Σελίδες

Saturday, 22 January 2011

ΥΠΕΡ-ΕΠΕΙΓΟΝ: ΖΗΤΟΥΝΤΑΙ ΔΟΤΕΣ ΑΙΜΟΠΕΤΑΛΙΩΝ!

ΕΠΕΙΓΟΝΤΩΣ ΧΡΕΙΑΖΟΜΑΣΤΕ ΑΙΜΟΠΕΤΑΛΙΑ 
ΓΙΑ ΤΟΝ ΑΔΕΡΦΟ, ΦΙΛΟ 
& ΣΥΝΑΝΘΡΩΠΟ ΜΑΣ! 
ΝΟΣΗΛΕΥΕΤΑΙ ΣΤΗ ΜΟΝΑΔΑ ΕΝΤΑΤΙΚΗΣ ΘΕΡΑΠΕΙΑΣ ΤΟΥ ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΟΥ «ΥΓΕΙΑ»

ΜΠΟΡΕΙΤΕ ΝΑ ΔΩΣΕΤΕ ΑΙΜΟΠΕΤΑΛΙΑ ΚΑΙ ΣΤΟ ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΟ «Γ.ΓΕΝΝΗΜΑΤΑΣ». ΠΑΡΑΚΑΛΟΥΜΕ,
ΟΠΟΙΟΣ ΑΠΟΦΑΣΙΣΕΙ ΝΑ ΓΙΝΕΙ ΔΟΤΗΣ ΑΣ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΗΣΕΙ ΣΤΟ ΤΗΛΕΦΩΝΟ 6972780222 
ΜΑΚΗΣ ΚΩΤΤΟΥΛΑΣ


ευχαριστούμε θερμά!

Το λογοτεχνικό βιβλίο ως γέφυρα που συνδέει τους γονείς
με τα παιδιά τους

Γράφει ο Φρίξος Μιχαηλίδης
(συγγραφέας-εικονογράφος)
Έχει διαπιστωθεί ότι τα παιδικά βιβλία τα κατανοούν περισσότερο οι ενήλικες παρά τα παιδιά κι αυτό βέβαια οφείλεται στην πιο σαφή αντίληψη που έχουν για το τι είναι πραγματικό και τι φανταστικό. Τα παιδιά όμως τα απολαμβάνουν περισσότερο, γιατί δε νιώθουν την ανάγκη να κάνουν, σώνει και καλά, αυτόν το διαχωρισμό. 
Γι’ αυτό και ενθουσιάζονται ή συναρπάζονται μ’ ένα ωραίο βιβλίο, χωρίς να τα ενδιαφέρει αν κινείται στη σφαίρα του πραγματικού ή του φανταστικού ή γυροφέρνει ανάμεσα. Αφήνουν τον εαυτό τους ελεύθερο να κινηθεί μέσα στην ιστορία, χωρίς ενδοιασμούς και τοποθετήσεις ορίων.

Αλήθεια, τι εμποδίζει τους ενήλικες, και κυρίως τους γονείς, να απολαύσουν ένα παιδικό βιβλίο και να διασκεδάσουν μαζί του; Ποιοι λόγοι τους απομακρύνουν από τον υπέροχο κόσμο της παιδικής λογοτεχνίας; Όσο και να προβληματίστηκα, κατέληξα στο συμπέρασμα πως τίποτα και κανένας δεν εμποδίζει πραγματικά έναν ενήλικο να διαβάσει ένα παιδικό βιβλίο. Αντιθέτως, υπάρχουν χίλιοι δυο λόγοι να το πράξει. Ένας από αυτούς είναι η επανάκτηση της παλιάς καλής παιδικής ξεγνοιασιάς που έχουμε όλοι μας ανάγκη.

Όταν κάποιος γίνει γονιός, η ενασχόληση με το παιδικό βιβλίο επιβάλλεται και τα κίνητρα πολλαπλασιάζονται. Η σωστή επιλογή ενός βιβλίου, η φροντίδα για τη διαπαιδαγώγηση, η εκπαίδευση και μόρφωση του παιδιού, η ψυχική του ηρεμία, αρμονία και ισορροπία, η ένταξή του στην κοινωνία και το ευρύτερο περιβάλλον, η ανάπτυξη σωματικών δεξιοτήτων και πνευματικών ικανοτήτων είναι μερικοί από τους λόγους που πρέπει ένας γονιός να ασχοληθεί με το βιβλίο που πρόκειται να πέσει στα χέρια του παιδιού του.

Με αφορμή το βιβλίο
Οι περισσότεροι γονείς μπαίνουν στον κόπο να προμηθεύσουν τα παιδιά τους με κάποια βιβλία, δεν μπαίνουν όμως στη διαδικασία να τα αξιοποιήσουν. Γιατί σίγουρα ένα βιβλίο δεν είναι μόνο για ανάγνωση. Ένα βιβλίο μπορεί να σταθεί αφορμή για πολλές δημιουργικές στιγμές, να γίνει κρίκος επαφής και σύνδεσης μεταξύ γονιών και παιδιών και να κρατήσει ισορροπίες μέσα σε μια οικογένεια.
Ξέρετε πόσες φορές το παιδί απασχολείται με διάφορες σκέψεις και προβληματισμούς κι εμείς οι μεγάλοι δεν έχουμε ιδέα; Πόσα ερωτήματα υπάρχουν αναπάντητα στο μυαλό του και ταράζουν την ψυχή του κι εμείς ούτε που το παίρνουμε χαμπάρι; Πόσα λάθος μηνύματα παίρνει από την ίδια τη ζωή κι αν δε συζητήσουμε μαζί του δε θα το ξέρουμε ποτέ μέχρι να βγουν σε μεταγενέστερο στάδιο στην επιφάνεια;

Όλα αυτά μπορούν να λυθούν απλά με ένα βιβλίο. Ναι. Αν διαθέσουμε το χρόνο να διαβάσουμε παρέα με το παιδί ένα βιβλίο και να το συζητήσουμε, να το αναλύσουμε, να το σχολιάσουμε, τότε και θα μάθουμε τι σκέφτεται το παιδί μας και θα επισημάνουμε τις πιθανές ελλείψεις που μπορεί να έχει, ώστε να το βοηθήσουμε να λύσει οποιουσδήποτε προβληματισμούς και ανησυχίες. 
Και το κυριότερο: θα έχουμε μια καλή εικόνα για την πνευματική και ψυχική υγεία του, κάτι που είναι το μέγιστο καθήκον κάθε γονιού ή κηδεμόνα. Αυτό πολλές φορές δεν το καταφέρνουμε με απευθείας συζήτηση, γιατί τα παιδιά συχνά ντρέπονται ή δεν μπορούν εύκολα να εκφράσουν τους προβληματισμούς τους. Συζητούν όμως άνετα κάτι που τα ενδιαφέρει, με παραλληλισμούς ή ταυτιζόμενα με κάποιον από τους ήρωες του βιβλίου ή με κάποια κατάσταση που μοιάζει με αυτήν που ζουν.

Το θέμα που διαπραγματεύεται ένα βιβλίο, μια παράγραφος, μια πρόταση, μια φράση ή μια εικόνα μπορούν να σταθούν αφορμές για να δημιουργήσουμε ένα σημαντικό βαθμό επικοινωνίας με το παιδί, ώστε να αναπτύσσεται, βελτιώνεται και προοδεύει ως άνθρωπος και να ολοκληρώνεται πνευματικά ως προσωπικότητα, η οποία θα ευδοκιμήσει και θα ανθίσει μέσα στο περιβάλλον που ζει, προσφέροντας οπωσδήποτε θετικά στη κοινωνία.

Για να πραγματοποιηθούν, όμως, και να λειτουργήσουν όλα αυτά, πρέπει την πρωτοβουλία να την πάρουν οι γονείς. Αυτοί θα καθοδηγήσουν τα παιδιά, γιατί αυτά γνωρίζουν μόνο όσα βλέπουν, εκείνα που τους δείχνουμε εμείς οι μεγάλοι. Μας παρακολουθούν από κοντά, μας παρατηρούν κι αναμφισβήτητα μας μιμούνται. Μας αντιγράφουν. Αντιγράφουν όμως μόνο αυτά που βλέπουν γιατί μόνο αυτά ξέρουν.

Ένας τρόπος, λοιπόν, να έρθετε κοντά με τα παιδιά σας, όπως αρμόζει σε μια οικογένεια, είναι να κάνετε εσείς την αρχή. Μαζί με τα παιδιά, χέρι με χέρι, αγκαλιά με ένα βιβλίο, με υπομονή, αγάπη και ενθουσιασμό, όπως ακριβώς κάνατε τότε που τα βοηθούσατε να κάνουν τα πρώτα τους βήματα για να περπατήσουν...

Απόσπασμα από κείμενο που δημοσιεύθηκε στον ιστοχώρο του Υπουργείου Παιδείας και Πολιτισμού της Κύπρου. 
Πρωτότυπος τίτλος: 
από sxoleio98

«ΤΟ ΚΑΦΕ ΤΗΣ ΧΑΡΑΣ» για τα μικρά παιδιά

ΒΛΕΠΟΝΤΑΣ ΤΗ ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ ΜΕ ΤΟ ΧΑΡΗ ΡΩΜΑ ΜΠΡΟΣΤΑ ΣΕ ΕΝΑ ΠΕΡΙΠΤΕΡΟ ΝΑ ΑΠΟΡΕΙ ΠΟΥ ΞΕΠΟΥΛΗΘΗΚΑΝ ΟΛΑ ΤΑ DVD ΜΕ ΤΑ ΕΠΕΙΣΟΔΙΑ ΑΠΟ ΤΟ «ΚΑΦΕ ΤΗΣ ΧΑΡΑΣ» ΑΠΟΦΑΣΙΣΑ ΝΑ ΜΕΤΑΦΕΡΩ ΣΕ ΟΛΟΥΣ ΟΣΟΙ ΕΙΝΑΙ ΓΟΝΕΙΣ ΤΟ ΕΞΗΣ ΠΕΡΙΣΤΑΤΙΚΟ ΓΙΑ ΝΑ ΠΡΟΣΕΧΟΥΝ ΤΙ ΒΛΕΠΟΥΝ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΤΟΥΣ!!!!!!!!!!!

ΕΙΜΑΙ ΝΗΠΙΑΓΩΓΟΣ ΣΕ ΜΙΑ ΕΠΑΡΧΙΑΚΗ ΠΟΛΗ ΤΗΣ ΒΟΡΕΙΑΣ ΕΛΛΑΔΑΣ.ΕΝΑ ΠΡΩΙΝΟ ΠΑΡΑΚΟΛΟΥΘΟΝΤΑΣ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΝΑ ΑΣΧΟΛΟΥΝΤΑΙ ΜΕ ΔΙΑΦΟΡΕΣ ΕΛΕΥΘΕΡΕΣ ΔΡΑΣΤΗΡΙΟΤΗΤΕΣ ΜΕ ΠΛΗΣΙΑΣΕ ΕΝΑ ΚΟΡΙΤΣΑΚΙ ΗΛΙΚΙΑΣ 5 ΕΤΩΝ ΚΑΙ ΜΟΥ ΕΙΠΕ ΤΟ ΕΞΗΣ
--ΚΥΡΙΑ, ΞΕΡΕΙΣ ΤΙ ΑΠΟΦΑΣΙΣΑ ΝΑ ΚΑΝΩ;
--ΤΙ ΑΠΟΦΑΣΙΣΕΣ;
--ΑΠΟΦΑΣΙΣΑ ΝΑ ΚΟΨΩ ΤΙΣ ΦΛΕΒΕΣ ΜΟΥ!!!!
ΠΕΡΙΤΤΟ ΝΑ ΣΑΣ ΠΩ ΟΤΙ ΕΜΕΙΝΑ ΑΦΩΝΗ!!! ΒΕΒΑΙΑ ΔΕΝ ΤΟ ΕΔΕΙΞΑ ΓΙΑΤΙ ΔΕΝ ΗΘΕΛΑ ΝΑ ΤΗΝ ΠΟΝΗΡΕΥΣΩ Η΄ΝΑ ΤΗΝ ΑΓΧΩΣΩ, ΚΑΘΩΣ ΗΘΕΛΑ ΝΑ ΜΑΘΩ ΑΝ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ ΞΕΡΕΙ ΤΗ ΣΟΒΑΡΟΤΗΤΑ ΑΥΤΟΥ ΠΟΥ ΕΙΠΕ ΚΑΙ ΦΥΣΙΚΑ ΠΩΣ ΤΗΣ ΗΡΘΕ Η ΙΔΕΑ.ΚΑΝΟΝΤΑΣ ΤΗΣ, ΕΡΩΤΗΣΕΙΣ ΜΟΥ ΕΙΠΕ ΟΤΙ ΤΟ ΕΙΔΕ ΣΤΟ «ΚΑΦΕ ΤΗΣ ΧΑΡΑΣ» ΚΑΙ ΜΟΥ ΕΔΕΙΞΕ ΜΕ ΤΑ ΔΥΟ ΤΗΣ ΧΕΡΑΚΙΑ ΤΙ ΑΚΡΙΒΩΣ ΕΝΝΟΟΥΣΕ ΧΡΗΣΙΜΟΠΟΙΟΝΤΑΣ ΤΟ ΑΡΙΣΤΕΡΟ ΧΕΡΑΚΙ ΤΗΣ ΩΣ ΜΑΧΑΙΡΙ ΕΠΑΝΩ ΣΤΟ ΔΕΞΙ. 
ΜΟΥ ΕΙΠΕ ΟΤΙ ΕΙΔΕ ΚΑΙ ΤΟ ΦΑΤΣΕΑ ΝΑ ΜΑΧΑΙΡΩΝΕΤΑΙ ΚΑΙ ΠΑΛΙ ΔΕΙΧΝΟΝΤΑΣ ΜΟΥ ΑΚΡΙΒΩΣ ΤΗΝ ΚΙΝΗΣΗ ΚΑΠΟΙΟΥ ΠΟΥ ΜΑΧΑΙΡΩΝΕΤΑΙ. 
ΑΦΟΥ ΤΗΣ ΜΙΛΗΣΑ ΓΙΑ ΑΡΚΕΤΗ ΩΡΑ ΚΑΙ ΤΗΣ ΕΞΗΓΗΣΑ ΟΤΙ ΟΛΑ ΑΥΤΑ ΠΟΥ ΒΛΕΠΟΥΜΕ ΣΤΗΝ ΤΗΛΕΟΡΑΣΗ ΕΙΝΑΙ ΨΕΜΑΤΑ, ΕΝΗΜΕΡΩΣΑ ΚΑΙ ΤΗ ΜΗΤΕΡΑ ΤΟΥ ΚΟΡΙΤΣΙΟΥ.
ΠΡΟΣΕΞΤΕ ΤΙ ΒΛΕΠΟΥΝ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΣΑΣ ΚΑΙ ΠΩΣ ΠΡΟΣΛΑΜΒΑΝΟΥΝ ΚΑΠΟΙΕΣ ΣΚΗΝΕΣ ΑΚΟΜΑ ΚΑΙ ΣΕ ΣΗΡΙΑΛ ΠΟΥ ΦΑΙΝΟΜΕΝΙΚΑ ΕΙΝΑΙ ΚΑΙ ΓΙΑ ΜΙΚΡΑ ΠΑΙΔΙΑ!!!!!!!
ΤΑ ΜΙΚΡΑ ΠΑΙΔΙΑ ΑΝΤΙΛΑΜΒΑΝΟΝΤΑΙ ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΑ ΑΥΤΑ ΠΟΥ ΑΚΟΥΝ ΚΑΙ ΒΛΕΠΟΥΝ ΤΗΛΕΟΡΑΣΗ ΑΠΟ ΟΤΙ ΕΝΑΣ ΩΡΙΜΟΣ ΕΝΗΛΙΚΟΣ ΠΟΥ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΞΕΧΩΡΙΣΕΙ ΤΟ ΨΕΥΤΙΚΟ ΑΠΟ ΤΟ ΑΛΗΘΙΝΟ ΚΑΙ ΤΟ ΚΑΚΟ ΑΠΟ ΤΟ ΚΑΛΟ.
ΚΑΛΟ ΣΑΣ ΑΠΟΓΕΥΜΑ!!
Αναγνώστρια

Ο Νέος κι ο Βρικόλακας... Ένα Μάθημα Ψυχής...
Jody McIntyre

Για να κατεβεί κάποιος σε μια διαδήλωση, φορώντας κουκούλα, για να πετάει μολότοφ και πέτρες, στου συστήματος τα πάνοπλα «όργανα», χρειάζεται να έχει ένα συγκεκριμένο «ιδεολογικό» πλαίσιο, γρήγορα πόδια για να την κάνει, κι αντοχή στις γκλομπιές αν τον πιάσουν....

Για να κατεβεί κάποιος φοιτητής, άνεργος, ή σκλαβωμένος εργαζόμενος των 592 ευρώ για να διαδηλώσει, χρειάζεται αντοχή στα δακρυγόνα και στις γκλομπιές, και αποφασιστικότητα..
Μα για να κατεβεί σε μια διαδήλωση, ένας νέος 20 χρονών, έναντι στους πάνοπλους Ματατζήδες, ενώ είναι καθηλωμένος σε αναπηρικό καροτσάκι, χρειάζεται κάτι παραπάνω..
Χρειάζεται Ψυχή..!

Και για να μπορέσει να σταθεί απέναντι, όχι απλά στα τσιράκια που τον κακοποίησαν και των έσυραν στην άσφαλτο, μα και σε ένα βρικόλακα των ΜΜΑ (Αποχαύνωσης), εκεί χρειάζεται Ψυχή, που υψώνεται σε επίπεδα πάνω από εκείνα που έχουμε συνηθίσει Ανθρώπινα να λέμε..

Σαν την Ψυχή του Άγγλου φοιτητή, του Jody McIntyre, που πήρε μέρος στην πορεία διαμαρτυρίας για την αύξηση των διδάκτρων στα πανεπιστήμια. Την οποία αύξηση οι «κυβερνώντες» είχαν πει ότι δε θα κάνουν πριν τις εκλογές.. (Σας θυμίζει κάτι αυτό..;; Γιατί μοιάζει, να έχουν δίκιο όσοι μιλάνε για μια παγκόσμια χούντα που οι βρικόλακες ετοιμάζουν..;;).

Ο Jody πάσχει από εγκεφαλική παράλυση, η οποία του έχει προκαλέσει σωματική αναπηρία, σε βαθμό που δεν μπορεί να κινήσει το αναπηρικό αμαξίδιο ο ίδιος.. Και έπεσε θύμα αστυνομικής βίας.
Κάποιος «αποθανάτισε» τη σκηνή με βίντεο σε κινητό, και έτσι έγινε γνωστό όλο το θέμα.. (Τώρα κι αυτό κάτι θυμίζει, που κι εδώ συμβαίνει, μια και τα θύματα, από τα κινητά «δικαιώνονται» τελικά..)
Είναι ανατριχιαστικές οι σκηνές τις οποίες βλέπουμε, όπου ο πάνοπλος μπάτσος (μια και θέλω ακόμα να πιστεύω ότι κανείς αστυ-νομικός που σέβεται έστω κι ελάχιστα τον εαυτό του, δε θα χτυπούσε ένα παιδί σε αναπηρικό καροτσάκι), χτυπάει τον Jody, και τον σέρνει στην άσφαλτο.. Κι εκεί κάπου, αναρωτιέται κανείς.. Για «ποια προστασία του πολίτη», και ποιους τρομοκράτες, μας μιλάνε οι τηλεβρικόλακες, κι όσοι τα υπουργεία, τη βουλή και τις Ζωές μας έχουν καταλάβει..;

Και δεν είναι μόνοι αυτό.. Μόλις είκοσι λεπτά πριν από το «επεισόδιο» που βλέπουμε στο βίντεο, υπέστη κι άλλη μια επίθεση από τους μπάτσους, όπου τον χτύπησαν με γκλομπ, στον παράλυτο ώμο του.... Ώ ναι, τα τσιράκια έδειξαν, μια ακόμα φορά πόσο «άντρες» είναι..
Χτυπώντας ένα παράλυτο παιδί.... Τέτοιοι είναι, τέτοια κάνουν θα πει κανείς..
Κι όμως, η Βία συνεχίζεται.. Μια κι ο Τζόντι, έχει να αντιμετωπίσει, όχι μόνο τα τσιράκια, μα κι έναν αληθινό εκπρόσωπο του Εχθρού.. Έναν τηλε-Βρικόλακα..
Στο βίντεο μπορεί κανείς πολύ καθαρά το τι ακολουθεί.. Και ποια είναι η διαφορά του δημοσιογράφου, μ’ αυτό που ονομάζουμε «τηλεβρικόλακας»..;

Γιατί πώς αλλιώς μπορεί να περιγράψει κανείς ένα «δίποδο», που μια ανέκφραστη μάσκα για πρόσωπο έχει..;
Που διαβάζει όσα οι εντολοδόχοι του, υπαγορεύουν, χωρίς να τολμά στα μάτια να κοιτάξει ένα παλικάρι, που παλεύει για το Δίκιο..;; Που προσπαθεί την Αλήθεια να διαστρεβλώσει με κάθε τρόπο..;; Ένα «δίποδο» που δεν αισθάνεται, ασύστολα ψεύδεται, και προσπαθεί με κάθε σκουλικότροπο, το Φως να σκοτεινιάσει..;

Αν όχι Βρικόλακα, πώς να τον πεις..;;
Που ξεκινάει λέγοντας ότι οι εικόνες απ’ το ιντερνέτ, «μοιάζει να δείχνουν» (appear to see), ότι οι «αστυνομικοί» ρίχνουν τον φοιτητή από την καρέκλα του και τον σέρνουν στο δρόμο.. Σα να θέλει να μας κάνει να αμφιβάλλουμε και για όσα με τα μάτια μας βλέπουμε, μια και δεν συμφωνούν με την εικόνα των καλών μπάτσων και κακών «Τρομοκρατών» που ‘θένε να περάσουν..
Και συνεχίζει, με τη δήλωση των μπάτσων «που επιβεβαιώνει» ότι δεν έχει κάνει το θύμα «επίσημη καταγγελία»… Λες και δεν ξέρουμε τι γίνεται με τις «ζαρτινιέρες» και με τη βία που οι εντολοδόχοι του Κράτους – Τρομοκράτη εξαπολύουν.. Λες και είναι σίγουρος, πως έχει τα λεφτά που απαιτούνται ένας φοιτητής για να πάει κόντρα στης «δικαιοσύνης» τους λαβυρίνθους που κοστίζουν χιλιάδες ευρά, και άφθονα χρόνια..

Αυτή είναι του βρικόλακα η δήλωση, για να μας προκαταβάλει και καλά, ότι αφού δεν έγινε η «μήνυση» κάτι παίζει.... Και αναφέρει, ότι θα παραπεμφθεί το θέμα σε «ΕΔΕ»..
Λες κι είμαστε γίδια, που δεν ξέρουμε, δεν σκεφτόμαστε, δεν γνωρίζουμε τα αποτελέσματα που αυτή θα έχει..

Αφού λοιπόν ρωτάει (με ζορισμένο τρόπο, και γιατί έτσι κι αλλιώς το βίντεο κυκλοφορεί στο διαδίκτυο), τον Τζόντι να περιγράψει το τι έγινε, ποια είναι η ερώτησή του..;

Ανθρώπινη άραγε, ή έστω από εκείνες που την Αλήθεια ζητάνε..;
Αντί να σχολιάσει αυτό που είδαμε, το οποίο είναι επιεικώς Απάνθρωπο, τι ρωτά..;

«Γιατί δεν κάνατε ακόμα μήνυση;» Προσπαθώντας βέβαια έμμεσα να περάσει, ότι κάπου έφταιγε και το παλικάρι, κάτι που θα πει ανοιχτά παρακάτω ο βρικόλακας..!
Και του απαντάει ο Τζόντι, ότι έχω έρθει σε επαφή με το δικηγόρο μου, και εξετάζω τις επιλογές μου»..
Κι ο «δημοσιοκάφρος», πάλι αντί να σχολιάσει το γεγονός, αυτό που βλέπουμε να κάνουν οι «προστάτες του πολίτη» σε έναν συνάνθρωπό μας, που δεν μπορεί να αντιδράσει, τι λέει..;

«Είναι αλήθεια ότι πηγαίνατε ενάντια των (κακόμοιρων) αστυνομικών, με το καροτσάκι σας»..;
Έλεος δηλαδή, τι θέλει να πει ο παρα-ποιητής..;;;;
Ότι φόβισε τους πάνοπλους Ματατζίδες, η θέα ενός παιδιού σ’ ένα αναπηρικό καροτσάκι..;
Πόσο Ά-ψυχος μπορεί να είναι κάποιος που δεν ντρέπεται τη λάσπη που του υπαγορεύουν να αναπαράγει..;
Και πόσο Α-νόητους μας περνούν..;

Αλλά ο Τζόντι τον βρικόλακα, στα ίσα αντιμετωπίζει..
«Πιστεύω ότι, το να προσπαθείτε να δικαιολογήσετε έναν πάνοπλο αστυνομικό, που ρίχνει στο δρόμο έναν ανάπηρο από το καροτσάκι του, είναι γελοίο, και ξαφνιάζομαι που δοκιμάζεται να το κάνετε..».
Ψυχή!
Βαθιά!
Κι αντί ο βρικόλακας να αντιδράσει κάπως, σαν κάθε άνθρωπος που τον χαρακτηρίζουν «γελοίο» τι κάνει..;

Συνεχίζει να ρωτάει ότι του έχουν υπαγορεύσει, σαν το ότι, είναι ΓΕΛΟΙΟΣ, να είναι το πιο φυσικό πράγμα του κόσμου, το οποίο «φυσικά» και προσπερνά..
Είναι από τα σημεία, που αποκαλύπτονται εκείνος και οι του «σιναφιού» του.. Όλοι εκείνοι οι ξεπουλημένοι «Δημοσιογράφοι», που παρουσιάζουν και καλά τα γεγονότα..
Αποκαλύπτεται ο ρόλος όλων αυτών των Ά-ψυχων, που τα 300.000 το χρόνο (στην Ελλάδα) τσεπώνουν, για να ρίχνουν στο μυαλού μας τα ψέματα και το σκοτάδι που τους εργοδότες τους εξ-υπηρετεί..
Και συνεχίσει ο «δημοσιογράφος».. «Άρα του λέει, δεν είναι αλήθεια, δεν πήγαινες με το καροτσάκι σου προς τους αστυνομικούς..;». Είπαμε, ο ξεπουλημένος, έτσι θα είναι, μα καλό είναι να θυμούνται όλοι αυτοί..
«Την προδοσία, πολλοί αγάπησαν, τον Προδότη, Κανείς..»!

Και η απάντηση είναι η προφανής.. «Είναι αδιαμφισβήτητο, ότι ένας ανάπηρος, δεν μπορεί με κανένα τρόπο να είναι απειλή για πάνοπλους αστυνομικούς»..

Και τι συνεχίζει να λέει ο βρικόλακας..;
«Αναφέρεται σε μια εφημερίδα, ότι στην ιστοσελίδα σας, λέτε ότι είστε Επαναστάτης.. Είναι αλήθεια ότι κατηγοριοποιείτε τον εαυτό σας σαν Επαναστάτη..;»

Επ-Ανάσταση.. Ανάσταση μια Κοινωνίας, ενός Έθνους, της Ανθρωπότητας..
Επαναστάτης, εκείνος που την Ανάσταση, την Αναγέννηση επιδιώκει..
Και το δηλώνει ένα παλικάρι, που είναι καθηλωμένο σ’ ένα καρότσι με τροχούς.. Που δεν μπορεί να τρέξει, να περπατήσει, να σταθεί.. Κι αντί να του πουν το Αυτονόητο.. Το Μπράβο!!! Τι ‘λέν..;
«Γιατί το Δηλώνεις αυτό..; » Μήπως είσαι επικίνδυνος..;

Κι απαντάει το Παλικάρι: «Είναι Αδιαμφισβήτητο Δικαίωμα μας, να παλεύουμε ενάντια σε ότι η κυβέρνηση προσπαθεί να κάνει.. Και προσπαθεί να φτιάξει ένα «εκπαιδευτικό» σύστημα τέτοιο, που μόνο οι πλούσιοι θα έχουν πρόσβαση. Και είναι κάτι στο οποίο πιστεύω ότι όλοι έχουμε την Υποχρέωση να Αντισταθούμε..!»

Και συνεχίζει λέγοντας ότι «αυτός είναι ο ρόλος της αστυνομίας στις διαδηλώσεις.. Να προκαλεί τη βία.. Χρειάζεται να μην το δούμε σαν ένα μεμονωμένο περιστατικό. Το έχουν κάνει στο παρελθόν, και θα το κάνουν στο μέλλον. Δεν είμαι το πραγματικό θύμα..Θύμα είναι ο φοιτητής εκείνος που είναι στην εντατική μετά από χτύπημα στο κεφάλι από αστυνομικούς. Φανταστείτε να ήταν ο Πρίγκιπας Κάρολος, ή η Καμίλα ή ένας Αστυνομικός ετοιμοθάνατος..; Τι θα έκαναν, έλεγαν τα ΜΜΕ τότε..;;;»

Αποκαλύπτει , «αδειάζει» τον Βρικόλακα, ο οποίος τι κάνει..;
Τον διακόπτει..

Και ρωτά το παλικάρι, που ούτε το καροτσάκι του δεν μπορεί να κινήσει, αν πέταγε τίποτα στην «Αστυνομία..». Αντικειμενικότατος ο Βρικόλακας, σαν τους εργοδότες του, που τις Ζωές μας ρουφάνε..
Κι όμως το παλικάρι, ξανά τον ξεμπροστιάζει.. «Είναι φανερό, ότι τα ΜΜΕ προσπαθούν να αποπροσανατολίσουν το λαό από τα πραγματικά γεγονότα.. Τα οποία είναι ότι οι περικοπές τις κυβέρνησης είναι ΑΔΙΚΕΣ!!!»

Κι αναρωτιέται κανείς..
Ποιος είναι μωρέ ο επικίνδυνος..;
Ποιος ο Τρομοκράτης..;
Εκείνος που το Δίκιο του ζητά..;
Που παρόλο που είναι καθηλωμένος, που το σώμα του τον έχει προδώσει,
Και δεν είναι σαν κι εμάς «υγιής»,
Δρα ενάντια σ’ εκείνους, που της ζωής μας την «κυβέρνηση»,
Με Ψευτιές πήραν..;

Εδώ είναι που χρειάζεται να αναρωτηθεί κανείς…
Όταν βλέπει το παλικάρι που πολεμά, με τον τρόπο που μπορεί, συμμετέχοντας σε μια διαδήλωση, σε μια πορεία, παρόλη τη βία που αναγκάστηκε να υποστεί..

Και κοιτώντας το, στα ίσα να παλεύει τους τηλεβρικόλακες, που την καταχνιά μας ρίχνουν στα μυαλά, τον εαυτό του να ρωτήσει..
Τελικά,
Ποιος είναι ο «ανάπηρος»..;;;
Εκείνος, που ενώ το σώμα του είναι, σε μια καρέκλα καθηλωμένο, μαθήματα μας δίνει,
Ψυχής..;
Ή Εμείς..;
Που η ψυχή μας αλυσοδεμένη κι ανάπηρη, κάθετε αποχαυνωμένη, κι ακούει παθητικά τα Ψέματα που μας λένε..;;
Ποιος είναι ο "ανάπηρος" αδέρφια..;


Το «κόλπο» με το παιδί…

Είσαι φιλόδοξος και ευελπιστείς μια μέρα να δεις τον εαυτό σου στα lifestyle περιοδικά; Τώρα, το όνειρό σου μπορεί να γίνει πραγματικότητα σε μια στιγμή: το μόνο που χρειάζεται είναι ένα... παιδί, ακόμα και δανεικό! 

Τρέξε στον πλησιέστερο συγγενή ή κουμπάρο που έχει παιδάκι (προσοχή μόνο να μην είναι μεγαλύτερο από 10 ετών, γιατί χαλάει η «γλύκα») και είσαι έτοιμος να ποζάρεις και να δώσεις συνέντευξη κι ας μην έχεις τίποτα να πεις!
Εξάλλου, αυτό ακριβώς έκαναν η Άννα Λιβαθυνού και η Σίσσυ Φειδά, που πόζαραν πρώτη μούρη στο ίδιο περιοδικό αυτή την εβδομάδα. Όπως έχει δείξει η πορεία, τα παιδάκια είναι προσφιλές θέμα για φωτογραφίσεις και δημοσιότητα (μετά τους γάμους, πριν τις βαφτίσεις και μετά τις κηδείες). 
Τι να σου κάνει, όμως, η Φειδά και τι η Λιβαθυνού που και ανύπαντρες είναι και άτεκνες; Επιστράτευσαν παιδάκια γνωστών τους και... να η φωτογράφιση!

Η Σίσσυ Φειδά -που άρχισε και τον νέο κύκλο των εκπομπών της- πόζαρε με τη βαφτισιμιά της στον φακό του περιοδικό «Ok!». Τι δηλώνει; Ότι θα γίνει πολύ καλή μητέρα -φυσικά- και ότι λατρεύει τα παιδιά!
«Την Κατερίνα την νιώθω σαν κόρη μου... θέλω να κάνω ένα παιδί όταν με εμπνεύσει ο άνθρωπος που θα είμαι δίπλα του. Αν δεν συμβεί αυτό, θα υιοθετήσω» λέει, μεταξύ άλλων, η μελαχρινή του «Σπίτι Από Την Αρχή» και μιλά για τις προτάσεις γάμου που έχει απορρίψει αλλά και για το πόσο καλή είναι η εκπομπή της.
Η Άννα Λιβαθυνού δεν είχε βαφτιστήρι, οπότε «βούτηξε» τον 11 μηνών ανιψιό της και να σου κι αυτή στο ίδιο περιοδικό! Τι λέει η οικοδέσποινα του «TV Weekend»; Ότι θέλει πολύ να κάνει οικογένεια και παιδιά!
«Θα ήθελα να κάνω παιδί εντός γάμου, αλλά αν μου προέκυπτε με τον άνθρωπο που αγαπώ και χωρίς γάμο, δεν θα είχα κανένα πρόβλημα» δηλώνει η Άννα και περιγράφει τον ιδανικό άνδρα και την εξέλιξή της στην τηλεόραση.
Εξώγαμο η μία, υιοθεσία η άλλη - τα έχουν χωρίσει τα τσανάκια τους και μένει, για όποια ενδιαφέρεται, η... εξωσωματική!
Μόλις πέντε σελίδες χωρίζουν την εξομολόγηση της wannabe νύφης και μαμάς Σίσσυς από την εξομολόγηση της wannabe νύφης και μαμάς Άννας! Για τέτοιο σουξέ μιλάμε που- αν δεν είχαν τα παιδιά αμφότερες- δεν θα τις βλέπαμε...
Είδες αγαπητέ αναγνώστη πώς μπορείς να γίνεις θέμα στα περιοδικά; Μην αργείς, λοιπόν! Εμπρός στον δρόμο που χάραξαν οι δύο πρώτες διδάξασες! Τρέξε στον πλησιέστερο συγγενή ή κουμπάρο που έχει παιδάκι (προσοχή μόνο να μην είναι μεγαλύτερο από 10 ετών, γιατί χαλάει η «γλύκα») και είσαι έτοιμος να ποζάρεις και να δώσεις συνέντευξη κι ας μην έχεις τίποτα να πεις!
ΠΗΓΗ: Star