Σελίδες

Wednesday, 29 April 2009

Τα μαύρα μας τα χάλια...
Φρικτοί θάνατοι παιδιών με ειδικές ανάγκες στην Ηλεία

Τρίτη, 28 Απρίλιος 2009


Στο προσκήνιο έρχονται ξανά οι φρικτοί θάνατοι των παιδιών με ειδικές ανάγκες που φιλοξενούνται στην «αποθήκη παιδικών ψυχών» που φέρει την επωνυμία ΚΕΠΕΠ Λεχαινών στον νομό Ηλείας.

Σύμφωνα με πληροφορίες, η Εισαγγελία της Αμαλιάδας έπειτα από δικαστική διερεύνηση 33 μηνών, άσκησε τελικά ποινικές διώξεις για ανθρωποκτονία από αμέλεια, σε πάνω από δέκα μέλη του προσωπικού του ιδρύματος για τον φρικτό θάνατο του 15χρονου περιθαλπόμενου Κωνσταντίνου Χασάπη, στις 9 Μαΐου 2006.

Σύμφωνα με το πόρισμα της ιατροδικαστικής έκθεσης, ο θάνατος του παιδιού προήλθε....
από ασφυξία εξαιτίας της απόφραξης του λάρυγγα από κομμάτι σφουγγαριού -υλικού κατασκευής του στρώματος που χρησιμοποιούσε ο 15χρονος. Με βάση το ΑΠ 140/17.8.06 πόρισμα της ΕΔΕ που διαβιβάστηκε στην Εισαγγελία της Αμαλιάδας, το νοσηλευτικό προσωπικό, ενώ γνώριζε για την ιδιαιτερότητα του παιδιού να καταπίνει μικροαντικείμενα, δεν προέβη στη λήψη μέτρων προκειμένου να αποφευχθεί ο θάνατός του.

Ενδεικτικό του κλίματος διάλυσης του ιδρύματος με μοιραίες συνέπειες για τα περιθαλπόμενα παιδιά αποτελεί η επισήμανση της ΕΔΕ για εργαζόμενη η οποία αν και είχε τότε διαπιστώσει ότι ο 15χρονος ήταν στο δάπεδο δεν μετέφερε το παιδί στο κρεβάτι του ούτε το πλησίασε για να ελέγξει αν κοιμάται ή αν είναι πεθαμένο.

Σημειώνεται ότι δέκα μήνες μετά το συγκεκριμένο περιστατικό, ένα ακόμη 16χρονο παιδί με νοητική στέρηση παρουσίασε ξαφνικά τυμπανισμό και λίγες ώρες μετά πέθανε. Όπως προέκυψε από την ιατροδικαστική εξέταση, τα αίτια του θανάτου του οφείλονταν σε μηχανική απόφραξη του λεπτού του εντέρου συνεπεία καταπόσεως ξένων σωμάτων. Στο στομάχι του είχαν βρεθεί κομμάτια υφάσματος, κλωστές και επίδεσμοι.


Αναρτήθηκε από kafeneio στις 8:46:00 μμ

Μαρία Πολυδούρη: Η εὐαίσθητη ποιητικὴ γραφίδα, η πριγκηπέσσα Της Θλίψης...

  • Μαρία Πολυδούρη 
Η φυματίωση την κατέβαλε και, τα ξημερώματα της 29ης Απριλίου 1930 άφησε την τελευταία της πνοή στην Κλινική Χριστομάνου.

Όπως λέει η Λιλή Ζωγράφου: «Πολλές φορές αναρωτήθηκα κι ανησύχησα, μπορώ να πω, για την τόση μου αγάπη στη Μαρία Πολυδούρη. Μια αγάπη που μ’ έσπρωχνε σ’ έρευνες, τρεξίματα, αναζητήσεις προσώπων και πραγμάτων, που θα με βοηθούσαν να την εξηγήσω, να την αναγνωρίσω ολότελα και να την καταχτήσω».

Κωνσταντίνος Π. Καβάφης, τα μάτια και η φωνή του...

  • Ο Κωνσταντίνος Π. Καβάφης, γεννήθηκε στην Αλεξάνδρεια της Αιγύπτου το 1863 (29 Απριλίου) και πέθανε στην ίδια πόλη το 1933 την ημέρα των γενεθλίων του.
. 
Ὀσο μπορείς

 .
Η ποιήτρια Μυρτιώτισσα, που γνώρισε τον Καβάφη το 1923 στην Αλεξάνδρεια, τον περιγράφει ως εξής στο σχετικό αφιέρωμα του περιοδικού "Νέα Τέχνη":

"Είναι αδύνατος, χλωμός με μαλλιά γκρίζα και πυκνά, πολύ πυκνά. Μα εκείνο που σου κρατά την προσοχή σου όλη , είναι τα μάτια του, τα δυο παμμέγιστα, παράξενα αινιγματικά του μάτια. 
Δυο τέτοια μάτια κανείς μας ποτέ δε θα τα δει σ' άλλον άνθρωπο, απλούστατα γιατί δεν είναι μάτια σημερινού ανθρώπου. Είναι μάτια που έρχονται από πολύ μακριά, από τα βάθη των αιώνων και κρατούνε μέσα τους το μυστικό μιας άλλης ζωής, άγνωστης σ' εμάς. 
Η φωνή του, όσο την άκουγα, μου φαινόταν κι αυτή σαν να ερχόταν από μακριά και ο ίδιος, καθώς είχε τώρα αποτραβηχτεί σε μια σκοτεινή γωνιά και μιλούσε για την τέχνη -σε μας ή στον εαυτό του; - έμοιαζε πλάσμα εξωτικό, που ζούσε σ 'άλλη από μας ατμόσφαιρα, που έπρεπε να τ' ακούς και να το βλέπεις από μακριά και να μην παραξενευτείς καθόλου, αν άξαφνα το δεις να χαθεί ολότελα από μπροστά σου και να σωπάσει..."