Σελίδες

Saturday 3 April 2010

Χριστός Ανέστη!! - Τα παιδιά ψάλλουν τα αναστάσιμα

Χορωδία Μουσικού Γυμνασίου-Λυκείου Παλλήνης

«Δεῦτε λάβετε φῶς ἐκ τοῦ ἀνεσπέρου φωτὸς καὶ δοξάσατε Χριστὸν τὸν ἀναστάντα ἐκ νεκρῶν».


«Την Ανάστασίν Σου Χριστέ Σωτήρ, άγγελοι υμνούσιν εν ουρανοίς και ημάς τους επί της γης καταξίωσον εν καθαρά καρδία Σε δοξάζειν». 
«Αναστάσεως ημέρα, και λαμπρυνθώμεν τη πανηγύρει, και αλλήλους περιπτυξώμεθα. Είπωμεν, αδελφοί, και τοις μισούσιν ημάς˙ Συγχωρήσωμεν πάντα τη Αναστάσει, και ούτω βοήσωμεν˙ Χριστός ανέστη εκ νεκρών, θανάτω θάνατον πατήσας, και τοις εν τοις μνήμασι ζωήν χαρισάμενος».

Απαράδεκτη διαφήμιση

Ανήλικα παιδιά χρησιμοποιούνται σε παράνομες διαφημιστικές πινακίδες για να μεταδώσουν απαράδεκτα μηνύματα

Τίποτα;
Μια μεγάλη καμπάνια στις παράνομες διαφημιστικές πινακίδες βρίσκεται αυτές τις ημέρες σε εξέλιξη. Η εταιρεία που εμπορεύεται είδη ένδυσης, προβάλλει το σλόγκαν «Sprider ή τίποτα!» και εικονίζει στις διαφημίσεις της ημίγυμνες γυναίκες και άνδρες να καλύπτουν τα σώματά τους με ρούχα της εν λόγω επιχείρησης, ενώ δίπλα φιγουράρουν οι τιμές των προϊόντων. 
Είναι γνωστό ότι οι διαφημιστικές πινακίδες είναι παράνομες γιατί συνιστούν ΚΙΝΔΥΝΟ για την οδική ασφάλεια. Πρώτον, αποσπούν το βλέμμα των οδηγών και δεύτερον συνιστούν παρόδια εμπόδια. Ο νόμος αλλά και η κοινή λογική δεν αφήνουν πολλά περιθώρια αμφιβολιών για την επικινδυνότητα των διαφημιστικών πινακίδων. Στην ίδια καμπάνια όμως η εταιρεία πηγαίνει ένα βήμα πιο μακριά, εμφανίζοντας στις διαφημίσεις της και ανήλικα παιδιά, τα οποία ποζάρουν με νάζι το κορίτσι και συστολή το αγόρι, φορώντας μόνο το εσώρουχό τους, και κρύβοντας τη γύμνια τους με τα ρούχα της εταιρείας.
Το σλόγκαν «Sprider ή τίποτα!» τα λέει όλα. Η διαφήμιση εκτός των πολλά θεμάτων που εγείρει (ηθικών, αισθητικών, νομικών κ.λπ.) προσκρούει στον ίδιο τον Κώδικα Δεοντολογίας των Διαφημιστών και πιο συγκεκριμένα στο άρθρο 4, παρ. α, περί «υποσχέσεων» που αναφέρει ότι «Οι διαφημίσεις που αφορούν τα παιδιά δεν πρέπει να κάνουν το παιδί να πιστεύει ευθέως ότι η ευτυχία, η κοινωνική καταξίωση ή η επιτυχία, θα προέλθουν άμεσα από την απόκτηση συγκεκριμένου προιόντος»
Επαναλαμβάνω, το σλόγκαν «Sprider ή τίποτα» είναι σαφές. Η λέξη «τίποτα» είναι συνώνυμη του μηδενός, της αποτυχίας, κι εδώ το παιδί λαμβάνει ξεκάθαρα το μήνυμα ότι εάν δεν αγοράσει τα συγκεκριμένα προϊόντα θα μείνει με το τίποτα. 
Εάν αυτό δεν είναι εκβιασμός τότε τί είναι; 
Άραγε υπάρχει κάποιος που ελέγχει τις διαφημίσεις πριν αυτές κυκλοφορήσουν στους ελληνικούς δημόσιους χώρους; 
Είναι δυνατόν να κυκλοφορεί τόσες μέρες η προκλητική αυτή διαφήμιση και κανείς μα κανείς να μη μιλά;
Τόση ανοσία υπάρχει στην ελληνική κοινωνία;
Πώς επιτρέπεται να εμφανίζονται ανήλικα  παιδιά σε (παράνομες) πινακίδες στους δρόμους, διαφημίζοντας με τα εσώρουχά τους, κάποια προϊόντα με τη λογική του «ή παίρνεις το προϊόν ή μένεις με το τίποτα;» 
Αυτές είναι οι αξίες με τις οποίες διαπαιδαγωγείται ο ‘Έλληνας στο δρόμο; 
Πώς αντιλαμβάνεται ένα παιδί αυτό το μήνυμα όταν το βλέπει καθημερινά πηγαίνοντας στο σχολείο; 
Πώς νιώθει ένας γονιός όταν βλέπει ένα ημίγυμνο παιδί που ποζάρει ναζιάρικα να του λέει «Sprider ή τίποτα;» 
Δε θέλω να το πάω μακριά γιατί θα μπορούσε κάποιος να μιλήσει ακόμα και για ηδονοβλεπτική αντιμετώπιση της παιδικής ηλικίας, αλλά ομολογώ ότι μπορώ με βεβαιότητα να μιλήσω για εκμετάλευση της παιδικής αθωότητας, για προτροπή εκπόρνευσης της παιδικής ηλικίας. Νομίζω ότι σ’  αυτή την περίπτωση έχει χαθεί εντελώς το μέτρο και πρέπει κάποιος ή κάποιοι να επιληφθούν. Για να αισθανθούμε ως κοινωνία ότι δεν έχουν χαθεί όλα μας τα αντανακλαστικά κι ότι έχουμε ελπίδα να ξεφύγουμε απ’  τις στρεβλώσεις.
Ας δεχτούμε το επιχείρημα ότι πρέπει να λειτουργήσει η αγορά, αλλά με οποιοδήποτε τίμημα; Χωρίς ούτε καν σεβασμό στην παιδική ηλικία και την αθωότητα; Συγνώμη, αλλά αυτό αποτελεί επιστροφή στην αγριότητα. Όταν επιστρατεύονται παιδιά για να νομιμοποιήσουν ποικίλα ΚΕΡΔΗ, σημαίνει ότι έχουμε απολέσει την ανθρωπιά μας, κι αυτό μόνο ζόφο μπορεί να φέρει.

Μαρτίου 29, 2010 by Μανώλης Ανδριωτάκης
Αναμετάδοση:

Ένα σχολείο, παράθυρο στον κόσμο!!

Όταν οι καθηγητές έχουν μεράκι, φαντασία και πάθος για το λειτούργημά τους, τότε και οι μαθητές τους βάζουν γερά θεμέλια για το μέλλον τους.


Τέτοιους καθηγητές έχει το 14ο Γυμνάσιο της Λάρισας, οι οποίοι πιστεύουν ότι το σχολείο πρέπει να είναι ένα ανοιχτό παράθυρο στον κόσμο και αυτό το πέτυχαν με τη δημιουργία ενός ηλεκτρονικού σχολικού περιοδικού με την ονομασία «14 Press»
Ένα παράθυρο στον κόσμο άνοιξαν καθηγητές και μαθητές του 14ου Γυμνασίου Λάρισας, δημιουργώντας ένα ηλεκτρονικό περιοδικό με κέφι και μεράκι. "Όπως διαπιστώσαμε, οι σκέψεις των μαθητών είχαν ωριμότητα και ποιότητα", λένε οι καθηγητές

Έτσι οι εκπαιδευτικοί, διαθέτοντας πολύτιμο χρόνο, πέρα από τα καθήκοντά τους, κατάφεραν μαζί με τους μαθητές τους να στήσουν το περιοδικό, για το οποίο τώρα δηλώνουν περήφανοι, ενώ ανέλαβαν τον ρόλο των... αρχισυντακτών και οι μαθητές τους των δημοσιογράφων.
Το ηλεκτρονικό σχολικό περιοδικό με την ονομασία «14 press»
Όπως τονίζει στο «Έθνος» ο διευθυντής του σχολείου, κ. Νίκος Παύλου, και αρχισυντάκτης του περιοδικού, «η ιδέα για τη γέννηση του «14 Press» δημιουργήθηκε από τη διαπίστωση ότι οι νέες τεχνολογίες έχουν μπει για τα καλά στη ζωή μας και ειδικά στην εκπαίδευση.
Αποτελώντας, λοιπόν, εκτός των άλλων, και ένα μέσο άμεσης επικοινωνίας, σκεφτήκαμε να τις χρησιμοποιήσουμε για να έρθουμε σε επαφή με τα υπόλοιπα μέλη της εκπαιδευτικής κοινότητας, αλλά και με οποιονδήποτε πολίτη ενδιαφέρεται για την παιδεία μας και την αγαπάει».
Όπως εξηγεί ο διευθυντής του Γυμνασίου, «το δημόσιο σχολείο αγαπάει τους μαθητές του και εμείς οι καθηγητές του συγκεκριμένου σχολείου πιστεύω ότι εκφράζουμε το σύνολο των εκπαιδευτικών. Με τέτοιες σκέψεις άρχισαν οι συζητήσεις για τη μορφή που θα έπρεπε να έχει ένα ηλεκτρονικό περιοδικό, ώστε και το ενδιαφέρον να προκαλεί, αλλά και να ξεφεύγει από τυποποιημένα κλισέ».
Το ηλεκτρονικό περιοδικό περιλαμβάνει μόνιμες στήλες, οι οποίες ανανεώνονται συνέχεια, με θέματα που αφορούν την εκπαίδευση, το περιβάλλον, τον πολιτισμό, τη διατροφή, την άθληση... Ταυτόχρονα υπάρχουν και στήλες στις οποίες γράφουν οι μαθητές, ώστε το περιοδικό και να συνδεθεί με τη μαθησιακή διαδικασία και να γίνει φορέας έκφρασής τους.
«Όπως διαπιστώσαμε, οι σκέψεις τους είχαν ωριμότητα και ποιότητα, κάτι που μας έκανε να αισθανθούμε πολύ όμορφα. Εννοείται πως και οι συνεργασίες όλων των συναδέλφων μας θα είναι καλόδεχτες. Έτσι, λοιπόν, γεννήθηκε το περιοδικό μας», καταλήγει ο κ. Παύλου.
Αικ. Σιαχανίδου
 
Οφέλη για τους μαθητές
Κατά τη γνώμη των συναδέλφων της αποτελεί τον «φύλακα άγγελο του περιοδικού». Η Αικατερίνη Σιαχανίδου, καθηγήτρια Πληροφορικής, τονίζει στο «Εθνος»: «Είδα σε αυτή την πρωτοβουλία μια ευκαιρία να κινητοποιηθούν οι μαθητές, να δουν το μάθημα διαφορετικά και να έχουν πρακτικά οφέλη. Ταυτόχρονα θέλαμε να ανοίξουμε το σχολείο στην κοινωνία. Θετικοί ήταν και οι γονείς σε αυτή την προσπάθεια, ενώ τώρα που βλέπουν δημοσιευμένα και τα άρθρα των παιδιών δηλώνουν ενθουσιασμένοι».
Χ. Τσουκανέρη
 
Γινόμαστε πιο ώριμοι
Η Τσουκανέρη Χαρά, μαθήτρια Γ’ Γυμνασίου, τονίζει: «Για μένα η ιδέα για τη δημιουργία του περιοδικού ήταν καταπληκτική, ενώ και για όλους τους μαθητές αποτελεί φοβερή εμπειρία. Δουλεύουμε ομαδικά και αυτό είναι πολύ σημαντικό για μας, γιατί γινόμαστε μέσα από αυτή τη διαδικασία περισσότερο ώριμοι. Μαθαίνουμε πάρα πολλά πράγματα και νομίζω ότι αυτή η ενασχόληση θα μας φανεί χρήσιμη και για το μέλλον μας. Νιώθουμε ότι είμαστε σημαντικοί και ότι μπορούμε να προσφέρουμε και εμείς κάποια πράγματα στην κοινωνία».
Κ. Πράντζου
 
Η έκδοση τιμά ολόκληρη την εκπαιδευτική κοινότητα
Η Κωνσταντία Πράντζου-Κανιούρα, περιφερειακή διευθύντρια Εκπαίδευσης Θεσσαλίας, τονίζει: «Το ηλεκτρονικό περιοδικό του 14ου Γυμνασίου Λάρισας είναι μια πολύ σημαντική έκδοση που τιμά ολόκληρη την εκπαιδευτική κοινότητα, μια έκφραση δημιουργικής έμπνευσης και πρωτοπορίας, που αναδεικνύει ταυτόχρονα και με τον καλύτερο τρόπο την εφαρμογή καινοτόμων δραστηριοτήτων στο εκπαιδευτικό έργο, αλλά και την αξία της συνεργασίας εκπαιδευτικών - μαθητών της χώρας μας.
Επιτυχία Το «14 Press», που γεννήθηκε και πήρε μορφή από μία παρέα εκπαιδευτικών του 14ου Γυμνασίου Λάρισας και έχει ήδη ξεκινήσει το ταξίδι στον χωρόχρονο της εκπαίδευσης, εύχομαι να έχει την τύχη και την επιτυχία να επισφραγίσει την επικράτηση μιας νέας κουλτούρας, μιας νέας αντίληψης για τις σύγχρονες τεχνολογίες και την εφαρμογή τους στην εκπαίδευση.
Συγχαίρω τη συντακτική επιτροπή του ηλεκτρονικού περιοδικού «14 Press», τους εμπνευστές για την πρωτοβουλία της έκδοσης, αλλά και όλους τους συντελεστές για τη δυνατότητα που προσφέρουν στην εκπαιδευτική κοινότητα. Ένα βήμα δικό της για να μπορεί να επικοινωνήσει, να εκφραστεί, αλλά και να διεκδικήσει με αγάπη για την παιδεία, με μεράκι και μόχθο, έξω από τα «στενά όρια», τον νέο της παιδαγωγικό ρόλο».
ΝΙΚΟΛ. ΤΡΙΓΚΑ