Είναι για καλό...

ΣΑΣ ΖΗΤΩ ΜΙΑ ΧΑΡΗ...

... ΠΟΥ ΘΑ ΣΑΣ ΠΑΡΕΙ ΜΙΣΟ ΛΕΠΤΟ.                                                                               
 

Η ΙΣΤΟΣΕΛΙΔΑ ΠΟΥ ΦΤΙΑΧΤΗΚΕ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΟ ΚΑΡΚΙΝΟ ΤΟΥ ΜΑΣΤΟΥ, ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΖΕΙ «ΔΥΣΚΟΛΙΕΣ», ΓΙΑΤΙ ΔΕΝ ΔΕΧΕΤΑΙ ΑΡΚΕΤΟΥΣ ΕΠΙΣΚΕΠΤΕΣ, ΜΕ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑ ΝΑ ΚΙΝΔΥΝΕΥΕΙ ΝΑ ΚΛΕΙΣΕΙ.                              

                                                                         
Η ΙΣΤΟΣΕΛΙΔΑ ΑΥΤΗ ΔΙΝΕΙ ΤΗΝ ΕΥΚΑΙΡΙΑ ΓΙΑ ΔΩΡΕΑΝ ΜΑΣΤΟΓΡΑΦΙΑ ΣΕ ΓΥΝΑΙΚΕΣ ΠΟΥ ΔΕΝ ΜΠΟΡΟΥΝ ΝΑ ΤΗΝ ΚΑΝΟΥΝ ΓΙΑ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΟΥΣ ΚΥΡΙΩΣ ΛΟΓΟΥΣ.                                                            
                                                                       
ΘΑ ΣΑΣ ΠΑΡΕΙ ΛΙΓΟΤΕΡΟ ΑΠΟ ΕΝΑ ΛΕΠΤΟ ΝΑ ΠΑΤΕ ΣΤΗΝ ΙΣΤΟΣΕΛΙΔΑ ΚΑΙ ΝΑ ΚΑΝΕΤΕ ΚΛΙΚ ΣΤΟ ΠΑΡΑΘΥΡΑΚΙ 'DONATING A MAMMOGRAM' ΕΝΤΕΛΩΣ ΔΩΡΕΑΝ.  
                                                                         
Η ΙΣΤΟΣΕΛΙΔΑ ΕΙΝΑΙ Η ΑΚΟΛΟΥΘΗ:                                    
                                                                         

http://www.thebreastcancersite.com/clickToGive/home.faces?siteId=2

      

(ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΡΟΖ ΠΑΡΑΘΥΡΑΚΙ ΣΤΗ ΜΕΣΗ ΤΗΣ ΣΕΛΙΔΑΣ ΠΟΥ ΓΡΑΦΕΙ ΟΤΙ ΕΙΝΑΙ ΔΩΡΕΑΝ).                                                          
ΟΙ ΣΠΟΝΣΟΡΕΣ ΠΟΥ ΔΙΑΤΗΡΟΥΝ ΤΗΝ ΙΣΤΟΣΕΛΙΔΑ ΧΡΗΣΙΜΟΠΟΙΟΥΝ ΤΟΝ ΑΡΙΘΜΟ ΤΩΝ ΗΜΕΡΗΣΙΩΝ ΕΠΙΣΚΕΨΕΩΝ ΣΤΗΝ ΙΣΤΟΣΕΛΙΔΑ  ΓΙΑ ΝΑ ΔΩΡΙΣΟΥΝ ΜΙΑ ΔΩΡΕΑN ΜΑΣΤΟΓΡΑΦΙΑ.                                                      
ΣΑΣ ΠΑΡΑΚΑΛΩ ΠΡΟΩΘΗΣΤΕ ΤΟ ΣΕ ΟΣΟΥΣ ΚΑΙ ΟΣΕΣ ΞΕΡΕΤΕ!             
                                                                      
ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ,

Το έστειλε το ΚΕΝΤΡΙ

Οι καλές συνήθειες «χτίζονται» στο οικογενειακό τραπέζι

Της ΣΟΦΙΑΣ ΝΕΤΑ

Τρώγοντας μαζί με τους γονείς στο σπίτι δίνεται η ευκαιρία στα παιδιά να παρακολουθήσουν τους μεγαλύτερους ώστε να αντιγράψουν τη δική τους, πιο ώριμη συμπεριφορά. Οι καλοί τρόποι που μαθαίνουν τα παιδιά από τους μεγάλους έχουν αποτέλεσμα να σέβονται τους συνδαιτυμόνες τους. Φυσικά, δεν μπορεί να περιμένει κανείς ότι από την πρώτη στιγμή που τα παιδιά θα καθίσουν στο οικογενειακό τραπέζι ως δια μαγείας θα φερθούν σαν ώριμοι ενήλικες.  

Αλλά το καθημερινό τραπέζι είναι μια ευκαιρία να μιλήσουμε με τα παιδιά, να τα διορθώσουμε εάν πρέπει, να τα διδάξουμε από πολύ απλά πράγματα, όπως το να μην τρώνε με τα χέρια και πώς να κρατάνε το πιρούνι, μέχρι πώς να συμμετέχουν σε μια συζήτηση και πώς να ακούνε τον άλλο. Πώς να κάνουν διάλογο, δηλαδή.

Παράλληλα, τρώγοντας μαζί με τους γονείς τα παιδιά εξοικειώνονται με μια ποικιλία τροφών. Στο τραπέζι δεν εμφανίζονται μόνο «παιδικές» τροφές, αλλά και πιο «ενήλικες» γεύσεις προκειμένου να καλύπτονται οι γευστικές απαιτήσεις όλης της οικογένειας. Ετσι, σιγά σιγά τα παιδιά δοκιμάζουν νέες συνταγές και αποκτούν γευστικές εμπειρίες.

Είναι αξιοσημείωτο ότι έρευνες δείχνουν πως τα παιδιά που τρώνε συχνά στο οικογενειακό τραπέζι τρέφονται με 30% περισσότερα λαχανικά και έχουν λιγότερες πιθανότητες να είναι υπέρβαρα. Κι αυτό, γιατί με το σπιτικό φαγητό οι γονείς είναι σε θέση να επιλέγουν τα υλικά που θα χρησιμοποιήσουν και να ελέγχουν έτσι την ποιότητα της διατροφής της οικογένειας.

Άρα, εκτός από καλούς τρόπους, στο οικογενειακό τραπέζι «χτίζονται» και σωστές συνήθειες διατροφής. Είναι, παράλληλα, μια «ασπίδα προστασίας» απέναντι σε διατροφικές διαταραχές, καθώς τρώγοντας όλοι μαζί οι γονείς βλέπουν τι και πόσο τρώνε τα παιδιά, ενώ έχουν την ευκαιρία να συζητήσουν τις ανησυχίες, τους προβληματισμούς τους.

Όσο πολυάσχολοι κι αν είμαστε, λοιπόν, αξίζει να βρούμε τον χρόνο να τρώμε με την οικογένειά μας τουλάχιστον τρεις φορές την εβδομάδα. Όχι μόνο επειδή θα έχουμε εκπαιδεύσει τα παιδιά μας για το γιορτινό τραπέζι και θα ακούσουμε τα «μπράβο» συγγενών και φίλων. Αλλά κυρίως επειδή θα τα έχουμε οπλίσει με υγιεινές διατροφικές συνήθειες για τη ζωή τους.

ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ - 03/03/2009

«Σα να 'χανε ποτέ τελειωμό τα πάθια και οι καημοί του κόσμου»... Αλέξανδρος παπά Αδαμαντίου...

03/03/1851:

Στη Σκιάθο γεννιέται ο Αλέξανδρος Παπαδιαμάντης, 

γιος του ιερέα Αδαμάντιου Εμμανουήλ 

και της Αγγελικής το γένος Μωραϊτίδη. 

Είναι ο «κοσμοκαλόγερος», ο «Άγιος» των ελληνικών γραμμάτων.

 .

 .

 ... Να πού βρίσκεται η αληθινή μαγεία του Παπαδιαμάντη. Δε ζητά να τεντώσει τα νεύρα μας, να σείσει πύργους και να επικαλεστεί τέρατα. Οι νύχτες του, ελαφρές σαν το γιασεμί, ακόμη κι όταν περιέχουν τρικυμίες, πέφτουν επάνω στην ψυχή μας σαν μεγάλες πεταλούδες που αλλάζουν ολοένα θέση, αφήνοντας μια στιγμή να δούμε στα διάκενα τη χρυσή παραλία όπου θα μπορούσαμε να 'χαμε περπατήσει χωρίς βάρος, χωρίς αμαρτία. Είναι εκεί που βρίσκεται το μεγάλο μυστικό, αυτό το «θα μπορούσαμε» είναι ο οίακας που δε γίνεται να γυρίσει, μόνο μας αφήνει με το χέρι μετέωρο ανάμεσα πίκρα και γοητεία, προσδοκώμενο και άφταστο. «Σα να 'χανε ποτέ τελειωμό τα πάθια και οι καημοί του κόσμου»...

Απόσπασμα από το βιβλίο του Οδυσσέα Ελύτη
«Η Μαγεία του Παπαδιαμάντη»