

http://www.arcadia-law-office.gr : Δικηγορικό γραφείο Τρίπολης Αρκαδίας.