Μια ιστορία σαν παραμύθι: Ο βασιλιάς, τα παγώνια, οι φασιανοί και ο κόκορας

Ο Κροίσος ήταν πολύ στεναχωρημένος τον τελευταίο καιρό. Ενώ ήταν ο πλουσιότερος άνθρωπος στον κόσμο, ενώ ήταν βασιλιάς της Λυδίας και είχε δύναμη μεγάλη, δεν μπορούσε να ησυχάσει. Καλά-καλά ούτε που κοιμόταν τις νύχτες. Συνέχεια σκεφτόταν πώς ήταν δυνατόν να υπάρχει ένας άνθρωπος στον κόσμο, που να μη θαυμάζει τα πλούτη και τη δύναμή του.

Ο άνθρωπος αυτός ήταν ο Σόλωνας, ο σοφός Αθηναίος νομοθέτης, που εδώ και δυο μήνες ήταν φιλοξενούμενος στο λαμπρό του παλάτι.

Την προηγούμενη βδομάδα τον είχε πάει να δει τους αμέτρητους θησαυρούς του και τον στρατό του και τον ρώτησε:

— Έχεις δει, σοφέ Σόλωνα, πιο πλούσιο άνθρωπο και πιο δυνατό από μένα; Έχεις γνωρίσει στη ζωή σου κάποιον πιο ευτυχισμένο;

Ο Σόλωνας, χωρίς να διστάσει καθόλου του απάντησε:

— «Μηδένα πρό του τέλους μακάριζε», δηλαδή κανέναν άνθρωπο να μη θεωρείς ευτυχισμένο, πριν να δεις το τέλος του.

Η απάντηση αυτή νευρίασε πολύ τον Κροίσο και ήθελε από τότε να αποδείξει στον Σόλωνα ότι ξεχωρίζει από όλους τους ανθρώπους, ήθελε να τον θαυμάσει οπωσδήποτε ο Αθηναίος σοφός.

Περπατούσε νευρικά πέρα δώθε, μέχρι που ξαφνικά, μέσα στην αίθουσα του θρόνου του, μια ιδέα κατέβηκε στο μυαλό του. Υπέροχη η ιδέα μου, φώναξε, και αμέσως χτύπησε το ολόχρυσο κουδουνάκι, για να καλέσει τους δούλους του.

Αμέσως αυτοί παρουσιάστηκαν φοβισμένοι, αλλά έτοιμοι να εκτελέσουν τις διαταγές του.

— Φωνάξτε τους καλύτερους μαστόρους, πρόσταξε. Τώρα αμέσως να παρουσιαστούν μπροστά μου.

Σε λίγα μόνο λεπτά ήρθαν μπροστά του οι καλύτεροι μάστορες του βασιλείου του.

— Στις προσταγές σου, βασιλιά πολυχρονεμένε, είπαν με μια φωνή και έσκυψαν μέχρι το πάτωμα, όχι από σεβασμό, αλλά από φόβο.

— Να φέρετε τα καλύτερα υλικά, τους διέταξε. Τα καλύτερα μάρμαρα και χρυσάφι, πολύ χρυσάφι. Πολύτιμους λίθους και ασήμι. Θέλω αυτή η αίθουσα, που βρίσκεται ο θρόνος μου να γίνει αγνώριστη. Στο ταβάνι να υπάρχει ο ουρανός με τα άστρα, στους τοίχους η γη με τα λουλούδια και στο πάτωμα η θάλασσα με τα ψάρια. Αλίμονό σας αν δεν φαίνονται όλα σαν αληθινά. Σε εφτά μέρες να είναι όλα έτοιμα. 

    Είπε και αποσύρθηκε ήσυχος πια στο υπνοδωμάτιό του, για να κοιμηθεί λιγάκι.

Για εφτά μερόνυχτα στρώθηκαν στη δουλειά οι μαστόροι και σε εφτά μέρες ακριβώς όλα ήταν έτοιμα. Η αίθουσα του θρόνου έλαμπε από το ασημοφώς των αστεριών και σαν αληθινά φάνταζαν ο ουρανός, η γη με τα λουλούδια και η θάλασσα με τα ψάρια.

Το επόμενο πρωινό ο Κροίσος πρόσταξε τους υπηρέτες, που κάθε μέρα τον έντυναν, να του φέρουν την πιο όμορφη φορεσιά του, την ολόχρυση, το καινούριο του στέμμα με τα ζαφείρια, το μεγάλο του σκήπτρο, που πάνω του λαμπύριζαν κατακόκκινα ρουμπίνια και τα καλύτερά του ποδήματα, τα κεντημένα με χρυσοκλωστή και στολισμένα με μαργαριτάρια.

Στο λαιμό του πέρασαν όλα του τα διαμαντικά, και στα χέρια του όλα του τα πολύτιμα βραχιόλια. Μέχρι και σκουλαρίκια έβαλαν στα βασιλικά του αυτιά, ολόχρυσα και αυτά και μακριά μέχρι τους ώμους του.

Κοίταξε τον εαυτό του μέσα στον μεγάλο χάλκινο καθρέφτη που κουβάλησαν οι δούλοι μπροστά του και έμεινε πολύ ευχαριστημένος από το θέαμα. Πίσω ακριβώς από το θρόνο του, από το ταβάνι κρεμόταν ένας ήλιος χρυσός που φεγγοβόλαγε.

Είμαι ο Άρχοντας όλου του κόσμου, σκέφτηκε. Είμαι ο Άρχοντας του ουρανού, της γης και της θάλασσας, είμαι η ίδια η ομορφιά! Τώρα να δούμε τι θα έχει να πει ο Σόλωνας! Αυτά σκεφτόταν και έφτυσε στον κόρφο του για να μη ματιάσει τον εαυτό του.

— Πήγαινε να βρεις τον Σόλωνα και πες του ότι ο βασιλιάς Κροίσος τον περιμένει. Οδήγησέ τον γρήγορα μπροστά μου, είπε στον πιο πιστό του υπηρέτη.

Μέσα σε λίγη ώρα έφτασε ο Σόλωνας στην καταστόλιστη αίθουσα. Έριξε μια ματιά γύρω του και άκουσε τον Κροίσο να του λέει:

— Πες μου, όχι πες μου, σοφέ Αθηναίε, εσύ που έχεις γυρίσει όλον τον κόσμο, έχουν δει τα μάτια σου κάτι πιο όμορφο από αυτό που τώρα βλέπεις;

— Ναι, Κροίσε βασιλιά, απάντησε ο σοφός χωρίς να διστάσει. Κάθε μέρα, από τότε που θυμάμαι τον εαυτό μου, βλέπω το πιο όμορφο θέαμα.

— Και ποιο είναι αυτό; Ρώτησε ο βασιλιάς κάπως απότομα, προσπαθώντας με κόπο να συγκρατήσει την απογοήτευση και το θυμό του.

— Τα παγώνια, οι φασιανοί και τα κοκόρια, βασιλιά Κροίσε, απάντησε ο Σόλωνας. Η φορεσιά τους είναι τόσο λαμπερή και πλουμιστή, τόσο όμορφα και ταιριαστά τα χρώματά τους, που δεν χορταίνω να τα κοιτάζω! Και κάτι τελευταίο Κροίσε. Κανένας υπηρέτης δεν τα φροντίζει, δεν ξοδεύουν χρήματα για να αποκτήσουν κοσμήματα και χρυσό. Όλα τους τα στολίδια τα έχουν από φυσικού τους, επειδή ο Θεός έτσι τα έπλασε!

Έφυγε από την πλουμιστή αίθουσα ο Κροίσος με βήματα αργά και για πρώτη φορά στη ζωή του είχε κατεβασμένο το κεφάλι του.

 Βασιλική Π. Δεδούση

Άλλο ο Πυρετός άλλο η Θερμοπληξία

Βλάβες από θερμότητα προκαλούνται από αδυναμία του οργανισμού να διατηρήσει τη θερμοκρασία του εντός των φυσιολογικών ορίων, διότι εκτίθεται επί μακρόν σε υψηλή θερμοκρασία ή παράγει υψηλή θερμοκρασία ή δεν είναι σε θέση να την αποβάλλει.

Γράφει ο Παναγιώτης Σπυρίδης

Αναπλ. Καθηγητής Παιδιατρικής, Διευθυντής Α΄Παιδιατρικής Κλινικής, 
Παιδιατρικού Κέντρου Αθηνών

Παιδιά μικρότερα των 2 ετών είναι περισσότερο ευπαθή
λόγω υπολειτουργίας των θερμορυθμιστικών μηχανισμών

Είναι σημαντικό να γνωρίζουμε τις διαφορές ανάμεσα στον πυρετό και τη θερμοπληξία.

Ο πυρετός αποτελεί φυσιολογική αντίδραση του οργανισμού, η οποία ευρίσκεται υπό συνεχή έλεγχο θερμορυθμιστικού μηχανισμού, που βρίσκεται στον εγκέφαλο (υποθάλαμος). Ο μηχανισμός αυτός δεν επιτρέπει συνήθως την άνοδο της θερμοκρασίας άνω των 41οC.
Σε αντίθεση, κατά τη θερμοπληξία, ο μηχανισμός αποβολής θερμότητας δε λειτουργεί και ο θερμορυθμιστικός μηχανισμός είναι αδρανής. Αποτέλεσμα αυτής της διαταραχής είναι η ανεξέλεγκτη αύξηση της θερμοκρασίας. Όταν η θερμοκρασία παραμένει επί αρκετή ώρα άνω των 41οC, αρχίζει η αποδόμηση και καταστροφή των πρωτεϊνών, με αποτέλεσμα το θάνατο των κυττάρων, αρχικά των πλέον ευαίσθητων. Σε κάποια πρόδρομη φάση πριν από τη θερμοπληξία, παρατηρείται η εξάντληση από παρατεταμένη θερμότητα που χαρακτηρίζεται από διαταραχές της πνευματικής λειτουργίας και μυϊκή αδυναμία.

Η θερμοπληξία αποτελεί ιδιαίτερα επείγουσα κατάσταση που έχει θνησιμότητα περίπου 12% επί ενηλίκων.

ΕΠΙΔΗΜΙΟΛΟΓΙΑ
Παρά το γεγονός ότι οι βλάβες από παρατεταμένη υψηλή θερμοκρασία είναι πρόβλημα των τροπικών περιοχών, στις ΗΠΑ μεταξύ των ετών1979-1996, έχασαν τη ζωή τους 381 άνθρωποι από θερμοπληξία.
Το έτος 1980, ένα έτος με πολύ υψηλές θερμοκρασίες, 1700 άνθρωποι έχασαν τη ζωή τους. Άτομα μεγαλύτερα των 50 ετών είναι πλέον ευπαθή στις επιδράσεις της υψηλής θερμοκρασίες και αυτό είναι εμφανές από το γεγονός ότι οι θάνατοι συμβαίνουν σε αυτές τις ηλικίες σε ποσοστό 60-80%, επί του συνόλου των θανάτων με αιτία την έκθεση σε θερμότητα.
Τα παιδιά συμμετέχουν σε ποσοστό 4% και τα περισσότερα από αυτά είναι μικρότερα των 4 ετών. Παιδιά μικρότερα των 2 ετών είναι περισσότερο ευπαθή λόγω υπολειτουργίας των θερμορυθμιστικών μηχανισμών, παρά ταύτα πολύ λίγα εμφανίζουν θερμοπληξία διότι έχουν τη συνεχή φροντίδα ενυδάτωσης από ενηλίκους, καθώς και την προστασία από ακραίες περιβαλλοντικές συνθήκες. Μεγαλύτερα παιδιά και έφηβοι είναι σε κίνδυνο διότι εμφανίζουν δραστηριότητα υπό συνθήκες υψηλής θερμοκρασίας και υψηλής υγρασίας.
Νέοι αθλητές ασκούνται συχνά υπό ακραίες περιβαλλοντικές συνθήκες, δε λαμβάνουν υπ’ όψιν τους τα σημεία κόπωσης και εξάντλησης που εμφανίζει ο οργανισμός τους, δε διακόπτουν για να ξεκουραστούν σε δροσερό περιβάλλον, καθώς και να λάβουν δροσερά υγρά. Περισσότερες από 1000 περιπτώσεις αθλητών με το σύνδρομο της εξάντλησης καταγράφονται ετησίως στις ΗΠΑ.
Αρκετά συχνά παρατηρείται το φαινόμενο σε τερματισμό μαραθωνοδρόμων (ανδρών και κυρίως γυναικών), όπου στα τελευταία μέτρα εμφανίζεται απώλεια προσανατολισμού και σωματική εξάντληση.

ΜΗΧΑΝΙΣΜΟΣ ΘΕΡΜΟΠΛΗΞΙΑΣ

Η διατήρηση της ζωής είναι συνδεδεμένη με την σταθερή θερμοκρασία του σώματος, που διαταράσσεται πολύ δύσκολα και όχι συχνά. Συνήθως υπάρχει ισορροπία ανάμεσα στην παραγωγή και την αποβολή θερμότητας.
Όταν η θερμοκρασία του περιβάλλοντος ευρίσκεται... 

Τοξικό σε παραλία προκάλεσε εγκαύματα σε παιδί

Χημική βόμβα από ισχυρό εντομοκτόνο, που ασυνείδητοι πέταξαν στη θάλασσα, τρομοκράτησε σήμερα το μεσημέρι την παραλία στου Κοκκίνη Χάνι στο Ηράκλειο, που είχε άμεση επίπτωση ένα τρίχρονο αγοράκι να υποστεί εγκαύματα στο σώμα του και να οδηγηθεί επειγόντως στο Βενιζέλειο Νοσοκομείο Ηρακλείου, χωρίς να κριθεί ως σοβαρή η κατάσταση της υγείας του, αφού έτυχε η “σαπουνάδα” από το τοξικό υλικό να μην μπει στο αυτί του! 

 .

περίεργοι αφροί εμφανίστηκαν στην ακροθαλασσιά...

Η πρώτη υποψία προέκυψε από τους περίεργους αφρούς που εμφανίστηκαν στην ακροθαλασσιά, όπως μαρτυρά και η φωτογραφία της neakriti.gr.

Συναγερμός στις υπηρεσίες

Αμέσως ειδοποιήθηκαν οι αρμόδιες υπηρεσίες. Το κεντρικό λιμεναρχείο Ηρακλείου και ο επόπτης Δημόσιας Υγείας της Περιφέρειας Κρήτης Αντώνης Παπαδάκης βρέθηκαν επί τόπου, απομάκρυναν όλους τους λουόμενους από την περιοχή ενώ απαγόρευσαν και την κολύμβηση, καλώντας το δήμο Χερσονήσου που τοποθέτησε κόκκινη κορδέλα, για να μην πάνε εκεί πολίτες και να έρθουν σε επαφή με το επικίνδυνο αυτό υλικό.

Οι πρώτες εκτιμήσεις του επόπτη δημόσιας Υγείας, είναι ότι πρόκειται μάλλον για απαγορευμένο εντομοκτόνο που είχαν πετάξει στη θάλασσα κάποιοι ασυνείδητοι από διερχόμενο πλοίο. 
Η συσκευασία που βρέθηκε δείχνει εντομοκτόνο ελληνικής προέλευσης, ενώ η σκουριά στο κουτί μαρτυρά πως ήταν πολύ καιρό στη θάλασσα μέχρι να ξεβραστεί και να αρχίσει να χύνεται στο νερό και να το ρυπαίνει. Ήδη η καταστροφή για το περιβάλλον θεωρείται ως σημαντική. Από δω και πέρα, καλούνται να εξετάσουν πως θα εξουδετερώσουν το υλικό αυτό οι αρμόδιες υπηρεσίες.

Το κεντρικό λιμεναρχείο Ηρακλείου ειδοποίησε αμέσως τον εισαγγελέα Ηρακλείου και έχει ξεκινήσει έρευνα για την υπόθεση.

epoptes

πηγή της πηγής: www.neakriti.gr

Η Σιωπή στην Παιδική Κακοποίηση

Δημοσιευμένο στις 24 Ιουν 2012 | UPΟΨΕΙΣ |
Συντάκτης: Έλενα Ακρίτα

«Κακοποίηση Ανηλίκου! Ε, και;»

«Η σιωπή μας είναι συμμετοχή,
η συμμετοχή είναι συνέργεια,
η συνέργεια είναι ενοχή…».

Δεύτερη ανοιχτή επιστολή προς την Εισαγγελέα Ανηλίκων Θεσσαλονίκης κ. Μαρία Κωστίδου:

Κυρία Εισαγγελέα,
Στις 26/5/2012 σε αυτήν εδώ τη στήλη δημοσιεύτηκε κείμενο της γράφουσας με τίτλο «Κακοποίηση Ανηλίκου, ε και;». Υπενθυμίζω τα δεδομένα της υπόθεσης αυτής:

Ένα ζευγάρι δικαστικών ξυλοκοπούν άγρια το 7χρονο αγοράκι τους και στη συνέχεια το πετάνε έξω από το σπίτι μέσα στη νύχτα. Το παιδί πλανιέται ολομόναχο ώρες ολόκληρες. Κάποτε οι «γονείς» καλούν την Αστυνομία. Εντοπίζεται και διηγείται με λυγμούς την τραγική ιστορία του. Το παιδικό κορμάκι είναι γεμάτο μώλωπες, μπουνιές, γροθιές. Ο «πατέρας» οδηγείται στην Εισαγγελία και ομολογεί την πράξη του. Κι ενώ η λογική αλληλουχία των γεγονότων θα ΕΠΡΕΠΕ να είναι οι χειροπέδες και η φυλάκιση, ο βασανιστής αφήνεται ελεύθερος. 
Ο λόγος; Είναι δικαστικός (πρωτοδίκης συγκεκριμένα) κι αυτός και η γυναίκα του. Και στην περίπτωση αυτή, λόγω της ιδιότητάς του εμπίπτει σε ειδική δωσιδικία. Κυκλοφορεί ελεύθερος, δικάζει τον κόσμο από την έδρα και φυσικά κανένας ποτέ δεν μαθαίνει το όνομά του.
Κυρία Εισαγγελέα,
Μια εβδομάδα μετά, στις 2/6/2012, από την ίδια στήλη, σας απευθύνω ανοιχτή επιστολή (τίτλος «Παιδική Κακοποίηση») αφού εσείς αναλάβατε την υπόθεση. Και αφού την εξετάσατε αποφασίσατε ότι:
1. Δεν πρέπει να αφαιρεθεί η επιμέλεια του παιδιού από τους γονείς.
2. Μετά τη νοσηλεία του στο Νοσοκομείο Γ. Γεννηματάς, το παιδί να επιστρέψει στο σπίτι των βασανιστών του και να παρακολουθείται από παιδοψυχίατρο.
Στην ανοιχτή επιστολή σε εσάς θίγω και άλλα δυο σημαντικά ζητήματα που χρεώνονται στον νομοθέτη:
1. Γιατί δεν δίνονται στη δημοσιότητα τα ονόματα των «γονιών» που κακοποιούν τα παιδιά τους;
2.Τι νόμος είναι αυτός που προστατεύει τους δικαστικούς οι οποίοι δεν προφυλακίζονται;
Κάνοντας – ως οφείλω – δημοσιογραφική έρευνα, αναφέρω ως επιπλέον στοιχείο ένα ακόμα περιστατικό που συνέβη πριν από περίπου δύο χρόνια και πάλι στη Θεσσαλονίκη. Εκεί μια γυναίκα χτυπούσε αλύπητα ένα παιδάκι στον δρόμο. Γύρω της μαζεύτηκε πολύς κόσμος. Οταν προσπάθησαν να αντιδράσουν, η γυναίκα αυτή βροντοφώναξε ότι ήταν Δικαστής κι απειλούσε θεούς και δαίμονες εάν κάποιος επενέβαινε προς σωτηρίαν του μικρού.
Στο περιστατικό παρενέβη μόνον ένας θαρραλέος, διερχόμενος, επαγγελματίας αυτοκινητιστής: παρέκαμψε το πλήθος, βρέθηκε εμπρός και απάλλαξε το παιδάκι από το μαρτύριό του. Εκείνη κάλεσε την Αστυνομία για να συλλάβει τον αυτοκινητιστή. Τελικά, μετέβησαν όλοι στο Τμήμα όπου και αποκαλύφθηκε η φρίκη.
Η δικαστής μαζί με τον σύζυγό της (επίσης δικαστή), όπως αποδείχθηκε στο Τμήμα, το κακοποιούσαν από όταν ήταν αρκετά μικρό.
Με την υπόθεση αυτή, κανείς δεν ασχολήθηκε ιδιαίτερα (κι εδώ υπάρχουν ευθύνες δημοσιογραφικές) και από τότε δεν μάθαμε ποτέ την εξέλιξή της. Δεν γνωρίζουμε τι έγινε, δεν γνωρίζουμε αν συνεχίζονται τα μαρτύριά του μέχρι και σήμερα.
Σας τα γράφω αυτά, επειδή τα περιστατικά έχουν κοινά σημεία. Κι αναρωτιέται κανείς: 
Α). Αν πρόκειται για το ίδιο ζευγάρι που τότε έφυγε ατιμώρητο και 
Β). Αν είναι σύμπτωση, τι απέγινε εκείνο το παιδάκι.

Κυρία Εισαγγελέα,
Το θέμα αυτό έχει ευαισθητοποιήσει – πέρα και από τις προσδοκίες της γράφουσας – την κοινή γνώμη. Τόσο στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης όσο και στο e-mail της εφημερίδας, όλοι ρωτούν αν έλαβα κάποια απάντηση από εσάς. Δεν έλαβα. Ποτέ. Άφησα ένα εύλογο χρονικό διάστημα – τώρα που το σκέφτομαι 20 ημέρες είναι παραπάνω από «εύλογο» – κι απέδωσα τη σιωπή της Εισαγγελίας στην προεκλογική και μετεκλογική αναστάτωση. Η πίστωση χρόνου ήλθε και παρήλθε, κι ακόμα δεν υπάρχει ούτε μία νύξη ότι κάποιος θα ευαισθητοποιηθεί.
Ομολογώ πως κάποιοι μού είπαν να τα παρατήσω: «Μην τα βάζεις με δικαστικούς, θα μπλεχτείς άσχημα». Δεν θα το κάνω, δεν μπορώ να το κάνω, δεν ξέρω καν πώς γίνεται. Γιατί όπως σας γράφω και στην προηγούμενη επιστολή μου:
«Από κάπου, κάποτε πρέπει να αρχίσουμε… Από κάπου, κάποτε πρέπει να αντιδράσουμε… Από κάπου, κάποτε πρέπει να σταθούμε σαν κοινωνία δίπλα στα παιδιά αυτά. Η σιωπή μας είναι συμμετοχή, η συμμετοχή είναι συνέργεια, η συνέργεια είναι ενοχή…».
Θέλω να ελπίζω ότι η ευαισθησία των αναγνωστών αλλά και το πείσμα της γράφουσας θα αποδώσει καρπούς.
Περιμένοντας (ακόμα) απάντησή σας…

ΥΓ: Τα επίμαχα κείμενα: «Κακοποίηση Ανηλίκου, ε και;»
http://www.tanea.gr