Η ΛΥΤΡΩΣΗ ΤΟΥ ΒΙΑΣΜΟΥ…

   «Όνειρα σταματημένα.. στόχοι ανύπαρκτοι... μοναδικός μου στόχος, ήταν η καταδίκη του σιχαμένου βιαστή μου... με αυτή τη σκέψη κοιμόμουν και ξυπνούσα για χρόνια, ώσπου έφτασε η μέρα της δίκης… μία μέρα που δεν ήξερα αν την επομένη θα συνέχιζα να είμαι ζωντανή ή θα αυτοκτονούσα. Αυτή τη συμφωνία είχα κάνει με τον εαυτό μου.. ή θα έβγαινα νικήτρια από την αίθουσα ή θα αυτοκτονούσα την επόμενη στιγμή.

      Ξημέρωσε και ξεκίνησα για το κακουργιοδικείο. Μόλις έφτασα και μπήκα στην αίθουσα, ήταν εκεί αυτός... το ίδιο σιχαμένος όπως τότε, με μόνη διαφορά, πως στο δικαστήριο φορούσε κουστούμι... προφανώς, γιατί κανένας δε του έμαθε πως με ό,τι κι αν ντύσει το σώμα του, η ψυχή και το μυαλό του παραμένουν το ίδιο βρώμικα και τρισάθλια… κι αυτό ήταν που έπρεπε να αποδείξω... πως πίσω από αυτά τα ¨καλά¨ ρούχα, κρύβεται ένας δολοφόνος, ένας διεστραμμένος βιαστής που με βίαζε επανειλημμένα για ώρες, ξεφτιλίζοντας με ως γυναίκα-ως άνθρωπο και κατέστρεφε με αυτές του τις πράξεις τη ζωή και τα όνειρα μου. Ήθελα να του χιμήξω, απ’ το μίσος που ένιωθα γι’ αυτόν... ήθελα να ουρλιάξω, απ’ την απόγνωση για όσα μου κατέστρεψε.. ήθελα να ξεσπάσω σε λυγμούς, απ΄τον φόβο για όσα θα διαδραματίζονταν εκεί μέσα. Τελικά, η λογική και η αξιοπρέπεια μου υπερίσχυσαν των συναισθημάτων μου κρατώντας με ψυχρή και ανέκφραστη, πράγμα που με βοήθησε πολύ στη συνέχεια.

        Μετά από λίγα λεπτά, η έδρα ζήτησε να πάω μπροστά.. καλούμουν να πω λεπτομερώς όλα όσα μου έκανε αυτός ο βρωμιάρης τότε... κι αυτό έκανα... πήγα μπροστά και άρχισα να μιλάω με λεπτομέρειες, με ανατριχιαστικές λεπτομέρειες.. μιλούσα και ένιωθα τα σιχαμένα χέρια του πάνω μου.. μιλούσα και ένιωθα τα σιχαμένα χείλη του... μιλούσα και άκουγα την αηδιαστική φωνή του στ’ αφτιά μου... μιλούσα με τέτοια συναισθηματική φόρτιση που ένιωθα το σώμα μου να παραλύει... το κεφάλι μου να βουίζει και τα μάτια μου να θολώνουν σε βαθμό λιποθυμίας. Όσο όμως και να ήθελα να φύγω εκείνη τη στιγμή από κει μέσα, δε το έκανα, γιατί ΕΠΡΕΠΕ αυτός ο βρωμιάρης να πληρώσει για ό,τι μου έκανε και να καταδικαστεί ώστε να μη κάνει αυτά που έκανε σε μένα και σε άλλη κοπέλα-γυναίκα. Έβγαλα όλο τον πόνο της ψυχής μου και μετά πήραν θέση οι δικηγόροι του. Ανθρωπάκια ανήθικα και εξευτελισμένα που μπροστά στο χρήμα, μπαίνουν στη διαδικασία να υπερασπίζονται έναν βιαστή και βαφτίζουν μες το ηλίθιο μυαλό τους τη πράξη αυτή ως ¨λειτούργημα¨. Προσπάθησαν λοιπόν, αρχικά με το γάντι και υπογείως, με ερωτήσεις πονηρές και παραπλανητικές να με βγάλουν ψεύτρα και ανήθικη, δίχως όμως αποτέλεσμα.

       Ήρθε και η σειρά του αποβράσματος κι όπως ήταν αναμενόμενο, για να γλιτώσει το τομάρι του, έλεγε τα άκρως αντίθετα από τα δικά μου. Μέσα μου ούρλιαζα με αυτά που άκουγα, περίμενα όμως υπομονετικά να τελειώσει όλη αυτή η κωμωδία, ώστε να πάρει τον λόγο η έδρα και συγκεκριμένα ο εισαγγελέας (ο εισαγγελέας βγάζει πρώτος την απόφαση και στη συνέχεια, τα υπόλοιπα μέλη συσκέπτονται ώστε να βγει η τελική). Μέσα σε λίγα λεπτά, τελείωσε με την απολογία του αυτός.. δεν είχε άλλωστε να πει και πολλά, είπε όλα όσα του υπέδειξαν οι δικηγόροι της δεκάρας και στη συνέχεια επέστρεψε στη θέση του.

      Μετά από λίγο, ήρθε η σειρά του εισαγγελέα… η στιγμή που περίμενα χρόνια.. η στιγμή που θα με δικαίωνε ή θα με σκότωνε.. η στιγμή που θα μου έδινε το εισιτήριο της ζωής ή το εισιτήριο του θανάτου!!! Από όλη τη διαδικασία της δίκης αυτό ήταν το πιο δυνατό της σημείο και το πιο κρίσιμο της ζωής μου. Ο εισαγγελέας μιλούσε, αλλά παρόλα αυτά δεν άκουγα τίποτα.. προσπαθούσα να προετοιμάσω τον εαυτό μου για τα χειρότερα, ώσπου τελικά, βγήκε από τα χείλη του η λέξη ΕΝΟΧΟΣ… στο άκουσμα αυτής της λέξης, ένιωσα πως τη ζωή επιτέλους να μου χαμογελά μετά από όλα αυτά που πέρασα.. συναισθήματα τόσο έντονα που δε πρόκειται να ξανανιώσω ποτέ στη ζωή μου.. η καρδιά μου χτυπούσε τόσο δυνατά από ευχαρίστηση, που πίστευα πως ακούγεται σε όλη την αίθουσα.. ήθελα να ξεσπάσω σε κλάματα.. κλάματα χαράς και δικαίωσης... πριν συμβεί όμως αυτό, ήρθε η απόλυτη λύτρωση καθώς άκουσα τον σιχαμένο να κλαίει.. όσο άκουγα το κλάμα του, τόσο αγαλλίαζε η ψυχή μου.. όσο έβλεπα το αηδιαστικό του πρόσωπο να σπάει από φόβο, τόσο φώτιζε το δικό μου από δικαίωση.. όσο έβλεπα τα χέρια του να τρέμουν, τόσο ηρεμούσα.

        Έτσι, ξεκίνησε και η δεύτερη κωμωδία.. η αγόρευση των δικηγόρων του, ώστε να πείσουν τα υπόλοιπα μέλη της έδρας πως ο βρωμιάρης ήταν αθώος. Δυστυχώς γι’ αυτούς, ΔΕΝ ζητούσα χρηματική αποζημίωση.. ζητούσα ΜΟΝΑΧΑ την καταδίκη του για όσα μου έκανε. Τα χρήματα με άφηναν παγερά αδιάφορη.. εξάλλου, η δικαίωση και η βεβήλωση της ψυχής δε μετριέται και δε συγκρίνεται με τον πλούτο όλου του κόσμου. Τα ανθρωπάκια αυτά λοιπόν, δε μπορούσαν να ισχυριστούν πως κατήγγειλα τον ψεύτικο κατά την άποψη τους βιασμό μου, ώστε να πάρω χρήματα, οπότε χρησιμοποίησαν άλλα μέσα, τα οποία δε με άγγιζαν... κάθε άλλο, όσο τους άκουγα να με χαρακτηρίζουν ως αρπαχτικό, τόσο χαιρόμουν.. όσο τους άκουγα να με λένε πόρνη πολυτελείας, τόσο ηρεμούσε η ψυχή μου… όσο τους άκουγα να με λένε ανήθικη και πως έρχομαι σε σεξουαλική επαφή με κάθε αρσενικό, τόσο πιο δυνατή ένιωθα.. και όλο αυτό γιατί? Γιατί αντιλαμβανόμουν τον φόβο και τον πανικό τους για την τελική απόφαση, η οποία ήρθε μετά από λίγη ώρα να ολοκληρώσει την όλη διαδικασία... ΕΝΟΧΟΣ ήταν η λέξη που ακούστηκε για δεύτερη και τελευταία φορά!!!!

       Βγήκα τελευταία από την αίθουσα... μόλις έκλεισα τη πόρτα, άφησα τα πάντα πίσω μου... όχι μόνο τις αναμνήσεις του βιασμού μου, αλλά κι όλα όσα δε με γέμιζαν ή δε με χαρακτήριζαν ως άνθρωπο στη ζωή μου πριν απ’ αυτό... Η συνεδρίαση έληξε... η νέα μου ζωή όμως, μόλις είχε ξεκινήσει!!!!!!!!!»

     

Τα παραπάνω λόγια, είναι αληθινή ιστορία. Η αφήγηση μιας νεαρής κοπέλας, η οποία κακοποιήθηκε σεξουαλικά κι παρόλα αυτά, μπόρεσε να σταθεί στα πόδια της, να πολεμήσει τους φόβους της, να παρευρεθεί στο δικαστήριο και να βγει νικήτρια. Δε θέλησε να φανερώσει τα στοιχεία της όχι λόγω φόβου ή ντροπής, αλλά οι σκέψεις και τα συναισθήματα που δημιουργούνται μέσα από όλη αυτή την ιστορία είναι πολύ πιο δυνατά από ένα απλώς ονοματεπώνυμο!!!!

Βλάχου Βασιλική.

ΤΕΤΑΡΤΗ, 15 ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΥ 2012

Μανούλα, πονάει το αυτάκι μου - Ο πόνος της ωτίτιδας

Οι ωτίτιδες προτιμούν τα παιδιά

Δεν υπάρχει περίπτωση να μην την πάρετε είδηση αμέσως. Η ωτίτιδα έχει πόνο, είναι πιθανό να προκαλέσει πυρετό, ναυτία και ενδεχομένως εμετό, απώλεια της ισορροπίας, ενίοτε και έκκριση υγρού από το αυτί, σε συνδυασμό με μείωση της ακοής. 

There are different symptoms to indicate
that you may have otitis: more...

Η μέση ωτίτιδα - που εκδηλώνεται την περίοδο αυτή, σε αντιδιαστολή με την εξωτερική ωτίτιδα, του καλοκαιριού - είναι φλεγμονή του αυτιού που θέλει προσοχή, και θεραπευτική αγωγή από ιατρό. Χτυπάει ενήλικες αλλά και παιδιά, ιδίως αυτά της προσχολικής ηλικίας.

Οι «μέσες ωτίτιδες» προσβάλλουν το μέσο αυτί, το οποίο βρίσκεται ανάμεσα στο τύμπανο και τον λαβύρινθο. Εκδηλώνονται συνήθως ύστερα από ίωση, κρυολόγημα, γρίπη, ιγμορίτιδα, που οφείλονται κυρίως σε μικρόβια όπως ο σταφυλόκοκκος, ο πνευμονιόκοκκος και ο στρεπτόκοκκος.

Τα συμπτώματα είναι ίδια με εκείνα των εξωτερικών ωτίτιδων, αλλά πιο έντονα, ενώ ο ασθενής «ανεβάζει» και πυρετό. Προκαλούν απόφραξη της ευσταχιανής σάλπιγγας, με αποτέλεσμα το έσω αυτί να μην αερίζεται και η πίεση να είναι μικρότερη από ό,τι στο εξωτερικό περιβάλλον. Αποτέλεσμα, ο ασθενής να νιώθει έντονο πόνο.

Η ευσταχιανή σάλπιγγα είναι ένας μικρός σωλήνας που ενώνει το αυτί με τη μύτη, ειδικότερα το μέσο αυτί με το ρινοφάρυγγα, και έχει ρόλο -κλειδί, καθώς επιτρέπει την ανανέωση του αέρα στο μέσο αυτί και την απομάκρυνση των υγρών προς τη στοματική κοιλότητα. Επίσης, εξισορροπεί την πίεση μέσα στο αυτί με αυτήν του εξωτερικού περιβάλλοντος.

Ανάλογα με τα συμπτώματά τους, οι μέσες ωτίτιδες διακρίνονται σε δύο κατηγορίες:

Οξείες πυώδεις ωτίτιδες

Ο βλεννογόνος του έσω αυτιού εκκρίνει πύον. Ο ασθενής νιώθει συνεχή οξύ πόνο, παροδικό περιορισμό της ακοής και, στις περιπτώσεις που δεν αντιμετωπιστεί έγκαιρα η λοίμωξη με την κατάλληλη αντιβίωση, μπορεί το πύον να «σπάσει» το τύμπανο (ρήξη). Σε σπάνιες περιπτώσεις, το πύον μπορεί να εισχωρήσει βαθύτερα στον εγκέφαλο και να προκαλέσει σοβαρότερα προβλήματα (μαστοειδίτιδα, μηνιγγίτιδα).

Αντιμετωπίζονται με αντιβιοτικά ευρέος φάσματος ή ειδικό αντιβιοτικό, εφόσον έχει ταυτοποιηθεί το μικρόβιο, καθώς επίσης και με αναλγητικά, αντιπυρετικά και αποσυμφορητικά της μύτης.

Εκκριτικές ωτίτιδες

Στην πλειονότητα των περιπτώσεων, οι πυώδεις ωτίτιδες αντιμετωπίζονται ριζικά. Όμως, ορισμένες φορές, η αγωγή «καταφέρνει» μεν να απομακρύνει το πύον, αλλά τα αυτιά συνεχίζουν να εκκρίνουν υγρό, οπότε η ωτίτιδα αποκτά χρόνιο χαρακτήρα και χαρακτηρίζεται «εκκριτική». Αυτός ο τύπος ωτίτιδας εμφανίζεται πολύ συχνά στα παιδιά, χωρίς απαραίτητα να έχει προηγηθεί οξεία πυώδης ωτίτιδα. Οφείλεται κυρίως σε ιούς και σπανιότερα στα μικρόβια του αιμόφιλου και του πνευμονιόκοκκου, οπότε είναι αναγκαία η λήψη ειδικού αντιβιοτικού.

Συνήθως, αρκούν τα αναλγητικά και αντιπυρετικά, καθώς και τα αποιδηματικά σκευάσματα, τα οποία βοηθούν στην υποχώρηση του πρηξίματος. Επίσης, μικροί και μεγάλοι μπορούν να κάνουν απλές ασκήσεις για να ανοίξει η ευσταχιανή σάλπιγγα, όπως να μασούν τσίχλες και καραμέλες, να φουσκώνουν μπαλόνια, να φυσούν τη μύτη τους. Τέλος, σε περίπτωση που συνυπάρχει αλλεργική ρινίτιδα, μπορούν να παίρνουν αντιισταμινικά ή να χρησιμοποιούν ρινικό σπρέι κορτιζόνης.

Οι ωτίτιδες προτιμούν τα παιδιά

Κατά τη βρεφική ηλικία, το ανοσοποιητικό σύστημα είναι πολύ ευάλωτο σε λοιμώξεις. Μέχρι την ηλικία των 5 ετών, τα παιδιά έχουν πολύ μικρή ευσταχιανή σάλπιγγα, με αποτέλεσμα... 

Αντί για μνημόσυνο, κέρασε ένα ολόκληρο σχολείο!

Μία ιδιαίτερα αξιέπαινη πρωτοβουλία ανέλαβε ηλικιωμένη γυναίκα στην περιοχή των Μεσαμπελιών, στο Ηράκλειο. Πήγε στο κτίριο του 7ου Γυμνασίου και προσφέρθηκε να πληρώσει το κολατσιό όλων των παιδιών!

Τα παιδιά πήραν ό,τι ήθελαν από το κυλικείο

Σύμφωνα με πληροφορίες…η γυναίκα προέβη στην εν λόγω κίνηση αντί μνημοσύνου για το παιδί της που έχει φύγει από τη ζωή. 

Η χειρονομία της, όπως ήταν φυσικό, συγκίνησε τους μαθητές, που πληροφορήθηκαν ότι μπορούσαν να πάρουν ό,τι ήθελαν από το κυλικείο (ακόμα και από τα πιο ακριβά προϊόντα).
Εκτός, όμως, από τα παιδιά, η “δωρεά” της γυναίκας έγινε αντικείμενο συζήτησης και μεταξύ των γονέων των μαθητών.
Μάλιστα, δεν είναι λίγοι αυτοί που επεσήμαναν ότι στους σημερινούς δύσκολους καιρούς, ανάλογες κινήσεις θα μπορούσαν να αποτελέσουν έστω μία προσωρινή λύση στα κρούσματα ασιτίας που καταγράφονται και σε τοπικό επίπεδο, αντί να ξοδεύονται άσκοπα χιλιάδες ευρώ.

utidanos

by Siglitiki to mpetskas.gr