«Οι αρχαίοι Έλληνες μίλησαν για Αλήθεια, Ομορφιά, Δικαιοσύνη.
Ο Χριστιανισμός προσέθεσε τη δυναμική της Ελευθερίας και της Αγάπης».
Αναστάσιος
.
 |
Ο Αρχιεπίσκοπος Τιράνων
και πάσης Αλβανίας
|
— Αληθεύει ότι γνωρίζετε είκοσι επτά (αριθμός 27) γλώσσες;
Έσκυψε το κεφάλι του και ψιθυριστά απάντησε:
— Μαζί με τις αφρικανικές διαλέκτους.
Αλλά εκείνο που δεν θα ξεχάσει ποτέ η φίλη μου, είναι το Φως που έλαμπε σ’ αυτόν τον άνθρωπο. Την γλυκύτητα που απέπνεε.
.
Τι να πεις για τον Αναστάσιο;
Καύχημα των ανθρώπων, καύχημα των Ελλήνων, καύχημα της Ορθοδοξίας.
.
«Σχεδόν ταυτόχρονα έγινα καθηγητής Πανεπιστημίου και Επίσκοπος. Είπα στον εαυτό μου: Αναστάσιε, είσαι σε πολύ επικίνδυνη κατάσταση. Να παραμείνεις φοιτητής και διάκονος». Αυτό είπε προχτές στην συνέντευξη. Φοιτητής και διάκονος.
.
18 χρόνια Αρχιεπίσκοπος Αλβανίας. «Όπου και αν βρίσκομαι αισθάνομαι ενωμένος με όλους» είπε. 18 χρόνια σε μια χώρα που μόλις είχε βγει από την δικτατορία του Χότζα και όλοι κοίταζαν πως θα φύγουν από εκεί. Ρώτησε ένα μικρό παιδί, τι θα γίνει όταν μεγαλώσει και το αλβανάκι απάντησε: μετανάστης. Το 1/3 των νέων είναι εκτός χώρας. Λύση γι αυτούς είναι η φυγή.
Σ’ αυτή την χώρα διακονεί ο Αναστάσιος. Το σημαντικότερο είπε, είναι να βρίσκομαι κοντά στους ανθρώπους με τη σιωπή της καρτερίας.
.
Μίλησε για την θεραπευτική δύναμη της Εκκλησίας.
Είπε ότι Εκκλησία είμαστε όλοι μας.
Για τα σκάνδαλα, μήπως μας αρεσκόμαστε στην προβολή τους, είπε, επειδή έτσι, καλυπτόμαστε για τα δικά μας λάθη, και πρόσθεσε: «Το πιο σημαντικό είναι η συνέπεια. Ο καθένας να είναι συνεπής ως προς αυτό που εκπροσωπεί».
.
Για την κρίση είπε ότι οι πλούσιοι γίνονται πλουσιότεροι και οι φτωχοί φτωχότεροι κι αυτό εξ αιτίας της μανίας της κερδοσκοπίας.
.
Για την Πίστη στο Θεό είπε:
«Πιστεύω σε Έναν προσωπικό Θεό, σε Ένα Θεό που λέει ΕΓΩ ΕΙΜΊ. Και είναι ο Θεός της Αγάπης, ο Θεός των εκπλήξεων, που ανοίγει ορίζοντες όταν όλα φαίνονται κλειστά.
Ο Θεός μας έχει δανείσει πολλά πράγματα, ταπεινοί να είμαστε γιατί είναι δώρα που πρέπει να τα μοιραζόμαστε. Μόνοι μας δεν κατακτήσαμε τίποτα. Η πίστη σχετίζεται με την Αγάπη του Θεού, μην την κάνουμε όπλο εναντίον των άλλων».
.
Για τα επεισόδια του Δεκεμβρίου ανέφερε ότι οι νέοι έχουν δίκιο, επειδή βλέπουν την ασυνέπεια, την πλεονεξία και την αλαζονεία των μεγαλυτέρων και επεσήμανε ότι δεν βλέπει όμως κριτική αναζήτηση και σκέψη και παρότρυνε στα παιδιά μας, να προσέξουν, να μην κάνουν τα ίδια σαν μεγαλώσουν και να μην πέσουν θύματα εκμετάλλευσης.
.
Αλλά σε συνέντευξη στον Αχιλλέα Πατσούκα στην "ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ" λέει γι’ αυτό το ζήτημα:
— Ποια συμβουλή θα δίνατε σε έναν θυμωμένο 15χρονο;
— Κατ’ αρχήν θα του έλεγα ότι έχει δίκιο που θυμώνει με όσα απαράδεκτα διαπιστώνει καθώς μεγαλώνει. Με την ασυνέπεια λόγων και έργων των μεγάλων. Με την αδικία της κοινωνίας. Με τη χλιδή των ολίγων και την ανέχεια των πολλών. Με την υποκρισία και ανευθυνότητα των λεγομένων αρμοδίων στους διαφόρους τομείς της κοινωνικής ζωής.
Αλλά μετά την οργή, πρέπει νηφάλια να καθίσει να σκεφθεί ποιο είναι το δικό του χρέος. Τώρα που βρίσκεται στην εφηβική ηλικία, να μην εκχωρεί την προσωπική του βούληση και ελευθερία σε συνθήματα άλλων που μπορεί να κινούνται από ιδιοτελείς επιδιώξεις.
Να μη γίνει άχρωμο στοιχείο μιας μάζας, αλλά να μείνει υπεύθυνο κύτταρο της κοινωνίας. Και όταν μεγαλώσει, να μη μιμηθεί αυτές τις συμπεριφορές που σήμερα κατακρίνει.
Να μη συμβιβαστεί με την κρατούσα νοοτροπία της ανεντιμότητας, της πλεονεξίας, της σκληροκαρδίας, της ασυνέπειας και του εγωκεντρισμού.
Να συνεχίσει υπεύθυνα την αναζήτηση. Υπάρχουν στην ιστορία του λαού μας, στην ιστορία της Εκκλησίας μας, υπέροχα παραδείγματα ακεραιότητας, δημιουργικότητας, υπευθυνότητας, αυτοθυσίας για χάρη του λαού.
Πολλά έχουν αμφισβητηθεί στο πέρασμα του χρόνου. Αναμφισβήτητα όμως παραμένουν η ελευθερία και η αγάπη. Η μία συμπληρώνει την άλλη. Της δίδει βάθος και ουσία.
Η ελευθερία αρχίζει με την υπέρβαση του εγωκεντρικού εαυτού μας. Και η αγάπη εκφράζεται με σεβασμό στο κάθε ανθρώπινο πρόσωπο, εκδηλώνεται έμπρακτα, χωρίς απαίτηση ανταλλαγμάτων. Η επιλογή, τελικά, είναι δική του.
Το μόνο που μπορώ να τον βεβαιώσω είναι ότι προσωπικά δεν έχω μετανιώσει οσάκις έμεινα πιστός στο πνεύμα του Ευαγγελίου. Η ορθόδοξη πνευματικότητα, βασισμένη στην εσωτερική ελευθερία και την αγάπη, οδηγεί σε μια συνεχή ωρίμανση, υπεύθυνη στάση ζωής και δημιουργικότητα.
Πάντα υπάρχει ελπίδα.
