Ο παλαιστίνιος γιατρός, του οποίου οι τρεις κόρες σκοτώθηκαν από τα ισραηλινά στρατεύματα στον πόλεμο της Γάζας, έχει προταθεί για το βραβείο Νόμπελ Ειρήνης

«Πρέπει να ζήσουμε με ειρήνη. 

Ελπίζω ότι θα είναι τα τελευταία παιδιά που πεθάναν»,

είπε μετά από το θάνατο των κοριτσιών του. 

..

Ο ισραηλινός υπουργός είπε τη Δευτέρα: "έχω ενημερωθεί ότι η επιτροπή Νόμπελ έχει αναγνωρίσει το γιατρό (Ezzedine) Abu Al Aish δεδομένου ότι είναι ένας από τους υποψήφιους για το βραβείο ειρήνης, και θέλω να τον συγχάρω θερμά," Avishay Braverman, υπουργός υπεύθυνος για τις μειονότητες. 

Ο Aish έχει ορκιστεί να αφιερωθεί στην αναζήτηση της ειρήνης μεταξύ του Ισραήλ και της  Παλαιστίνης ακόμα κι αν τρεις κόρες του σκοτώθηκαν τον Ιανουάριο από τα ισραηλινά στρατεύματα που είπαν αργότερα ότι μπέρδεψαν τα κορίτσια με τα (spotters) που κατευθύνουν τα πυρά της Hamas. Είπε στις ειδήσεις Ynet του Ισραήλ ότι εάν έπαιρνε το βραβείο Νόμπελ θα το αφιέρωνε στο Ισραήλ και τους Παλαιστίνιους.

Ο Braverman είπε ότι είναι φίλοι με τον  Aish για χρόνια όταν έζησαν και οι δύο στη νότια ισραηλινή πόλη  Beersheva. "Είναι άτομο που εργάστηκε πάντα για την ειρήνη. Παρά την τραγωδία που τον χτυπά τόσο σκληρά, λέει ότι θέλει να συνεχίσει να εργάζεται για την ειρήνη. Αυτό το άτομο είναι ένα υποδειγματικό σύμβολο της δικαιοσύνης και της καλής θέλησης για ολόκληρο τον κόσμο."

anopetra-eleos.blogspot.gr

Στο Καλό Βασιλάκη :(

Πένθος και στην Ελλάδα 

 

Νεκρός ανασύρθηκε από τα συντρίμμια της Ακουϊλα ο 28χρονος Β. Κουφολιάς

Δεν άντεξε και τελικά άφησε την τελευταία του πνοή κάτω από τα συντρίμμια της πολυκατοικίας όπου διέμενε ο 28χρονος Βασίλης Κουφολιάς. 
Ο Έλληνας φοιτητής καταπλακώθηκε στον φονικό σεισμό που έπληξε τη Δευτέρα την πόλη Λ' Ακουϊλα της κεντρικής Ιταλίας.  
Το πτώμα του άτυχου νεαρού αναγνωρίστηκε από συγγενικό του πρόσωπο και πλέον γίνονται οι απαραίτητες ενέργειες για τη μεταφορά της σορού του στην Ελλάδα.  
Στη σεισμόπληκτη πόλη μετέβησαν τη Δευτέρα οι γονείς του φοιτητή, που παρακολουθούσαν λεπτό προς λεπτό τις προσπάθειες των σωστικών συνεργείων για τη διάσωση του γιου τους.  
Ο 28χρονος είχε εντοπιστεί στα συντρίμμια του κτιρίου, κοντά στο Δημοτικό Πάρκο της πόλης, και μέχρι αργά το βράδυ της Δευτέρας επικοινωνούσε με τους διασώστες.  
Την ώρα του σεισμού βρίσκονταν μαζί του η αδελφή του, Διονυσία Κουφολιά, και άλλος ένας φοιτητής, οι οποίοι υπέστησαν ελαφρά κατάγματα και νοσηλεύονται εκτός κινδύνου.

16χρονη Σομαλή, θύμα βιασμού και βασανιστηρίων στη Σομαλία

Βρίσκεται στη φυλακή για παράνομη είσοδο στην Ελλάδα
ενώ πάσχει από βαριά κατάθλιψη

Ημερολόγιο Συνόρων. Ένα γράμμα από τη Φινλανδία

«Με λένε Ζάχρα Αλί Αμπντουλά. Ζω στη Φινλανδία εδώ και 19 χρόνια και εργάζομαι ως μαία. Είμαι μητέρα τριών παιδιών και μέλος του Δημοτικού Συμβουλίου του Ελσίνκι

LΙΝΚ: gazikapllani.blogsspot.com

«ΕΧΩ ΜΙΑ ΗΡΕΜΗ και ευτυχισμένη ζωή. Παρ΄ όλα αυτά νιώθω μεγάλη στενοχώρια και ευθύνη για τα 13 μέλη της οικογένειάς μου που βρίσκονται στη δίνη του εμφυλίου πολέμου στη Σομαλία. Οι περισσότεροι αγνοούνται ή έχουν πεθάνει. Μια μέρα η μικρή μου αδελφή Σαντίγια μού τηλεφώνησε από μια ελληνική φυλακή κλαίγοντας υστερικά. Έπαθα σοκ.
Η αδελφή μου είναι 16 χρονών και βρισκόταν φυλακισμένη σε μια φυλακή ενηλίκων, χωρίς να ξέρει ούτε το γιατί ούτε πόσο θα την κρατήσουν. Ήξερε μόνο ότι την είχαν βγάλει στο δικαστήριο και ότι η διερμηνεία έγινε στα αραβικά, μια γλώσσα που καταλαβαίνει ελάχιστα. Τι μπορούσα να κάνω; Τον Δεκέμβριο του 2008 ταξίδεψα στην Ελλάδα για να την δω. Παρ΄ όλο που ήταν δύσκολη η πρόσβαση στην φυλακή, κατάφερα να την επισκεφτώ. Μόλις την είδα έβαλα τα κλάματα. Η ανήλικη αδελφή μου είναι θύμα βιασμού και βασανιστηρίων στη Σομαλία. Τώρα βρίσκεται στη φυλακή για παράνομη είσοδο στην Ελλάδα ενώ πάσχει από βαριά κατάθλιψη. Τα σημάδια από τα βασανιστήρια και τους πυροβολισμούς στην κοιλιά είναι ακόμα πολύ ορατά στο σώμα της. Φοβάμαι ότι μπορεί να πεθάνει εάν δεν αφεθεί ελεύθερη και δεχτεί τις απαραίτητες φροντίδες. Οι συνθήκες στη φυλακή ήταν τρομακτικές. Δεν έχω ξαναδεί κάτι τέτοιο στη ζωή μου. Η αδελφή μου ήταν πεινασμένη. Το φαγητό στη φυλακή ήταν ένα κομμάτι ψωμί το πρωί και ένα πιάτο φαγητό το βράδυ, που μερικές φορές περιλάμβανε χοιρινό, το οποίο οι μουσουλμάνοι δεν τρώνε. Αναψυκτικά και έξτρα φαγητό έπρεπε να αγοράσει κανείς με δικά του χρήματα. Εάν δεν ήξερες ελληνικά ήταν δύσκολο να παραγγείλεις, εάν δεν είχες χρήματα ήταν αδύνατο. Χρειάζεσαι χρήματα για να αγοράσεις οδοντόβουρτσα, οδοντόκρεμα, ακόμα και παπούτσια τα οποία κατάσχουν οι φύλακες όταν οι υπόδικοι φτάνουν στην φυλακή. Οι συνθήκες είναι πρωτόγονες. Στην κουζίνα δεν υπάρχουν σκεύη. Το τσάι πρέπει να το πιεις με παλιά κουτάκια αναψυκτικών. Νερό δεν υπάρχει συνέχεια, αλλά ούτε απόθεμα μπορείς να έχεις γιατί δεν υπάρχουν δοχεία. Έκανε τόσο κρύο που η αδελφή μου έτρεμε και μου ζήτησε να της φέρω ζεστές ζακέτες. Όταν τις έφερα δεν τις επέτρεψαν. Λυπήθηκα τα μικρά παιδάκια που είδα στη φυλακή και έφερα μαζί μου και μερικά παιχνιδάκια. Ούτε αυτά τα επέτρεψαν. Δεν καταλαβαίνω, αφού η φυλακή δεν εξασφαλίζει ανθρώπινες συνθήκες, γιατί δεν επιτρέπουν τουλάχιστον αυτά που φέρνουν συγγενείς και φίλοι;

Αν και η Ελλάδα είναι μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης, φαίνεται πως δεν μεταχειρίζεται τους πρόσφυγες σύμφωνα με όσα προβλέπουν οι διεθνείς συνθήκες. Οι γυναίκες, τα ασυνόδευτα ανήλικα και οι άνθρωποι με αναπηρία δικαιούνται ιδιαίτερη προστασία και μεταχείριση. Όσα είδα με τα μάτια μου δεν έχουν καμία σχέση με την έννοια της προστασίας. Οι συνθήκες είναι τέτοιες που δυσκολεύεσαι ακόμα και να επιβιώσεις. Φαίνεται ότι οι ελληνικές αρχές τιμωρούν την αδελφή μου επειδή είναι πρόσφυγας. Βρίσκεται στη φυλακή επειδή εγκατέλειψε τη χώρα με πλαστά χαρτιά. Τι άλλες επιλογές έχει ένας πρόσφυγας; Ζητώ από τις ελληνικές αρχές να αφήσουν ελεύθερη την αδελφή μου και να της επιτρέψουν να ταξιδέψει στην Φινλανδία, όπου οι φινλανδικές αρχές θα εξετάσουν την περίπτωσή της, σύμφωνα με τα όσα προβλέπουν οι Διεθνείς Συνθήκες για τους Πρόσφυγες. Ζητώ επίσης από τις ελληνικές αρχές να σταματήσουν να μεταχειρίζονται τους πρόσφυγες σαν εγκληματίες μόνο και μόνο επειδή κατάφεραν να φύγουν για να σώσουν τις ζωές τους.

Ευχαριστώ για τη φιλοξενία Ζάχρα Αλί Αμπντουλά zahra. abdulla@gmail. com»

ΕΤΟΙΜΑΖΟΜΟΥΝ να γράψω κάτι πιο ευχάριστο αυτή την εβδομάδα, όταν έφθασε στο e-mail μου το παραπάνω γράμμα. Η Ζάχρα Αλί Αμπντουλά ζήτησε άσυλο ως πρόσφυγας στη Φινλανδία πριν από 19 χρόνια. Μέσα σε πέντε χρόνια έγινε Φινλανδή πολίτις. Είναι μέλος του Κόμματος των Πρασίνων, γνωστή για τους αγώνες της υπέρ των δικαιωμάτων των μεταναστών. Το 2003 κηρύχθηκε Πρόσφυγας της Χρονιάς στη Φινλανδία. Είναι μέλος του Δημοτικού Συμβουλίου του Ελσίνκι και πρώτη υποψήφια βουλευτής μη φινλανδικής καταγωγής στην ιστορία της χώρας.
Η δεκαεξάχρονη αδελφή της, η Σαντίγια, έφυγε από την Σομαλία, μια χώρα την οποία ακόμα και τα πλοία φοβούνται να πλησιάσουν, για να σώσει τη ζωή της. Όλα τα αδέλφια της είχαν σκοτωθεί. Είχε μείνει ζωντανή μόνο η μητέρα της και εκείνη τυφλή. Κανείς δεν ξέρει πώς ταξίδεψε, πόσα πλοία ανέβηκε, τι σκοτάδια διέσχισε. Στη Σομαλία την είχαν βιάσει και βασανίσει. Τα σημάδια είναι ακόμα ορατά στο σώμα της. Αυτό που ξέρουμε είναι ότι έφθασε στην Πάτμο τον Ιούνιο του 2008. Συνελήφθη και κατατάχθηκε αμέσως στους «παράνομους μετανάστες». Κανείς δεν τη ρώτησε για τίποτα. Δεν υπήρχε μεταφραστής άλλωστε. Οι αστυνομικοί έκριναν πως είναι ενήλικη, της έδωσαν το χαρτί απέλασης για παράνομη είσοδο και την έκαναν να καταλάβει ότι μέσα σε ένα μήνα πρέπει να βρει τρόπο να φύγει από την Ελλάδα. Όπως γίνεται με όλους όσους φθάνουν στα ελληνικά νησιά. Υπάρχουν ανάμεσά τους άνθρωποι που σχίζουν τα χαρτιά τους για να κρύψουν την ταυτότητά τους. Πακιστανοί που δηλώνουν Αφγανοί, Νιγηριανοί που δηλώνουν Σομαλοί. Υπάρχουν και γνήσιοι Αφγανοί και Σομαλοί όπως η Σαντίγια, που ανήκουν στην κατηγορία «πρόσφυγες». Οι αρχές τούς κατατάσσουν όλους ασυζητητί στους «παράνομους μετανάστες». Τους δίνουν ένα χαρτί απέλασης και τους δείχνουν την Αθήνα.
Όσοι έχουν χρήματα προσπαθούν να βρουν τον σωστό λαθρέμπορο και συνεχίζουν προς τη Δύση. Η Ελλάδα είναι μεταβατικός σταθμός γι΄ αυτούς. Δεν τη θεωρούν γνήσια Δύση. Πιστεύουν ότι στη γνήσια Δύση θα τους μεταχειρίζονται καλύτερα. Ή, όπως η Σαντίγια, προσπαθούν να βρουν τους συγγενείς τους εκεί. Όσοι δεν έχουν τίποτα καταλήγουν στο φρικτό γκέτο της Ομόνοιας. Ή μαζεύονται στον εξαθλιωμένο καταυλισμό της Πάτρας, παίζοντας τη ζωή τους κορόνα- γράμματα κρυμμένοι στα φορτηγά που θα τους πάνε στη Δύση... 

ΥΓ: Η στήλη ευχαριστεί για την πολύτιμη βοήθεια τον κ. Φίλιππο Δραγκούμη και τη δικηγόρο Μαριάννα Τζεφεράκου,μέλος του Οικουμενικού Προγράμματος Προσφύγων και της Ομάδας Δικηγόρων για τους Πρόσφυγες και τους Μετανάστες. 

πηγή