- Ξεκίνησε όταν το παιδί σου είναι πολύ μικρό και δίνε του ό,τι ζητάει. Έτσι θα είναι σίγουρο ότι όλος ο κόσμος του ανήκει.
- Μην ενδιαφέρεσαι για την ψυχική και πνευματική εκπαίδευσή του. Ας το να κάνει τις επιλογές του όταν ενηλικιωθεί.
- Όταν θα βρίζει, εσύ να γελάς. Αυτό θα το ενθαρρύνει να κάνει και άλλα χαριτωμένα πράγματα.
- Μην το μαλώνεις ούτε να του λες ότι κάνει κάτι λάθος γιατί θα γίνει κομπλεξικό.
- Μάζευε ό,τι αφήνει πεταμένο, βιβλία, παπούτσια, ρούχα, παιχνίδια. Έτσι θα συνηθίσει να ρίχνει τις ευθύνες στους άλλους.
- Άφησε να διαβάζει και να βλέπει ό, τι να 'ναι. Πρόσεξε να είναι αποστειρωμένα τα πιάτα, τα μαχαιροπίρουνα και τα ποτήρια, αλλά άφησέ το να γεμίσει με σκουπίδια το κεφάλι του.
- Μάλωνε συχνά με τον/την σύζυγό σου μπροστά του. Έτσι δεν θα πληγωθεί τη μέρα που ίσως η δική του συμπεριφορά μπορεί να καταστρέψει την οικογένειά του για πάντα.
- Δώσε του όσα χρήματα σου ζητά. Μην τυχόν και υποψιαστεί ότι για να έχει χρήματα πρέπει να δουλεύει.
- Ικανοποίησε όλες τις επιθυμίες του, ορέξεις, ανέσεις κλπ. Οι θυσίες και η λιτότητα θα μπορούσαν να του προκαλέσουν απογοήτευση.
- Να του δίνεις πάντα δίκιο σε όποια διαμάχη προκύψει με δασκάλους, γείτονες κλπ. Σκέψου ότι όλοι είναι προκατειλημμένοι εναντίον του παιδιού σου και στην πραγματικότητα θέλουν να το ενοχλήσουν...
Save Our Children ♦ Σώστε τα Παιδιά μας
ΠΡΟΣΤΑΤΕΥΣΤΕ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΜΑΣ,
Προστατεύστε το Χαμομηλάκι, Είναι το Φως.
Κίνημα για την προστασία του παιδιού
hamomilaki@gmail.com ♦ ♦
Η ευτυχία είναι απλή, σαν τη σκέψη ενός παιδιού
Σελίδες
▼
Sunday, 8 April 2012
Συνταγή για ένα κακομαθημένο παιδί - How to Spoil a Child
Πρόγραμμα ψυχοκοινωνικής ενίσχυσης ανηλίκων-θυμάτων σεξουαλικής κακοποίησης στο Ρέθυμνο
Ολοκληρωμένο πρόγραμμα θεραπευτικής αντιμετώπισης και ψυχοκοινωνικής
υποστήριξης θυμάτων και των οικογενειών τους θα ξεκινήσει σύντομα στο
Ρέθυμνο μετά και την απόφαση που έλαβαν οι θεσμικοί φορείς του Ρεθύμνου
με τον υφυπουργό Υγείας και Κοινωνικής Αλληλεγγύης Μάρκο Μπόλαρη και
αφορά στην ένταξη στο ΕΣΠΑ του Σχεδίου συνολικής ψυχο - κοινωνικής
παρέμβασης στην πόλη του Ρεθύμνου.
Η σεξουαλική κακοποίηση παιδιών: Έγκλημα ιδιαζόντως ειδεχθές |
Με αφορμή τα τελευταία γεγονότα
παιδικής κακοποίησης, που συνέβησαν στην Περιφερειακή Ενότητα Ρεθύμνης,
προκαλώντας τον αποτροπιασμό και την ανησυχία της τοπικής κοινωνίας, οι
φορείς του τόπου συνεργάστηκαν με στόχο την υλοποίηση δράσεων
ψυχοκοινωνικής παρέμβασης στην πόλη του Ρεθύμνου για την αντιμετώπιση
του φαινομένου της σεξουαλικής παρενόχλησης ανηλίκων.
Στόχος του
προγράμματος η πρόληψη και αντιμετώπιση του φαινομένου της σεξουαλικής
παρενόχλησης ανηλίκων, με προϋπολογισμό 500.000 ευρώ και χρονική
διάρκεια 13 μηνών.
Το σχέδιο θα υλοποιηθεί στο Ρέθυμνο υπό την εποπτεία
του Ινστιτούτου Υγείας του Παιδιού και μεταξύ άλλων περιλαμβάνει:
πρόγραμμα θεραπευτικής αντιμετώπισης και ψυχοκοινωνικής υποστήριξης
θυμάτων και των οικογενειών τους, ενημέρωση εκπαιδευτικών, γονέων και
κηδεμόνων, παιδιών και επαγγελματιών που έρχονται σε επαφή με παιδιά,
λειτουργία υπηρεσίας ενημέρωσης και παροχής άμεσων ανακουφιστικών
υπηρεσιών (κ.α).
www.kathimerini.grμε πληροφορίες από ΑΜΠΕ
Η Κυριακή Των Βαΐων
Την Κυριακή των Βαΐων, σε
ανάμνηση της θριαμβευτικής εισόδου του Χριστού στα Ιεροσόλυμα, όλοι οι
ναοί στολίζονται με κλαδιά από βάγια, ή φοίνικες δηλαδή από άλλα νικητήρια φυτά, όπως δάφνη, ιτιά, μυρτιά και ελιά. Μετά τη λειτουργία μοιράζονται στους πιστούς.
Τα βάγια = Δάφνη
Τα βάγια = Δάφνη
«... ἔλαβον τά βαΐα τῶν φοινίκων καί ἐξῆλθον εἰς ὑπάντησιν αὐτῷ...» |
Η εκκλησία μας καθιέρωσε ήδη από τον 9ο αιώνα το έθιμο αυτό
μια και όπως αναφέρει ο Ευαγγελιστής Ιωάννης, «Τῇ ἐπαύριον ὄχλος πολὺς ὁ ἐλθὼν εἰς τὴν ἑορτήν, ἀκούσαντες ὅτι ἔρχεται Ἰησοῦς εἰς Ἱεροσόλυμα, ἔλαβον τὰ βαΐα τῶν φοινίκων καὶ ἐξῆλθον εἰς ὑπάντησιν αὐτῷ, καὶ ἔκραζον· ὡσαννά, εὐλογημένος ὁ ἐρχόμενος ἐν ὀνόματι Κυρίου, ὁ βασιλεὺς τοῦ Ἰσραήλ.»
μια και όπως αναφέρει ο Ευαγγελιστής Ιωάννης, «Τῇ ἐπαύριον ὄχλος πολὺς ὁ ἐλθὼν εἰς τὴν ἑορτήν, ἀκούσαντες ὅτι ἔρχεται Ἰησοῦς εἰς Ἱεροσόλυμα, ἔλαβον τὰ βαΐα τῶν φοινίκων καὶ ἐξῆλθον εἰς ὑπάντησιν αὐτῷ, καὶ ἔκραζον· ὡσαννά, εὐλογημένος ὁ ἐρχόμενος ἐν ὀνόματι Κυρίου, ὁ βασιλεὺς τοῦ Ἰσραήλ.»
Στα πρώτα χριστιανικά χρόνια, στα Ιεροσόλυμα, ο επίσκοπος έμπαινε στην πόλη «επί πώλου όνου», αναπαριστάνοντας το γεγονός, ενώ στα βυζαντικά γινόνταν «ο περίπατος του αυτοκράτορα», από το Παλάτι προς τη Μεγάλη Εκκλησία.
Στη διαδρομή αυτή ο αυτοκράτορας μοίραζε στον κόσμο βάγια και σταυρούς και ο Πατριάρχης σταυρούς και κεριά.
Με τα βάγια οι πιστοί στόλιζαν τους τοίχους των σπιτιών και το εικονοστάσι τους. Και σήμερα όλες οι εκκλησίες στολίζονται με δαφνόφυλλα ή βάγια.
Στη διαδρομή αυτή ο αυτοκράτορας μοίραζε στον κόσμο βάγια και σταυρούς και ο Πατριάρχης σταυρούς και κεριά.
Με τα βάγια οι πιστοί στόλιζαν τους τοίχους των σπιτιών και το εικονοστάσι τους. Και σήμερα όλες οι εκκλησίες στολίζονται με δαφνόφυλλα ή βάγια.
Τα «βαγιοχτυπήματα»
Τα
παλιότερα χρόνια τους τα προμήθευαν τα νιόπαντρα ζευγάρια της χρονιάς ή
και μόνο οι νιόπαντρες γυναίκες, για το καλό του γάμου τους.
Πίστευαν πως η γονιμοποιός δύναμη που κρύβουν τα φυτά αυτά
θα μεταφερόταν και στις ίδιες και η μια χτυπούσε την άλλη με τα βάγια. Τα «βαγιοχτυπήματα» σιγά-σιγά άρχισαν να γίνονται και από τις άλλες γυναίκες και τα παιδιά τις μιμούνταν και όπως χτυπιούνταν μεταξύ τους εύχονταν: «Και του χρόνου, να μη σε πιάν' η μυίγα».
Δυνάμεις ιαματικές και αποτρεπτικές, μαζί με τις γονιμοποιές, αποδίδονταν στα βάγια και γι αυτό έπρεπε μετά την εκκλησία όλα να τα «βατσάσουν» για το καλό. Τα δέντρα, τα περβόλια, τα κλήματα, τις στάνες, τα ζώα, τους μύλους, τις βάρκες.
Από ένα κλαδάκι κρεμούσαν στα οπωροφόρα, για να καρπίζουν και στα κηπευτικά, για να μην τα πιάνει το σκουλήκι.
«Μέσα βάγια και χαρές,
όξω ψύλλοι, κόριζες!»
Πίστευαν πως η γονιμοποιός δύναμη που κρύβουν τα φυτά αυτά
θα μεταφερόταν και στις ίδιες και η μια χτυπούσε την άλλη με τα βάγια. Τα «βαγιοχτυπήματα» σιγά-σιγά άρχισαν να γίνονται και από τις άλλες γυναίκες και τα παιδιά τις μιμούνταν και όπως χτυπιούνταν μεταξύ τους εύχονταν: «Και του χρόνου, να μη σε πιάν' η μυίγα».
Δυνάμεις ιαματικές και αποτρεπτικές, μαζί με τις γονιμοποιές, αποδίδονταν στα βάγια και γι αυτό έπρεπε μετά την εκκλησία όλα να τα «βατσάσουν» για το καλό. Τα δέντρα, τα περβόλια, τα κλήματα, τις στάνες, τα ζώα, τους μύλους, τις βάρκες.
Από ένα κλαδάκι κρεμούσαν στα οπωροφόρα, για να καρπίζουν και στα κηπευτικά, για να μην τα πιάνει το σκουλήκι.
«Μέσα βάγια και χαρές,
όξω ψύλλοι, κόριζες!»
Όλα εξαφανίζονταν από τα σπίτια μόλις μπαίναν τα βάγια.
Κρατούσαν την πρώτη θέση στο εικονοστάσι και μ' αυτά «κάπνιζαν» οι γυναίκες τα παιδιά για το «κακό το μάτι».
Στη Λέσβο τα παιδιά, μετά την εκκλησία, στόλιζαν ένα δεμάτι από κλαδιά δάφνης με κόκκινα ή πράσινα πανάκια από καινούργιο φουστάνι, κρεμούσαν κι ένα κουδούνι και καθώς πήγαιναν από σπίτι σε σπίτι ψάλλοντας και λέγοντας εξορκισμούς για τους ψύλλους και τα ποντίκια, έδιναν και ένα κλαράκι δάφνης στη νοικοκυρά.
Στο τέλος ζητούσαν και το χάρισμά τους:
«Χρόνια πολλά, εν ονόματι Κυρίου, δό μ' τ' αυγό να φύγω»
Στην Ανατολική Ρωμυλία, τα κορίτσια έφτιαχναν με τα βάγια στεφάνια, τους έδεναν μια κόκκινη κλωστή και τραγουδώντας όλες μαζί πήγαιναν και τα πέταγαν στο ρέμα κι όπως έπαιρνε τα στεφάνια το νερό, όποιας πήγαινε μπροστά εκείνη θα γινόταν «συντέκνισσα». Πρώτη στο γυρισμό, πρώτη στο χορό και στο δικό της σπίτι η μάνα της θα έφτιαχνε τα φασόλια και θα τις φίλευε όλες, μαζί με ελιές.
Στη Τήνο, την Κυριακή των Βαΐων, τα παιδιά τριγύριζαν στους δρόμους κρατώντας μαζί με το στεφάνι τους την «αργινάρα», μια ξύλινη ή και σιδερένια ροκάνα που τη στριφογύριζαν με δύναμη. Μέσα σε εκκωφαντικό θόρυβο κατέληγαν στη θάλασσα, όπου πετούσαν στο στεφάνι στο νερό.
Το έθιμο της περιφοράς των κλαδιών θυμίζει την «ειρεσιώνη», το στολισμένο με καρπούς κλαδί, που στις γιορτές της άνοιξης περιέφεραν στους δρόμους τα παιδιά, στην αρχαιότητα. Τα βάγια τα έπλεκαν σε πάρα πολλά σχέδια: φεγγάρια, πλοία, γαϊδουράκια, το πιο συνηθισμένο όμως ήταν ο σταυρός.
Σε μερικά μέρη τους έδιναν το σχήμα του ψαριού. Ψάρι είχαν σαν σημάδι αναγνώρισης οι πρώτοι χριστιανοί, η λέξη ΙΧΘΥΣ, εξάλλου, προέρχεται από τα αρχικά Ιησούς Χριστός Θεού Υιός Σωτήρ.
Αν και είναι ακόμα σαρακοστή, η εκκλησία την Κυριακή των Βαΐων επιτρέπει το ψάρι. Έτσι και το τραγούδι των παιδιών λέει:
Κρατούσαν την πρώτη θέση στο εικονοστάσι και μ' αυτά «κάπνιζαν» οι γυναίκες τα παιδιά για το «κακό το μάτι».
Στη Λέσβο τα παιδιά, μετά την εκκλησία, στόλιζαν ένα δεμάτι από κλαδιά δάφνης με κόκκινα ή πράσινα πανάκια από καινούργιο φουστάνι, κρεμούσαν κι ένα κουδούνι και καθώς πήγαιναν από σπίτι σε σπίτι ψάλλοντας και λέγοντας εξορκισμούς για τους ψύλλους και τα ποντίκια, έδιναν και ένα κλαράκι δάφνης στη νοικοκυρά.
Στο τέλος ζητούσαν και το χάρισμά τους:
«Χρόνια πολλά, εν ονόματι Κυρίου, δό μ' τ' αυγό να φύγω»
Στην Ανατολική Ρωμυλία, τα κορίτσια έφτιαχναν με τα βάγια στεφάνια, τους έδεναν μια κόκκινη κλωστή και τραγουδώντας όλες μαζί πήγαιναν και τα πέταγαν στο ρέμα κι όπως έπαιρνε τα στεφάνια το νερό, όποιας πήγαινε μπροστά εκείνη θα γινόταν «συντέκνισσα». Πρώτη στο γυρισμό, πρώτη στο χορό και στο δικό της σπίτι η μάνα της θα έφτιαχνε τα φασόλια και θα τις φίλευε όλες, μαζί με ελιές.
Στη Τήνο, την Κυριακή των Βαΐων, τα παιδιά τριγύριζαν στους δρόμους κρατώντας μαζί με το στεφάνι τους την «αργινάρα», μια ξύλινη ή και σιδερένια ροκάνα που τη στριφογύριζαν με δύναμη. Μέσα σε εκκωφαντικό θόρυβο κατέληγαν στη θάλασσα, όπου πετούσαν στο στεφάνι στο νερό.
Το έθιμο της περιφοράς των κλαδιών θυμίζει την «ειρεσιώνη», το στολισμένο με καρπούς κλαδί, που στις γιορτές της άνοιξης περιέφεραν στους δρόμους τα παιδιά, στην αρχαιότητα. Τα βάγια τα έπλεκαν σε πάρα πολλά σχέδια: φεγγάρια, πλοία, γαϊδουράκια, το πιο συνηθισμένο όμως ήταν ο σταυρός.
Σε μερικά μέρη τους έδιναν το σχήμα του ψαριού. Ψάρι είχαν σαν σημάδι αναγνώρισης οι πρώτοι χριστιανοί, η λέξη ΙΧΘΥΣ, εξάλλου, προέρχεται από τα αρχικά Ιησούς Χριστός Θεού Υιός Σωτήρ.
Αν και είναι ακόμα σαρακοστή, η εκκλησία την Κυριακή των Βαΐων επιτρέπει το ψάρι. Έτσι και το τραγούδι των παιδιών λέει:
«Βάγια, Βάγια των βαγιών,
τρώνε ψάρι και κολιό,
κι ως την άλλη Κυριακή
με το κόκκινο αυγό !»
τρώνε ψάρι και κολιό,
κι ως την άλλη Κυριακή
με το κόκκινο αυγό !»
Πάσχα και ασφάλεια
Κυριακή των Βαΐων και το Άγιο Πάσχα βρίσκεται προ των πυλών.
Ήδη πολλοί από εμάς αρχίσαμε τις εξορμήσεις στην αγορά για να ψωνίσουμε
δώρα για τα βαφτιστήρια μας, τα πασχαλινά ρούχα της οικογένειας και τα
απαραίτητα για το οικογενειακό δείπνο της Ανάστασης, αλλά και το
υπαίθριο σούβλισμα του οβελία.
Πολλοί, πάλι, θα φορτώσουμε τις προαναφερθείσες προμήθειες στο
οικογενειακό αυτοκίνητο και θα κατευθυνθούμε στο χωριό ή το νησί
καταγωγής μας για να «αναστήσουμε» με την οικογένειά μας, ή σε κάποιο
εξοχικό για να χαρούμε, παράλληλα με το πατροπαράδοτο έθιμο του
σουβλίσματος, και την ελληνική ύπαιθρο.
Για να περάσουμε με ασφάλεια και αυτό το Πάσχα, είναι σκόπιμο να έχουμε
κατά νου και να εφαρμόσουμε τις απαραίτητες προφυλάξεις ασφαλείας,
ιδιαίτερα αν η οικογένειά μας περιλαμβάνει μέλη που βρίσκονται σε μικρές
και ευαίσθητες ηλικίες.
Πώς θα αποφύγουμε τα εγκαύματα και την πρόκληση πυρκαγιάς
Λαμπάδες: Μεγάλη προσοχή με την αναμμένη λαμπάδα την ώρα της
λειτουργίας, για να μην κάψουμε κάποιον συνεκκλησιαζόμενο. Επίσης, όσο
χαριτωμένα κι αν είναι τα στολίδια της, θέλουν μεγάλη προσοχή, αφού τα
περισσότερα είναι εύφλεκτα. Προσοχή πρέπει να δώσουμε και κατά τη
μεταφορά του Αγίου Φωτός στο σπίτι, ώστε να μην βάλουμε φωτιά στο
αυτοκίνητο, αλλά και μετά τη μεταφορά να μην αφήσουμε τις λαμπάδες να
καίνε όλη νύχτα – το καντήλι του σπιτιού αρκεί.
Βεγγαλικά: Πολλοί Έλληνες, ανήλικοι αλλά και ενήλικες, παθαίνουν
κάθε χρόνο σοβαρά εγκαύματα, ακρωτηριάζονται ή χάνουν ακόμα και τη ζωή
τους από την αλόγιστη χρήση βεγγαλικών, νόμιμων ή παράνομων. Καλό θα
ήταν να μην τα πλησιάζουμε ούτε εμείς, κι ακόμα περισσότερο ούτε τα
παιδιά μας. Ωστόσο, για όσους τα θεωρούν αναπόσπαστο μέρος των
πασχαλινών εορτασμών, υπάρχουν προφυλάξεις που μπορούμε να πάρουμε για
να είμαστε ασφαλείς εμείς, αλλά και οι γύρω μας.
Καταρχήν, να ελέγχουμε κατά το δυνατό, την προέλευσή τους και τις
επισημάνσεις των κινδύνων χρήσης τους, που αναγράφονται επάνω στη
συσκευασία τους. Να μην κάνουμε αυτοσχεδιασμούς και ιδιόχειρες
κατασκευές με σκοπό πιο εντυπωσιακή ανάφλεξη, για να αποφύγουμε
ανεπιθύμητες εκρήξεις ή την πρόκληση πυρκαγιάς. Να τα αποθηκεύουμε σε
ασφαλές μέρος, όπου δεν κινδυνεύουν να αναφλεγούν από υψηλή θερμοκρασία,
σπινθήρες ή τριβή (αυτοκίνητο, κουζίνα, τις τσέπες μας) και σε σημείο
που δεν τα φτάνουν τα παιδιά. Ακολουθούμε πιστά τις οδηγίες χρήσης, δεν
τα ανάβουμε κοντά στο πρόσωπό μας ή τα μαλλιά μας, δεν τα πετάμε σε μέρη
που είναι συγκεντρωμένος πολύς κόσμος, αλλά ούτε και κάπου όπου μπορεί
να προκαλέσουν πυρκαγιά. Φυσικά, αν παρ' όλες τις προφυλάξεις μας
διαπιστώσουμε την πρόκληση πυρκαγιάς, φροντίζουμε να τη σβήσουμε ή
καλούμε αμέσως την Πυροσβεστική, για να αποφύγουμε τα χειρότερα.
Σούβλισμα και πασχαλινό τραπέζι. Εδώ θα πρέπει να προσέξουμε
ιδιαίτερα τα παιδιά. Το βράσιμο των αυγών που βάφουμε, το ψήσιμο
κουλουριών και τσουρεκιών, αλλά και το βράσιμο των υλικών για το
πασχαλινό δείπνο είναι διαδικασίες πολύωρες, κατά τη διάρκεια των οποίων
πρέπει να προσέξουμε τα παιδιά του σπιτιού να μην έρθουν σε επαφή με
τις καυτές επιφάνειες ή τα υγρά, γιατί κινδυνεύουν να πάθουν σοβαρά
εγκαύματα. Επίσης, να μην τα αφήνουμε μόνα τους κοντά στη σούβλα που
ψήνουμε ή τα κάρβουνα που καίνε κατά την προετοιμασία, αλλά και μετά το
ψήσιμο του αρνιού.
Όσο για τον κίνδυνο πυρκαγιάς, να μην αφήνουμε την κουζίνα αναμμένη για
να πεταχτούμε...