Αμβλώσεις
Στα πλαίσια της Ευέλικτης Ζώνης, διερευνώντας φέτος τη θεματική ενότητα που
αφορά την εφηβεία και τα προβλήματά της, ασχοληθήκαμε με ένα «καυτό» ζήτημα,
που σχετίζεται με τη σεξουαλική ζωή των εφήβων και αποτελεί παρενέργειά του.
Πρόκειται για τις αμβλώσεις, δηλαδή τον τεχνητό τρόπο διακοπής μιας
εγκυμοσύνης.
Παρακολουθήσαμε μια ταινία ‑ ντοκουμέντο, που
τιτλοφορείται ΣΙΩΠΗΛΗ ΚΡΑΥΓΗ. Έχει γυριστεί με πρωτοβουλία ενός
αμερικανού γιατρού, που ανάλωσε την καριέρα του στο να κάνει εκτρώσεις,
μέχρι τη στιγμή που συνειδητοποίησε με τη βοήθεια ενός υπερηχογράφου ότι η
όλη διαδικασία δε συνιστά μια απλή γυναικολογική επέμβαση αλλά αποτελεί
απειλή για τη ζωή ενός -όχι ολοκληρωμένου οπωσδήποτε, ωστόσο όμως
ανυπεράσπιστου- ζωντανού οργανισμού, του ανθρώπινου εμβρύου.
Μελετήσαμε άρθρα που αναφέρονται στο δραματικό
αριθμό των αμβλώσεων στην Ελλάδα (πάνω από 150.000 ετησίως) και εστιάσαμε
την προσοχή μας στο ανησυχητικό ποσοστό που αφορά έφηβες, οι οποίες
καταφεύγουν στη λύση της έκτρωσης.
Ιδιαίτερα ασχοληθήκαμε με τις συνέπειες των
αμβλώσεων στην σωματική υγεία των γυναικών, που είναι πολυποίκιλες, όπως
διάτρηση μήτρας, φλεγμονή, αιμορραγία, βλάβες τραχήλου κ.ά. Εκείνο όμως, που
ήταν πρωτάκουστο και καθόλου αυτονόητο για μας τους μαθητές, ήταν τα ψυχικά
προβλήματα που ακολουθούν μια έκτρωση. Σύμφωνα με τα άρθρα, οι διαταραχές
κυμαίνονται από ελαφρές περιπτώσεις (άγχος, ανορεξία, επιθετικότητα, χαμηλή
αυτοεκτίμηση) μέχρι βαριές και μακροχρόνιες καταστάσεις (κατάθλιψη, τάσεις
αυτοκτονίας).
Εντύπωση μας προξένησε ακόμη το γεγονός, ότι ο
αυξημένος αριθμός αμβλώσεων σχετίζεται με την ανεπαρκή γνώση των εφήβων για
την αντισύλληψη. Με βάση πρόσφατη έρευνα, που έγινε από το Πανεπιστήμιο
Κρήτης, διαπιστώθηκε ότι 1 στις 4 έφηβες έχει άγνοια των αντισυλληπτικών
μεθόδων, ενώ 3 στους 10 εφήβους δε χρησιμοποιούν προφυλάξεις στο σεξ.
Φαίνεται ότι εμείς οι έφηβοι, παρά την ύπαρξη οργανωμένης και έγκυρης
πληροφόρησης στα Κέντρα Οικογενειακού Προγραμματισμού, θεωρούμε περισσότερο
αξιόπιστους τους φίλους ή τα μέσα μαζικής ενημέρωσης.
Κι ενώ γίνεται τόσος λόγος γύρω μας για το «μάγο έρωτα», που
τόσο μας «ανεβάζει» στη ζωή, σπάνια κανείς μάς μιλά για την «ανώμαλη προσγείωση» των εκτρώσεων. Συνήθως θεωρείται ότι μια ανεπιθύμητη εγκυμοσύνη αφορά
μόνο τα κορίτσια, ενώ στην πραγματικότητα ο άντρας είναι συνυπεύθυνος
και όχι αμέτοχος.
Επομένως ΝΑΙ στον έρωτα, ΟΧΙ στις αμβλώσεις.
Η ερωτική σχέση προϋποθέτει ωριμότητα, ώστε να μπορεί κανείς να μοιραστεί
με το σύντροφό του όχι μόνο την ηδονή αλλά και την ευθύνη. Η ερωτική σχέση
είναι δημιουργική, προϋποθέτει σεβασμό απέναντι στη ζωή γενικά και ειδικά
στη ζωή του εμβρύου.
Οι μαθητές του Γυμνασίου Γυμνασίου Καρπερού ΓΡΕΒΕΝΩΝ
Με τη συνδρομή
της καθηγήτριας Ειρήνης Παρασκευοπούλου - Φιλολόγου
Βιβλιογραφία - Αρθρογραφία - Διαδικτυακές παραπομπές
- Αββακούμ Μοναχός, Η άμβλωση είναι θάνατος, εκδ. Αρμός, 2,64 €.
- Αποστολάκης Σ., Οι αμβλώσεις διπλάσιες από τις γεννήσεις, εφ. Ελευθεροτυπία, 22/3/2001.
- Βακαλούδη Αναστασία, Αντισύλληψη και αμβλώσεις από την αρχαιότητα στο Βυζάντιο, εκδ. Ηρόδοτος, 2003, 481, 32,76 €.
- Κολιάτσου Όλγα, Μανούλες σε τρυφερή ηλικία, εφ. Ελευθεροτυπία, 17/8/2004.
- Κουκλάκη Δέσποινα, H άγνοια αυξάνει τις αμβλώσεις, εφ. Τα Νέα, 14/12/2004.
- Παπαγεωργίου Ιωάννης-Δετοράκης Ιωάννης, Αγωγή της σεξουαλικής συμπεριφοράς, εκδ. Πατάκης, 2002, σελ. 398, 19.80 €.
- Σταυρουλάκη Εύη, Διχάζουν οι αμβλώσεις, εφ. Τα Νέα, 26/1/1998.
- Τσουλέα Ρούλα, Aγνοούν την αντισύλληψη γυναίκες και άνδρες, εφ. Τα Νέα, 9/10/2004.
Ωδή για το παιδί που δε γεννήθηκε ποτέ
Βασιλική Γούση (Μαθήτρια Λυκείου)
1ο Βραβείο Ποιητικού Λόγου
Πανελλήνιου Διαγωνισμού Ποιητικού και Πεζού Λόγου
της Πανελλήνιας Ένωσης Ελλήνων Λογοτεχνών.
Πανελλήνιου Διαγωνισμού Ποιητικού και Πεζού Λόγου
της Πανελλήνιας Ένωσης Ελλήνων Λογοτεχνών.
Μεθύσι ολόγυρά μου της ζωής. Ανάσταση!Κι όμως μια λόγχη φως με ταξιδεύει απρόσμενα στον κήπο της αγωνίας,όπου «βάπτεται κάλαμος αποφάσεως».Το νιόφυτρο μπουμπούκι δε θα λουλουδίσει ποτέ,απ' το κουκούλι η πεταλούδα δε θα βγει στη γιορτή της Άνοιξηςκαι το φτωχό χελιδόνι δε θα τιτιβίσει στα γαλανά τα πλάτη τ' ουρανού.Τούτη η Γεθσημανή είναι σιωπηλή σαν το θάνατοκαι μονάχα ένα θρόισμα μυστικό σαν το βουβό πόνο της Παναγιάςκεντάει τις άδειες στιγμές.Είναι τραγούδι απόκοσμο του παιδιού που δε θα γεννηθεί ποτέ.Σωπαίνω κι αφουγκράζομαι.
«Θεέ μου, σύρε το δοξάρι της συμπόνιας στις ανθρώπινες χορδές,για ν' ακουστεί η αδύναμη φωνή μου: Χάνομαι!Βάρβαρα εισβάλλουν στη φωλιά μου. Πού νά κουρνιάσω;Η ατσάλινη ρομφαία βηματίζει απειλητικά εναντίον μου. Τρομάζω!Αλλά κι η παγερή καταχνιά του καταψύκτηπιο σκληρή κι απ' το θάνατο. Κρυώνω!Περνώ τα σύνορα της οδύνης. Η ψυχή μου αδειάζει.Η φωνή μου σβήνει. Πεθαίνω!Τώρα που σφύζει ολόγυρά μου η ζωή στους ρυθμούς της Άνοιξης,δε ζητώ παρά μια χούφτα ήλιο ν' ανακουφιστεί το παράπονό μου.
Ήλθα, τραγούδι απ' τ' άπειρο, να γλυκάνω μια άδεια αγκαλιά και με φίμωσαν.Κρατούσα στα μάτια την ανατολή και με βύθισαν στο πιο αποτρόπαιο σκοτάδι.Άπλωσα δειλά το χέρι στην αγάπη και με πλήγωσαν θανάσιμα-παράξενο- όσοι τραγουδούσαν τη ζωή, την ελπίδα, το δίκαιο.Για μένα τώρα όλο το σύμπαν ένα δάκρυστα γαλήνια μάτια του λευκόφτερου αγγέλου μου...»
Φτωχό χελιδόνι, δες, πάνω απ' τον κήπο της αγωνίαςδυο μάτια γεμάτα ήλιους, μια αγκαλιά ανοιχτή σαν ουρανός,για να φτερουγίσεις ολόχαρο,και μια καμπάνα που σημαίνει στη σιγαλιάΧριστός Ανέστη!
Αγιόκλημα
