Μ' ένα ειδικό μηχάνημα ο Μανόλης και η Ελένη θα βγουν ξανά τον κόσμο 15 χρόνια μετά.
Έκκληση από τον πατέρα Γ. Μαρκάκη
Θα μπορούσαν να ονομάζονται και «οι φυλακισμένοι του πρώτου ορόφου». Γιατί πολύ απλά η ζωή τους τα τελευταία 15 περίπου χρόνια είναι «κλεισμένη» σε τέσσερις τοίχους ενός σπιτιού, κάπου λίγο έξω από το Ηράκλειο.
Ο λόγος για ένα ζευγάρι ανθρώπων, που η μοίρα τους καθήλωσε σε δυο κρεβάτια να περάσουν την υπόλοιπη ζωή τους. Τον Μανόλη, που εδώ και δεκατέσσερα χρόνια είναι παράλυτος με σκλήρυνση κατά πλάκας και τη σύζυγο του Ειρήνη, παράλυτη επίσης, έπειτα από ένα σοβαρό τροχαίο που συνέβη πριν δώδεκα χρόνια.
Η ζωή τους έκτοτε έχει αλλάξει ριζικά. Το φως του ήλιου μπορούν να το δουν μόνο μέσα από το σπίτι τους, ενώ για μετακίνηση ούτε λόγος.
Μοναδική τους παρηγοριά οι τρεις κόρες τους, δύο εκ των οποίων είναι παντρεμένες και μία ακόμα μικρότερη που τελειώνει το λύκειο σε δύο χρόνια.
Τα προβλήματα που αντιμετωπίζει το ζευγάρι τεράστια, καθώς η σχεδόν παντελής ακινησία τους, τους στερεί ακόμα και βασικά αγαθά που για τους πολλούς θεωρούνται δεδομένα. Ακόμα και η απόλαυση ενός αναψυκτικού είναι πολυτέλεια χωρίς κάποια σημαντική βοήθεια για το Μανόλη, αφού δεν μπορεί να κινήσει καν τα χέρια του.
Ευτυχώς τους ενώνει η αγάπη, αφού μέσα στη δυστυχία τους έχουν επιλέξει τα κρεβάτια τους να είναι το ένα δίπλα στο άλλο, προκειμένου να περνούν τουλάχιστον τις ώρες της ημέρας μαζί.
Το μαρτύριο του εγκλεισμού ωστόσο είναι τεράστιο και γι’ αυτό το λόγο αποφάσισαν να ζητήσουν τη βοήθεια του πάπα-Γιάννη Μαρκάκη, θεωρώντας πως μέσα από την ιεραποστολή του θα μπορέσει να δώσει λύση στον πόνο τους.
Ο πάπα-Γιάννης, βρισκόμενος πάντα
