Σελίδες

Monday, 22 June 2009

Παιδιά, σκυλιά, γατιά...

Πολλοί λένε ότι το να έχεις ένα κατοικίδιο είναι σαν να φροντίζεις ένα παιδί. Τι γίνεται όμως στην περίπτωση που υπάρχουν και τα δύο στο ίδιο σπίτι;

Από τη Μελίνα Λεγάκη
«Ο σκύλος μάς γλείφει συνέχεια. Ακόμη και το παιδί, ιδίως στο πρόσωπο. Όσο κι αν τον αγαπάμε, δεν γίνεται να πάρουμε το ρίσκο. Το ζώο είναι κινητή εστία μικροβίων και πρέπει να φύγει από το σπίτι. Ασε που φοβάμαι ότι θα δαγκώσει το παιδί», λέει η Χριστίνα Κ. εξηγώντας γιατί ψάχνει καινούργιο σπίτι για τον σκύλο τους. Ωστόσο, η γνώμη του κτηνιάτρου είναι εκ διαμέτρου αντίθετη. 
«Η συνύπαρξη του παιδιού με ένα ζώο είναι εντελώς ακίνδυνη και ό,τι καλύτερο για τη διαπαιδαγώγησή του», μας λέει ο Γιάννης Πολυζώης. «Εκτός του ότι το παιδί απολαμβάνει τη γνήσια και χωρίς αντάλλαγμα αγάπη που προσφέρουν τα ζώα, ταυτόχρονα μαθαίνει να μοιράζεται και να εξωτερικεύει τα συναισθήματά του. Μάλιστα, υπάρχουν περιπτώσεις που παιδιά με δυσκολία κοινωνικοποίησης έχουν βοηθηθεί από τα κατοικίδιά τους στο να ξεπεράσουν το πρόβλημά τους». 
Επιπλέον, η ύπαρξη ενός ζώου στο σπίτι βοηθά το παιδί να μάθει να αντεπεξέρχεται σε υποχρεώσεις και ευθύνες -από το φαγητό μέχρι την καθημερινή του βόλτα. Τα ζώα, από την άλλη, μοιάζουν να προτιμούν την παρέα των παιδιών από αυτήν των «μεγάλων», τόσο λόγω μεγέθους και όγκου όσο και διότι έχουν την ίδια λαχτάρα για παιχνίδι.
Σχετικά με τις αρρώστιες και την πιθανή μετάδοσή τους στους ευαίσθητους παιδικούς οργανισμούς, ο κτηνίατρος είναι κατηγορηματικός:
«Εφόσον γίνεται ορθή κτηνιατρική παρακολούθηση, ο κίνδυνος μετάδοσης ασθενειών είναι σχεδόν μηδαμινός. Ακόμη και τα νεογέννητα, που είναι φύσει πιο ευπαθή, δεν κινδυνεύουν από τα εμβολιασμένα κατοικίδια». 
Το μόνο που συνιστάται είναι τα βρέφη μέχρι τριών μηνών να μην κοιμούνται στο ίδιο δωμάτιο με τα κατοικίδια, καθώς ακόμη δεν έχουν εκδηλωθεί πιθανές αλλεργίες. 
Τα ζώα πολλές φορές μάλιστα προστατεύουν τους ανθρώπους από ασθένειες, όπως το καλαζάρ. «Οι σκνίπες που ευθύνονται για το μοιραίο τσίμπημα, όταν στον ίδιο χώρο υπάρχει άνθρωπος και σκύλος, προτιμούν τον τελευταίο, προστατεύοντας έτσι τον πρώτο», εξηγεί ο κ. Πολυζώης, διευκρινίζοντας ότι πρόκειται για τις ζωόφιλες σκνίπες που, ναι μεν προτιμούν το αίμα του ζώου, αλλά ενδέχεται κατά λάθος να τσιμπήσουν και άνθρωπο.
Όσο για την ενδεχόμενη ζήλια του ζώου απέναντι σε ένα παιδί, και δη νεογέννητο, «
το μόνο που χρειάζεται είναι οι πρώτες συστάσεις να γίνουν ελεγχόμενα (λουρί για τον σκύλο, αγκαλιά για τη γάτα) και τον πρώτο καιρό να υπάρχει μια διακριτική παρακολούθηση, όταν βρίσκονται στον ίδιο χώρο».
Άλλωστε, ο καθένας ξέρει πόσο φιλικό ή μη είναι το ζώο του με τα παιδιά.
Ευχαριστούμε τον κτηνίατρο Γιάννη Πολυζώη για τη βοήθειά του.

Από την "ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ" 

Κι άλλο ατύχημα με παιδί σε πισίνα

Σύμφωνα με όσα είχαν γίνει γνωστά έως αργά το απόγευμα, η 9χρόνη ήταν στην περιοχή, καθώς οι γονείς της εργάζονται σε διπλανό ξενοδοχείο. 
Σε κάποια στιγμή το κοριτσάκι πήγε να κολυμπήσει στην πισίνα του ξενοδοχείου όπου έγινε το περιστατικό. Το κοριτσάκι ξαφνικά έχασε τις αισθήσεις του. Αμέσως έγινε αντιληπτό από ένοικο του ξενοδοχείου που έσπευσε να βοηθήσει. 

Στη συνέχεια ο ναυαγοσώστης μαζί με μία νοσηλεύτρια του παρείχαν τις πρώτες βοήθειες και το επανέφεραν πριν φτάσει το ασθενοφόρο με το οποίο μεταφέρθηκε στο Νοσοκομείο Χανίων. 
Σύμφωνα δε με πληροφορίες από το Νοσοκομείο, από την αξονική τομογραφία διαπιστώθηκε ότι το κοριτσάκι δεν έχει εγκεφαλική βλάβη, ενώ έχει σταθεροποιηθεί η κατάστασή του. Πάντως, για προληπτικούς λόγους αναμενόταν το βράδυ να μεταφερθεί στην  Μονάδα Εντατικής Θεραπείας Παίδων του Περιφερειακού Πανεπιστημιακού Νοσοκομείου Ηρακλείου.

enet

Έρευνα – σοκ για τους βιασμούς στη Νότια Αφρική. O εξαναγκασμός των γυναικών σε συνουσία είναι αποδεκτός κοινωνικά

Τα ποσοστά βιασμών στη Νότια Αφρική είναι από τα υψηλότερα στον κόσμο. 
Ένα μέρος από αυτά καταγγέλλονται, ενώ μερικά μόνο από αυτά καταλήγουν σε καταδίκη. 
.
Ένας στους τέσσερις άνδρες στη Νότια Αφρική έχει προβεί στην πράξη του βιασμού, αποκαλύπτει έρευνα που διεξήχθη για λογαριασμό του Συμβουλίου Ιατρικής Έρευνας της χώρας. Οι μισοί από αυτούς έχουν επιτεθεί σε περισσότερα από ένα θύματα, ενώ τρεις στους τέσσερις που παραδέχτηκαν ότι προχώρησαν στην εν λόγω πράξη, πραγματοποίησαν την πρώτη τους επίθεση κατά τη διάρκεια της εφηβείας.

Τα ποσοστά βιασμών στη Νότια Αφρική είναι από τα υψηλότερα στον κόσμο. Ένα μέρος από αυτά καταγγέλλονται, ενώ μερικά μόνο από αυτά καταλήγουν σε καταδίκη.

Η έρευνα – που χρηματοδοτήθηκε από την Βρετανία και πραγματοποιήθηκε σε δείγμα 1.738 ανδρών στις επαρχίες KwaZulu-Natal και Ανατολικό Ακρωτήρι – κάνει λόγο για κουλτούρα σεξουαλικής βίας που επικρατεί στη χώρα. Όπως αναφέρεται, πρακτικές όπως είναι ο ομαδικός βιασμός, αποτελούν συχνό φαινόμενο διότι θεωρούνται ως μια μορφή «δεσίματος» μεταξύ των ανδρών.

Σοκ προκαλεί το γεγονός ότι το 73% των ερωτηθέντων απάντησαν ότι πραγματοποίησαν την πρώτη τους επίθεση πριν την ηλικία των 20. Σύμφωνα με τα λεγόμενα της καθηγήτριας Rachel Jewkes, που διεξήγαγε την έρευνα, υπάρχει απόλυτη αναγκαιότητα για αλλαγή της υποβόσκουσας κοινωνικής συμπεριφοράς, που έχει κατά κάποιο τρόπο καλλιεργήσει ένα πρότυπο κατά το οποίο ο εξαναγκασμός των γυναικών σε συνουσία είναι αποδεκτός κοινωνικά.

Αναφερόμενη στο γεγονός ότι η Νότια Αφρική συγκεντρώνει τα πλέον υψηλά ποσοστά βιασμών συγκρητικά με τις υπόλοιπες χώρες, η κ. Jewkes υποστηρίζει ότι το φαινόμενο έχει τις ρίζες του – εν μέρει – στο ταραγμένο παρελθόν της χώρας και στον τρόπο με τον οποίο κοινωνικοποιούνται οι άνδρες στη χώρα, ανά τους αιώνες.

Πιο συγκεκριμένα, κάνει λόγο για έναν τρόπο κοινωνικοποίησης των ανδρών κατά τον οποίο το πρότυπο της αρρενωπότητας, βασισμένο στην ιδέα της δύναμης και της σκληρότητας, είναι κυρίαρχο. Η δύναμη και η σκληρότητα επιβεβαιώνεται από την χρήση βίας για την κυριαρχία και τον έλεγχο πάνω στη γυναίκα, όπως επίσης και πάνω στον άλλο άνδρα.

Αν και όλα τα θύματα βιασμού στην έρευνα ήταν γυναίκες, οι συμμετέχοντες ρωτήθηκαν επίσης και για τον βιασμό ανδρών. Ένας στους δέκα άνδρες απάντησαν ότι έχουν βιαστεί από άλλον άνδρα, ενώ το 3% των ερωτηθέντων ανδρών είπαν ότι έχουν εξαναγκάσει κάποιον άλλον άνδρα ή αγόρι σε συνουσία. Πολλοί από τους άνδρες που έχουν βιαστεί, ωστόσο, δυσκολεύονται να το αναφέρουν στην αστυνομία καθώς το θέμα της ομοφυλοφιλίας αποτελεί ταμπού.

Επιπλέον, σύμφωνα με την έρευνα, οι άνδρες που ασκούν φυσική βία στις γυναίκες έχουν δύο φορές μεγαλύτερη πιθανότητα να είναι θετικοί στον HIV. Επίσης, είναι πιο επιρρεπείς στη μη χρήση προφυλακτικού, καθώς και στο πληρωμένο σεξ. Οι γυναίκες που έχουν βιαστεί από άνδρες άνω των 25 χρόνων έχουν πιθανότητα 1 προς 4 ο βιαστής να είναι θετικός στον HIV.

Η κυβέρνηση της Νότιας Αφρικής έχει επανειλημμένα δεχτεί κριτικές για την αποτυχία της να αντιμετωπίσει την κρίση. Ενδεικτικό είναι το γεγονός ότι μόνο το 7% των βιασμών που έχουν αναφερθεί στην αστυνομία εκτιμάται ότι έχει καταλήξει σε καταδίκη. Ο ίδιος ο πρόεδρος της Νότιας Αφρικής, Jacob Zuma, πριν την εκλογή του δικάστηκε για τον βιασμό οικογενειακής φίλης, αλλά τελικά απαλλάχτηκε των κατηγοριών.

Δημοσίευση: 20-06-2009 από Ομάδα TVXS
Πηγές: Guardian, bbc